Op trektocht door Nederland.....

In het kille en koude Heerenveen is het vandaag zaterdag 30 november 2013 geworden. De regen valt, bij tijd en wijle, met bakken tegelijk uit de hemel. Uw hoofdredacteur is hedenochtend, na een lange reis, aangekomen in het Friese Heerenveen, alwaar hij allerhartelijkst werd begroet door de Fries van 95%. Vandaag staat er een geweldig programma op de agenda, nu de 95% Fries twee toegangskaarten voor de voetbalwedstrijd Heerenveen tegen de Deventer Go Ahead Eagles heeft geregeld. Vanavond zit Uw Hoofdredacteur dan ook, waarschijnlijk bibberend van de kou, op de tribune van het Abe Lenstra stadion. 

Gisteren, zo aan het begin van de vrijdagmiddag, was Uw Hoofdredacteur uitvergaderd en Den Haag. En dus werd het tijd om de hem verstrekte bolide te gaan starten om te vertrekken richting Groningen, alwaar een bezoek zou worden gebracht aan vriend Rob en diens eega Annelies. Het werd een zeer gezellig bezoek waarbij Uw Hoofdredacteur eerst na vieren in de vroege ochtend zijn vermoeide hoofd te rusten kon leggen. Vele oude herinneringen werden opgehaald en, gezeten bij de warme houtkachel, diverse flessen wijn legden het loodje. Wat kan het toch leuk zijn om, na lange tijd, weer vrienden en bekenden te ontmoeten!

Morgen trekt Uw Hoofdredacteur Nederland weer in wanneer de reis richting Almelo zal voeren. Daar wordt namelijk een bezoek gebracht aan neef Jim en diens eega Yvonne. Ook een bezoek waarop Uw Hoofdredacteur zich thans al op kan verheugen. Nadien, ergens in de middag waarschijnlijk, zal de terugreis naar het verre Den Haag weer worden ingezet alwaar maandag een laatste vergaderdag op het programma staat. Vervolgens zal het spoedig dinsdagochtend zijn; de dag waarop Uw Hoofdredacteur in alle vroegte op de luchthaven dient te zijn om, via het fraaie eiland van Sint Maarten, terug te vliegen naar het prachtige Curaçao. Dat wordt ook hoog tijd nu Uw Hoofdredacteur de stemmetjes van de Olijke Twee en van Moeder de vrouw begint te missen. Echter, eerst wacht er dus vandaag en morgen nog een leuk programma. In een volgende editie van “Een Zonnig Avontuur” leest U daarover vanzelfsprekend meer!

Wordt vervolgd…..

Vandaag is het donderdag 28 november 2013 geworden in het kille, koude en regenachtige Nederland. Uw Hoofdredacteur is gisteren, na een lange reis, eindelijk aangekomen in Den Haag. Keurig had hij alle benodigde materialen om U dagelijks te voorzien van een nieuwe editie van “Een Zonnig Avontuur” meegenomen, althans dat dacht hij. Echter, op zijn hotelkamer aangekomen herbergde zijn aktentas wel een muis en een stroomkabel, maar niet zijn computer. Die staat waarschijnlijk dan ook nog steeds op zijn bureau te Curacao. Gelukkig beschikt het hotel over een aftandse computer, waarachter Uw Hoofdredacteur dus noodgedwongen heeft plaats moeten nemen.

Nadat Uw Hoofdredacteur zich op dinsdagmiddag bij de incheckbalie op het locale vliegveld Hato meldde, leek hem een gelukkige zetel ten deel te zijn gevallen. Het bleek namelijk zo te zijn dat hem een plaats in het vliegtuig werd toegekend bij de nooduitgang, hetgeen veel beenruimte betekent. Hoe anders zou het echter uitvallen! Toen werd omgeroepen dat het tijd werd om het vliegtuig te gaan betreden, spoedde Uw Hoofdredacteur zich naar zijn zetel. Aangekomen bij de betreffende rij, bleek de buurman van Uw Hoofdredacteur al in zijn stoel te zitten. Een gigant, groter dan Bokito, met armen als kolenschoppen, zat klem tussen de beide armleuningen. Bij nadere beschouwing bleek het te gaan om de heer Iwan, afkomstig uit Odessa in de Oekraine. Het zou de gehele reis maken dat Uw Hoofdredacteur zat vastgeklemd tegen de wand van het vliegtuig, nu de heer Iwan ook het tafeltje van Uw Hoofdredacteur nodig had om zijn armen te kunnen neerleggen. Uw Hoofdredacteur toonde zich dan ook zeer gelukkig toen eindelijk de landing op Schiphol werd afgerond.

