Berichten uit de Bajes.....

Het is vandaag vrijdag 30 november 2012 geworden op het bewolkte en regenachtige eiland Curaçao. Vanaf gisterenmiddag heeft het, met enige regelmaat, behoorlijk geplensd op dit zo fraaie eiland. Het zonnetje wordt dus al een tijdje vermist, waarbij Uw Hoofdredacteur overigens de hoop uitspreekt dat "de koperen ploert" weer snel zal worden teruggevonden. Immers, het is de laatste werkdag van de week en het weekeinde staat voor de deur. En wat is er mooier dan een zonnig weekeinde?  En zeker nu er in het gezin Hoofdredacteur een logeetje is aangekomen waarmee de komende dagen allerlei activiteiten zullen worden ondernomen, is een zonnestraaltje meer dan welkom. Maar goed, na regen komt altijd weer zonneschijn, ook op Curaçao. Tijd om U even bij te praten over de actuele gebeurtenissen op Curaçao middels een nieuwe editie van "Een Zonnig Avontuur."

Gisteren was het dus eindelijk zover. Moeder de vrouw had er al wekenlang naar uitgekeken, haar hartsvriendin Monique zou per grote KLM Boeing op dit eiland arriveren. Ook Uw Hoofdredacteur had zich tijdig weten vrij te maken om zich samen met de Olijke Twee te melden op het locale vliegveld Hato om Monique te verwelkomen. Het gezelschap was juist op tijd om de grote blauwe vogel te zien landen. Vervolgens kon het wachten beginnen. En, wachten duurt lang, ook op Curaçao. Nu is Uw Hoofdredacteur dat na ettelijke eerdere ervaringen wel gewend. Immers, steevast staan er lange rijen voor de balies alwaar de reisdocumenten dienen te worden gecontroleerd en ook koffers verschijnen, over het algemeen, niet snel op de band. Echter, gisteren duurde het wachten wel heel erg lang. Zelfs zo lang dat zoonlief Levi bijna, al zittend op de grond, in slaap viel. Groot was dan ook de blijdschap toen eindelijk, na meer dan een uur te hebben gewacht, Monique door de schuifdeuren kwam. Twaalf dagen zal zij vertoeven op Curaçao. Dat wordt vast een leuke periode!

In Huize Hoofdredacteur aangekomen was zoonlief Levi weer helemaal terug in het land van wakkere mensen. Vol verwachting keek hij naar de koffer van Monique. Ook ditmaal duurde het wachten hem te lang en dientengevolge trok hij de stoute schoenen aan: "Monique? Zit er ook een cadeautje in je koffer?" Gelukkig voor de Olijke Twee bleek dat inderdaad het geval te zijn waarna de beide olijkerds druk in de weer waren met hun recent verworven presentjes. Ook voor Moeder de vrouw en Uw Hoofdredacteur bleek er een verrassing in de koffer te zitten. Een verrassing die voor Uw Hoofdredacteur wel heel erg groot werd. Wat was namelijk het geval? Welnu, in de koffer van Monique bevond zich een boek. Dat boek was geschreven door misdaadjournalist John van den Heuvel en was dus een cadeautje voor Uw Hoofdredacteur. Die was met het bewuste boek, getiteld "Berichten uit de Bajes", behoorlijk in zijn sas. Snel bladerde Uw Hoofdredacteur even door het boek heen om vervolgens, vanaf bladzijde 89, zijn eigen naam tegen te komen! U begrijpt de verrassing nu de naam van Uw Hoofdredacteur, zonder dat hij daarvan ook maar enige weet had, herhaaldelijk in het boek valt te lezen. Zeg nu zelf, het was toch een stuk charmanter geweest daarover te voren te worden geïnformeerd en, op zijn minst, een door de schrijver gesigneerd exemplaar te ontvangen?  Hoe het ook zij, U kunt zich vast en zeker voorstellen dat de verrassing voor Uw Hoofdredacteur bijzonder groot was.

Wordt vervolgd…..  

De (Griekse) druiven zijn zuur.....

Vandaag is het donderdag 29 november 2012 geworden op het uitermate zonnige eiland Curaçao. Het ziet er naar uit dat er vandaag een zwoele, hete tropische dag op het programma staat. Dat wordt afzien derhalve, althans op de werkvloer. Het is een enigszins bijzondere dag vandaag, immers vanmiddag landt op het locale vliegveld Hato de immense KLM Boeing die de hartsvriendin van Moeder de vrouw, Monique geheten, op dit zo fraaie eiland komt afleveren. Het gezin Hoofdredacteur heeft de komende twaalf dagen derhalve een logeetje. Dat betekent ook steevast dat er het nodige vertier gepland gaat worden, hetgeen Uw Hoofdredacteur overigens van harte toejuicht. Nu vallen er, binnen de periode dat Monique te gast is, wel de nodige aantrekkelijke activiteiten bij te wonen. Zo zal volgende week zaterdag waarschijnlijk een bezoek worden gebracht aan het vroegere "Hooks Hut", thans "Pirate Bay Piscadera" geheten. Immers, aldaar zal het grootse evenement "Vlieg hem d'r in" worden georganiseerd. Dan, een dag later, zal de reis waarschijnlijk voeren richting "Kokomo Beach" alwaar een heus Woodstock festival op het programma staat. Gekleed als hippie uit de jaren zestig valt er de muziek van tien verschillende bands te beluisteren. U ziet, de komende weekeinden valt er op Curaçao wel weer het nodige te beleven!

Het zal geen verrassing voor U zijn dat er niet alleen in Nederland, maar ook op dit mooie eiland, drastisch bezuinigd dient te worden. De (Griekse) druiven zijn dan ook zuur: alles wordt immers duurder. Echter, niet alleen stijgen de prijzen van de diverse levensmiddelen behoorlijk hard, er  wordt op allerlei gebieden gezocht naar mogelijkheden om de precaire financiële situatie te verbeteren. Bezuinigen dus! Nu was het zo dat tot voor kort de Minister-president van dit eiland een viertal parkeerplaatsen nodig had om de enorme Hummers waarin hij werd rondgereden, te parkeren. Het doet Uw Hoofdredacteur dan ook bijzonder veel deugd om te zien dat de huidige bewindslieden "de tering naar de nering" zetten. U kunt het derhalve met eigen ogen zien: goed voorbeeld doet goed volgen!

Heeft het normaliter nogal wat voeten in de aarde vooraleer de Olijke Twee, Julia en Levi geheten, in de vroege ochtend uit hun bed te porren zijn, vandaag was dat geheel en al anders. U moet weten, Uw Hoofdredacteur verlaat steevast tegen de klok van half zes in de ochtend, de echtelijke sponde. Nadat hij zich vervolgens heeft begeven onder de waterstralen van een ijskoude douche, wordt het dan tijd om de beide olijkerds te wekken. Iets wat overigens een hele klus is en waarbij het al een mooi resultaat is wanneer beiden zo tegen de klok van kwart over zes de luikjes openen. Echter, vanochtend was dat dus anders. Wat was namelijk het geval? Welnu, het bleek zo te zijn dat de Olijke Twee gisteren hun schoen hadden mogen zetten in hun schoolklasjes. En, volgens de logische redenering die beiden opbouwden, is het dan altijd zo dat er de volgende ochtend een cadeau van de Goedheiligman is gearriveerd in het schoeisel. Met grote stelligheid beweerden beiden dan ook vanochtend in alle vroegte dat er vandaag waarschijnlijk een presentje in de schoentjes zou zijn beland. Reden voor hen om de oogjes al tegen de klok van half zes te openen dus. Dat gaf Uw Hoofdredacteur overigens vanochtend ruim de gelegenheid om rustig aan te doen en nog een extra kopje koffie in te schenken. Wat dat betreft blijkt nog maar eens overduidelijk: de Sint is er voor iedereen!

