Carnaval: whisky, koelkasten en.....

Het is vandaag de laatste dag van de maand januari 2013 op dit zo fraaie eiland Curaçao. De eerste maand van dit jaar zit er dus al weer bijna op. Wat gaat de tijd toch ontzettend snel! Dag na dag na verstrijkt op dit eiland in een duizelingwekkend tempo. Als de verschillende teamleden en Uw Hoofdredacteur zich bedenken wat er de komende twee jaar nog allemaal gebeuren moet in de organisatie waar zij werken, zou hen soms de moed in de schoenen zakken. Maar, gelukkig zijn er in "de West" dan wel weer bijkomstigheden die het leven hier uitermate draaglijk maken. Ook vandaag schijnt immers weer de zon en is de temperatuur uitermate aangenaam van aard. Maar toch, soms doen er zich op dit eiland vreemde zaken voor. Vanzelfsprekend vormen die vreemde zaken voor Uw Hoofdredacteur een bron van inspiratie voor de welhaast dagelijkse episodes van "Een Zonnig Avontuur." Zo ook dus vandaag weer. Leest U het zelf maar!

Binnenkort is het weer carnaval op Curaçao. Dit uitermate boeiende schouwspel, waarbij groepen deelnemers in allerlei felgekleurde kostuums langs het duizendkoppige publiek trekken, kent zijn apotheose dit jaar op 10 februari met de zogenaamde Grand Marcha. Vele uren, welhaast een dag lang, bestaat de gelegenheid de meest vreemdsoortig uitgedoste figuren langs te zien trekken. Veel muziek, veel drank en schaars geklede dames zorgen voor zwoele omstandigheden. Het leidt dan ook niet tot bevreemding dat kortgeleden bekend werd dat de plaatselijke importeur van Johnnie Walker is verlost van 750 dozen Black Label Whisky. Dieven zagen kans tien pallets met een waarde van een half miljoen gulden te verduisteren. Aan whisky zal er dan ook met carnaval waarschijnlijk geen gebrek zijn. De politie heeft overigens wel kans gezien een compositietekening van een mogelijk betrokkene te produceren. Uw Hoofdredacteur moet zeggen, de op de tekening aanwezige persoon komt Uw Hoofdredacteur wel enigszins bekend voor. Maar dat terzijde.

Waar ook geen gebrek aan zal zijn met carnaval, is aan koelmogelijkheden voor de te schenken dranken. Vandaag werd namelijk bekend dat een groot filiaal van Wimco, een leverancier van witgoed en dergelijke op Curaçao, de nacht ervoor compleet werd leeggeroofd. De dieven gingen er, door het saboteren van een rolluik, vandoor met vele koelkasten, wasmachines en televisies. Daarmee is het verhaal carnaval overigens nog niet gedaan. Gisteren werd namelijk ook bekend gemaakt dat er, tijdens de zogemaande Grand Marcha, tienduizenden gratis condooms zullen worden uitgedeeld. U begrijpt, met carnaval is er dus dit jaar voor ieder wat wils: een lekker glaasje Black Label of een ander gekoeld drankje, een televisie voor wie wat anders wil zien dan felgekleurde kledij en een condoom voor diegenen die a) niet van televisie kijken houden of b) de dames nog niet schaars genoeg gekleed vinden.

Nu het al snel zover is dat de carnavalfestiviteiten in volle hevigheid gaan losbarsten, is de opbouw van tribunes langs de route al in volle gang. Dagelijks vergaat je horen en zien, nu er fiks wordt getimmerd aan op te bouwen tribunes en andere zitgelegenheden. Zo af en toe vindt er al een zogenaamde "droogdraai oefening" plaats waarbij deelneemsters paraderen om te bezien of de kostuums wel plezierig te dragen zijn. Al dagenlang is een van de logees in Huize Hoofdredacteur, te weten Oom Albert, dan ook al vroeg uit de veren om vervolgens een groot gedeelte van de dag te verdwijnen. Waar hij naar toe ging was tot voor kort een raadsel. Echter, toen Uw Hoofdredacteur na een lange werkdag huiswaarts reed, hetgeen hem steevast voert langs de route waarlangs, over enige weken, de carnavalsstoet zal gaan trekken, spotte hij plots het grijze Oompje. Deze blijkt zo galant dagelijks de deelneemsters die trainen voor het carnaval te begeleiden. Ja, ja........

Wordt vervolgd.....    

Een Tandje minder kan ook wel (of niet) ?

Woensdag 30 januari 2013 is het vandaag op het mooie eiland Curaçao. Curaçao, waar Uw Hoofdredacteur alweer enige tijd geleden, in het donker, vanuit de verte de contouren van een groot cruiseschip zag opdoemen voor de kust van dit eiland. Het miezerde een beetje vanochtend vroeg en het is dan ook de vraag of de zon zich vandaag überhaupt zal laten zien. Het is woensdag vandaag hetgeen betekent dat de werkweek er al bijna weer half op zit. Wat gaat de tijd toch snel! De teamleden en Uw Hoofdredacteur wacht vandaag een drukke en ook wel enigszins spannende werkdag nu zij belangrijk bezoek verwachten. Maar, daarover later meer. Allereerst is het tijd om U even bij te praten over de laatste ontwikkelingen op dit zo fraaie eiland. En, daartoe dient, zoals dat steevast het geval is, deze editie van "Een Zonnig Avontuur."

Nog slechts drie nachtjes slapen en dan is het zover. Dan is eindelijk het moment aangebroken dat Uw Hoofdredacteur, zaterdagmiddag om exact 15.00 uur, kan plaatsnemen achter de zogenaamde voeldoos. Immers, dan wordt officieel het grootse Pleinfeest van de Schroederschool geopend. Nu is dit jaarlijkse Pleinfeest sowieso altijd een groot festijn, maar dit jaar pakt de organisatie het wel heel erg groot aan. Wat staat er dan te gebeuren, zo zult U zich wellicht afvragen. Welnu, het is zo dat naast de vele spelen waaraan de leerlingen, en dus ook de Olijke Twee, kunnen deelnemen, er nog vele malen meer te beleven valt. Wat te denken bijvoorbeeld van de zeer bekende diskjockey Jochem Smid van radio Dolfijn FM? Deze zeer gerespecteerde plaatjesdraaier is namelijk gecontracteerd om zijn talenten te laten zien tijdens het Pleinfeest. Of wat denkt U van de enorme verloting? Een verloting waarbij zelfs retourtickets per KLM vliegtuig Curaçao - Nederland vallen te winnen! U begrijpt, in Huize Hoofdredacteur wordt met spanning naar de zaterdag uitgekeken.

Zoals Uw Hoofdredacteur al schreef: vandaag wordt het een enigszins spannende dag voor de verschillende teamleden. Er wacht namelijk hoog bezoek in de vorm van de zogenaamde "Voortgangscommissie." U moet namelijk weten dat de organisatie waarbinnen dagelijks wordt gewerkt, kampt met enorme problemen. Dientengevolge is enige jaren geleden besloten om de organisatie onder een vorm van curatele te plaatsen in de vorm van een "Algemene Maatregel van Rijksbestuur." Welnu, op grond van die genomen maatregel wordt periodiek, zo eenmaal per vier maanden, getoetst hoe het staat met de vorderingen op de vele gebieden waarop de teamleden werkzaam zijn. En, vandaag is het weer zo'n dag dat de commissie die toets komt afnemen. U begrijpt, het is altijd maar weer afwachten hoe de commissie over zaken oordeelt. Waarschijnlijk zal de dag van vandaag dan ook in het teken staan van het laten zien van de vele ontwikkelingen op het gebied van het gevangeniswezen op Curaçao. Dat is overigens in het geheel niet erg, het is immers altijd leuk te laten zien hoe de zaken ervoor staan?

