De temperatuur loopt fiks op!!!

Het is zondagochtend 30 september 2012 op het langzaam ontwakende eiland Curaçao. Het is nog vroeg, zo tegen half zeven in de ochtend. Uw Hoofdredacteur heeft de zon langzaam zien opkomen vanochtend op het eiland dat sinds gisterenmiddag fiks in beroering is. Sedert gisteren kent dit eiland namelijk een nieuwe ministersploeg, nu de waarnemend Gouverneur de leden van het Kabinet Schotte heeft ontslagen. De "oude" ploeg weigert echter plaats te maken voor de "nieuwe" ploeg, met als gevolg een enorme chaos. Fort Amsterdam, de zetel der Regering, is bezet door de "oude" ploeg die wordt bijgestaan door een groep demonstranten die de nacht op het Fortplein heeft doorgebracht. Curaçao gaat inmiddels de hele wereld over met beelden waarin de oude bewindslieden uitspraken bezigen als "er is een staatsgreep gepleegd op Curaçao, het is een overval" etc. Hoe het nu verder moet en verder zal gaan is op dit moment absoluut onduidelijk. Twee kabinetten en twee ministers-presidenten lijkt wat teveel van het goede, dus hopelijk komt er op korte termijn duidelijkheid. Nu de gemoederen tussen de verschillende partijen echter bij tijd en wijle zeer hoog oplopen, lijkt het verstandig om Punda, het centrum van Willemstad, voorlopig maar even te mijden.

Los van alle commotie is het wel degelijk weekeinde op Curaçao. Het weekeinde dat gisteren van start ging met een wel zeer bijzondere gebeurtenis. Wellicht weet U het zich nog te herinneren uit eerdere edities van "Een Zonnig Avontuur." Het is namelijk zo dat de oudste olijkerd, Julia geheten, alweer geruime tijd deel uitmaakt van muziekschool "Kids-Play-Music." Deze, overigens geweldige, muziekschool organiseerde gisterenmiddag een zogenaamde fancy fair waarbij kinderkleding, speelgoed en allerhande gebak te koop werd aangeboden om, met de opbrengst van deze middag, muziekinstrumenten te kunnen aanschaffen. Daarnaast was er sprake van verschillende optredens door de kinderen uit de diverse groepen. Welnu, dochterlief Julia had een hoofdrol. Zij zong de sterren van de hemel en oogstte veel applaus (voor beelden: klik hier). Daarnaast verzorgde zij, samen met haar klasgenootjes, nog diverse uitvoeringen per blokfluit (klik hier voor de beelden). Het werd een zeer geslaagde middag, waarbij Moeder de vrouw de verkoop van kleding voor haar rekening nam en Uw Hoofdredacteur de barverkoop verzorgde. Zo kwam de zaterdag uiteindelijk als een zeer gezellige en geslaagde dag uit de bus.

Vandaag is de zondag dus aangebroken en zit het weekeinde er na vandaag alweer op. Uw Hoofdredacteur is overigens, nu de politieke situatie zo enorm onduidelijk is, benieuwd naar datgene wat de komende werkweek zal gaan brengen. Echter, voordat het zover is, is er vandaag nog wel degelijk de gelegenheid te gaan genieten van een heerlijk dagje strand. Over enige uren, wanneer ook Moeder de vrouw haar bedstee heeft verlaten, zal het tijd worden om de zwembroek aan te trekken en een verkoelende duik te maken in het zilte zeewater. Want dat de temperatuur, in alle opzichten, op Curaçao fiks is opgelopen, dat moge duidelijk zijn. Vanzelfsprekend zal Uw Hoofdredacteur U, ook in de komende week, volop op de hoogte gaan houden van de actuele ontwikkelingen op dit normaliter zo fraaie eiland. U leest het, zoals te doen gebruikelijk, vast en zeker in een nieuwe editie van "Een Zonnig Avontuur."

Wordt vervolgd…..       

Gevaarlijke ezels!

Op het vandaag wederom zeer zonnige eiland is het vrijdag 28 september 2012 geworden. Het is een, in vele opzichten, spannende dag voor het eiland Curaçao. Uw Hoofdredacteur schreef het U immers al eerder, momenteel is er sprake van een uitermate ingewikkelde politieke situatie op dit eiland. Vandaag staat, in Den Haag, een vergadering van de rijksministerraad op de rol. De rijksministerraad, bestaande uit leden van de Nederlandse ministerraad aangevuld met de Gevolmachtigd Minister van Curaçao, zal zich dan ook vast en zeker beraden over de thans ontstane impasse op dit zo fraaie eiland. Daarnaast bestaat er sowieso de kans dat er vandaag een interim kabinet zal worden gepresenteerd, hetgeen op bezwaar zou kunnen stuiten van velen op Curaçao. U ziet, vele ingrediënten voor een fikse discussie zijn, ook vandaag, weer volop aanwezig. De teamleden en Uw Hoofdredacteur wachten het vervolg in ieder geval vol spanning af.

Het is vrijdag vandaag. En, zoals gebruikelijk, dit betekent dat het weekeinde weer aanstaande is. Een tweetal vrije dagen, die ingeval van Uw Hoofdredacteur, uitermate welkom zijn. Even het hoofd leegmaken en een paar dagen leuke dingen doen, dat geeft over het algemeen wel weer wat energie. In een eerdere editie hebt U al kunnen lezen dat er morgen een zogenaamde fancy fair op het programma staat waar dochterlief Julia een aantal optredens zal gaan verzorgen en Uw Hoofdredacteur de aanwezigen zal dienen te voorzien van verkoelende drankjes. Als verrassing staat er nog een optreden gepland van leden van de band "Diverse Sauzen", de band die nog niet zo lang geleden een hit had met de song "Chillen op de Antillen." U begrijpt, Uw gezin Hoofdredacteur kijkt er ten zeerste naar uit.

Dan maakt Uw Hoofdredacteur nog graag even van de gelegenheid gebruik van de gelegenheid om U te informeren over de uitermate gevaarlijke verkeersomstandigheden op deze eilanden. Wellicht dat U immers zou kunnen overwegen dit eiland met een vakantiebezoek te informeren waarbij door U een vervoermiddel wordt gehuurd. Dan is het zeker zaak U te wijzen op mogelijke gevaren in het verkeer. Zo kon het zijn dat gisteren het bericht in de media verscheen dat sprake was geweest van een ernstige aanrijding tussen de berijder van een scooter en een ezel. Jazeker, U leest het goed, een ezel. Het dier vertoonde zich plots op de rijbaan, verzuimde richting aan te geven en veroorzaakte een aanrijding. Uiteindelijk bleek het met de verwondingen van beiden wel mee te vallen, maar het is wel zaak dat U, op deze eilanden, goed oplet op overstekende en invoegende dieren. Het is maar dat U het weet!   