Wordt vervolgd…..  

Madam Mikmak en de postpakketten.....

Woensdag 28 november 2012 is het vandaag geworden op het nog ietwat schemerige eiland Curaçao. Voor Uw Hoofdredacteur is de dag alweer enige uren oud terwijl hij, in de vroege ochtend, eerst nog uitgebreid heeft kunnen staren naar de maan die de zee zo prachtig verlichtte. Een nieuwe werkdag wacht terwijl momenteel het zonnetje zich voorzichtig aan de hemel doet gelden. Het wordt dan ook, zo lijkt het althans, een prachtige dag op dit zo mooie eiland, waar steevast van alles aan de hand is. Zo was Moeder de vrouw gisteren behoorlijk ontdaan na een bezoek aan de Curaçaose PTT en is er, in het politieke landschap, meer duidelijkheid ontstaan over het vervolg van het formatieproces.  En, zoals te doen gebruikelijk zal Uw Hoofdredacteur U daarover verhalen in deze editie van "Een Zonnig Avontuur."  Dan bent U in ieder geval weer helemaal bijgepraat en op de hoogte van de laatste ontwikkelingen op het mooie eiland Curacao!

Terwijl het gezin Hoofdredacteur alweer enige jaren op Curaçao woont en werkt, verblijven familie en vrienden in het verre Europa, en  meer in het bijzonder in Nederland en Duitsland. Bij tijd en wijle zit dit de Olijke Twee, Julia en Levi geheten, toch enigszins in de weg. Zo kan het dan ook zijn dat, met enige regelmaat, het tweetal zich aan hun speeltafel zet om een tekening of een andere verrassing te produceren voor verwanten of vriendjes aan de andere zijde van de oceaan. Zo ook de afgelopen dagen, toen beide olijkerds kwamen melden dat het hoog tijd werd om iets te produceren ter verzending naar Nederland en Duitsland. Zo gezegd werd vervolgens zo gedaan. Dagenlang werden er fraaie tekeningen op papier gezet en werden kleine cadeautjes gemaakt. Daarna werd de begeleiding van Moeder de vrouw ingeroepen om een achttal enveloppen te produceren die vervolgens bij de balie van de locale PTT ter verzending aangeboden zouden moeten worden.

 

Met het geheel aan enveloppen in haar tas, vervoegde Moeder de vrouw zich dan ook gisteren bij de balie van de Curaçaose Post. Achter de balie zat een dame die, qua gedrag,  grote gelijkenis zou gaan vertonen met dat van een enorme heks. Wat was namelijk het geval? Welnu, Moeder de vrouw bood de enveloppen aan met het bericht dat zij de bewuste brieven graag zou willen verzenden naar Europa. Madam Mikmak keek Moeder de vrouw eens geringschattend aan om vervolgens te komen tot de volgende vraag: "U zegt dat dit enveloppen zijn? En U zegt dat het brieven betreft? Wat zit er eigenlijk in?" Keurig berichtte Moeder de vrouw dat de inhoud van het geheel bestond uit een tekening, een briefje en een zeer klein aardigheidje. Daarnaast gaf zij aan dat het gewicht 30 gram betrof." Mikmak fronste haar immense wenkbrauwen en vertelde: "Het zijn poststukken die ik kwalificeer als pakketpost. De kosten bedragen tien gulden per enveloppe! Het is maar dat U het weet!"

Dit ging Moeder de vrouw, die normaliter soortgelijke enveloppen beduidend goedkoper kon verzenden, duidelijk te ver. Uitermate vriendelijk legde zij uit dat de post zich bevond in een normale enveloppe die uitstekend door een brievenbus past en niet teveel weegt. Toen zij  daarna nog aangaf dat "het haar duidelijk was hoe nu eigenlijk de Post haar geld verdiende", was het gebeurd met de goede sfeer. Het werd dus eigenlijk een beetje gekissebis in het Postkantoor tussen Moeder de vrouw en de met een bezemsteel naar haar werk vervoerde postheks.

Uiteindelijk kwamen beiden uit op een compromis toen de kosten voor Moeder de vrouw plotsklaps met zo'n 50% werden teruggebracht. Ter verzending overhandigde zij de enveloppen dan ook aan Mikmak. Immers, de zak waarin de enveloppen terecht zouden moeten komen ter verzending, bevond zich naast Madam M. Per ommegaande retourneerde deze echter de enveloppen aan Moeder de vrouw en berichtte: "Er zit een gleuf in de balie, daar moet U de enveloppen ingooien!" Moeder de vrouw keek vol ongeloof naar de locatie van de brievenbusgleuf en vroeg: "Maar komen de enveloppen dan naast U in die zak terecht?" De heks knikte bevestigend. "Maar dan kunt U ze er toch beter tegelijk ingooien?" vroeg Moeder de vrouw, die alweer tegen het kookpunt begon aan te lopen. "Daar begin ik niet aan hoor. Ik sta slechts klanten te woord", zo wist Mikmak. Moeder de vrouw, die inmiddels allerlei andere associaties bij het woord gleuf had bedacht, besloot er verder maar geen woorden meer aan vuil te maken. U begrijpt, de enveloppen zijn uiteindelijk onderweg. Het zal nog wel even duren overigens vooraleer Moeder de vrouw zich wederom op het Postkantoor zal gaan vertonen, althans zo schat Uw Hoofdredacteur in.      

Dan nog even kort aandacht voor het proces om een nieuwe regering te formeren. Gisteren werd duidelijk dat de vier partijen: Pueblo Soberano, PAIS, PNP en Sulvaran, er weer voor een stukje uit zijn. Het aantal ministersposten is verdeeld: Pueblo Soberano levert er vier, waaronder de Minister-president, PAIS levert er drie, waaronder de Minister van Justitie en de beide andere partijen leveren er een. Het zoeken naar geschikte kandidaten, die overigens niet op de kieslijst van de meest recente verkiezingen mogen hebben gestaan, zal waarschijnlijk al op zeer korte termijn kunnen worden afgerond. Het ziet er dan ook naar uit dat dit zo fraaie land over niet al te lange tijd wederom een regering zal kennen. Een regering die, met een nipte meerderheid van elf tegen tien, als een "takenkabinet" door het leven zal gaan. Uw Hoofdredacteur zal het proces, U zult dat kunnen begrijpen, met grote interesse volgen.

Wordt vervolgd…..

De fimpjes verdwijnen!

Na een aantal dagen van hevige wateroverlast door de overvloedige regenbuien, is het zonnetje vandaag weer teruggekeerd op het fraaie eiland Curaçao. Het is vandaag dinsdag 27 november 2012, de zon schijnt, de temperatuur loopt weer op naar ouderwetse waarden en een nieuwe werkdag begon alweer enige uren geleden. Er viel veel, zeer veel water op Curaçao de afgelopen dagen. Zoveel, dat er in de organisatie waar de teamleden en Uw Hoofdredacteur dagelijks werkzaam zijn, opeens weer stromend water ter beschikking kwam. Weliswaar niet via een kraan, zoals U dat wellicht gewend bent, maar gewoon langs de muren. U begrijpt, dat had de nodige consternatie tot gevolg. Immers, elektriciteitsdraden en water, dat is niet echt een prettige combinatie. Na veel gesleutel en door gebruik te maken van de klusvaardigheden van de heer Pinoccio behoort de overlast inmiddels tot het verleden. Tot de volgende regenbui waarschijnlijk, maar dat ter zijde.