Dan moet Uw Hoofdredacteur helaas aandacht besteden aan een wel zeer trieste zaak, waarvoor hij dan ook bij voorbaat het boetekleed al aantrekt. Wat is er namelijk gebeurd? U moet weten dat zoonlief Levi, de jongste olijkerd, al geruime tijd last had van een loszittende tand in zijn onderkaak. En, zoals dat nu eenmaal gaat bij 5 of 6 jarige kinderen, het liefst hebben ze loszittende tanden er snel uit. Het lijkt wel of het op hun school iets is om trots op te zijn wanneer je nauwelijks tanden hebt overgehouden. Maar goed, Levi had dus last van ook zo een tand. Nu is het zo dat Uw Hoofdredacteur inmiddels gepokt en gemazeld is, daar waar het gaat om losse tanden. Normaliter trekt hij er dan ook even aan om vervolgens de blijde gezichten van zijn beide koters te zien wanneer de tand verwijderd blijkt te zijn. Zo ook dus gisterenavond toen zoonlief Levi zich bij Uw Hoofdredacteur meldde. "Pap, zit mijn tand al los genoeg om hem er uit te trekken", zo vroeg het mannetje. Uw Hoofdredacteur vroeg het ventje welke tand het betrof en voelde vervolgens even hoe los de tand nu eigenlijk zat. Het element zat behoorlijk los en Uw Hoofdredacteur berichtte het ventje dan ook dat de tand er wel even kon worden uitgetrokken. "Ach Pap, wil je hem er dan alsjeblieft uithalen? Dan kan ik hem aan de juffrouw op school laten zien." Uw Hoofdredacteur pakte een doekje, trok aan de tand, die overigens veel weerstand vertoonde, en verwijderde met een ferme ruk het tandje. Het mannetje vertrok even zijn gezicht, bloedde hevig en sprak: "Fijn Pap! Ik ben blij dat hij eruit is." Ook Moeder de vrouw bekeek het resultaat. "Och stomme Hoofdredacteur", sprak zij profetisch. "Je hebt de hele verkeerde tand eruit getrokken! De tand naast die welke je hebt verwijderd zat los!" En inderdaad, Uw Hoofdredacteur ziet niet al te best en had helaas de verkeerde tand verwijderd. Het mannetje vond het overigens geweldig: "Dan heb ik er in een keer twee uit! Dat is pas cool!" En inderdaad, toen Uw Hoofdredacteur even aan het andere tandje trok, viel deze er haast vanzelf uit. Wat erg, wat erg.......

Wordt vervolgd.....      

Feest op Curacao.....

Op het ietwat bewolkte eiland Curaçao, alwaar vandaag dinsdag de 29e januari 2013 is aangebroken, is het een heuglijke dag. Er is er namelijk een jarig, maar daarover later meer. Het is wat bewolkt de laatste paar dagen, en zo af en toe valt er even een fikse bui. Een beetje herfstachtige omstandigheden dus, zo zult U wellicht denken. Echter, met een temperatuur die nog altijd dagelijks zo rond de dertig graden Celsius balanceert, is het zelfs met wat wind en af en toe een buitje prima uit te houden op dit eiland. De kop van de werkweek is er al weer af, nu de dinsdag op het punt van beginnen staat. Het team is vandaag wat uitgedund, nu de (veel) rustiger Fries op reis moest, voor werk overigens, naar een ander Caribisch eilandje in de buurt. Morgen is hij er echter weer, zijn afwezigheid is derhalve van korte duur. Het is nog zeer vroeg in de ochtend en Uw Hoofdredacteur maakt van het vroege opstaan gebruik, alvorens hij dient af te reizen naar zijn werkplek, om U even bij te praten over de recente gebeurtenissen op dit zo fraaie eiland.

Al sedert vele jaren komen er op Curaçao dagelijks grote vliegtuigen uit Nederland binnenvliegen. Soms zelfs meer vliegtuigen op een dag. Steevast vallen ze, met name als het gaat om de blauwgekleurde KLM Boeing 747, al van verre waar te nemen in de lucht. In eerste instantie lijkt het erop als zweeft de vogel Curaçao voorbij, maar middels een zeer grote bocht wordt de daling voor de landing op Hato dan alsnog ingezet. Echter, op de afgelopen zondagmiddag ging het toch wel even wat anders. De heer Pinoccio, die inmiddels redelijk in de buurt van het vliegveld verblijft, kon het vertellen uit eigen waarneming. "Wat een gigantisch lawaai op Hato zondagmiddag.

Horen en zien verging me en ik heb nog last van mijn trommelvliezen. Omdat ik mijn oren echter zeer dringend nodig heb om de duikopleiding geheel succesvol te kunnen vervolmaken, heb ik besloten voorlopig oorbeschermers te dragen. Ik wil geen enkel risico meer lopen! Man, man, man, wat was dat toch voor lawaai?" U begrijpt, Uw Hoofdredacteur, als dagelijks brenger van nieuwsfeiten uitermate nieuwsgierig, trok onmiddellijk op onderzoek uit. Wat bleek nu het geval? Welnu, het KLM vliegtuig van zondagmiddag, een enorme Boeing 747 met honderden passagiers aan boord, kwam niet goed uit op de landingsbaan en diende, op het laatste moment, een doorstart te maken. Begeleid door een enorm lawaai vanwege de hevig brullende straalmotoren en begeleid door heel veel rook, slaagde de bemanning erin om het loodzware gevaarte weer tijdig hoogte te laten winnen. Even later werd het vliegtuig gelukkig alsnog keurig aan de grond gezet. Na enige uren vertraging kon dezelfde KLM vogel weer retour vliegen naar Amsterdam, echter niet nadat er eerst een aantal nieuwe banden onder de Boeing waren gezet. En de heer Pinoccio? Welnu, hij draagt vanaf heden continue fraaie oorbeschermers, dat zult U begrijpen.

 

Vandaag is het groot feest op Curaçao en dientengevolge ook in Huize Hoofdredacteur. Wat is namelijk het geval? Welnu, het is zo dat logee Oom Albert, goochelaar bij uitstek, vandaag verjaart. Hij viert vandaag zijn 72e verjaardag in de zonnestralen van het Caribisch gebied. Veel tijd om zijn verjaardag echt op zijn gemak te vieren zal hij overigens waarschijnlijk niet krijgen. Zoonlief Levi, de jongste olijkerd, heeft het namelijk eindelijk voor elkaar gekregen. Oom Albert bouwt voor hem een echte goochelkist. Het mannetje vindt het namelijk van belang zo'n kist te hebben om zijn zusje, Julia geheten, zo af en toe weg te kunnen toveren. De dakbedekking wordt gemaakt van uit de palmbomen gezaagde gigantische bladeren, waardoor het geheel vormen gaat aannemen die Uw Hoofdredacteur nimmer in zijn leven eerder heeft gezien. Hoe het ook moge zijn, tijd voor het eten van een gebakje zal er vast en zeker wel overblijven vandaag. Namens de redactie wenst Uw Hoofdredacteur Oom Albert in ieder geval een heel fijne dag toe!

Wordt vervolgd.....

Geslaagd voor BOOW.....