Binnenkort, op 1 oktober aanstaande, zal er op het Brionplein te Otrabanda een benefietconcert worden georganiseerd tegen het geweld in de Curaçaose samenleving. Het geheel is getiteld: "Have a Heart, A Call for Peace." Vele bekende groepen en artiesten op dit eiland zullen een gratis optreden verzorgen waarbij de thema's veiligheid en respect centraal zullen staan. Zo zullen ondermeer Josje & Angela, Dreams, Junior Tecla, Isaline Calister en Diverse Sauzen van de partij zijn. Mocht het derhalve zo zijn dat U, vanwege welke omstandigheden dan ook maar, op dit eiland verblijft, Uw Hoofdredacteur kan U het bijwonen van dit concert zeker aanbevelen.

Wordt vervolgd…..  

Van de vrijgezel met handboeien.....

Op het momenteel politiek zeer tumultueuze eiland Curaçao is het vandaag donderdag 27 september 2012 geworden. Na twee bewolkte dagen, waarin het eiland met regelmaat werd verlicht door bliksemflitsen en waarbij er veel regen viel, schijnt er vandaag weer volop de zon. Het is uitermate onrustig op dit normaliter zo fraaie en rustige eiland, hetgeen alles te maken heeft met de enorme verdeeldheid die er leeft in het politieke bestel. Vanwege de felheid waarmee discussies worden gevoerd, heeft de politieke impasse direct invloed op het werk van de verschillende teamleden en Uw Hoofdredacteur. Vooralsnog lijkt er geen acceptabele oplossing voorhanden, er rest dus even niets anders dan maar af te wachten op verdere ontwikkelingen.

Gisteren, op de dag dat er sprake was van veel donder, bliksem en regen, was het een memorabele dag voor de jongste olijkerd, Levi geheten. Ditmaal was het namelijk zijn beurt om, per bus, te worden vervoerd naar Landhuis Pannenkoek. Hij ging dus op schoolreisje. Ook voor het mannetje en zijn klasgenoten was het thema van de dag: Piraten. Verkleed als Piet Piraat en voorzien van de nodige schmink kwam het ventje de dag meer dan prima door. Op de vraag van Uw Hoofdredacteur of hij het niet vervelend had gevonden dat het weer zo slecht was liet het ventje weten: "Ach, het maakte niets uit Pap. We deden allemaal waterspelletjes dus was ik sowieso nat geworden. Ik heb het gewoon hartstikke leuk gehad. Maar nu ben ik heel erg moe!" U begrijpt, er is vast sprake geweest van een geslaagde dag. Volgend jaar dus maar weer.

Jumping Paul had gisteren een wel zeer bijzondere opdracht. U moet weten, met enige regelmaat worden er lokale medewerkers getraind in allerlei vaardigheden. Daar waar deze vaardigheden te maken hebben met de term "Intern Bijstandsteam", worden deze trainingen gegeven door collega's uit het verre Nederland. Nu zijn er voor een zodanige training vele materialen benodigd zoals daar zijn: schilden, helmen etc. Daarnaast is het van groot belang om te kunnen beschikken over voldoende handboeien. U zult begrijpen, het is voor de betreffende trainers ondoenlijk om al deze materialen per koffer vanuit de Lage Landen mee te voeren. Het is dan over het algemeen ook Jumping Paul die al deze materialen bij verschillende diensten op Curaçao organiseert c.q. in bruikleen verkrijgt.

Zo kon het dus zijn dat Jumping Paul de dag van gisteren bijna volledig doorbracht met een zoektocht naar 15 paar handboeien, hetgeen geen sinecure bleek te zijn. Uiteindelijk gelukte het hem het gevraagde aantal bij elkaar te krijgen, zij het dat sommige boeien wel bijzonder vreemde teksten vertoonden. Trots liet hij de boeien zien aan Uw Hoofdredacteur die hem echter waarschuwde voorzichtig om te gaan met de materialen. Het is immers niet goed uit te leggen aan de plaatselijke politie, ten tijde van een controle, wat een vrijgezelle jonge man op straat doet met zoveel fraai gekleurde handboeien in een doosje? Maar goed, wellicht is het voor U handig te weten dat, wanneer U een tekort aan materialen hebt, Jumping Paul de geschikte man is om het voor U te organiseren.

Het is donderdag vandaag en dat betekent dat het weekeinde alweer razendsnel dichterbij komt. Een weekeinde wat, zeker op zaterdag, in het teken zal staan van een zogenaamde fancy fair. U moet namelijk weten dat dochterlief Julia al geruime tijd de muziekschool "Kids Play Music" bezoekt. Zij neemt daar wekelijks deel aan de zanglessen en leert er fraai op een blokfluit te spelen. Welnu, aanstaande zaterdag organiseert deze muziekschool een fancy fair waarbij het de bedoeling is om kleding en allerlei gebakken lekkernijen te verkopen. Van de opbrengst zal worden getracht nieuwe muziekinstrumenten aan te gaan schaffen. Dochterlief zit er al vol van, zij zal immers diverse optredens verzorgen. Ook Uw Hoofdredacteur zal een bijdrage leveren, hij verzorgt het bargedeelte. Nu is Uw Hoofdredacteur een optreden achter de bar wel toevertrouwd, al bevindt hij zich overigens beduidend liever aan de voorkant van die bar. Echter, het is voor een uitermate goed doel, dus geen enkel probleem. Mocht U nog in de gelegenheid zijn spetterende optredens mee te maken zaterdag, U bent van harte welkom!

Wordt vervolgd.....

Bewolking boven Curacao

Het is vandaag woensdag 26 september 2012 op Curaçao. De lucht is zeer donker vandaag, hetgeen betekent dat er sprake is van fikse bewolking. De afgelopen nacht werd het eiland al voorzien van een fikse hoeveelheid water in de vorm van regen en vandaag lijkt dat niet veel anders te worden. Uw Hoofdredacteur betreurt dat ten zeerste. Niet alleen omdat hij een aangeboren afkeer heeft van neerslag, maar vooral omdat de jongste olijkerd, Levi geheten, vandaag per bus op reis ging naar Landhuis Pannenkoek. Ditmaal is hij aan de beurt om op schoolreis te gaan. Uw Hoofdredacteur hoopt dan ook van ganser harte dat de dag, die in het teken staat van allerlei piratenspelletjes, niet volledig in het water zal vallen.