Het schiet al behoorlijk op. Nog iets meer dan een week en dan is het eindelijk Pakjesavond, ook op Curaçao. Al wekenlang zijn de Olijke Twee in Huize Hoofdredacteur met niets anders bezig dan met het thema Sinterklaas. Dagelijks stopt dochterlief, Julia geheten, een uitgebreide brief in de brievenbus van het gezin Hoofdredacteur. Brieven die steevast zijn gericht aan de Goedheiligman in de verwachting dat de krantenbezorger de brievenbus vervolgens leegt en de enveloppe nadien zal overhandigen aan de Sint. Prachtige teksten vallen er dagelijks dan ook te lezen zoals: "Liefe Sinterklaas. Dank u wel voor de mooie kadotjes. Graag wil ik fragen om een klein marmotje waarfoor ik dan kan zorrugen. Kusjes van Julia." Brieven om in te lijsten dus eigenlijk. De komst van de Sint met zijn Pieten houdt het tweetal dan ook meer dan behoorlijk bezig. Zo ook de dag van morgen, nu de schoolleiding heeft laten weten dat er op die dag, op school, de schoen gezet kan worden. Ook daarover zit dochterlief duidelijk in de rats: "Oh Pap. Welke schoen moet ik nu gaan zetten? Ik kan eigenlijk geen enkele van mijn schoenen missen. Dat wordt dan ook een groot probleem. Ik denk dat ik mijn gymschoen zet. Gymnastiek is toch mijn favoriete vak niet. Gelukkig, dat heb ik dan weer eens prima opgelost!" U ziet: elk nadeel heeft zijn voordeel!

Uw Hoofdredacteur kent zeer drukke avonden tegenwoordig. Wat is namelijk het geval? Welnu, zoals U zich wellicht nog weet te herinneren is Moeder de vrouw aanbeland in de laatste fase van haar opleiding tot leerkracht. Het studeren loopt dus voorspoedig op dit zo fraaie eiland. Welnu, in deze fase dient Moeder de vrouw nog een aantal presentaties te verzorgen over de meest uiteenlopende onderwerpen. En dat is dan ook het moment dat Uw Hoofdredacteur in beeld komt. De teksten van Moeder de vrouw worden namelijk door hem getracht te verwerken in een flitsende en prachtige presentatie in het zogenaamde programma PowerPoint. Nu is het zo dat er, om de huidige presentatie te vervolmaken, een tweetal filmpjes in de presentatie dienen te worden verwerkt. En juist met betrekking tot dat onderwerp gaat het niet van een leien dakje. Gedurende de avonden lukt het overigens prima: Uw Hoofdredacteur zet de filmpjes in de presentatie waarna het geheel prima afspeelt en er gelikt uitziet. Nadat vervolgens het geheel is opgeslagen en de volgende ochtend, voor alle zekerheid, nog even naar de uitvoering van de presentatie wordt gekeken, blijken de filmpjes plots te zijn verdwenen. Er verschijnt vervolgens slechts een lege dia in beeld, hetgeen vanzelfsprekend niet de bedoeling kan zijn. Het ziet er dus naar uit dat er nog vele drukke avonden zullen volgen alvorens het "Eureka" door Huize Hoofdredacteur zal schallen. Mocht U nog beschikken over tips en trucs om te voorkomen dat de filmpjes steeds de benen nemen, Uw Hoofdredacteur houdt zich van harte aanbevolen.

Wordt vervolgd…..       

It's raining, it's raining.....

Op een nog enigszins druilerig eiland Curaçao is het vandaag maandag 26 november 2012 geworden. De lucht is uitermate bewolkt, het waait en het is eigenlijk best koud. Iets waar Uw Hoofdredacteur beslist aan moet wennen, immers normaliter zijn de temperaturen ruim boven de dertig graden Celsius. Het is dus slecht weer op dit zo fraaie eiland, slecht weer dat zich gisteren, aan het begin van de middag, al aandiende. Juist toen Uw Hoofdredacteur uiterst relaxt wilde gaan plaatsnemen in een comfortabele fauteuil, barstte het noodweer los. Hevige wind stak plots de kop op, onweersbuien dienden zich aan en het geheel werd dan ook nog eens vergezeld door hevige regenbuien. Het herfstachtige weertype bleek voornemens om zich de gehele dag op Curaçao te vestigen. Met andere woorden: het was de hele dag noodweer hetgeen op veel plaatsen hevige wateroverlast tot gevolg had. Het was dan ook weer een bekend beeld, al doet het zich gelukkig niet al te vaak voor: auto's die zich dienden voort te bewegen als hadden zij een snorkel nodig. Ook vandaag kan het onbestendige weer de dag nog bepalen. Gelukkig wordt het vanaf morgen weer als vanouds, een zonnetje is immers toch prettiger dan regen?

Een nieuwe werkweek is weer aangebroken op dit eiland. Het weekeinde verstreek weer eens sneller dan snel en Curaçao maakt zich op voor een nieuwe week. Het gezin Hoofdredacteur zal deze week haar visite kunnen verwelkomen. Donderdag aanstaande arriveert namelijk de hartsvriendin van Moeder de vrouw, Monique geheten, voor een welverdiende vakantie van een dag of twaalf. Gezellige vooruitzichten voor het gezin Hoofdredacteur derhalve. Echter, eerst dient er weer hard gewerkt te worden deze week, er staat immers weer voldoende te gebeuren. Die werkzaamheden komen deze week voor rekening van de heer Pinoccio en Uw Hoofdredacteur, nu de (veel) rustiger Fries deze week in Nederland verblijft. Alhoewel de (veel) rustiger Fries vanzelfsprekend node zal worden gemist, zullen de heer Pinoccio en Uw Hoofdredacteur het wel redden deze week. U zult er welhaast dagelijks van op de hoogte kunnen blijven middels de edities van "Een Zonnig Avontuur."

Het lijkt er overigens op als is er een doorbraak tot stand gekomen waar het gaat om de formatie van een nieuwe regering op Curaçao. Reeds eerder berichtte Uw Hoofdredacteur dat de PAR verwoede pogingen deed om alsnog aan te kunnen sluiten bij de partijen die gezamenlijk een intentieverklaring hadden ondertekend. Via onnavolgbare wegen werd diezelfde partij PAR buiten de deur gehouden en werd dit weekeinde bekend gemaakt dat de partijen Pueblo Soberano, PAIS, PNP en het onafhankelijke Statenlid Sulvaran, het eens zijn geworden over de verdeling. Welke verdeling, zo zult U zich wellicht afvragen. Welnu, het is de bedoeling dat er, voor een periode van drie tot zes maanden, een zogenaamd takenkabinet zal worden geïnstalleerd dat zich vooral dient te buigen over allerlei gigantische problemen waarmee dit eiland op dit moment kampt. Problemen die voornamelijk op het financiële vlak liggen overigens. De genoemde parijen kunnen nu, volgens de overeengekomen verdeling, personen voordragen voor de verschillende ministersposten. Personen die overigens niet op de kieslijst voor de meest recente verkiezingen hebben mogen staan. Vervolgens is het de bedoeling om na de eerdergenoemde periode van drie tot zes maanden, te komen tot de formatie van een politiek kabinet. Begrijpt U het nog? De gemiddelde bewoner van dit eiland is het spoor namelijk al lang bijster en begrijpt er inmiddels helemaal niets meer van. Wellicht dat een uitgebreide uitleg, na de uiteindelijke installatie van een nieuwe regering, het onbegrip bij de inwoners enigszins kan wegnemen. Hoe het ook zij, het lijkt er in elk geval op als wordt er enige voortgang geboekt in het formatieproces. En dat is, gezien de enorme problematiek van dit moment, vooralsnog te kenschetsen als een lichtpuntje.

Wordt vervolgd…..      

Wegwijspiet vertel mij maar, hoe kom ik in Zevenaar?