Na een regenachtige nacht is op Curaçao de maandagochtend aangebroken. Het is vandaag maandag 28 januari 2013 en een nieuwe werkweek is reeds van start gegaan. De komende vijf dagen zal het weekeindgevoel steeds verder worden verdrongen en wordt de aandacht weer gericht op de dagelijkse gang van zaken op dit zo fraaie eiland. De dagelijkse gang van zaken is immers omgeven met zo ontzettend veel ingewikkeldheden, dat het weekeindgevoel in een mum is verdwenen. Maar goed, het is nu eenmaal niet anders! Het wordt weer een drukke week binnen Huize Hoofdredacteur. Immers, er wachten verjaardagen en een Pleinfeest. Echter, voordat het zover is, is het hoog tijd U even bij te praten over de ontwikkelingen van de afgelopen vierentwintig uur op dit eiland.

Met grote vreugde kan Uw Hoofdredacteur U berichten dat de heer Pinoccio het afgelopen weekeinde is geslaagd. Zoals U zich vast nog wel weet te herinneren is de heer Pinoccio dagelijks druk doende met de training voor het examen van duikinstructeur. Nu ging Uw Hoofdredacteur er gemakshalve van uit dat deze opleiding, die enige maanden doorlooptijd kent, zou worden afgesloten met een integraal examen die alle lesstof zou moeten toetsen. Niets bleek gisteren echter minder waar te zijn. Wat was namelijk het geval? Welnu, het blijkt dat de opleiding die de heer Pinoccio volgt, een deelopleiding kent. Deze deelopleiding blijkt op te leiden tot de titel "Bijzonder Opsporingsambtenaar Onder Water", de zogenaamde BOOW! En, daarmee werd de heer Pinoccio gisteren op een geweldige wijze geconfronteerd.

Wat was namelijk het geval? Welnu, ook gisteren diende de heer Pinoccio zich weer vele tientallen meters te laten afzinken naar de bodem van de Caribische Zee. Nu is Pinoccio een speurneus bij uitstek, zijn naam heeft hij immers niet voor niets gekregen. Naast de vele mooie vissen en andere creaturen die hij steevast liefdevol fotografeert, viel plots zijn blik op iets geheel anders. In dit geval bleek het te handelen om een op de zeebodem liggende portemonnee. Onmiddellijk had de heer Pinoccio in de gaten dat deze beurs er waarschijnlijk in het kader van de BOOW opleiding zou zijn beland, dus voerde hij de geldbuidel mee tijdens het opstijgen naar veilige hoogte. Aanbeland op het land, bleek de portemonnee allerlei pasjes, een identiteitskaart, een pasfoto, een telefoonnummer en nog veel meer, te bevatten. Snel toetste de heer Pinoccio het telefoonnummer in om vervolgens geconfronteerd te worden met een wel zeer verbaasde dame. Het bleek dat enige tijd geleden haar tas, tijdens een inbraak, uit haar auto was gestolen. In de tas bevond zich de portemonnee. Dolblij was de dame met de vondst van de heer Pinoccio. "Wat wilt U hebben als dank heer Pinoccio", zo vroeg de dame. "U mag werkelijk alles bedenken wat U wilt!" De heer Pinoccio stotterde en hakkelde eens wat, werd enigszins rood en bedankte hartelijk voor alle aangeboden gunsten. "Het giet mie slechts om de BOOW", zo berichtte hij nog alvorens hij snel afscheid van de dame nam. U ziet, een groot speurneus is geboren!

In Huize Hoofdredacteur verliep het weekeinde eigenlijk zeer rustig. Moeder de vrouw was vooral druk doende met haar studie, nu zij zich in de eindfase van de PABO bevindt. Uw Hoofdredacteur vermaakte zich met wat luisteren naar muziek en was het grootste gedeelte van het weekeinde druk met het angstvallig ontlopen van de twee, in het zwart gehulde, goochelaars die veel aandacht vroegen. U ziet, het was voornamelijk erg relaxed in Huize Hoofdredacteur. Het geheel werd echter pas echt ontspannend toen Moeder de vrouw meldde dat zij ingrediënten voor een BBQ had in weten te slaan. Immers, uitkijkend over de blauwgekleurde zee met in je hand een garnalenspies, een stokbroodje en een glaasje wijn, is het leven zo gek nog niet. Gelukkig is het, sneller dan snel, binnenkort vanzelf weer weekeinde!

Wordt vervolgd.....   

Negenenhalve vinger en vingervlug!

Op het vandaag snikhete eiland Curaçao is het zondag 27 januari 2013 geworden. Uw Hoofdredacteur is vandaag wat laat met de dagelijkse editie van "Een Zonnig Avontuur", hetgeen vooral te verklaren valt door de vele voetbalwedstrijden die vanochtend rechtstreeks te bekijken waren. Daarna moesten de beide viervoeters van Uw Hoofdredacteur hoognodig afwateren tijdens hun wandeltochtje door het fraaie vissersplaatsje Boca Sami. Gedurende die wandeltocht bleek eerst hoe ontzettend heet het vandaag is. Met name merkte Uw Hoofdredacteur dat aan zijn donkere viervoeter, geheten Youri de Teckel. Deze besloot namelijk dat het wel genoeg was na een minuut of 15; hij ging liggen en was niet meer in beweging te krijgen. En zo kon het dan ook zijn dat de heer Teckel de laatste 1,5 kilometer al hijgend en liggend in de armen van Uw Hoofdredacteur diende af te leggen. Na al dit gedoe is er nu, het is een uur of twee in de middag op Curaçao, even tijd U te voorzien van een recente editie van deze uitgave.

Huize Hoofdredacteur is de laatste paar dagen omgetoverd tot een soort van grote circustent. Nu vraagt U zich wellicht af hoe dat heeft kunnen gebeuren. Welnu, het verhaal is als volgt. Komende zaterdag, 1 februari, organiseert de Schroederschool, waarop de beide olijkerds dagelijks hun lessen volgen, een enorm Pleinfeest. Het thema is: Oriëntal. Dit betekent dat de Olijke Twee verkleed dienen te verschijnen in een oriëntaalse outfit. Uw Hoofdredacteur diende daarom gisteren met de beide olijkerds op stap te gaan om te trachten passende kledij te verkrijgen. Het werd een enorm feest. Levi, de jongste olijkerd spotte namelijk een driedelig kostuum van fluweel, compleet met stropdas en hoge hoed. "Kijk, dan ben ik een Oosterse Tovenaar", zo berichtte het mannetje. Met geen mogelijkheid was hij te bewegen tot een kledingkeuze die het meedoen aan allerlei spelletjes zou vergemakkelijken. Dochterlief Julia koos voor een geheel ander genre kleding. Gehuld in een jurk met een bijpassend hoedje heeft zij meer weg van een kindbruidje dan van een buikdanseres. Maar goed, Uw Hoofdredacteur vond het uiteindelijk allemaal prima. Komende zaterdag zal het tweetal hun keus beslist nog wel eens willen heroverwegen.