Toen Uw Hoofdredacteur gisteren aan het einde van de middag aankwam bij Huize Hoofdredacteur, werd hij opgewacht door de beide olijkerds. Beiden bleken ingesloten te zijn in hun slaapkamer vanwaar zij door het open raam  Uw Hoofdredacteur toespraken. "Pap, wij zijn op de slaapkamer. Dat moet van Mama. Erg of niet? We weten namelijk helemaal niet waarvoor, we deden niets. Kun jij niet even met Mama praten Pap?" Daarnaast hoorde Uw Hoofdredacteur ook Moeder de vrouw luidkeels spreken. Tijd om even polshoogte te gaan nemen derhalve. Bij binnenkomst vertoonde de monitor van de computer de gezichten van de heer en mevrouw Angelus. Zij bleken met Moeder de vrouw in gesprek te zijn via Skype. Vervolgens bleek ook dat beide olijkerds waren afgezonderd om nog enigszins verantwoord een gesprek te kunnen voeren zonder daarbij gestoord te worden door en van allerlei optredens met blokfluiten. Het ging de familie Angelus redelijk goed. Inmiddels waren zij wel weer wat gewend aan het leven in Nederland, al zouden zij dat leventje beslist graag weer inruilen voor een verblijf op dit zo fraaie eiland. Soms werd mevrouw Angelus nog wel eens gestoord van het jachtige leven in Nederland, al was haar dat niet aan te zien. In ieder geval was het uitermate leuk om weer eens even van hen te horen.

De (veel) rustiger Fries bleek vanochtend weer te zijn hersteld van allerlei lichamelijke ongemakken die hem enige dagen in zijn bed deden verblijven. "Ik ben wel weer redelijk opgeknapt. Het moet maar weer", zo liet de (veel) rustiger Fries Uw Hoofdredacteur weten. En zo is het team dus, vanaf vandaag, weer geheel compleet. Overigens is dat maar tijdelijk. Over niet al te lange tijd, rond het einde van de maand december, vertrekt immers de familie Pinoccio definitief naar Nederland. Vanaf dat moment bestaat het team op Curaçao dan ook nog maar uit drie personen. Het is, helaas, niet anders, alhoewel de spoeling wel heel erg dun wordt.

In de politieke constellatie op dit eiland, die op dit moment uitermate complex is, valt het werken momenteel niet erg mee. De voortgang van veel projecten stagneert behoorlijk door de politieke strijd tussen verschillende partijen op Curaçao. De bewolking van de afgelopen dagen lijkt wel typerend voor de huidige situatie op dit normaliter zo fraaie eiland. Het is zeer te hopen dat de impasse waarin dit eiland momenteel verkeert, binnenkort kan worden doorbroken. Al lijkt het daar vooralsnog niet op nu de politieke minderheid heeft aangegeven onder geen beding plaats te willen maken voor een nieuwe (interim) regering. Politiek bestuurlijk uitermate interessant, echter in de dagelijkse uitvoering van complexe deelprojecten veelal uitermate frustrerend. Hoe het verder zal gaan verlopen is op dit moment nog volstrekt onduidelijk, al is klip en klaar dat de huidige situatie feitelijk niet langer kan voortduren. Vanzelfsprekend zal Uw Hoofdredacteur U op de hoogte houden van actuele ontwikkelingen, mochten die zich voordoen. Zoals te doen gebruikelijk zult U erover kunnen vernemen in een nieuwe editie van "een zonnig avontuur."

Wordt vervolgd…..  

Het dondert en het bliksemt.....

Het is vandaag dinsdag 25 september 2012 geworden op het fraaie eiland Curaçao. Nou ja fraai, vandaag lijkt dat toch behoorlijk minder. Het stormt namelijk. Met name de afgelopen nacht waren de weersomstandigheden behoorlijk slecht. Om een uur of drie in de nacht werd Uw Hoofdredacteur dan ook bruusk gewekt door het geluid waarmee de golven op de rotsen, waarop het huis van Uw Hoofdredacteur staat, beukten. Het geheel ging vergezeld van hevig onweer en slagregens. De golven sloegen met kracht over het terras van Huize Hoofdredacteur. Vanochtend in alle vroegte, zo tegen kwart voor vijf, nam Uw Hoofdredacteur de schade op. Het terras vertoonde forse gelijkenis met een zwembad en de beide hondjes van Uw Hoofdredacteur, die immers 's nachts buiten verblijven, hadden de uiterlijke kenmerken van twee zeehonden aangenomen. Daarnaast is het met een temperatuur van 23 graden Celsius zo'n 10 graden kouder dan normaal. Even wennen dus vandaag.

Gisteren genoot Uw Hoofdredacteur een vrije dag. Immers, Moeder de vrouw vergezelde dochterlief tot diep in de avond naar het schoolkamp. De zorg voor de jongste olijkerd, Levi geheten, werd dan ook aan Uw Hoofdredacteur overgelaten. Het werd een dag om van te genieten. Wat was namelijk het geval? Welnu, zoonlief diende vervoerd te worden naar zijn karateles en Uw Hoofdredacteur besloot om die les eens met eigen ogen te gaan volgen. Het werd dan ook een uitermate vermakelijke middag. Het mannetje is veruit het kleinste deelnemertje aan de lessen, de andere karateka's zijn op z'n minst twee koppen groter. Er dienden verschillende traptechnieken geoefend te worden gisteren en daarbij wordt een soort van stootkussen gebruikt. Het kussen echter was al groter dan de jongste olijkerd die dientengevolge steeds omviel toen hij het kussen diende op te pakken. Toen er vervolgens ook nog door de andere karateka's tegenaan werd getrapt, vloog het mannetje als een speer de zaal door. Het maakte hem echter niets uit. Hij legde gewoon het stootkussen neer en pakte de andere sporters stuk voor stuk aan als was hij bezig met judo. "Wat is karate toch leuk Pap", verhaalde het mannetje later. "Als ik er wat langer op zit, dan weet ik zeker dat ik heel veel bekers win. Die neem ik dan mee naar school om aan de juf te laten zien. Het zijn er dan waarschijnlijk zoveel dat ik eerst een karretje moet maken om ze allemaal mee te krijgen." Het is maar dat U het weet.

Later in de avond hoorde Uw Hoofdredacteur de autodeur van Moeder de vrouw dichtslaan. Direct aansluitend hoorde hij de oudste olijkerd Julia, smartelijk huilen. "Oh, oh, oh, wat ben ik toch moe. Ik wil echt slapen", zo hoorde Uw Hoofdredacteur het meiske snikken. Zij was op schoolkamp geweest en had zich de gehele dag uitstekend vermaakt met allerlei spelletjes. In de bus, op de terugreis naar huis, was het grietje al in slaap gevallen waarop zij werd gewekt met de mededeling dat zij, samen met haar klasgenootjes, op de grond zou moeten gaan zitten om de ouders voor de gek te houden. Onmiddellijk was het meiske dan ook weer op de grond in slaap gevallen waarna zij wederom werd gewekt om met Moeder de vrouw naar huis te rijden. In de auto van Moeder de vrouw was zij onmiddellijk weer in slaap gevallen om te worden gewekt bij thuiskomst. Dat was het moment dat Uw Hoofdredacteur de smartenkreet van dochterlief hoorde. Gelukkig mocht zij vervolgens wel onmiddellijk, en dan voor een wat langere periode, genieten van welverdiende rust.