Op het zonnige eiland Curaçao is het vandaag zondag 25 november 2012 geworden. Het is nog vroeg in de ochtend en Uw Hoofdredacteur geniet van zijn zoveelste kopje koffie. De dag begon namelijk al lang geleden. Wat was er dan het geval? Welnu, dochterlief Julia diende midden in de nacht, zo ongeveer tegen een uur of drie, een sanitaire stop te maken. Terwijl zij dat gelukkig even kwam melden bij Moeder de vrouw opdat ook Uw Hoofdredacteur de luiken kon openen, spotte het meiske en passant de in haar schoen verpakte Sinterklaascadeaus. U begrijpt het al, van slapen kwam gedurende de nacht niet zoveel meer. Immers, dochterlief, Julia geheten, kwam vervolgens welhaast ieder uur informeren hoe lang het nog zou duren vooraleer de ochtend zou zijn aangebroken. Die ochtend kwam voor Uw Hoofdredacteur dan ook veel te vroeg. Nu, na ettelijke doosjes Lego in elkaar te hebben geprutst en de nodige koffie achter de kiezen te hebben geschoven, wacht Uw Hoofdredacteur waarschijnlijk dan ook nog een zeer lange dag. We zullen zien wat het vervolg brengt!

Het is dus weekeinde op het zo fraaie eiland Curaçao. Het weekeinde startte voor het gezin Hoofdredacteur al aan het einde van de vrijdagmiddag toen er een heuse familieactiviteit was georganiseerd door Moeder de vrouw. Vanaf 16.00 uur die middag werd het hele gezin namelijk onderworpen aan een knipbeurt door de huiskapster. Nu was dat overigens maar goed ook. Het is sedert geruime tijd immers zo dat de fraaie lokken van Uw Hoofdredacteur steeds meer de kleur grijs gaan vertonen. Het tempo waarin de vergrijzing toeslaat is weliswaar afhankelijk van het jaargetijde, edoch sedert de Goedheiligman zich op dit eiland heeft laten zien, wordt de kleur grijs steeds dominanter. Om niet alle uiterlijke kenmerken van de Sint over te nemen, is een knipbeurt dan ook periodiek noodzakelijk. Uren later, toen de laatste telg van het gezin Hoofdredacteur zich onder de schaar had uitgeworsteld, werd het tijd om iets te eten te gaan scoren. De gelegenheid daarvoor deed zich voor aan het haventje van Boca Sami, alwaar in een zeer sfeervolle omgeving genoten werd van een hapje en een drankje. Zo kon het weekeinde eerst echt beginnen!

De dag van gisteren, de zaterdag, kende een bijzonder karakter. Normaliter is de zaterdag een dag waarop dochterlief naar haar zang- en muziekles vervoerd dient te worden. Echter, de les van gisteren verviel, waardoor Uw Hoofdredacteur van Moeder de vrouw de gelegenheid kreeg allerhande klusjes uit te voeren. Zo diende de band van de fiets van de jongste olijkerd, Levi geheten, te worden geplakt en dienden witte gordijnen, die thans meer neigden naar de tint zwart, van een soort staaldraad te worden geprutst. Gelukkig konden die taken worden uitgevoerd nadat juist een frisse douche was genomen opdat Uw Hoofdredacteur zich tenminste opnieuw in het zweet kon werken. Nadien wachtte een tochtje naar de locale speelgoedwinkel. Immers, dochterlief was recent in het bezit gekomen van een uitstekend schoolrapport, hetgeen in de tegenwoordige tijd toch wat kosten met zich meebrengt. In de speelgoedzaak bleek het gelukkig drukker dan druk te zijn. Het uitzoeken van een passend cadeautje en het betalen van de rekening nam dan ook slechts een anderhalf uur in beslag. U begrijpt, de dag vloog om.

Zoals U zich wellicht nog wel weet te herinneren, bevindt Moeder de vrouw zich in de laatste fase van haar opleiding tot leerkracht. Nu dient zij, in het kader van die opleiding, gigantische hoeveelheden werk te verzetten, hetgeen haar overigens prima afgaat. Wel diende zij, om wederom een module af te kunnen sluiten, nog een voorleestoets in te leveren. Daarnaast moest er een liedje worden gezongen opdat de examencommissie kon bepalen of er voldoende muzikaal talent in Moeder de vrouw ligt verscholen. Nu was het vanzelfsprekend zo dat Uw Hoofdredacteur van dit bijster interessante optreden niet live kennis mocht nemen. Integendeel, Moeder de vrouw verschool zich in de inloopkast van waar vervolgens de meest fraaie klanken Uw Hoofdredacteur bereikten. Het is dan ook bijzonder jammer dat het Uw Hoofdredacteur werd verboden de live versie van "De wegwijspiet" aan U ten gehore te brengen. Maar, Uw Hoofdredacteur weet zeker, een groot artieste zal voortaan voor de klas gaan plaatsnemen!

Wordt vervolgd…..    

Gangnam Style op Curacao.....

Het is vandaag vrijdag 23 november geworden op het warme eiland Curaçao. Het is voor Uw Hoofdredacteur de laatste werkdag van deze week en, het moet gezegd, Uw Hoofdredacteur is ook wel enigszins aan het weekeinde toe. Het was een drukke week waarbij gisteren als het ware de apotheose volgde. Immers, het was een dag die al in alle vroegte begon met het ontvangen van allerlei bezoekers die, beroepshalve, een dag zouden meekijken binnen de organisatie waar de teamleden werken. Het moet gezegd, het waren leuke en boeiende gesprekken en de bezoekers toonden zich enorm onder de indruk na een rondleiding. Altijd leuk om mee te maken. Vandaag ligt dat echter al weer allemaal achter ons en maken de teamleden zich dus op voor nog een enerverende dag. Nou ja, teamleden. Dat is wellicht wat overdreven geformuleerd nu de (veel) rustiger Fries vandaag in den grote Boeing 747 stapt richting Nederland alwaar hij een week zal gaan verblijven. Het fort dient de komende week dan ook te worden bewaakt door de heer Pinoccio en Uw Hoofdredacteur. Dat zal echter vast wel goed komen.

Het is er uiteindelijk dan toch van gekomen. Uw Hoofdredacteur verhaalde in eerdere edities van "Een Zonnig Avontuur"  al uitvoerig over de politieke perikelen op dit zo fraaie eiland. Meer in het bijzonder werd er aandacht besteed aan het feit dat een belangrijke politieke partij, de PAR, op een wat vreemde manier buitenspel werd gezet tijdens de verschillende onderhandelingen tussen partijen. Vervolgens liet deze PAR partij weten dat men toch nog het voornemen zou hebben zich aan te sluiten bij de drie partijen en het onafhankelijk Statenlid die eerder een zogenaamde intentieverklaring hebben ondertekend. Men zou dan ook een brief met die strekking sturen naar de recent benoemde formateur. Welnu, vanochtend viel in alle vroegte te lezen in de locale dagbladen dat de bewuste brief inderdaad is ontvangen door de formateur. Een brief die, het epistel was immers volledig te lezen, aan duidelijkheid volgens Uw Hoofdredacteur niet veel te wensen overliet. Eveneens vanochtend echter werd gemeld dat de verschillende partijen de brief van de PAR onduidelijk vinden en derhalve een nadere toelichting behoeven. Het lijkt er inmiddels wel op als is sprake van een enorm politiek spel met grote belangen. Hoe het ook zij, met verdere vertraging is het Land Curaçao volstrekt niet gediend. De enorme financiële problematiek vraagt om een daadkrachtige regering. Uw Hoofdredacteur hoopt dan ook maar dat het verstand zal zegevieren en de verschillende betrokken spelers elkaar snel zullen kunnen vinden!