Maar wat heeft deze uiteenzetting nu eigenlijk van doen met de verbouwing tot circustent, zo zult U zich wellicht afvragen. Welnu, het bleek dat zoonlief Levi in zijn kledingkast een tweede hoge hoed voorradig had. Deze diende per omgaande te worden gedragen door Oom Albert, zo wist het mannetje. Nu mist Oom Albert aan een van zijn handen de helft van een vinger nu het missende gedeelte, vele jaren geleden, door een zaag werd gescheiden van het resterende gedeelte. En, met kleding als een Oosterse Tovenaar, wordt zo'n handicap dan onmiddellijk misbruikt. Zoonlief goochelde een kistje tevoorschijn met een deksel. Tegen het kistje aan werd de betreffende hand van Oom Albert geduwd, waarbij de klep hard werd dichtgeslagen. Daardoor leek het alsof het missende gedeelte van de vinger in het kistje achterbleef. Hilariteit alom en reden om een circustent te bouwen in de tuin van Huize Hoofdredacteur. Doorlopend bestaat daar nu de gelegenheid een uitvoering van de beide Tovenaars bij te wonen. Aan vingervlugheid geen gebrek derhalve. U ziet, zo komt Uw Hoofdredacteur het weekeinde wel weer door. Morgen is het immers alweer afgelopen en start een geheel nieuwe werkweek. Een werkweek die waarschijnlijk weer de nodige avonturen zal opleveren. Hoe het ook moge zijn, U kunt er vast en zeker in de komende edities meer over lezen.

Wordt vervolgd.....

Slijtage aan Benul.....

Het is vandaag zaterdag 26 januari 2013 geworden op het uitermate zonnige eiland Curaçao. Het is half tien in de ochtend en Uw Hoofdredacteur geniet, al turend over de azuurblauwe zee, van een overheerlijke kop koffie. Het is de eerste vrije weekeinddag, waarop overigens van alles staat te gebeuren. Zo heeft de oudste olijkerd, Julia geheten, aan het begin van de middag een feestje ter gelegenheid van het eerste volle jaar muziekschool. Een fles kinderchampagne heeft zij al binnen handbereik. Die moet immers mee om later vandaag uit te schenken. Daarnaast speelt het voetbalcluppie waarvan Uw Hoofdredacteur vurig aanhanger is, in Almelo de wedstrijd tegen de mannen van Philips, PSV. U ziet, er wacht weer een drukke dag. Alvorens de hectiek wordt opgezocht, is het echter van groot belang U allereerst bij te praten over de actuele ontwikkelingen op Curaçao. En, zoals te doen gebruikelijk, daartoe dient deze editie van "Een Zonnig Avontuur."

U moet weten, Uw Hoofdredacteur is, al lang geleden, geboren en getogen in de omgeving van de fraaie Hanzestad Zutphen. En, zoals het vaak gaat wanneer je verder de wereld intrekt, de hang naar nieuws uit die omgeving blijft altijd wel wat aanwezig. Zo kan het dan ook zijn dat Uw Hoofdredacteur met enige regelmaat een blik werpt op de voorpagina van de krant die het nieuws uit de omgeving van Zutphen brengt. Zo ook gisteren, toen plots de blik van Uw Hoofdredacteur viel op een artikel dat melding maakte van een geweldige documentaire die de achttienjarige Libbe van Dijk had gemaakt over zijn dementerende oma. Uw Hoofdredacteur besloot de documentaire, die ongeveer een kwartiertje duurt, te gaan bekijken. Wat een geweldig stukje film heeft deze jonge student gemaakt! Ontroerend, vertederend, humoristisch, superlatieven schieten tekort! Uw Hoofdredacteur wil U deze geweldige productie, getiteld "Slijtage aan Benul",  dan ook niet onthouden. Mocht U een kwartiertje tijd hebben, klik dan hier. U zult er zeker geen spijt van krijgen.  

Met de komst van Oom Albert en Tante Reinie, de logees in Huize Hoofdredacteur, is de omgeving van Uw Hoofdredacteur de afgelopen dagen steeds meer gaan lijken op een gigantische bouwplaats. Het is namelijk zo dat zoonlief Levi, die inmiddels het gereedschap van Uw Hoofdredacteur beduidend beter weet te traceren dan Uw Hoofdredacteur zelf, van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat bouwen hoog in zijn vaandel heeft staan. Nu is het ook nog zo dat Oom Albert dezelfde afwijking vertoont. Ook gisteren was het dan weer eens zover. Ditmaal diende er een replica van Mickey Mouse te worden geconstrueerd, waarbij de schoenen waarop Uw Hoofdredacteur zo zuinig is, een belangrijke bouwsteen voor het geheel zouden gaan vormen.

"Hoofdredacteur, ie mut  d'n schoen'n uuttrekk'n. Die hebt wie neudig", zo hoorde Uw Hoofdredacteur Bob de Bouwer zeggen. Zo gezegd werd zo gedaan. De beide bouwers konden niet onmiddellijk met hun voorgenomen werkzaamheden aanvangen. Immers, de ARBO wetgeving vereist dat veiligheidsmaatregelen in acht genomen worden. Er diende dan ook een passend hoofddeksel te worden opgezet. Er werd diep gegraven in de speelgoedvoorraad van beide olijkerds alvorens een passend geheel kon worden samengesteld. U ziet, beide bouwers waren uiteindelijk uitermate goed voorbereid. Mocht U, in huis of in Uw omgeving, nog bouwwerkzaamheden uit te voeren hebben, meld U zich dan tot Uw Hoofdredacteur. Hij kent immers nog een tweetal uitermate getalenteerde bouwers die het karwei maar al te graag voor U komen opknappen. Uw Hoofdredacteur is overigens benieuwd welke constructiewerkzaamheden hij vandaag met eigen ogen kan waarnemen. Voor zijn gevoel is het immers nog lang niet gedaan. Hoe het ook moge zijn, U zult er, in de nabije toekomst, vast en zeker over kunnen vernemen.

Wordt vervolgd…..

Spiderdiver.....

In de West, op zo'n 8000 kilometer van Nederland, is het vandaag vrijdag 25 januari 2013 geworden. Het is de laatste werkdag van een drukke werkweek. Een werkdag die vandaag fiks wat uren in beslag zal gaan nemen, met vergaderingen die waarschijnlijk tot aan het einde van de middag zullen gaan voortduren. Het is nog altijd aangenaam op het fraaie eiland Curaçao, waar weliswaar een stevig briesje waait, maar de temperatuur het lichaam van Uw Hoofdredacteur onverdroten blijft verwarmen. Nog slechts een dagje werken derhalve alvorens, aan het begin van de avond, met een tevreden gevoel kan worden plaatsgenomen op een stoeltje aan zee. Met een verkoelend glaasje binnen handbereik is dat overigens een prima manier om het weekeinde een aanvang te laten nemen. Vooraleer het zover is, past echter eerst even een stukje schrijven om U bij te praten over de gebeurtenissen op dit eiland.

Vanuit het verre Den Haag ontving Uw Hoofdredacteur gisteren, via het World Wide Web, informatie dat Jumping Paul weer gelukkiger aan het worden is. Wellicht weet U het zich nog wel te herinneren, enige maanden geleden keerde Jumping Paul immers definitief terug naar zijn Vaderland. Nu betekent zo een terugkeer dat het vliegtuig naar huis kan worden betreden met slechts een koffer en wat handbagage. De op Curaçao achtergebleven woninginrichting wordt immers in een container geladen en pas op een veel later moment richting Nederland verscheept. Jumping Paul diende dientengevolge maandenlang te bivakkeren middels een, wat men noemt, minimalistische inrichting van zijn nieuwe onderkomen. Gisteren echter ontving Uw Hoofdredacteur een tweetal foto's waarop was te zien dat de huisraad uit Curaçao eindelijk was aangekomen bij de Haagse woning van Jumping Paul. In bijgeleverd commentaar liet Jumping Paul weten dat het eindelijk gebeurd was met "het kamperen." Verder liet hij weten vooral erg gelukkig te zijn geworden van het feit dat zijn drankvoorraad de lange zeereis heelhuids had overleefd. Eindelijk kan Jumping Paul dus weer normaal wonen en daar past wel een toost op.