De klimatologische omstandigheden laten ook de teamleden niet onberoerd. De (veel) rustiger Fries heeft namelijk laten weten dat hij fysiek niet in staat is om zijn dagelijkse werkzaamheden te komen verrichten; hij is ziek. namens de redactie wenst Uw Hoofdredacteur hem dan ook van harte beterschap toe!

Wordt vervolgd…..   

Het dak ging eraf!

Op het zeer warme eiland Curaçao is het  maandag 24 september 2012 geworden. Uw Hoofdredacteur geniet vandaag van een vrije dag. Het is namelijk zo dat de oudste olijkerd, Julia geheten, vandaag op schoolreisje ging. En, vanzelfsprekend diende Uw Hoofdredacteur dochterlief uit te zwaaien, maar daarover later meer. Het weekeinde zit er weer op en voor de collega's is een nieuwe werkweek derhalve weer begonnen. Een weekeinde waarin weer allerlei opmerkelijke zaken op te tekenen waren. En, zoals U dat veelal op de maandagen gewend bent , kunt U er alles over lezen in deze editie van "een zonnig avontuur."

Voor Uw Hoofdredacteur begon het weekeinde met een wel zeer opmerkelijke gebeurtenis. Op de vrijdagavond was Uw Hoofdredacteur namelijk uitgenodigd voor een diner in kleine kring in aanwezigheid van de voormalige Minister-president van Nederland, de heer J.P. Balkenende. Alvorens het echt tijd was om af te gaan reizen naar dit leuke afspraakje, diende Uw Hoofdredacteur in Huize Hoofdredacteur eerst nog even de patatmaaltijd voor Moeder de vrouw en de Olijke Twee te verzorgen. De frituurpan werd dan ook uit de kast gehaald waarna Uw Hoofdredacteur de stekker van het apparaat in het stopcontact stak. Een enorme knal, welke vergezeld ging van een grote flits, volgde. Daarna bleef het stil in Huize Hoofdredacteur en bleek dat er verschillende stopcontacten geen stroom meer leverden, zelfs niet na de reparatie van de doorgeslagen stop. Er diende dan ook een elektricien te worden ingeschakeld, die na korte tijd constateerde dat er ergens een draad zou zijn verbrand. Het probleem bleek nog ernstiger dan gedacht te zijn, toen werd vastgesteld dat de betreffende contactdozen slechts via het dak bereikt zouden kunnen worden. Dat maakte Uw Hoofdredacteur echter niet meer mee, hij diende immers tijdig op de dinerafspraak te zijn? Een dinerafspraak die overigens uitermate gezellig werd. Er werd uitvoerig gediscussieerd over de vraag wat het betekent om als Nederlander voor meerdere jaren op dit eiland werkzaam te zijn. Pas laat in de avond werd hartelijk afscheid van elkaar genomen en resten Uw Hoofdredacteur een aantal memorabele herinneringen aan een bijzonder boeiend gesprek.

De zaterdag startte, vanwege de elektraproblematiek, voor het gezin Hoofdredacteur al vroeg. De elektricien meldde zich al bij het ochtendgloren, klaar om een gedeelte van het dak te gaan slopen. In een mum van tijd vertoonde het dak van Huize Hoofdredacteur dientengevolge een gapend gat. Na een klein uurtje zoeken werd een compleet verbrande lasdoos gevonden en kon het euvel worden gerepareerd. Snel het dak weer in elkaar zetten en klaar was Kees. Voor het veilig bakken van patat zijn overigens inmiddels noodmaatregelen getroffen.

Zoals al opgemerkt, ook Moeder de vrouw had haar bedje vroeg verlaten. Het was namelijk zo dat er op Curaçao een zeer grote schoenenzaak gaat verdwijnen en juist deze winkel organiseerde op de zaterdag een totale leegverkoop. U begrijpt, dat kon de familie Hoofdredacteur niet onopgemerkt voorbij laten gaan. Terwijl de Olijke Twee groot plezier hadden met de vele in de winkel opgestelde spiegels, schafte Moeder de vrouw een paar of acht schoenen aan. U begrijpt, voorlopig heeft de familie Hoofdredacteur geen nieuwe schoenen meer nodig!

De zondag brak aan. Een dag die voor Moeder de vrouw in het teken der studie diende te staan. De afspraak dat Uw Hoofdredacteur op deze dag de zorg voor de Olijke Twee zou moeten dragen, was dan ook snel gemaakt. En, zo kon het zijn dat Uw Hoofdredacteur met zijn kroost afreisde naar de strakblauwe baai van Blue Bay. Aldaar aangekomen bleek ook de familie Pinoccio eenzelfde uitje te hebben bedacht.

De dag werd dan ook zeer aangenaam doorgebracht met zwemmen, snorkelen en spelen in de speeltuin. Althans voor de Olijke Twee en Pinoccio's zoon Frans. Voor Uw Hoofdredacteur stond de dag namelijk meer in het teken der dieren. In de eerste plaats was hij druk doende met het verzorgen van voedsel voor een langskomende leguaan. Een krentenbol bleek er prima in te gaan. Vervolgens, later op de dag, juist toen Pinoccio en Uw Hoofdredacteur genoten van een koele versnapering, toonde zich een uniek beeld. Een school van ongeveer 20 dolfijnen trok minutenlang voorbij. Al tuimelend en duikelend voerden de dieren een geweldige show op. Prachtig om te zien!

Inmiddels is het dan maandag geworden. Een maandag waarop dochterlief Julia vertrok, per bus en verkleed als indiaan, naar landhuis Pannenkoek. Al vroeg in de ochtend bleek het meiske enorm opgewonden te zijn: "Eindelijk is het zover. Ik dacht eerst dat ik er niet van zou kunnen slapen. Gelukkig was ik toch in slaap gevallen. Oh, wat is dit toch spannend." In de klas aangekomen werden allereerst nog even de ingestudeerde indianenliederen geoefend, waarna de bus kon worden betreden. Later vandaag zal ook Moeder de vrouw zich als indiaan dienen te melden, zij heeft zich opgeworpen als begeleidster voor de middag en de avond. Uw Hoofdredacteur daarentegen is verantwoordelijk gesteld voor begeleiding van de jongste olijkerd, Levi. Deze heeft vanmiddag wederom karateles en Uw Hoofdredacteur zal er voor gaan zorgen dat hij de les tijdig bereikt. U ziet, het dagelijkse leven op  Curaçao gaat dus gewoon door!