Voor de oudste olijkerd, Julia geheten, is het vandaag een zeer bijzondere dag. Nu zult U zich wellicht afvragen: "Wat is er dan aan de hand?" Welnu, het meiske is vanmiddag uitgenodigd voor een verjaarspartijtje. Nu is dat vanzelfsprekend altijd leuk, maar in dit geval is toch wel sprake van een enigszins bijzondere gebeurtenis. Het is namelijk zo dat het feest wordt georganiseerd in een soort van dans en muziekstudio. Nu weet U wellicht uit eerdere edities dat dansen en zingen voor dochterlief beduidend aansprekender thema's vormen dan rekenen of andere schoolvakken. De uitnodiging voor het feestje vermeldde dat de genodigden geacht worden om in zogenaamde "Gangnam Style" gekleed te komen. Moeder de vrouw diende dan ook onmiddellijk in haar auto te stappen om bijbehorende kleding te scoren. Het moet gezegd, het eindresultaat is verbluffend. Uw Hoofdredacteur zal U in een volgende editie voorzien van een bijbehorende afbeelding. Tot vanmiddag dient een en ander namelijk nog met de mantel der geheimhouding te worden bedekt.

Wordt vervolgd…..  

De geitenspeurder.....

Het is vandaag donderdag 22 november 2012 op het zo fraaie eiland Curaçao. Er wacht Uw Hoofdredacteur vandaag, net als gisteren, wederom een drukke werkdag. Naast de reguliere werkzaamheden verwelkomt het team immers vandaag een aantal collega's uit het Haagse, die graag een kijkje willen komen nemen in de organisatie waar Uw Hoofdredacteur werkzaam is. Het zal dus druk worden vandaag, maar het zal tegelijkertijd ook interessant worden vandaag. Bijgepraat worden over ontwikkelingen, met name die in het Nederlandse Gevangeniswezen, terwijl je daarvan normaliter, op zo'n 8000 kilometer afstand, niet veel meekrijgt, is vanzelfsprekend altijd goed.

Immers, het houdt de gemoederen fiks bezig dat er gisteren plots, via verschillende media, veel aandacht werd besteed aan de taakstellende bezuinigingen die het Gevangeniswezen de komende jaren zal moeten realiseren. Bezuinigingen die veel medewerkers binnen verschillende Nederlandse regio's waarschijnlijk ook hard zullen gaan raken. U begrijpt, dat heeft veel impact, ook op een team Nederlanders die thans in den vreemde werken edoch uiteindelijk naar Nederland zullen moeten gaan terugkeren. Definitieve besluiten zijn er nog niet genomen, zo kon Uw Hoofdredacteur via het World Wide Web beluisteren. Dat er verwachtingsvol zal worden uitgekeken naar het moment dat die besluiten er wel komen, hoeft denkelijk geen enkel betoog. Wat het ook zal gaan worden, de berichten sloegen in als een bom!

In de organisatie waar de verschillende teamleden en Uw Hoofdredacteur werkzaam zijn, is er al een aantal jaren sprake van een bijzonder project. Het is namelijk zo dat deze organisatie beschikt over een afdeling veeteelt. Een aantal jaren geleden besloot men om een paar geitjes aan te schaffen die verzorging zouden moeten verkrijgen van gedetineerden. En, aldus geschiedde. Het kleine aantal geitjes breidde zich echter snel uit, waarschijnlijk omdat er niet echt gekeken was naar sekse en er derhalve een verdwaalde bok in het groepje terecht was gekomen. En zo kan het dan ook zijn dat er, heden ten dage, ongeveer 160 geiten (die op Curaçao trouwens structureel schapen worden genoemd) in het veeteeltproject zijn opgenomen. Het dagprogramma voor deze viervoeters begint al vroeg in de ochtend wanneer de dieren worden uitgesloten en de omgeving mogen gaan verkennen. Dat doen zij dan ook braaf en de blaters vallen dan ook met grote regelmaat aan te treffen in de tuinen van omwonenden. Die er overigens lang niet altijd blij mee zijn, maar dat terzijde. Tot zover de introductie van de schokkende gebeurtenis van gisteren.

Wat was namelijk het geval? Welnu, tijdens het opnemen van de sterkte (het tellen der geiten) bleek een vijftal geiten spoorloos te zijn verdwenen. Nu zal het U duidelijk zijn dat onttrekking uit een instituut als waar de teamleden werken, eigenlijk onbestaanbaar is. Direct werd dan ook groot alarm geslagen en werd een zoekploeg, onder leiding van de heer Pinoccio, samengesteld. Na enig speuren trof de zoekploeg de blatende viervoeters aan, en wel in een tuin van een bewoner van de omringende wijk. Deze bewoner had de geiten klaarblijkelijk gevangen en bestemd voor een gezellige BBQ. De heer Pinoccio die een trouwe locale vazal had meegevoerd zette zijn meest strenge gezicht op en sprak de bewoner aan: "Deze geiten zijn van ons. We nemen ze mee!" De bewoner bleek het daarmee nog niet zo direct eens te zijn en zei: "Oh ja? Dus die geiten zijn van Uw instituut? Hoe weet U dat eigenlijk zo zeker." De heer Pinoccio vertrok geen spier toen hij antwoordde: "Een van deze geiten heeft een been wat 5 centimeter korter is dan zijn andere benen. Dat had deze geit al bij zijn geboorte en dat is uniek. Daarnaast zetten wij ze in als politiehond. Daar zijn ze namelijk voor getraind. Kijk maar achter op onze auto, daar staat het aangeplakt! Ze zijn dan ook van ons en we nemen ze nu mee!" Direct aansluitend pakte de heer Pinoccio zijn lasso, riep een aantal malen hard "Kiddy up go", en boeide de geiten. Zijn vazal pakte de auto, een zogenaamde pick-up, en bood de dieren een passende ligplaats. De kool en de geit werden dus niet gespaard op Curaçao gisteren…..

Wordt vervolgd…..

Druk in de stad.....

Een nieuwe werkdag is al weer geruime tijd geleden begonnen. Het is immers alweer enige uren geleden dat Uw Hoofdredacteur op deze dag, woensdag 21 november 2012, bruusk werd gewekt door een rinkelende wekker. In alle vroegte was er dan ook alle gelegenheid om, gezeten op de veranda en uitkijkend over de Caribische Zee, de binnenkomst van een fiks aantal cruiseschepen live te aanschouwen. Maar, daarover later meer. Uw Hoofdredacteur en de verschillende teamleden kunnen een aantal drukke dagen op het werk tegemoet zien gedurende de rest van de week. Zoals te doen gebruikelijk zijn er namelijk weer allerlei ontwikkelingen die behoorlijk wat inzet vragen. Daarnaast is het zo dat de organisatie waar er wordt gewerkt, de komende dagen zal worden bezocht door verschillende collega's uit Nederland, hetgeen eigenlijk steevast een heuglijk weerzien betekent. Ook op politiek gebied waren er, de afgelopen 24 uur,  ontwikkelingen te bespeuren die het vermelden waard zijn. Hoog tijd dan ook om U te voorzien van een actuele editie van "Een Zonnig Avontuur."