De heer Pinoccio is de afgelopen week, alsmede de komende maanden, zeer driftig aan de studie. Uw Hoofdredacteur merkte reeds in een eerdere editie van "Een Zonnig Avontuur" op dat deze intensieve studie uiteindelijk dient te leiden tot het behalen van het felbegeerde duikinstructeur certificaat. Naast zeer veel theoretische kennis die de heer Pinoccio op dient te doen, is het eveneens een eis dat er, welhaast dagelijks, in het zilte zeewater wordt gedoken om de theorie daadwerkelijk te kunnen toetsen in de praktijk. Zo kan het dan ook zijn dat de heer Pinoccio welhaast dagenlang onder de waterspiegel verblijft, waarbij hij overigens steevast de meest vreemde creaturen op foto's vastlegt voor het nageslacht.

Zo ook dus eerder deze week, toen de heer Pinoccio een enorm grote lionfish waarnam. Nu moet U weten dat deze vissen niet alleen erg smakelijk zijn, maar ook vele giftige stekels hebben waarmee zij pijnlijk kunnen steken. Het is dus steevast uitkijken geblazen met deze felgekleurde zeebewoners. Onverschrokken zwemt de heer Pinoccio ze echter tegemoet, iets waarvoor Uw Hoofdredacteur dan ook in hoge mate waardering heeft. Wel vroeg Uw Hoofdredacteur zich, met grote regelmaat, af hoe het toch kon zijn dat de heer Pinoccio zo dapper van aard is. Dat terwijl hij, met een gemiddelde lengte van iets boven de anderhalve meter, toch niet bepaald groot is. Welnu, gisteren kwam de aap uit de mouw toen Uw Hoofdredacteur langs een baai reed van waaruit, juist op dat moment, de heer Pinoccio kwam opduiken. Geen wonder dat hij niet wordt aangevallen door de wezens die in de Caribische Zee leven! Met zo'n duikpak kijkt elke zeebewoner wel drie keer uit alvorens de aanval in te zetten. Mocht U, in de verre toekomst, wellicht nog eens duikles krijgen van een gediplomeerde duikinstructeur die tevens uitstekend spinnenwebben kan maken, dan weet U in ieder geval om wie het gaat!

Wordt vervolgd…..   

Van vis en zeemeerminnen.....

Op het nog altijd fraaie eiland Curaçao is vandaag donderdag 24 januari 2013 aangebroken. Wederom is het vroeg in de ochtend en is het nog schemerig op dit mooie eiland. Als de weersvoorspelling klopt, dan duurt het niet lang meer of een stralend zonnetje zal Uw Hoofdredacteur weer in het licht zetten, waarbij de temperatuur vandaag weer fiks kan oplopen. Een heerlijk vooruitzicht derhalve, al zal Uw Hoofdredacteur achter de tralies van zijn werkplek de warmte niet echt kunnen voelen. Een kniesoor die erop let overigens! Het is weer hoog tijd om U even bij te praten over de ins en outs van het dagelijks leven op Curaçao. En, zoals U dat inmiddels vast wel bent gewend, dient daartoe deze editie van "Een Zonnig Avontuur."

Zoals U zich vast nog weet te herinneren is het gezin Hoofdredacteur tijdelijk uitgebreid met een tweetal logees: Oom Albert en Tante Reinie. Terwijl Moeder de vrouw druk is met haar werkzaamheden op haar schooltje en Uw Hoofdredacteur de zon bewondert vanachter getralied glas, hebben zij dagelijks het ruim voor zich alleen. En, zo zal later blijken, beiden vermaken zich meer dan prima. Gisteren was het zover dat Oom Albert had besloten zorg te dragen voor de ingrediënten die dagelijks het diner vormen in Huize Hoofdredacteur. Vis moest er gegeten worden, zo had hij al eerder bericht. "Want, da weet ie wa, viss'n bunt hartstikke gezond veur de mens'n!" En, zo kon het dan ook zijn dat Oom Albert, voorzien van een rolletje snoer en een boterham als aas, op jacht ging in de wateren van de Caribische Zee. De ene na de andere vis werd vervolgens door hem uit het water geslingerd en in een emmertje voor consumptie bewaard. Toen Uw Hoofdredacteur, laat in de avond overigens, huiswaarts keerde berichtte Oom Albert hem dan ook: "Ik wet noe woar ze zit die viss'n. Fluitje van'n cent! Ik doe het rolletje snoer een poar keer hen en weer en floep, doar hei d'r weer ene!" U begrijpt, het wordt waarschijnlijk twee maanden vis eten in Huize Hoofdredacteur.

Het was vanavond een tumult van jewelste in de (zee)tuin van Uw Hoofdredacteur. Verschrikte kreten en gejoel klonk als was er publiek in de zee achter het terras van Huize Hoofdredacteur neergestreken. Uw Hoofdredacteur besloot dan ook onmiddellijk, alert als altijd, om polshoogte te gaan nemen en tuurde, uitermate voorzichtig vanzelfsprekend, over het hekje naar beneden. Tot zijn stomme verbazing zag hij, enkele meters lager, een rode kano liggen welke volgelopen was met zeewater. Aan de zijkanten van het ranke vaartuigje bevonden zich twee jongedames die, met al hun kracht, probeerden de kano omhoog te tillen om er het zeewater uit te laten verdwijnen. Bij de hevige golfslag die de zee al weken laat zien, viel dat niet echt mee. De beide dametjes, keurig gekleed en in het bezit van een houten lat als peddel, waren inmiddels meer dan drijfnat. Hun verwoede pogingen duurden welhaast een half uur alvorens het hen uiteindelijk gelukte om wat water te lozen. Keurig zwaaiden beide dames nog een keer naar Uw Hoofdredacteur alvorens zij gracieus aan boord sprongen en hun latje ter hand namen. Even later waren zij uit het zicht verdwenen. Zouden er dan toch echt zeemeerminnen bestaan?

Nee, dan zag Uw Hoofdredacteur eerder die dag nog wel een ander bootje. Het was namelijk zo dat Uw Hoofdredacteur op het politiebureau diende te verschijnen voor een vergadering. Welnu, achter het plaatselijke politiebureau ligt een enorme parkeerplaats waar zeer veel in beslag genomen goederen worden opgeslagen. Zo vindt U er automobielen met veel ventilatie in de vorm van tientallen kogelgaten, maar ook vaartuigen. En, recentelijk had de plaatselijke hermandad een klein bootje van een drugsbaron gestald op de betreffende parkeerplaats. U ziet, misdaad kan dan misschien niet lonen, maar een relaxt vaartochtje houd je er, althans tijdelijk, soms wel aan over!

Wordt vervolgd…..        

Begeleider van de voeldoos.....