Gelukkig was er geen sprake van file waardoor Uw Hoofdredacteur snel Den Haag kon

bereiken voor de eerste vergadering van de dag. De middag verliep, door de vele besprekingen, vervolgens sneller dan snel. Aan het einde van de middag reisde Uw Hoofdredacteur door naar “Cafe het Spui” alwaar hij werd opgewacht door een zeer bijzonder gezelschap. De heer Pinoccio bleek te zijn afgereisd vanuit Tukkerland en had, en passant, de heer Angelus uit Arnhem opgepikt. Daarnaast had ook Jumping Paul besloten het geheel te completeren. Het werd een onvergetelijke avond. In de eerste plaats was het geweldig om de mannen na lange tijd weer eens terug te zien en werden er vele herinneringen aan Curacao opgehaald. Daarnaast werd deelgenomen aan een wedstrijd “10 over Rood” op het biljartlaken. Er werd een Koreaanse verkoper van allerhande speelgoed begroet en er werd uiteindelijk een foto gemaakt van alle gasten in het etablissement. U begrijpt, er was daadwerkelijk sprake van een zeer gezellige en geslaagde avond die eerst laat op die avond eindigde. Ook vandaag, op de donderdag, wachten weer verschillende vergaderafspraken. Daarnaast heeft Uw Hoofdredacteur besloten om vanavond maar eens vroeg zijn mandje te gaan opzoeken. Immers, gisterenavond kon Uw Hoofdredacteur de ogen eerst sluiten nadat hij zo ongeveer 36 uur onafgebroken wakker was geweest. Het wordt dan ook hoog tijd om wat slaap in te gaan halen. Dromend van mooie herinneringen aan de avond van gisteren, dat dan weer wel!

Wordt vervolgd.....

Under construction

Uw Hoofdredacteur is druk bezig met de nieuwe editie.
Wordt vervolgd dus.....

Meet and Greet!

Het is tamelijk bewolkt vandaag op het normaliter zo zonnige eiland Curaçao alwaar het dinsdag 26 november 2013 is geworden. Uw Hoofdredacteur heeft zojuist de beide olijkerds bij hun school afgeleverd en maakt zich klaar om, over enige ogenblikken, een grote koffer vol warme kleren te gaan inpakken. Immers, vanmiddag vertrekt de grote Boeing 747 richting Nederland met Uw Hoofdredacteur als passagier. Van vele zijden werden Uw Hoofdredacteur jassen, handschoenen en mutsen aangereikt, waarvoor hartelijk dank. Het zal het verblijf in het kille en koude Nederland waarschijnlijk enigszins draaglijker maken voor de koukleum die Uw Hoofdredacteur nu immers is. Een week lang zal Uw Hoofdredacteur op pad zijn, hetgeen ertoe leidde dat allerlei maatregelen genomen dienden te worden om ervoor te zorgen dat Moeder de vrouw en de beide olijkerds 's ochtends tijdig op school kunnen komen. Daarnaast dienden de beide olijkerds te beschikken over een opvangadresje aan het einde van de schooldag. Welnu, het lijkt allemaal gelukt te zijn, waardoor Uw Hoofdredacteur dan ook met een gerust hart in de grote blauwe vogel kan stappen vanmiddag.