Vandaag is het een dag dat het fraaie eiland Curaçao wordt bevolkt met behoorlijk meer met mensen dan gebruikelijk. Ongeveer 11.500 meer dan normaliter het geval is, om wat exacter te zijn. Wat is er dan aan de hand, zo zult  U zich wellicht afvragen. Welnu, vandaag zullen er, aan de verschillende pieren die gelegen zijn in het havengebied van Willemstad, vijf grote cruiseschepen gaan afmeren. De "Aidalina", de "Horizon", de "Rotterdam", de "Grand Princess" en de "Carnival Freedom" met zo'n 3800 passagiers aan boord, worden vanochtend op Curaçao verwacht. Uw Hoofdredacteur schreef het U al, hij zat al in alle vroegte, in het donker, onder het genot van een kop koffie, over zee te turen. Drie van de genoemde gigantische cruisschepen zag hij dan ook met eigen ogen aankomen. Het blijft een pracht gezicht! Al van verre vallen de verlichte drijvende hotels waar te nemen als stippen, om zich vervolgens bij het naderen te ontwikkelen tot schepen ter grootte van flatgebouwen. Het zal dan vandaag ook bijzonder druk zijn in Punda, waar de Curaçao Tourist Board vele activiteiten heeft georganiseerd om de toeristen te vermaken. Met name zal er veel muziek te beluisteren zijn. Van "Trio Impakto" tot het draaiorgel "Nos Baranka", U zult het vandaag dus allemaal kunnen beluisteren in de binnenstad van Punda.  

De heer Pinoccio was gisteren ongewild hoofdpersoon in een spannend avontuur. Hij diende zich te vervoegen bij de balie van het locale douanekantoor om zaken administratief af te regelen. Keurig werd hij te woord gestaan door een uitermate correcte dame. Achter de heer Pinoccio bevond zich een automaat welke op dat moment werd gerepareerd door een servicemonteur. De dame die de heer Pinoccio behulpzaam was, vroeg hem om een moment geduld omdat zij een visitekaartje voor de heer Pinoccio wilde gaan halen. De dame sloot de deur van het kleine kantoortje waar zij zich met de heer Pinoccio had bevonden, en liet hem tijdelijk alleen. Nu schreef Uw Hoofdredacteur het al eerder, de heer Pinoccio heeft zintuigen gelijk een Duitse Herder. Hij bespeurde dan ook plots een vreemde, scherpe geur die met het verstrijken der tijd in hevigheid toenam. Een enigszins ongemakkelijk gevoel bekroop de heer Pinoccio waarop hij besloot polshoogte te gaan nemen. Hij opende de deur naar de wachtruimte van het douanekantoor om vervolgens te zien dat het gebouw leeg was en de schuifdeuren hermetisch waren afgesloten. Wel zag hij nog de eerdergenoemde servicemonteur die, met een bleek vertrokken gezicht en gehuld in rook, mededeelde: "De transformator is verbrand Sua. wat een rook man! Wegwezen!" U begrijpt, de verdere afwikkeling van douaneformaliteiten is ietwat vertraagd. Morgen zal de heer Pinoccio, gehuld in een overall van de afdeling Bedrijfshulpverlening, een nieuwe poging gaan wagen.

Dan vraagt Uw Hoofdredacteur nog kort even Uw aandacht voor de ontwikkelingen op politiek gebied. Zoals U zich wellicht nog weet te herinneren zijn er een drietal partijen en een afgescheiden PAR partijlid druk doende geweest met het ondertekenen van een intentieverklaring. Kort daarop heeft de Gouverneur een formateur aangewezen die is belast met het formeren van een mogelijke regering. De PAR, de vierde partij die eerder had aangegeven deel uit te willen maken van de ondertekenaars, was in een eerder stadium vakkundig buitenspel gezet. Plots liet gisteren echter diezelfde partij PAR weten dat zij alsnog gevoegd wil gaan worden bij de ondertekenaars der verklaring. De overige partijen schijnen te hebben aangegeven dat de PAR tot het einde van deze week de tijd is gegund zich bij hen te melden. De PAR vervolgens gaf hedenochtend via verschillende media aan te wachten op een uitnodiging. U voelt al wel aan wat er waarschijnlijk staat te gebeuren: de een zal gaan wachten op de ander, die dan waarschijnlijk nooit komt……

Wordt vervolgd…..

Pinoccio als Duitse Herder.....

Het is dinsdag 20 november 2012 geworden op het fraaie eiland Curaçao. Curaçao, het eiland waar het vanochtend vroeg nog wat regenachtig was en waar vele donkere wolken de hemel bevolkten. Uw Hoofdredacteur heeft er, in alle vroegte, alweer een heel programma opzitten. Immers, op de dinsdagen en donderdagen dient Moeder de vrouw een fiks aantal kleuters van een actief lesprogramma te voorzien waardoor zij al uitermate vroeg van huis dient te vertrekken om op tijd op de school te zijn. De Olijke Twee, Julia en Levi geheten, dienen op die bewuste dagen dan ook door Uw Hoofdredacteur bij hun klasjes te worden afgeleverd. Het is dan ook meestal rennen en vliegen geblazen nu beide olijkerds 's ochtends vroeg, over het algemeen, geheel andere prioriteiten stellen dan die welke Uw Hoofdredacteur stelt. "Nee Pap, we willen nu nog geen kleren aan. We mogen altijd eerst even televisie kijken. Bah, wat zit er nu op mijn boterham Pap? Je weet toch dat ik alleen maar chocopasta lust en dat ik geen boter op mijn brood wil? Van Mama mogen we altijd iets lekkers!" U begrijpt, Uw Hoofdredacteur slaakt steevast een zucht van verlichting wanneer het weer is gelukt de beide koters over te dragen aan hun juffrouw.

De (veel) rustiger Fries zag er vanochtend niet geheel en al uitgeslapen uit. Nu lag dat overigens volstrekt niet aan het tijdstip waarop hij zijn hangmat had opgezocht gisteren, al om negen uur had hij immers besloten om te gaan slapen. Want, en dat moet gezegd, de hitte die overdag heerst maakt dat je 's avonds redelijk vroeg bent uitgeput. Al vroeg in de avond lag de (veel) rustiger Fries dan ook al op een oor. Dat duurde zo ongeveer tot een uur of elf in de avond, toen de veel rustiger Fries plots bruusk werd gewekt door hele harde klappen. "Boemm, boemm, boemm", zo klonk het. Tijd om polshoogte te gaan nemen derhalve. Wat was nu het geval? Welnu, het bleek zo te zijn dat de buurman van de (veel) rustiger Fries een dominotoernooi had georganiseerd waarop tientallen deelnemers waren afgekomen. De dominostenen werden, gaandeweg de avond, steeds harder op de tafel geklapt. En het was dan ook dat geluid dat de (veel) rustiger Fries uit zijn welverdiende nachtrust had gehaald. Zelfs vannacht, zo tegen een uur of vier, was het toernooi nog gaande, zo berichtte de (veel) rustiger Fries. Uw Hoofdredacteur voorspelt dan ook maar vast dat het licht in het huis van de (veel) rustiger Fries vanavond nog vroeger dan gebruikelijk gedoofd zal worden.

De heer Pinoccio, die het afgelopen weekeinde door Uw Hoofdredacteur werd gehypnotiseerd om te voorkomen dat hij de boot van Sinterklaas zou saboteren, heeft vreemde kuren. Uw Hoofdredacteur schreef het U al eerder, onder hypnose werd de heer Pinoccio wijsgemaakt dat hij zich zou dienen te gedragen als een kikker. Zijn daadwerkelijke gedrag gedurende de laatste dagen is echter volkomen anders en valt te typeren als het gedrag van de Duitse Herder. U weet wel, dat is zo'n enorme hond met een grote bontkraag. Niet dat de uiterlijke kenmerken nu op de heer Pinoccio van toepassing zijn, nee het gaat slechts om de overeenkomst waar het gaat om geblaf. Al dagenlang blaft de heer Pinoccio op een wijze die elke willekeurige hondenvanger verschrikt om zich heen zou doen kijken. Hij is namelijk ziek en uitermate verkouden. Echter, als rasechte Tukker is de heer Pinoccio voor geen kleintje vervaard. Hij weigert dan ook om in huis te blijven en verricht gewoon zijn werkzaamheden. Blaffend, dat wel. Dat heeft overigens als prettige bijkomstigheid dat de bewoners van de organisatie waar de teamleden en Uw Hoofdredacteur werken, de gedachte hebben opgevat dat er gepatrouilleerd wordt met een Duitse Herder. Dat maakt het werk ineens dus een stuk gemakkelijker want men is hier, over het algemeen, zeer beducht voor honden. Van Uw Hoofdredacteur mag de heer Pinoccio dan ook nog wel even blijven blaffen!

