Superlatieven schoten tekort!

Het is vandaag, op het weer eens snikhete eiland Curaçao, zaterdag 31 augustus 2013 geworden. Het is iets na de klok van enen in de middag en Uw Hoofdredacteur heeft de echtelijke sponde eerst een half uurtje geleden verlaten. Er werd dus echt uitgeslapen vandaag, hetgeen alles te maken had met het bezoek aan het "Curaçao North Sea Jazz" festival van gisterenavond. Het was namelijk uitermate vroeg in de ochtend alvorens Moeder de vrouw en Uw Hoofdredacteur huiswaarts keerden. Het werd immers alweer bijna licht vooraleer Moeder de vrouw en Uw Hoofdredacteur hun pyjamaatje aan hadden getrokken. Wat later dan U bent gewend dus, toch is er ook vandaag voor U een nieuwe editie van "Een Zonnig Avontuur!"

Gisteren, na een lange werkdag, meldde zich tegen zes uur in de middag oppasmoeder Willemijn. Alle ingrediënten voor een smakelijke pannenkoekmaaltijd waren door Uw Hoofdredacteur al gereed gezet, zodat Moeder de vrouw en Uw Hoofdredacteur de Olijke Twee met een gerust hart konden achterlaten. De reis voerde immers naar het terrein van het "World Trade Center" alwaar de eerste avond van "Curaçao North Sea Jazz" zou worden bijgewoond. Al snel kwam Uw Hoofdredacteur in een kilometerslange file terecht. De Curaçaose wegendeskundigen hadden namelijk, zo bleek even later, alle wegen van blokkades voorzien opdat er van enige verkeerscirculatie maar vooral geen sprake meer zou kunnen zijn. Uiteindelijk, na een uurtje stil te hebben gestaan, konden de feestgangers het festival eindelijk betreden.

Onmiddellijk vielen beiden, na de nodige muntjes te hebben gekocht, met de neus in de boter. Al vroeg in de avond begon namelijk het concert van de vermaarde band "Toto." Wat een lawaai en wat een geestdrift bij de vele duizenden bezoekers. Echter, toen beide trommelvliezen van Uw Hoofdredacteur alarmsignalen begonnen af te geven, werd besloten om het optreden van Gladys Knight met een bezoek te gaan vereren. Deze dame, toch al behoorlijk op leeftijd, maakte er een geweldig optreden van. Uw Hoofdredacteur, immers ook al aardig op leeftijd, was in staat om vele liederen luidkeels mee te galmen. Werkelijk fantastisch! Tussendoor werd nog even, op het festivalterrein, genoten van wat sushi en een broodje shoarma. Nadien werd het tijd om richting hoofdpodium te gaan om Diana Ross te zien opkomen.

Als een ware diva betrad zij het hoofdpodium en maakte er een wervelende show van. Gehuld in jurken die welhaast de helft van het, toch immense, podium in beslag namen, liet "la grande dame" zien waarom zij in haar leven zoveel succes heeft gehad. De ene na de andere klassieker werd ten gehore gebracht. Het was wel wat vreemd dat deze wereldartieste het klaarblijkelijk toch koud had met een temperatuur die toch in de buurt van de dertig graden Celsius lag. Uw Hoofdredacteur kan anders geenszins verklaren waarom werd besloten om het laatste gedeelte van het optreden te gaan verzorgen in een bontjas. Hoe het ook moge zijn: Diana Ross was een plezier om naar te kijken.

Het werd tijd voor de hoofdact. Op het immense podium werd alles in gereedheid gebracht voor een artiest van formaat: Marc Anthony. Het plein voor het podium liep compleet vol met zeer veel Spaanstalige toeschouwers. Het zou Uw Hoofdredacteur al snel duidelijk worden waarom. Met een enorm enthousiasme bespeelde Marc Anthony namelijk zijn duizendkoppige publiek. De ene na de andere prachtige song werd luidkeels meegezongen door het massaal opgekomen publiek. Om het er koud van te krijgen, zo mooi! Uw Hoofdredacteur, die voorheen slechts een enkel liedje van deze artiest had gehoord, voelde het onmiddellijk. Er stond een groot artiest met een geweldige stem op het podium. Zijn optreden was uiteindelijk weergaloos! Prachtig, geweldig: superlatieven schoten tekort.

Het was dus uiteindelijk in de vroege ochtend dat een zeer geslaagd concert, met een glaasje wijn en een biertje, kon worden geëvalueerd. Uw Hoofdredacteur was er snel uit: zeker voor herhaling vatbaar! Dat nadien de jongste olijkerd Uw Hoofdredacteur in de nacht wekte met de mededeling dat het oppasmoeder Willemijn helaas niet was gelukt om alle ingrediënten te mengen tot eetbare pannenkoeken, mocht de pret niet drukken. De frikadellen waren immers ook heerlijk geweest, zo berichtte het ventje.

Wordt vervolgd.....