Op Curaçao wordt de laatste dagen fiks geadverteerd. In prachtig gekleurde pagina's worden gegadigden opgeroepen voor een zogenaamde "Meet and Greet" met  de Goedheiligman. Wat betekent dat nu eigenlijk? Welnu, zoals Uw Hoofdredacteur inmiddels heeft begrepen is het mogelijk de verschillende winkeliers, want om hen gaat het veelal, een bezoek te brengen. Tegelijkertijd wordt er dan door Sinterklaas met zijn Pieten een bezoek gebracht aan diezelfde winkeliers. Vervolgens bestaat de "Meet and Greet" er dan uit dat de mogelijkheid wordt geboden om een praatje met de Sint te maken waarna het geheel voor het nageslacht wordt vereeuwigd op een foto. U begrijpt, het had Uw Hoofdredacteur een grote eer geleken om van zo een aanbod gebruik te kunnen maken. Helaas gaat dat echter niet lukken nu Uw Hoofdredacteur dit zo fraaie eiland vandaag gaat verlaten.

Echter, ook de reis naar Nederland geeft Uw Hoofdredacteur toegang tot zo een "Meet and Greet." Ditmaal gaat het echter niet om de Goedheiligman met zijn assistenten, maar om geheel andere foto's. Het betreft hier overigens foto's waarvan Uw Hoofdredacteur nog vele albums vol heeft uit een ver verleden, maar dat mag de pret niet drukken. Immers, na zoveel jaren is het zaak om afbeeldingen maar eens te updaten. Het deed Uw Hoofdredacteur dan ook bijzonder veel deugd dat hij, bij voorbaat, al welkom werd geheten door de Nederlandse Hermandad. "Meet and Greet in Holland", zo luidde de tekst op de uitnodiging. "Van een gratis foto bent U verzekerd!" Het moge duidelijk zijn: Uw Hoofdredacteur is beslist weer een serieuze gegadigde om zo een afdruk te verkrijgen. Al zullen de verzendkosten wel weer hoog zijn!

De komende dagen zult U de dagelijkse edities van "Een Zonnig Avontuur" dus wellicht wat onregelmatig ontvangen. Immers, Uw Hoofdredacteur kent een druk programma in zijn Vaderland nu er een voetbalwedstrijd zal worden bezocht en er vele afspraken in zijn agenda staan. Echter, Uw Hoofdredacteur zegt U wel vast toe dat hij de nodige moeite zal doen om U regelmatig bij te praten over actuele ontwikkelingen en U te voorzien van een recente afbeelding van de -waarschijnlijk bleke- bekkies van de heren Pinoccio, Angelus en Jumping Paul. U zult het vast en zeker kunnen zien in volgende edities van "Een Zonnig Avontuur", rechtstreeks uit Nederland!

Wordt vervolgd.....

Even doorbijten.....

Het is weer maandag geworden op het zo fraaie eiland Curaçao. Maandag 25 november 2013 om precies te zijn. Een nieuwe werkweek is op Curaçao van start gegaan en een, overigens bijzonder regenachtig, weekeinde ligt weer achter ons. Ook vanochtend, toen Uw Hoofdredacteur noodgedwongen moest besluiten om zijn warme nachtelijke onderkomen te verlaten, werd hij met enorme regendruppels geconfronteerd. Gelukkig was het enige tijd later, toen de Olijke Twee afgeleverd dienden te worden bij hun school, droog. Zodoende kon Uw Hoofdredacteur de in het weekeinde geleende jas van buurman Jeroen nog even droog houden, hetgeen met het oog op de reis naar Nederland een mooie bijkomstigheid is. Immers, vandaag wacht Uw Hoofdredacteur nog een werkdag op dit eiland waarna morgenmiddag de trip naar het verre en koude Nederland kan aanvangen. En, het zal vast en zeker zo zijn dat de eerdergenoemde jas, 8000 kilometer verderop, bijzonder goed van pas zal komen.