Wordt vervolgd…..       

Kalmte kan U redden!

Op het vandaag weer zeer warme eiland Curaçao is het vrijdag 21 september 2012 geworden. Al vele uren schijnt de zon met volle kracht, en de temperatuur liep vanochtend dan ook hard op naar hoge waarden. Het valt dan ook niet mee om de gehele dag binnen de muren van een zo groot complex te werken en daarbij de kleding droog te houden. Echter, het is vrijdag vandaag en dat betekent ook dat het weekeinde nabij is. Een weekeinde dat voor Uw Hoofdredacteur ditmaal drie dagen lang is omdat Uw Hoofdredacteur aanstaande maandag een verlofdag diende op te nemen. U ziet, de vooruitzichten op wat vertier en wat rust zijn dan ook prima te noemen.

Zoals U, als geïnteresseerde lezer van deze weblog, wel weet, ontvangt U al enige jaren lang informatie vanaf het fraaie eiland Curaçao. Die informatie komt, met enige regelmaat, naar U toe via de edities van "Een Zonnig Avontuur." Nu worden die edities, zo bleek recentelijk, behoorlijk gelezen en zijn ze, al met al, over verschillende providers verspreid, al zo'n 80.000 keer gehit. Dat wil zeggen dat de internetpagina ongeveer 80.000 maal zijn bekeken door allerlei verschillende lezers. Kortgeleden werd Uw Hoofdredacteur in staat gesteld te zien waar al die lezers vandaan komen, althans uit welk land zij afkomstig zijn. En, het moet gezegd, Uw Hoofdredacteur had geenszins verwacht lezers te trekken uit Nederland, Curaçao, de Verenigde Staten, Duitsland, Rusland, Hongarije, België, het Verenigd Koninkrijk, Canada, Costa Rica, Oekraïne, Tsjechië en Frankrijk. Zo ziet U maar, voordat je het in de gaten hebt ben je internationaal gesignaleerd!

De Olijke Twee zitten, Uw Hoofdredacteur schreef het al eens eerder, op een bijzonder leuke en actieve school. Vele evenementen worden er op die school georganiseerd, zo ook de komende week. En, zo kan het dan ook zijn dat de oudste olijkerd aanstaande maandag op schoolkamp zal gaan, daar waar de jongste olijkerd deze reis komende woensdag zal gaan afleggen. Het schoolkamp zal gehouden worden bij Landhuis Pannekoek alwaar de olijkerds al eens eerder te gast waren. Moeder de vrouw zal het tweetal, ditmaal als gastouder, vergezellen. Immers, het schoolreisje kent als thema "Piraten" en daarin is Moeder de vrouw inmiddels volledig geschoold. Het zal dan ook zeker een bijzonder schoolreisje worden.

Wat ook zeer bijzonder was, was de dag van gisteren. Op donderdag, want daarover hebben we het, verblijven de Olijke Twee na de reguliere schooltijd nog een aantal uren bij de naschoolse opvang omdat Moeder de vrouw dan stage dient te lopen. Zo ook gisteren. Nu was het zo dat de jongste olijkerd, Levi geheten, op enig moment een sanitaire stop diende te maken. Het ventje begaf zich dientengevolge keurig naar het toilet, sloot de deur en hield vervolgens plots het complete slotmechanisme in zijn handjes. Met andere woorden: het mannetje zat opgesloten op het toilet. Na verloop van enige tijd herinnerde het mannetje zijn eerste karatelessen en begon tegen de deur te schoppen waardoor de leiding werd gealarmeerd. Zij trachtten het mannetje, die de rust zelve was, te bewegen vooral kalm te blijven. "Zit er een raam in en kun je erdoor kruipen Levi?, zo werd het ventje gevraagd. Het mannetje antwoordde kalm dat er weliswaar een raam te bespeuren viel maar dat hij er volstrekt niet door zou kunnen. Hulptroepen dienden dus te worden ingeroepen. Ondertussen deed men grote moeite om dochterlief Julia, ook aanwezig op dat moment, te kalmeren. Zij had immers, in haar gedachten, al afscheid genomen van Levi omdat zij dacht dat het kereltje nooit meer uit het toilet zou kunnen komen. Uiteindelijk verscheen er bijstand in de vorm van een docent die de deur kon openen. En zo kon het zijn dat het mannetje, toen Uw Hoofdredacteur vanuit het werk naar huis terugkeerde, meldde: "Oh en ja Pap. Ik heb ook nog eventjes vastgezeten op het toilet. Niets aan de hand hoor!" Zo ziet U maar, kalmte kan U redden!

Wordt vervolgd…..    

De juf der piraten.....

Het is vandaag donderdag 20 september op het nog altijd schitterende eiland Curaçao. Althans, zolang het niet om criminele activiteiten handelt. Het eiland wordt namelijk de laatste weken geconfronteerd met een toenemend aantal overvallen, waarbij fiks en grof geweld wordt gebruikt. Zeer recent werd Curaçao nog opgeschrikt door een overval waarbij twee dodelijke slachtoffers te betreuren waren. Wat dat betreft wordt het er op dit eiland dus volstrekt niet veiliger op! Voor veel mensen vormde dit reden om hun profielfoto op media als Facebook zwart te maken. Het was immers een inktzwarte dag voor dit eiland! Gelukkig vallen er echter ook nog altijd leuke en opmerkelijke zaken te bespeuren. Zoals altijd ging Uw Hoofdredacteur er naar op zoek en legde ze voor U vast in een nieuwe editie van "een zonnig avontuur."

Zoals U zich wellicht nog wel weet te herinneren is Moeder de vrouw druk doende met haar laatste studiejaar op weg naar het diploma voor volleerd docente. Dat kost haar zeer veel tijd en energie. Welhaast elke avond is zij druk doende met het voorbereiden van haar lessen, nu zij immers een stage van een jaar bij basisschool Pipita doorbrengt. Enige dagen geleden had zij echter een dagje rust. Nou ja, rust. Er werd een schooluitje georganiseerd naar het strand van Santa Cruz, onder de noemer van een piratenthema. En zo kon het dus zijn dat Moeder de vrouw, al zeer vroeg in de ochtend, zichzelf energiek als piraat vermomde. Op school aangekomen bleek overigens dat Moeder de vrouw de enige leerkracht was die zich een piratenlook had aangemeten, echter dat mocht de pret geenszins drukken. De leerlingen stelden het namelijk bijzonder op prijs. Voortaan gaat Moeder de vrouw dan ook als piratenjuf Eefje door het leven. Het is maar dat U het weet!