Het is vandaag woensdag 23 januari 2013 geworden op het warme eiland Curaçao. De afgelopen dagen scheen de zon in ruime mate, al viel er zo tussendoor af en toe een klein buitje. U ziet, de klimatologische omstandigheden zijn, zeker voor de tijd van het jaar, meer dan uitstekend te noemen. Uw Hoofdredacteur vindt het in elk geval prima uit te houden op dit zo fraaie eiland, waar dagelijks allerlei gebeurtenissen hem overigens nog elke keer uitermate verrassen. Maar toch, zelfs met al die, en niet altijd even leuke, verrassingen, is het leven op Curaçao zo slecht nog niet. En, als het gaat om die gebeurtenissen dan heeft uw Hoofdredacteur er, ook ditmaal, een paar aan U te vertellen. Zoals altijd is "Een Zonnig Avontuur" daarvoor het medium, zo ook dus vandaag.

Over anderhalve week is het weer zover. Wat staat er dan te gebeuren, zo zult U zich wellicht afvragen. Welnu, U moet weten dat de Olijke Twee, Julia en Levi geheten, al jarenlang met groot plezier naar de Schroederschool gaan om zich bij hun juffen te melden. Persoonlijk vindt Uw Hoofdredacteur het een zeer leuke school, waar ook nog een kwalitatief hoogstaand onderwijs wordt gegeven. En, om die Schroederschool handelt in dit geval het verhaal. Het is namelijk zo dat er op deze school jaarlijks een enorm zogenaamd "Pleinfeest" wordt georganiseerd. Op drie verschillende schoolpleinen staan er dan allerlei kleine en grote spelen uitgestald, waaraan de leerlingen mogen deelnemen. Steevast is er muziek en is er een bar aanwezig voor de eventuele aanwezige ouders. En, dat zijn er elk jaar bijzonder veel, dat kunt U zich wellicht voorstellen.

Om nu al die spelen ongestoord en veilig te laten verlopen, is hulp van veel ouders onontbeerlijk. Lang van te voren wordt er dan ook al een lijst opgehangen waarop vrijwilligers kunnen inschrijven voor het begeleiden van de schooljeugd tijdens het "Pleinfeest." Nimmer was het eigenlijk een probleem voldoende ouderlijke ondersteuning te verkrijgen, het feest kon dan ook al jarenlang zonder probleem worden gevierd. Ditmaal was dat echter beduidend anders. Moeder de vrouw en Uw Hoofdredacteur ontvingen namelijk een bericht via het World Wide Web met de mededeling dat er nog 60 ouders werden gezocht ter ondersteuning. Zou dat onverhoopt niet mogen lukken, dan zouden diverse grote spelen geen doorgang kunnen vinden, zo berichtte het schoolbestuur. U begrijpt het waarschijnlijk al wel: Uw Hoofdredacteur spoedde zich in allerijl naar de school en boog zich over de openstaande spelen. Zo kon er nog worden ingeschreven op ondermeer waarzeggen, doelschieten, waterspelen en noem maar op. Geen van alle spelletjes waar uw Hoofdredacteur zichzelf nu kinderen zag begeleiden. Sterker nog, hij kreeg al visioenen van kinderen die zouden roepen: "Dat is helemaal niet waar meneer de waarzegger!" Daarnaast voorzag hij voor zichzelf drijfnatte kleding ingeval hij waterspelen zou aankruisen.

Plots viel het kwartje echter voor Uw Hoofdredacteur. Verscholen in een hoek van de immens grote lijst stond nog een spel open waarvoor niemand zich als begeleider had opgeworpen. Het spel heet: "Voeldoos", een titel waarmee uw Hoofdredacteur onmiddellijk affiniteit verkreeg. Hij heeft weliswaar geen enkel idee hoe het spel zal moeten worden gespeeld, edoch slechts de titel maakte al dat hij niet langer hoefde na te denken. Direct schreef hij zich in met als gevolg dat hij zaterdag 2 februari om 15.00 uur bij de bewuste doos wordt verwacht voor een drie kwartier durende begeleidingssessie. Ook Moeder de vrouw heeft zich inmiddels ingeschreven als vrijwilligster. Zij volgt Uw Hoofdredacteur namelijk na diens drie kwartier op als volgende begeleider van de "Voeldoos". Zou zij nattigheid hebben gevoeld omdat Uw Hoofdredacteur zo snel zijn naam op  de lijst schreef? Hoe het ook moge zijn, het ziet ernaar uit dat ook dit jaar het "Pleinfeest" een onuitwisbare herinnering voor veel kinderen zal gaan vormen. Waarschijnlijk dus ook voor Moeder de vrouw en Uw Hoofdredacteur!

Wordt vervolgd…..

Een Engelse Au Pair?

Het is nog erg vroeg op het fraaie eiland Curaçao. De dinsdag is aangebroken, het is 22 januari 2013 vandaag en Uw Hoofdredacteur maakt zich op voor weer een nieuwe werkdag. Evenals de andere weekdagen liep de wekker vanochtend alweer in alle vroegte af. Het is immers zo dat Moeder de vrouw op de dinsdagen en de donderdagen al zeer op tijd op pad moet om tijdig 22 schoolkinderen van hun lessen te kunnen voorzien. Voor Uw Hoofdredacteur betekent dit dat hij op deze dagen de Olijke Twee mag trachten te wekken, hetgeen voorwaar geen sinecure is. Dan dient er vervolgens voor ontbijt te worden gezorgd, broodtrommeltjes moeten worden ingepakt, het olijke tweetal dient bij hun school te worden afgeleverd en daarna kan de dagelijkse werkplek van Uw Hoofdredacteur worden opgezocht. U ziet, het is een drukte van belang in Huize Hoofdredacteur, terwijl het zonnetje zich voorzichtig laat zien. We zullen zien wat de dag weer brengt vandaag.

 Zoals U zich wellicht nog weet te herinneren uit eerdere edities van "Een Zonnig Avontuur" verblijven er een tweetal logees in Huize Hoofdredacteur. Beiden, Oom Albert en Tante Reinie, zijn inmiddels voor de vierde maal in successie, voor een aantal maanden, op Curaçao aanwezig. Recentelijk verhaalde Oom Albert over de verbazing die hij in zijn kennissenkring teweeg bracht door hen te berichten dat er wederom een trip van twee maanden naar Curaçao stond gepland. Verbaasde uitroepen en vele vragen vormden het vervolg. "Twee maanden naar Curaçao?  Wat gaan jullie daar dan in hemelsnaam doen?" Oom Albert, die overal ter wereld bekend staat als een talenwonder bij uitstek, legde uit wat de achterliggende gedachte van de komende reis zou zijn: "Noe kiek. Ut is zo dat wie beid'n ieder joar noar de West goat. Niet um vakantie te vier'n heur! Nee, wie bunt eigenlijk een soort van au pair." Zijn toehoorders slaakten wederom een kreet van verbazing en riepen in koor: "Au pair?" Stomverbaasd keek Oom Albert om zich heen en sprak de legendarische woorden: "Oh, ken ie dat neet? Au pair? Dat begriep ik wa. Dat is namelijk Engels!" Hierna keek hij het gezelschap rond met een blik van ongeloof over zoveel onbegrip. Dit duurde overigens slecht kort. Een van de lieden in het gezelschap merkte namelijk op: "Au pair? Dat is geen Engels maar dat is Frans!" Oom Albert lachte eens wat en merkte op: "Maakt mien niks uut. Wie goat mooi twee moand'n noar Curaçao hen. En doar verstoat ze ens geen Frans!"