Wordt vervolgd…..

Gedaan met de rust!

Vandaag is het maandag 19 november 2012 geworden op Curaçao. Een nieuwe werkweek is weer begonnen nadat een geslaagd en druk weekeinde werd afgesloten. Een weekeinde waarin, U heeft dat al eerder kunnen lezen, er van alles gebeurde op dit zo fraaie edoch zo onvoorspelbare eiland. De goede Sint zette zaterdag voet aan wal, een mogelijke regeringscoalitie werd op stiekeme wijze in elkaar gezet en de zon scheen. Zo ongeveer was het afgelopen weekeinde te schetsen in een notendop. Een nieuwe week is dus weer gestart. Een week waarin zich waarschijnlijk weer allerlei ontwikkelingen zullen openbaren die voorheen door niemand waren verwacht. U wordt daarvan, vanzelfsprekend, onmiddellijk op de hoogte gesteld door Uw Hoofdredacteur. Immers, hij zal U, zoals dat al veel langere tijd het geval is, regelmatig voorzien van een actuele editie van "Een Zonnig Avontuur."

Gisteren was het zondag. Een dag die, over het algemeen, voor Uw Hoofdredacteur in het teken staat van voetbal en rust. Immers, via de digitale snelweg is het over het algemeen mogelijk om op zondagen live de Nederlandse voetbalwedstrijden te volgen via het World Wide Web. Zo ook gisteren, toen Uw Hoofdredacteur zijn favoriete club uit Almelo met oogstrelend voetbal een dikverdiende overwinning zag behalen op de voetballers uit Kerkrade. Daarnaast echter, is Uw Hoofdredacteur ook bijzonder gesteld op zondagsrust en kan hij uitermate genieten van een goed boek of een zwempartijtje in de diepblauwe zee. Nu maakt Uw Hoofdredacteur echter deel uit van een gezin waarbinnen hij zo ongeveer de enige is die rust en voetbal als hobby's heeft. De rest heeft namelijk volstrekt "geen rust in het gat." Vanaf het moment dat de Olijke Twee en Moeder de vrouw in de kleren zijn gehesen, telt eigenlijk maar een vraag: "Wat gaan we vandaag doen Hoofdredacteur?" Het negeren van die vraag, door te doen alsof hij niet gehoord is, heeft geen enkele zin.

De vraag wordt namelijk zeer vaak en in hoog tempo herhaald tot op het moment dat ontkenning geen enkele zin meer heeft. Zo ook gisteren. "Wat gaan we dan doen vandaag Pap? We gaan toch zeker wel wat leuks doen? Je kunt hier toch niet de hele dag blijven zitten Pap? Duurt dat voetbal nog lang Pap? dat stomme voetbal ook altijd! Kunnen we dan nu echt niet wat leuks gaan doen Pap? Pap, Pap, Pap????" Uw Hoofdredacteur besloot in te grijpen en riep op tot familieberaad (of familieparaat zoals dochterlief het noemde), te starten na afloop van het voetbal. Tijdens dat familieberaad werd overlegd hoe het resterende gedeelte van de (ex)rustdag zou worden doorgebracht. U begrijpt het vast al wel: allereerst werd er een ijsje gescoord, waarna een locale kinderkledingzaak met een bezoek werd vereerd. Nadien werd er nog iets gegeten bij Brakkeput Mei Mei, alwaar gelukkig ook een grote speeltuin is gevestigd. U begrijpt, het was eigenlijk een zondag als vele anderen.

Wat zeer interessant is deze week, zijn de toekomstige politieke ontwikkelingen. U kunt het zich waarschijnlijk nog wel herinneren dat er zich inmiddels een krappe (11 tegen 10) meerderheid in de Staten heeft gevormd. Dit is het gevolg van het uit de partij PAR stappen van een prominent lid die zich vervolgens heeft verbonden aan de drie partijen Pueblo Soberano, PAIS en PNP. Vol ongeloof over deze zeer onverwachte stap van het prominente lid, staan de kranten er vandaag op dit zo fraaie eiland vol van. Hoe nu verder? In principe bestaat nog steeds de mogelijkheid dat de drie overgebleven PAR leden zich bij deze krappe meerderheid zullen aansluiten, al verwacht Uw Hoofdredacteur dat niet echt. Het lijkt er veel eerder op dat de thans gevormde edoch zeer krappe meerderheid zal gaan trachten een regering te vormen. Een regering op zeer wankele basis derhalve, er hoeft immers maar een lid zijn steun in te trekken en die regering valt waarna opnieuw de gang naar de stembus zal moeten worden gemaakt. Zeker geen optimale situatie dus, terwijl de problemen waarmee Curaçao te maken heeft immer groter lijken te worden. Al met al blijft het dus nog steeds koffiedik kijken. Maar U weet: als Uw Hoofdredacteur nieuws te horen krijgt dan verneemt U het ook!

Wordt vervolgd…..

Don't call us.....

Het is zondagochtend 18 december 2012 geworden op het zonnige eiland Curaçao. Het is nog vroeg in de ochtend nu de Olijke Twee, uitermate benieuwd of de Goedheiligman iets in hun schoentjes zou hebben gestopt, Uw Hoofdredacteur al zeer vroeg wekten. Inderdaad bleek het zo te zijn dat de goede Sint vannacht een bezoek had gebracht aan Boca Sami. U begrijpt het al: Curaçao is in de ban van Sinterklaas en zijn, overigens gekleurde, Pieten. Gisteren arriveerde het bonte gezelschap in het centrum van Punda en het gezin Hoofdredacteur was daar, vanzelfsprekend, bij. Overigens, er gebeurde veel meer de afgelopen dagen op dit zo fraaie eiland. U kunt er, op Uw gemak, wederom alles over lezen in deze editie van "Een Zonnig Avontuur."

Deze editie start met een korte terugblik op de vrijdagavond. Wat was namelijk het geval? Welnu, Huize Hoofdredacteur vormde het middelpunt van een heuse BBQ. Uw Hoofdredacteur schreef U al eerder over Zwolse collega Aart, die samen met zijn eega Ellen vakantie geniet op Curaçao. Beiden waren uitgenodigd om bij Moeder de vrouw en Uw Hoofdredacteur een vorkje te komen prikken. Ook de familie Pinoccio zou deel uitmaken van het gezelschap waarbij klaarblijkelijk was besloten dat de heer Pinoccio als gids zou fungeren voor Aart en diens eega. Waarschijnlijk is er echter iets mis met het geheugen van Pinoccio waardoor Aart en eega zeker een uur stonden te wachten op de heer Pinoccio, die overigens nimmer kwam opdagen omdat hij al op het terras van Uw Hoofdredacteur achter een koud biertje was gezeteld. Gelukkig bleek Aart uiteindelijk de weg naar Boca Sami te kunnen vinden en werd het een uitermate gezellige en geslaagde avond.