Het was weer eens een weekeinde waarin op dit eiland verschillende arrestaties werden verricht. Schietpartijen en overvallen; ze lijken zo af en toe als normaal te kunnen worden beschouwd op Curaçao. Twee, overigens Spaanstalige, vrouwelijke overvallers maakten het dit weekeinde wel heel erg bont. Afgelopen zaterdag namelijk meldden deze twee vrouwen zich bij een 83 jarige dame in de wijk Las Almas met de vraag of de 83 jarige dame goud zou willen verkopen. Eenmaal binnengekomen, werd de oude dame gekneveld en beroofd van een aantal sieraden. Echter, toen de overvallers bemerkten dat de bejaarde dame een tweetal gouden tanden tot haar gebit mocht rekenen, kreeg de overval een bijzonder vreemd vervolg. Uit alle macht werd namelijk geprobeerd de twee gouden tanden uit de mond van het oude dametje te verwijderen, hetgeen overigens uiteindelijk niet gelukte. De impact van de overval bleek echter groot, toen na het verdwijnen van de overvallers de oude dame bijzonder aangedaan bleek. Mocht U dus voornemens zijn om binnenkort af te reizen naar Curaçao, en U heeft de beschikking over gouden tanden, let dan op waar U besluit te lachen. U kent nu de risico's immers?

Collega Bullie, die Uw Hoofdredacteur tijdens diens dagelijkse werkzaamheden op een meer dan uitstekende wijze bijstaat, bracht vrijdag een oude bekende naar het locale vliegveld Hato. Wat was namelijk het geval? Welnu, zijn zoon Jelle had, in het kader van een studentenuitwisseling, een week scholing mogen genieten op het Radulphus college te Curaçao. Verschillende, uit Nijverdal en omgeving afkomstige, studenten werden gedurende een week ondergebracht bij locale gastgezinnen. Dagelijks namen zij deel aan de lessen op school en kregen zij de mogelijkheid om kennis te nemen van de locale cultuur. Het project werd afgesloten met een bezoek aan de grotten van Hato. En, zo kon het dan ook zijn dat pakweg een week geleden collega Bullie zijn zoon kon verwelkomen op Hato waarbij hij hem tegelijkertijd enig zakgeld kon verstrekken. Mooi was het om te vernemen dat afgelopen vrijdag, toen collega Bullie zijn zoon ging uitzwaaien, een groot gedeelte van het zakgeld werd geretourneerd. Zover is zoonlief Levi, de jongste olijkerd binnen het gezin Hoofdredacteur, nog lang niet. Immers, het ventje mocht een cadeau uitzoeken voor zijn prachtige rapport. "Wat mag het cadeau kosten Pap?" zo vroeg het mannetje. Uw Hoofdredacteur berichtte het kereltje dat de kosten maximaal 50 gulden zouden mogen bedragen. "Nou dan ben ik er snel uit Pap! Kijk, dit doosje Lego kost 45 gulden. Dan krijg ik gewoon nog 5 gulden van je. Die stop ik dan wel in mijn spaarpot." U ziet, van een uitwisselingsprogramma moet voor Levi voorlopig nog maar even worden afgezien!

Wordt vervolgd.....   

Tijd voor thermisch ondergoed!

Het is vandaag zondag 24 november geworden op het ontwakende eiland Curaçao. De vogeltjes fluiten in de tuin van Huize Hoofdredacteur en Kareltje, de huisschildpad, laat op verschillende manieren merken dat het tijd is geworden voor zijn wekelijkse portie voer. Het is inmiddels droog op dit zo fraaie eiland nadat het er gisteren een groot gedeelte van de dag bijzonder hard regende. Met bakken tegelijk kwam het water uit de hemel. Echter, het ziet ernaar uit dat vandaag weer een heerlijke dag is aangebroken. Een dagje waarop afscheid genomen zal worden van Sophie, het vriendinnetje van dochterlief Julia dat al vanaf afgelopen vrijdag in Huize Hoofdredacteur bivakkeerde. Daarnaast zal het waarschijnlijk een echte rustdag worden vandaag, nu Uw Hoofdredacteur het blauwe water van het zwembad al ziet lonken. Allereerst is het echter hoog tijd om U te voorzien van de meest actuele ontwikkelingen vanaf Curaçao. Ook op deze zondag is er daarom een nieuwe editie van "Een Zonnig Avontuur."