Welnu, dit talenwonder verblijft dus inmiddels, samen met eega Reinie, op dit zonnige eiland. Uw Hoofdredacteur verhaalde U reeds eerder over zijn creatieve talenten die Oom Albert grote gelijkenis met Willie Wortel oplevert. Zo ook gisterenavond toen Willie Wortel in alle rust, in de schemering, zat te turen naar de diverse verlichte sleepboten die achter Huize Hoofdredacteur langs voeren. "Ik zit is een bitjen noa te denk'n", zo begon zijn verhaal. Dat is overigens steevast het moment dat het hart van Uw Hoofdredacteur enkele malen overslaat. "Zol het neet een good idee ween um'n vuurtorentje te moak'n en um op't terras te zett'n? Wat denk ie dat'r zol gebeur'n? Good idee of neet?" Uw Hoofdredacteur keek Oom Albert eens fronsend aan en vroeg hem, zeer beleefd overigens, wat de consequentie zou zijn wanneer vervolgens een grote olietanker in de richting van het vuurtorentje zou gaan koersen. Oom Albert keek eens bedenkelijk, dacht diep na en antwoordde: "Ik denk toch dat'k eerst moar is wat anders goa bedenk'n!" Uw Hoofdredacteur vraagt zich inmiddels ten zeerste af hoe lang Huize Hoofdredacteur nog zal staan, nu de ene na de andere uitvinding het voortbestaan ervan ernstig in gevaar kan gaan brengen. Wat het ook moge worden, U kunt er vast en zeker het fijne over lezen in een volgende editie van "Een Zonnig Avontuur."

Wordt vervolgd……

De wonderbaarlijke wereld van Willie Wortel....

Op het fraaie eiland Curaçao is het nog donker op deze vroege maandagochtend de 21e januari 2013. Een nieuwe werkweek voor Uw Hoofdredacteur is alweer enige tijd geleden van start gegaan; het weekend zit er weer op! Een nieuwe werkweek die waarschijnlijk weer vele verrassende ontwikkelingen gaat opleveren deze week, maar daarover zult U, wanneer het zover is, zeker worden bijgepraat. Het weekend zit er dus weer op, een weekend waarin van alles gebeurde wat het vermelden waard is. Immers, het komt niet al te vaak voor dat het gezin Hoofdredacteur een soort van "Willie Wortel" te logeren heeft die met de meest fantastische uitvindingen tevoorschijn komt. In dit geval handelt het om Oom Albert in gezelschap van de jongste olijkerd, Levi geheten. Uw Hoofdredacteur praat U er even over bij.

Zoals U zich vast nog wel weet te herinneren, heeft Uw Hoofdredacteur enige tijd geleden, met behulp van Moeder de vrouw en van de heer Pinoccio, een vlot van ongeveer drie bij drie meter te water gelaten. Nadat het gevaarte in eerste instantie een tweetal weken ondersteboven in het water heeft gelegen omdat het niet gelukte het vlot in het water te keren, kwam er een aantal dagen geleden een oplossing voorbij zwemmen. Twee duikers, Gerard en Joop, meerden het slagschip uiteindelijk op de juiste wijze af. Er kon nu eindelijk gebruik worden gemaakt van het vlot!

Zo kon het dan ook zijn dat Uw Hoofdredacteur, dobberend op de best wel wilde baren, geruime tijd op het vlot doorbracht. Nu moet U echter weten dat Uw Hoofdredacteur, bij tijd en wijle, best behoefte heeft aan een rokertje in de vorm van een shagje. Nu is het zwemmen naar het vlot met in de hand een baal shag niet echt een optie. Daar maakte Uw Hoofdredacteur melding van bij de eerdergenoemde "Willie Wortel", Oom Albert dus. Onmiddellijk trok deze zich, samen met zoonlief Levi, terug in zijn ontwerpstudio (het schuurtje van de familie Hoofdredacteur) om zijn ideeën om te gaan zetten in een prototype van een oplossing. En, zo kon het dan ook zijn dat na enige tijd een lijn van zo'n dertig meter touw werd vastgemaakt aan het vlot. Daarna werd aan het touw een emmer vastgehaakt waarin een pakje shag en een aansteker werden gedeponeerd. Daarmee gelukte het om de rookwaar uitermate droog op het vlot te krijgen. De emmer terug te laten keren werd echter een groot probleem nu de emmer direct water schepte uit de zee en volliep. Het prototype dient derhalve nog ietwat vervolmaakt te worden. Het begin is er echter. Mocht U de uitvinding in werking willen zien, klik dan hier!).

De heer Pinoccio, gisterenochtend nog een der lopers tijdens de "Walk for the Roses", lag, in het kader van zijn allerlaatste duikopleiding, gisterenmiddag alweer in het zilte zeewater. Ditmaal, zo liet Pinoccio al in de ochtend weten, zou er worden gedoken op een wat bijzondere plek, dicht in de buurt van de ingang naar de Sint Annabaai. Nu moet U weten dat de stroming op die positie bijzonder sterk is en dat de golven er hoog zijn. De heer Pinoccio echter, getraind door het vastleggen van vlotten en daardoor ziek worden van hoge golven, liet zich niet afschrikken. En zo kon het dan ook zijn dat Uw Hoofdredacteur later op de dag, via het World Wide Web, wederom prachtige foto's te bewonderen kreeg die, eerder die dag, door de heer Pinoccio waren geschoten tijdens de duik. Een tweetal foto's wil Uw Hoofdredacteur U dan ook niet onthouden ten bewijze van het prachtige onderwaterleven op Curaçao.

Zoals gezegd, een nieuwe werkweek is inmiddels weer begonnen. Nog een drietal weken en dan is het op dit mooie eiland wederom carnaval. Gisteren was het moment dat potentiële kijkers een plaatsje konden gaan reserveren langs de route die de carnavalsstoet zal gaan volgen. Het was dan ook een drukte van belang en mooi om te zien hoe de mensen, middels het strooien van gekleurd zand, hun kaveltje reserveerden. Uit eigen ervaring kan Uw Hoofdredacteur bevestigen dat een goede zitplaats een garantie biedt voor een zeer geslaagde carnavalsdag, die dit jaar op 10 februari zal vallen. Te zijner tijd zult U er de, veelal felgekleurde, plaatsjes wel van langs zien komen in een editie van "Een Zonnig Avontuur."

Wordt vervolgd…..     

Mien voet'n doet zo zeer.....

Op het zeer zonnige eiland Curaçao is het vandaag zondag 20 januari 2013 geworden. Het is rond een uur of een in de middag en Uw Hoofdredacteur heeft er al een lange dag opzitten. Maar daarover later meer. Het is werkelijk heerlijk weer op Curaçao, waar het met een temperatuur van zo'n 30 graden Celsius prima uit te houden valt. Heel wat anders dan de weersomstandigheden in Nederland, waar Uw Hoofdredacteur via de 95% Fries vernam dat het hevig koud was. In ieder geval, zo meldde de 95% Fries vanuit het Heerenveense voetbalstadion, was het tijdens de voetbalwedstrijd bibberen geblazen. Toen de 95% Fries dat aan Uw Hoofdredacteur meldde diende de wedstrijd overigens nog te worden gespeeld. De Fries, vurig supporter van Heerenveen, wenste Uw Hoofdredacteur veel succes nu diens clubje, de Heraclieden uit Almelo, moest trachten te winnen in Heerenveen. Iets wat hen uiteindelijk ook prima gelukte, daarmee de kater voor de 95% Fries nog groter makend.