Ook al moet de maand oktober nog aanbreken, toch zijn er alweer diverse winkels op Curaçao hun tijd ver vooruit. Wat is namelijk het geval? Welnu, zoals U zich wellicht nog kunt herinneren uit Uw kindertijd: begin december verschijnt, welhaast vanuit het niets, de Goedheiligman op het toneel. Zo ook op het eiland Curaçao. Diverse winkeliers hebben echter al een voorschot genomen op de komst van de goede Sint en vullen dientengevolge hun etalages met strooigoed en afbeeldingen van deze bisschop. Dat was klaarblijkelijk de Olijke Twee ook al opgevallen en dientengevolge besloten zij dan ook te gaan handelen. En zo weerklonk in Huize Hoofdredacteur dan ook de volgende mededeling: "Mam? Levi en ik hebben besloten om vanavond onze schoen maar alvast te gaan zetten. We hebben namelijk het ernstige vermoeden dat Sinterklaas, incognito weliswaar, op het eiland aanwezig is. Het lijkt erop als voelen wij zijn aanwezigheid. We gokken het er dus maar op. Mogen we een appel voor het paard van de Sint?"

 

Moeder de vrouw trachtte nog om het duo duidelijk te maken dat het nog lang geen december is, edoch zonder enig resultaat. Dochterlief verduidelijkte nogmaals dat de kans er wellicht in zou zitten dat de schoen leeg zou blijven maar "dat risico willen we wel lopen omdat het een verantwoord risico lijkt te zijn." U begrijpt, daar valt niets tegen in te brengen. En zo kon het dan ook zijn dat, toen Uw Hoofdredacteur des avonds huiswaarts keerde, er twee schoentjes stonden opgesteld met daarbij een verklarende brief voor de Goedheiligman. Een bakje water en een appel completeerden het geheel. U begrijpt, de ochtend erop was dochterlief Julia er als de kippen bij. Is zij normaliter niet gemakkelijk te bewegen om haar bed te verlaten, ditmaal stond zij bij het ochtendgloren al naast de schoentjes. "Ik denk toch dat hij nog in Spanje zit Pap. Men heeft ons dus verkeerde informatie verstrekt. Nou ja, niet geschoten is immers altijd mis? We proberen het binnenkort gewoon nog wel een keertje." Uw Hoofdredacteur wacht een volgend optreden dan ook maar in alle rust af!

Wordt vervolgd…..   

Een buiging met het hoofd.....

Op Curaçao, waar het tamelijk bewolkt is vandaag, is het dinsdag 18 september 2012 geworden. De nieuwe werkweek is alweer twee dagen oud en het weekeinde lijkt al weer mijlenver achter ons te liggen. Een weekeinde dat er, zo zult U het vast wel hebben begrepen, absoluut mocht zijn. Het was immers een geweldig avontuur om een dag met een deux chevaux over de hobbelige wegen op dit eiland te mogen rijden. De picknickmand gevuld, een flesje wijn in de koeler, wat wil je nog meer? Het was dan ook met enige weemoed dat Uw Hoofdredacteur het autootje op zondagochtend weer meegaf aan diens rechtmatige eigenaar. Maar goed, Uw Hoofdredacteur schreef het al eens eerder: "soms is het beter iets moois te verliezen dan dat je het nooit hebt gehad!"

Ook de verschillende teamleden hadden een uitstekend weekeinde gehad, zo lieten zij allen weten. Van de heer Pinoccio had Uw Hoofdredacteur die kennis uit eigen wetenschap; hij maakte immers samen met zijn eega en met Moeder de vrouw een geweldige duik vanaf het strand van Snake Bay. De (veel) rustiger Fries had zich ook prima vermaakt berichtte hij. Wel was hij zodanig uitgeput geraakt van het weekeinde dat hij signalen afgaf die duidelijk maakten dat hij gisterenavond voornemens was om al tegen 19.00 uur zijn bed te gaan opzoeken. Dan mist U nog slechts de wetenswaardigheden van een persoon: Jumping Paul. Welnu, deze gaf te kennen dat hij het afgelopen weekeinde  het gebruikelijke ritueel had afgewerkt: ontwaken, naar St. Tropez lopen voor een ontbijtje, naar Miles Jazzcafé wandelen voor een soepje tijdens de lunch en daarna een drankje bij weer een ander etablissement op dit zo fraaie eiland. Zo ziet U maar, het weekeinde werd door alle teamleden prima doorgekomen.

Gisteren was het dus ook weer een maandag als alle andere maandagen. De wekker in Huize Hoofdredacteur meldde zich al tegen half zes in de vroege ochtend. Het olijke tweetal diende immers weer op hun school te worden afgeleverd en Uw Hoofdredacteur diende zijn werkzaamheden weer eens op te pakken. Moeder de vrouw verrichtte wat hand- en spandiensten voor de eega van de heer Pinoccio en pakte nadien haar rol van taxidriver weer op. Immers, de oudste olijkerd, Julia geheten, had een speelafspraakje aan de andere zijde van het eiland en de jongste olijkerd, Levi geheten, diende weer in zijn karatepak te worden gehesen om zijn geliefde vechtsport te gaan beoefenen. Aan het einde van de middag diende Uw Hoofdredacteur het ventje op te pikken hetgeen de gelegenheid gaf hem, gedurende een minuut of tien, stiekem te observeren tijdens de les. Het mannetje bleek volop mee te doen met het geknok, waarbij de kleur van de banden van de tegenpartij er voor hem volstrekt niet toe deden.

Elke willekeurige lesgenoot werd door het ventje bij het karatepak gevat waarbij hij pogingen deed de anderen te vloeren middels vliegende tackles. Het mannetje leert klaarblijkelijk snel. Aan het einde van de les diende hij met een buiging afscheid te nemen van zijn leermeester. Nadien meldde hij zich bij Uw Hoofdredacteur met de mededeling: "Ik vind het hartstikke leuk op karate Pap. Ik begrijp alleen niet wat de meester tegen me zegt als we afscheid moeten nemen. Het is toch raar dat de meester zich dan omdraait, hard roept en ik dan met mijn kop op de grond moet gaan zitten als buiging? Maar verder is het heel erg leuk hoor. Ik blijf er heel lang op, totdat ik een paar medailles heb gewonnen en een zwarte band heb. Als me dat te lang duurt, dan koop ik vast even zo'n band in de sportzaak. Ik heb namelijk begrepen dat je ze ook los kunt kopen, zonder dat je examen doet. Waarom zit je zo te lachen Pap? Pap…..?"

Wordt vervolgd…..  

Ik kom U de Duck brengen!