Gisteren ontving Uw Hoofdredacteur weer eens een berichtje vanuit het verre en kille Nederland. Het bericht bleek afkomstig te zijn van Jumping Paul, een gewaardeerde collega die jarenlang op Curaçao deel uitmaakte van het team van Uw Hoofdredacteur. Klaarblijkelijk had Jumping Paul, in Den Haag, afgesproken met Daniel K. Nu moet U weten, ook Daniel K. verbleef een fikse periode op dit mooie eiland. Hij bracht er namelijk zijn afstudeerstage door. Al moet daar onmiddellijk bij worden vermeld dat het gaat om een al lang geleden periode waarbij van afstuderen ook thans overigens nog geen sprake is. Daniel K. bleek namelijk in alles meestal iets later. Zo ook dus gisteren, getuige het bericht van Jumping Paul. Twee biertjes en een bittergarnituur waren wel aanwezig. Daniel K. kwam echter pas vele uren later opdagen. Sommige dingen veranderen dus klaarblijkelijk nooit!

Zoonlief Levi, de jongste olijkerd, werd gisteren genood door zijn vriendinnetje Lotje. Er zou, zo luidde de uitnodiging, een bezoek worden gebracht aan het strand van Cabana Beach, alwaar een nieuwe speeltuin zou worden geopend. En, zoals U kunt begrijpen, zoonlief had zeker zin om mee te gaan. Moeder de vrouw en Uw Hoofdredacteur zouden het ventje zo aan het einde van de middag weer kunnen verwachten, zo werd bericht. Echter, wie er ook kwam opdagen, het kleine ventje niet. Uw Hoofdredacteur besloot, zo tegen een uur of acht in de avond, maar eens even te informeren of meneer nog van zins was ooit huiswaarts te keren. De boodschap luidde ontkennend. Hij bleef gemakshalve maar bij zijn vriendinnetje logeren, zo vernam Uw Hoofdredacteur. Wel bevatte het bericht nog een afbeelding die duidelijk maakte dat zoonlief samen met zijn Lotje een mooi stel monsters vormt. Hoe het ook moge zijn, het feit dat het mannetje bleef logeren maakte dat Uw Hoofdredacteur hedenochtend gerust tot half acht kon uitslapen. Dat dan weer wel.

Nu het bijna zover is dat Uw Hoofdredacteur zich zal moeten melden op het locale vliegveld Hato, wordt het vandaag tijd om voorbereidingen te treffen. Immers, een reis naar Nederland te organiseren zonder jas, das, oorbeschermers en handschoenen, lijkt niet de meest verstandige zet te zijn. Gelukkig kan Uw Hoofdredacteur dergelijke levensreddende materialen lenen van zijn buurman Jeroen. Daarnaast zal er thermisch ondergoed aangeschaft dienen te worden, hetgeen vandaag dan ook weer een mooie uitdaging voor Uw Hoofdredacteur vormt. U ziet, Uw Hoofdredacteur is geenszins van plan om onvoorbereid op pad te gaan. Bevriezingsverschijnselen lijken hem immers niet fijn om mee te maken!

Wordt vervolgd.....    

Toeristische trekpleisters van formaat!

Op het heerlijk warme eiland Curaçao is het vandaag zaterdag 23 november 2013 geworden. De ochtend is al een stukje gevorderd, nu Uw Hoofdredacteur met enige vertraging uit zijn bedstee kwam gekropen. Het was namelijk zo dat zoonlief Levi, nu dochterlief een vriendinnetje te logeren had, besloot de nacht door te brengen in de echtelijke sponde van Moeder de vrouw en Uw Hoofdredacteur. Klaarblijkelijk was het mannetje echter in zijn dromen bezig met het afleggen van een examen in de edele karatesport. Hij schopte dan ook hoogstpersoonlijk Uw Hoofdredacteur diens bed uit opdat deze, noodgedwongen, de resterende nachtelijke uren in het logeerbed zou kunnen gaan doorbrengen. Inmiddels heeft Uw Hoofdredacteur de kleine schopper al afgeleverd bij zijn zaterdagse knutselclub waardoor thans de mogelijkheid is ontstaan om te proberen weer ongeveer 600 woorden aan een nieuwe editie van "Een Zonnig Avontuur" te gaan wijden. Er gebeurde immers weer van alles op dit zo fraaie eiland wat het vermelden waard is?