Nu weet U zich wellicht nog te herinneren dat de heer Pinoccio het vermetele voornemen had opgevat om de boot van de Sint te laten zinken in de haven van Punda. Iets waar met name de kinderen van Uw Hoofdredacteur zich bijzonder druk om maakten. Gelukkig wist Uw Hoofdredacteur een oplossing. Hij bracht, met de Olijke Twee en Pinoccios' zoon Frans als ademloze toeschouwers, de heer Pinoccio onder hypnose. Toen de heer Pinoccio in deze vreemde toestand was gebracht, werd hem duidelijk gemaakt dat hij zich op zaterdag, ten tijde van de intocht, zou moeten voelen en gedragen als een vredelievende kikker. En, zo kon het dan ook zijn dat de heer Pinoccio kennis maakte met de Sint waarbij hij slechts driemaal: "Kwaak, Kwaaak, Kwaaak" kon voortbrengen. Met andere woorden, er overkwam de Sint gelukkig niets en de intocht was gered!

Een intocht overigens die uitermate druk werd bezocht door de op Curaçao aanwezige jeugd en hun ouders. Al om acht uur in de vroege ochtend voer de boot, met daarop de Goedheiligman en vele Pieten, de haven van Punda binnen. Het was een lawaai van jewelste waarbij horen en zien je welhaast verging. De beide olijkerds, Julia en Levi geheten, slaagden er uiteindelijk in om hun idool een handje te geven en hem welkom te heten op dit mooie eiland. Gehuld in hun Sinterklaaspakjes dienden de twee vele malen te poseren voor toeristen die fraaie plaatjes wilden schieten. De Sint is dus weer in het land, iets waar het olijke tweetal al weken naar toe had geleefd. De schoentjes kunnen weer worden gezet en de Sint wordt dagelijks vele malen bezongen. Wat is het toch leuk te zien hoe intens kinderen dit beleven!

Dit weekeinde is heel Curaçao in rep en roer. Wat is er dan aan de hand, zo vraagt U zich wellicht af. Welnu, U weet uit eerdere berichtgeving wellicht nog dat een politieke meerderheid, afkomstig van vier partijen, een intentieverklaring zou ondertekenen waardoor een nieuwe regering gevormd zou kunnen worden. Welnu, de vier politieke partijen, Pueblo Soberano, PAR, PAIS en PNP, zaten er vrijdagmiddag helemaal klaar voor. Men was het eens geworden over de tekst van de verklaring en het wachten was nog slechts op een telefoontje van de informateur waarna ondertekening zou kunnen plaatsvinden. Om een lang verhaal niet nog langer te maken: de partij PAR werd nimmer gebeld maar ontving, aan het einde van de middag, slechts een SMS. In dat bericht, afkomstig van de informateur, werd gemeld dat ondertekening had plaatsgevonden zonder de PAR. Het bleek dat een zeer prominent PAR lid plots had besloten als eenmansfractie verder te gaan en dientengevolge als eenling zijn handtekening onder het door de andere partijen ondertekende document had gezet. Door de elf handtekeningen die het document thans telt, is een kleine meerderheid in de Staten, het Parlement van Curaçao, ontstaan. De PAR werd dus buiten spel gezet, wat voor welhaast eenieder op dit eiland een enorme verrassing was. Het tumult dat is ontstaan, is dan ook groot. De bal ligt nu dan ook bij de Gouverneur van dit eiland, die waarschijnlijk een formateur zal gaan aanstellen die een regering moet gaan samenstellen. Hoe het verder zal gaan? Dat blijft op dit zo mooie en politiek zeer vreemde eiland de vraag. Ook al is de Sint op het eiland, cadeautjes worden er niet al teveel weggegeven!

Wordt vervolgd…..  

Gevlogen vliegtuigen?

Vrijdag 16 november 2012 is het vandaag geworden op het zo fraaie eiland Curaçao. Voorzichtig liet zich vanochtend vroeg al een zonnetje zien en het ziet er dan ook naar uit dat het vandaag een mooie dag zal worden op dit eiland. In klimatologisch opzicht althans, want verder valt waarschijnlijk volstrekt niet te voorspellen hoe de dag zal gaan verlopen. Immers, steevast overkomt de teamleden en Uw Hoofdredacteur dagelijks wel iets waarvan zij het bestaan eerder nimmer hadden kunnen vermoeden. Tegelijkertijd heeft dat zijn charme, het is dus inderdaad zo dat geen dag hetzelfde is in de West!

Uw Hoofdredacteur start deze editie met een korte weergave van de reisimpressie van zoonlief Levi. Gisteren bracht het mannetje namelijk, samen met zijn klasgenoten en zijn leerkracht, een uitgebreid bezoek aan het locale vliegveld Hato. Uw Hoofdredacteur was dan ook zeer benieuwd hoe het ventje de trip ervaren zou hebben en vroeg hem er dan ook naar: "Levi, was het leuk op het vliegveld? Wat heb je allemaal gezien?" Het mannetje dacht eens diep na en berichtte vervolgens: "Oh ja, ik ben ook nog op het vliegveld geweest vandaag. Het was leuk Pap. Er was een man van de politie en die had een pistool verstopt in een koffer. Dat kon je heel goed zien op een televisieschermpje. Ik ben ook nog in de verkeerstoren geweest. Daar passeerden alle koffers die op reis gingen." Uw Hoofdredacteur vond dat wel een wat vreemde gang van zaken. Immers, koffers omhoog takelen naar een verkeerstoren lijkt niet echt veel zin te hebben. Het ventje bleef er echter bij: "Vanuit de toren kon je alles goed zien. Geen landende vliegtuigen overigens en ook geen opstijgende vliegtuigen. Eigenlijk, nu ik erover nadenk heb ik helemaal geen vliegtuig gezien. Toch zei de juf dat we op het vliegveld waren. Nou ja, ik weet het ook niet meer hoor Pap!" Uw Hoofdredacteur vraagt zich nu echter ernstig af waar het mannetje gisteren überhaupt is geweest. Op enig moment zal die duidelijkheid er wel komen, zo schat hij althans in.

Gisteren, Uw Hoofdredacteur schreef dat al, leek het erop als waren een viertal politieke partijen goed op weg als het gaat om het vormen van een regering. Slechts een gezamenlijke intentieverklaring diende op de dag van gisteren nog van wat handtekeningen te worden voorzien. In die verklaring zou vooral vermeld staan dat de partijen moeten werken aan het opbouwen van een vertrouwensrelatie en aan breed gedragen gezamenlijke uitgangspunten op basis van respect. Hoe anders kan het weer lopen op dit politiek zo ingewikkelde eiland? Aan het einde van de dag bleek er namelijk plotsklaps een extra passage in de intentieverklaring te zijn opgenomen. Leken de partijen het aan het begin van de middag over de geformuleerde tekst volstrekt eens te zijn, door de extra passage was die eensgezindheid verdwenen als sneeuw voor de zon. Met andere woorden, men is er nog niet uit en allerlei overleggen met partijraden dienen meer duidelijkheid over een vervolg te gaan brengen. Op de dag dat eveneens bekend werd dat het met de financiële positie van Curaçao bijzonder slecht gaat, was dit dus uitermate slecht nieuws. De onzekerheid duurt dan ook nog voort en er rest opnieuw niets anders dan maar af te wachten!

Vandaag is het de laatste werkdag van de week alvorens het weekeinde zal gaan aanvangen. Een weekeinde dat, vanaf morgen zeer vroeg in de ochtend, in het teken zal staan van de Goedheiligman. Immers, zaterdag tegen de klok van acht uur in de ochtend, zal de Pakjesboot de haven van Punda komen binnenvaren. U begrijpt, In Huize Hoofdredacteur stijgt de spanning naar ongekende hoogten, met name bij de Olijke Twee. Het is dan ook maar te hopen dat het voornemen van de heer Pinoccio om de boot van de Sint te laten zinken, niet ten uitvoering kan worden gebracht. We zullen het weten morgen, dus U even later ook!

Wordt vervolgd…..