Op het vandaag weer zeer warme eiland Curaçao is het zondag 16 september 2012. Uw Hoofdredacteur heeft er alweer een dagtaak op zitten nu de dag weer eens erg vroeg van start ging. Immers, de eerste olijkerd meldde zich al op het moment dat het zonnetje voorzichtig zijn kop opstak boven dit eiland. En het moet gezegd, het viel voor Uw Hoofdredacteur volstrekt niet mee om zijn luiken te openen na het feestje dat gisteren werd gevierd. Wat er dan aan de hand was? Welnu, gisteren was het de dag dat Uw Hoofdredacteur verjaarde en dat heeft hij geweten ook!

De dag van gisteren startte al zeer vroeg in de ochtend. De Olijke Twee, al wekenlang in de ban van de komende verjaardag van hun Vader, bestormden het bed van Uw Hoofdredacteur al zingend. Met de tekst van "Salu ku bolo nos ke", werden tegelijkertijd handenvol cadeaus meegevoerd en aan Uw Hoofdredacteur overhandigd. En zo kon het zijn dat al om half negen in de vroege ochtend een moorkop, een donut en nog enige lekkernijen door beide olijkerds naar binnen waren gewerkt. Het zag er dus naar uit dat er nog een lange dag zou volgen. Dit vooral omdat beide olijkerds te kennen gaven dat zij vervolgens "graag zouden koekhappen en zaklopen" met Uw Hoofdredacteur.

Juist toen Uw Hoofdredacteur enigszins op adem was gekomen, weerklonk de deurbel. Aan de poort meldde zich een man met een stel autosleutels in zijn hand. De man was vergezeld door een zogenaamde 2CV6, of beter gezegd: een lelijk eendje. "Goedemorgen heer, ik kom U de Duck brengen", zo berichtte de man. Uw Hoofdredacteur vertelde de man van niets te weten. "Maar ik ben hier toch wel op het goede adres denk ik. Is Uw naam geen Hoofdredacteur dan?" zo vroeg de man. Toen Uw Hoofdredacteur daar bevestigend op antwoordde, lachte de man eens vriendelijk en sprak: "Dan is  vast sprake van een verrassing voor U. Overigens komt mijn echtgenote zo even langs met de rest van de surprises. Een fijne dag nog!"

Het bleek vervolgens dat Moeder de vrouw het eendje, inclusief picknickmand en een flesje wijn, had geregeld opdat de verjaardag van Uw Hoofdredacteur in stijl gevierd kon gaan worden. Het pas verworven cadeau (snorkelset en bijbehorende zwemvliezen) werd in het eendje gestopt evenals de picknickmand, de fles fijn en beide olijkerds. "Vandaag reizen we naar het gezonken tugboatje opdat we daar eens goed kunnen snorkelen. Dan kun je met eigen ogen zien hoeveel verschillende vissen boven dat bootje zwemmen", zo vertelde Moeder de vrouw. "Het is er namelijk werkelijk prachtig!"

Zo gezegd werd zo gedaan. Met het karakteristieke deux chevaux geluid nog in de oren, werd het einde van de Caracasbaai, alwaar het bootje zich bevindt, bereikt. De snorkelset bleek uitstekend te functioneren zodat prachtig gekleurde vissen konden worden gespot en Uw Hoofdredacteur zich even in een aquarium waande. Daarna werd het tijd de picknickmand, die gevuld bleek te zijn met allerlei lekkernijen, te openen. Onder het genot van een glaasje wijn werd heerlijk genoten van zon en het uitzicht op de fraai gekleurde blauwe zee. Aan het einde van de middag werd het eendje, met open dak, weer opgezocht om de reis naar Boca Sami af te gaan leggen. Eerst werd echter nog even Fort Beekenburg aangedaan. Na een beklimming van een paar trapjes kon daar immers worden genoten van een fenomenaal uitzicht. 

In Boca Sami aangekomen meldde zich vervolgens de familie Pinoccio om een verjaarsborrel te komen drinken. Tot laat in de avond werd uitgekeken over de strak blauwe zee en werden vele geanimeerde gesprekken gevoerd. Moe, maar ten zeerste voldaan zocht Uw Hoofdredacteur uiteindelijk zijn mandje op waarna gedroomd kon worden over de boeiende verjaardag die hij mocht beleven. Tot vanochtend vroeg dus. Vandaag dan ook maar eens een beetje rustig aan doen. Met een beetje zwemmen, in de zon liggen op het strand en nadien een goede maaltijd bij een rustiek gelegen restaurantje komt Uw Hoofdredacteur de dag immers wel door!

Wordt vervolgd…..

Een donut aan de waslijn....

Op het vandaag snikhete eiland Curaçao is het vrijdag 14 september 2012. De zon schijnt weer volop en de temperatuur is uitermate hoog. Veel wind valt er niet te bespeuren en dus valt het geenszins mee om de kleren nog enigszins droog te houden. Niet dat Uw Hoofdredacteur veel last van kleren heeft overigens, hij heeft al twee dagen nauwelijks kledingstukken aan omdat hij ziek is, al gaat het hem vandaag al een stuk beter. Een algeheel gevoel van malaise en pijn in zijn maag waren daar debet aan. Wellicht dat er sprake is van oplopende spanning nu immers morgen zijn verjaardag gevierd dient te worden. Iets trouwens waarmee de Olijke Twee, en dan met name dochterlief Julia, veel meer bezig zijn dan Uw Hoofdredacteur. Het meiske heeft dan ook al een heel feestprogramma bedacht, waarbij ondermeer donuthappen op het programma staat. Het schijnt de bedoeling te zijn dat er donuts aan een touwtje worden opgehangen aan de waslijn, waarna Uw Hoofdredacteur, waarschijnlijk geblinddoekt, moet trachten een zodanige lekkernij te bemachtigen. Of dat gaat lukken verneemt U waarschijnlijk in een volgende editie.

Het is alweer enige dagen geleden dat U van de meest actuele ontwikkelingen op dit, politiek zeer verdeelde, eiland op de hoogte werd gebracht. Tijd om U snel bij te praten derhalve. Uw Hoofdredacteur begint deze editie op woensdagmiddag jongstleden. We schrijven ongeveer half vier in de middag toen de telefoon van Uw Hoofdredacteur doordringend begon te rinkelen, juist op het moment dat een vergaderzaal bij de plaatselijke politie werd betreden. Aan het toestel bleek Moeder de vrouw te zijn: "Och Hoofdredacteur. Er is sprake van een noodsituatie. Levi zit geheel onder de benzine. Hij heeft er veel van in zijn ogen gekregen dus ik ga nu met hem richting arts. Dochterlief Julia echter is nu op ballet. Kun jij haar zo ophalen?" Vanzelfsprekend voldeed Uw Hoofdredacteur aan dat verzoek, waarna de thuiskomst van de jongste olijkerd, Levi geheten, werd afgewacht. Een uurtje later verscheen het mannetje. Hij rook alsof hij dagenlang bij een benzinepomp had gewerkt en had een roodgekleurde huid. Hij bleek zijn Moeder te hebben geholpen met tanken. Daarbij vergat hij de hendel los te laten toen het tanken klaar was, met als gevolg dat de benzine over het in karatepak geklede ventje stroomde. Hij had pijn aan zijn ogen, zo deelde hij Uw Hoofdredacteur mee. Inmiddels, na twee dagen spoelen met allerlei medicatie, gaat het hem gelukkig een stuk beter. Al ruikt hij nog altijd naar benzine!