Curaçao heeft er een publiekstrekker van formaat bij. Wat is namelijk het geval? Welnu, onderzoekers van de Universiteit uit Wageningen hebben een onderzoek uitgevoerd in de wateren rond Curaçao. Er werden zeedieren geteld in de buurt van Aruba, Bonaire en Curaçao. Het onderzoeksteam registreerde zeeschildpadden, roggen en enorme zeevogels. Verder werden bultruggen, tuimelaars, slanke dolfijnen en snaveldolfijnen geobserveerd. Maar, een enorme verrassing was het feit dat men, aan de Noordzijde van Curaçao, een gigantische reuzenhaai spotte. Wat leuk, wat leuk. Wie wil er nu immers niet graag een rondje zwemmen in het warme zeewater onder begeleiding van een heuse reuzenhaai? Nou, Uw Hoofdredacteur durft wel te voorspellen dat dit feit een enorme stijging van toeristen zal bewerkstelligen. Al moet Uw Hoofdredacteur eerlijkheidshalve wel bekennen dat hij persoonlijk uitermate verheugd is dat recentelijk de woning aan de zee bij Boca Sami is verruild voor een tropenwoning met zwembad! Daar komt namelijk de reuzenhaai namelijk volstrekt niet voor. Gelukkig maar.

Moeder de vrouw toonde zich bijzonder opgewonden hedenochtend. Dat is een opzienbarend feit nu Moeder de vrouw normaliter, zo vroeg in de ochtend, stilzwijgend de weg naar haar dagelijkse werkzaamheden inzet. Hoe anders was dat dus vanochtend. Toen uw Hoofdredacteur eens voorzichtig informeerde wat er ten grondslag zou kunnen liggen aan haar optimistische gedrag, liet Moeder de vrouw weten dat "Marco Borsato komt!" U begrijpt, dit bericht leidde tot een explosie van vreugde binnen Huize Hoofdredacteur. Onmiddellijk dook Uw Hoofdredacteur op het World Wide Web om nadere informatie te kunnen verkrijgen. En inderdaad, op 3 mei van het jaar 2014 zal de heer Borsato zich vervoegen op het terrein van "De Kleine Werf" te Punda. U begrijpt, daar wilden Moeder de vrouw en Uw Hoofdredacteur niet ontbreken. En, zo kon het dan ook zijn dat Uw Hoofdredacteur snel toegangskaarten regelde via de digitale snelweg. Hetgeen gelukte overigens. U ziet, weer een bijzonder evenement om naar uit te kijken!

Uw Hoofdredacteur is druk doende met het voorbereiden van zijn trip naar het verre en waarschijnlijk koude Nederland. Immers, volgende week dinsdag zal uw Hoofdredacteur, per grote KLM Boeing, dit zo fraaie eiland voor de duur van een week verlaten. Het zal een bijzondere trip worden. Immers, een weerzien met de heren Pinoccio, Angelus, Jumping Paul en de 95% Fries staat al gepland. Heerlijk om met deze mannen weer eens oude herinneringen te kunnen ophalen. Daarnaast is Uw Hoofdredacteur genood voor een etentje met de leden van Nicodemus; een internationaal zeer bekende organisatie die zich richtte, in het verleden, op het bezoeken van zoveel mogelijk wijnkelders in het verre Hongarije. U begrijpt, Uw Hoofdredacteur verheugt zich al bij voorbaat op de reis!

Wordt vervolgd.....

Een oververhitte postbode.....