Het was sowieso een vreugdevolle dag voor het gezin Hoofdredacteur. Gisteren, zo ongeveer aan het einde van de middag, arriveerden namelijk per grote KLM vogel Oom Albert en Tante Reinie. Slechts een maand of twee komen zij op dit eiland logeren. Beiden waren geheel achterin de grote Boeing 747 geparkeerd door de stewardess, reden waarom het uren duurde vooraleer beiden de aankomsthal uiteindelijk konden verlaten. "Oh, wat fien is dat jong! Wat is't hier weer lekker heite. Ut was hartstikke kold in Nederland man", zo wist Oom Albert te berichten. Snel werden de koffers achterin de laadbak van de pick-up van Uw Hoofdredacteur geladen en hun vakantie kon beginnen.

Na een korte nacht wekte Uw Hoofdredacteur Oom Albert vanochtend tegen vijf uur. Er diende immers een helse tocht te worden afgelegd nu de complete familie, aangevuld met de heer Pinoccio en wat buurvrouwen, de "Walk for the Roses" zou gaan afleggen. Deze "Walk" zou voeren vanaf het Brionplein te Otrabanda naar het strand van "Wet en Wild", een tocht die 8 kilometer lang zou zijn. In de vroege ochtend diende dus allereerst vervoer voor de terugtocht te worden geparkeerd, reden waarom er al vroeg opgestaan moest worden. Na een korte toespraak van de waarnemend Gouverneur, werd om zeven uur in de ochtend uiteindelijk het startschot gegeven voor de barre tocht. Via de 60 meter hoge Julianabrug, die overigens akelig blijkt te schommelen wanneer je er op het hoogste punt blijft stilstaan, zou pakweg twee uur later het eindpunt worden bereikt. De jongste olijkerd, Levi geheten, liet al na ongeveer 300 meter weten dat hij eigenlijk al moe was. "Wanneer zijn we er nu eindelijk Pap", werd dan ook een zeer veel gestelde vraag. Slechts het bericht dat het mannetje aan de finish een roos uitgereikt zou krijgen wanneer hij op eigen kracht de tocht zou uitlopen, sleepte het kereltje erdoor. Trots als een pauw kwamen de Olijke Twee in het bezit van de felbegeerde roos. Ook Uw Hoofdredacteur was overigens uitermate verheugd toen hij de eindstreep in zicht kreeg, maar dat ter zijde.

Nadien werd het tijd enigszins te ontspannen. Terwijl Uw Hoofdredacteur met groot plezier de tweede helft van de klassieker Ajax tegen Feyenoord nog kon volgen, dook dochterlief Julia haar bedje in. De benzine was klaarblijkelijk op! Zoonlief Levi had geheel wat anders in gedachten. Het vlot dat achter Huize Hoofdredacteur ligt geparkeerd, werd onmiddellijk door hem ingenomen terwijl Oom Albert, met snorkel, het onderwaterleven bewonderde. U ziet, na een fikse inspanning lukt het uitstekend om even te relaxen. Vanmiddag zal er nog wel een leuk uitje op het programma staan alvorens een nieuwe werkweek zal gaan aanbreken. Wat zijn uiteindelijk de weekenden toch snel voorbij op dit zo prachtige eiland!

Wordt vervolgd…..    

Vlot getrokken!

Het is vandaag vrijdag 18 januari 2012 geworden op dit zo fraaie eiland. Alhoewel de schemer ervoor zorgt dat er nog niet veel te zien valt zo in de vroege morgen, lijkt het erop als gaat Curaçao vandaag weer opgewarmd worden door een stralend zonnetje. Het is vrijdag vandaag, hetgeen zoveel betekent als nadert het weekeinde met rasse schreden. Vooraleer het zover is, wacht vandaag echter een waarschijnlijk lange werkdag, met vergaderingen tot aan het begin van de avond. Nog altijd moet er immers, op hun dagelijkse werkplek, zeer veel werk worden verricht door de verschillende teamleden en Uw Hoofdredacteur. Maar uiteindelijk, aan het einde van een lange dag, zal ook voor hen het weekeinde aanbreken en kan er weer even worden bijgetankt. Voordien is het echter zaak om U even bij te praten over de actuele gebeurtenissen op Curaçao. En, zoals te doen gebruikelijk, zijn die ontwikkelingen voor U vastgelegd in een nieuwe editie van "Een Zonnig Avontuur."

U kunt het zich vast nog wel voor de geest halen. Pakweg een week of twee geleden geraakten de heer Pinoccio en Uw Hoofdredacteur bevangen door zeeziekte tijdens een barre zwemtocht in metershoge golven. Die barre zwemtocht werd noodzakelijk omdat het voornemen was uitgesproken om een prachtig vlot vast te gaan leggen achter Huize Hoofdredacteur. Een vlot, voorzien van twee zitplaatsen en een uitstekende ligplaats, waarop dan heerlijk zou kunnen worden gerelaxt. Niets bleek echter minder waar, het vlot geraakte ondersteboven in het water en het gelukte, na een urenlange strijd, maar niet om het gevaarte op de voorgeschreven wijze af te meren.

 

Gisteren, zo aan het einde van de middag, zat Uw Hoofdredacteur met Moeder de vrouw, een kop koffie en een sigaretje op zijn terras om de dag even met elkaar door te nemen. Plots schrok Uw Hoofdredacteur op, hij hoorde stemmen in het pal achter zijn huis gelegen water. Alert als hij is, nam Uw Hoofdredacteur onmiddellijk polshoogte om, even later, te kunnen constateren dat er zich een tweetal duikers ophielden  in de omgeving van het afgemeerde vlot. Groot was zijn verbazing, en ook die van Moeder de vrouw trouwens,toen beide duikers als een tweetal idioten aan het vlot begonnen te rukken. "Het vlot wordt gestolen", dacht Moeder de vrouw. Juist wilde Uw Hoofdredacteur beide duikers toeschreeuwen, toen een van hen zich met diens gezicht naar Uw Hoofdredacteur toewendde. Het bleek te gaan om vriend Gerard, duikinstructeur en veelal te vinden bij Dive Nas. Samen met zijn duikmaat Joop had hij besloten om het gezin Hoofdredacteur een handje te gaan helpen door het vlot op de juiste wijze te gaan omkeren. Heel even bepaalden beide mannen een juiste strategie, gingen aan het vlot hangen en zie: het gevaarte lag zoals het moest liggen. U begrijpt, een enorme verrassing was het optreden van beide heren zeker. Het leverde hen, naast een groot applaus, de welgemeende dank van het gezin Hoofdredacteur op!

Dan besteedt Uw Hoofdredacteur graag nog even aandacht aan een zeer memorabel moment. Gisteren was het namelijk zover! De kranten stonden er vanochtend meer dan vol van. Wat was namelijk het geval? Welnu, gisteren ontving de Minister van Verkeer, Vervoer en Ruimtelijke Planning het telefoonboek 2013 uit handen van UTS en KPMG, toch twee gerenommeerde organisaties. Nu zult U zich wellicht afvragen of dit nu zo een bijzondere kwestie is dat Uw Hoofdredacteur daaraan aandacht dient te besteden. Dat is echter wel degelijk het geval. Immers, wanneer je gewend bent dat er jaarlijks een nieuw telefoonboek wordt afgeleverd in je brievenbus, zonder dat gevierd wordt dat sprake is van een heuglijk feit, dan is dat toch wel wat sober. Het kan dus ook wel degelijk anders. Uw Hoofdredacteur schrijft vanochtend dan ook een brief aan de Tweede Kamerleden met het voorstel om voortaan de verantwoordelijke Minister het nieuwe telefoonboek in ontvangst te laten nemen. Een feestje moet immers ergens beginnen?

Wordt vervolgd…..