Zoals U wellicht weet, wordt deze weblog al een paar jaar met enige regelmaat bijgehouden. De edities die verschijnen, worden door Uw Hoofdredacteur bewaard en periodiek gebundeld tot een fraai boek met zo'n 270 pagina's. Daarbij worden ook de foto's opgeslagen en later in het boek toegevoegd. De afgelopen week kwam het derde boek in de reeks "Een Zonnig Avontuur" dan ook gereed. Dit boek is getiteld: "Waar blijft de tijd?" Mocht U erin zijn geïnteresseerd, het is in een gebonden versie en in een digitale versie verkrijgbaar.

Morgen viert Uw Hoofdredacteur dus zijn verjaardag. Het is inmiddels alweer de 54e. De titel "Waar blijft de tijd?" lijkt dan ook alleszins te zijn gerechtvaardigd. Wat gaat de tijd, wanneer je terug kijkt, toch immers snel? Zoals gezegd, de Olijke Twee verheugen zich morgen op een groot feest en zijn daarmee, in hun gedachten, al enige weken bezig. Dochterlief wist het treffend te verwoorden: "Ik vind het altijd spannend wanneer mijn eigen verjaardag eraan komt, maar nu Papa morgen jarig is, vind ik dat nog veel spannender. Ik kan er bijna niet van slapen. Ik hoop echt dat het een heel leuk feestje wordt." Mocht het dus zo zijn dat U overweegt nog even naar Curaçao te komen, dan bent U morgen, mede namens beide olijkerds, van harte welkom voor een felicitatie, een drankje en natuurlijk….. een donut van de waslijn!

Wordt vervolgd…..   

Van Rick de Kikker.......

Het is vandaag woensdag 12 september 2012 op het enigszins bewolkte edoch zwoele eiland Curaçao. Het is warm, zeer warm de laatste paar dagen op dit zo fraaie eiland. Veel wind waait er niet, waardoor Uw Hoofdredacteur bijna continue het gevoel heeft in een grote föhn te lopen. Het lijf is dan ook niet droog te houden nu de kleren binnen een paar minuten vastplakken aan het lichaam. Het wordt derhalve tijd om weer een beetje wind te voelen op het eiland. Dat heeft Uw Hoofdredacteur echter niet in de hand. Wat hij wel in de hand heeft is het redigeren van een nieuwe editie van "een zonnig avontuur", met daarin opgenomen de actuele gebeurtenissen rond het team Nederlanders op Curaçao.

Voor de verschillende teamleden was er gisteren sprake van een zeer drukke werkdag welke was gevuld met veel vergaderingen. Gaat U maar na, het uitvoeren van een zeer omvangrijk plan van aanpak valt met vier mensen niet erg mee. En om de voortgang te bewaken dient er dan ook met veel partijen frequent te worden overlegd. Gisterenmiddag werd het team dan ook in de gelegenheid gesteld om de Minister van Justitie te bezoeken om aldaar een presentatie te geven. De heer Jumping Paul had een en ander, in samenwerking met de heer Pinoccio, uitvoerig voorbereid. Desalniettemin werd het een bijeenkomst die een aantal uren duurde met het oogmerk knelpunten op te lossen. Of dat is gelukt zal de komende weken blijken. In ieder geval was de bijeenkomst geslaagd; de klokken werden weer gelijk gezet.

Zoals U zich wellicht nog weet te herinneren ving de oudste olijkerd, Julia geheten, het afgelopen weekeinde een aantal kikkervisjes. De kikkervisjes, drie in getal, werden al snel teruggebracht tot een kikkervisje omdat de jongste olijkerd, Levi geheten, besloot er twee vrij te laten met water wat uit het bakje spoelde. Toen de oudste olijkerd zich met dat pijnlijke verlies uiteindelijk had kunnen verzoenen, werd besloten het overgebleven weesvisje te stallen op haar slaapkamertje. "Het is anders ook zo enorm zielig dat hij alleen is. Nu heeft het diertje in elk geval nog mijn gezelschap", zo wist de olijkerd te vertellen. De afgelopen nacht was er in die sociale opstelling klaarblijkelijk toch sprake van veranderde verhoudingen. Het zal namelijk zo tegen drie uur in de nacht zijn geweest toen het meiske zich meldde op de slaapkamer van Moeder de vrouw en Uw Hoofdredacteur. In tranen, dat wel. Moeder de vrouw rukte met de nodige moeite haar vermoeide hoofd van haar kussen en vroeg aan de olijkerd wat er aan de hand was. Snikkend bracht het meiske uit: "Och Mama. Ik ben zo ontzettend bang. Ik ben zo ontzettend bang dat mijn kikkervisje in mijn slaap een heuse kikker zal worden. Dan heb ik ineens een grote griezelige kikker in mijn kamer. Ik ben daarvoor zo bang Mama. Bwaaaahhhhh." Terwijl Uw Hoofdredacteur zich stikkend van het lachen nog maar eens omdraaide, verwijderde Moeder de vrouw het kikkervisje van de kamer en legde de olijkerd weer in haar bedje. Zonder kikker overigens, dat dan wel!

Dan ontving Uw Hoofdredacteur een berichtje van de heer Angelus die, zoals U weet, enige tijd geleden definitief naar Nederland terugkeerde. Het gezin Angelus heeft zo langzamerhand haar draai in het verre Nederland wel weer weten te vinden, zo berichtte de heer Angelus. Met name het feit dat de heer en mevrouw Angelus, tijdens een zonnige dag, weer in de gelegenheid zijn om op de Korenmarkt in Arnhem een biertje te drinken, sprak hen bijzonder aan. Gelukkig dat beiden zo langzamerhand weer wat kunnen aarden zo ver van het hen vertrouwde Curaçao. In de praktijk valt dat immers beslist niet mee. Verder viel er helaas, vanwege de zeer drukke werkomstandigheden, niet veel nieuw te melden vanaf dit eiland. Wellicht zal dat de komende dagen wederom anders zijn. Maar, zoals te doen gebruikelijk wordt U daarover dan vanzelf geïnformeerd in een nieuwe editie van "een zonnig avontuur."    

Wordt vervolgd…..