Het einde van een drukke werkweek op Curaçao is in zicht nu het vandaag vrijdag 22 november 2013 is geworden. Terwijl een groot deel van dit zo fraaie eiland nog moet ontwaken, is Uw Hoofdredacteur alweer geruime tijd in de weer. Niet dat dit erg is overigens, het zonnetje komt immers alweer op en het ziet er dan ook naar uit alsof het vandaag een aangename dag zal gaan worden. De beide olijkerds zijn reeds vertrokken voor hun dagelijkse schoolavontuur en Moeder de vrouw heeft de reis ingezet richting Jongbloed. U ziet, alle ingrediënten voor een normale doordeweekse dag zijn weer aanwezig. Echter, het weekeinde lonkt! Zoals elke week op vrijdag het geval is, een vooruitzicht dat er zeker mag zijn. Immers, het komende weekeinde kent het gezin Hoofdredacteur, voor de verandering, eens geen enorm vol programma en kan er dus genoten worden van zon, zwembad en rust. Het kan minder zullen we dus maar zeggen. Echter, voordat het weekeinde daadwerkelijk zal aanbreken is het hoog tijd om U te voorzien van het laatste nieuws vanaf dit mooie eiland. En, zoals te doen gebruikelijk, dient daartoe deze editie van "Een Zonnig Avontuur."

Wanneer Uw Hoofdredacteur aan het einde van de dagelijkse werkdag huiswaarts rijdt, dan volgt hij meestal de route door de wijk Marchena. Gelegen onder de rook van de Isla raffinaderij voert een, over het algemeen drukke, weg richting Julianadorp, alwaar het gezin Hoofdredacteur woonachtig is. Zo ook dus op de dag van gisteren. Nu moet U weten, de post op Curaçao wordt, incidenteel overigens, bezorgd door medewerkers van de zogenaamde "Nieuwe Post." In de praktijk handelt het om postbodes die, voorzien van een klein wit autootje met daarop het logo van het postbedrijf, racen als waren zij een kloon van Lewis Hamilton in zijn beste jaren. Zo ook dus op de dag van gisteren in de wijk Marchena. In de verte zag Uw Hoofdredacteur de racewagen al aankomen. Toen de kleine bolide wat dichterbij was gekomen viel Uw Hoofdredacteur echter onmiddellijk wat op. Het was namelijk zo dat de gehele onderkant van de postauto in brand stond en grote vlammen liet zien. Uw Hoofdredacteur besloot de postbode, die slechts oog had voor het circuit, te attenderen op de gevaarlijke omstandigheden. Hij reed de postbode dan ook klem. In eerste instantie reageerde de coureur uitermate verontwaardigd, tot het moment dat hij letterlijk zijn billen brandde. Nimmer zag Uw Hoofdredacteur iemand zo snel een auto verlaten. De postbode stoof uit zijn bolide en nam vervolgens, met een enorme spurt, de benen. Uw Hoofdredacteur heeft hem vervolgens niet meer teruggezien. Van de bolide bleef overigens niet veel over. Van de in de racewagen aanwezige post trouwens ook niet!

In Huize Hoofdredacteur wordt de avondmaaltijd door de Olijke Twee, Julia en Levi geheten, veelal gebruikt om lastige thema's aan de orde te stellen. En, zo kon het dan ook zijn dat gisterenavond weer eens een interessant vraagstuk aan de orde kwam toen zoonlief Levi aan Moeder de vrouw vroeg: "Zeg Mam, ik heb een vraag. Jij bent toch geboren uit een vrouw? Dat was dan toch jouw Moeder? En jouw Moeder, was die dan ook geboren uit een vrouw?" Moeder de vrouw antwoordde daarop bevestigend. Het mannetje dacht nog eens diep na en vroeg vervolgens door: "Dus iedereen wordt eigenlijk uit een vrouw geboren? Maar ooit moet er dan toch eens een eerste vrouw zijn geweest? Ik begrijp daar eigenlijk niets van. Wie was dan eigenlijk die eerste vrouw?" Moeder de vrouw keek het ventje verwonderd aan en berichtte: "De eerste vrouw heette Eva. Dat staat toch immers in de Bijbel?" Daarmee nam het kereltje geen genoegen: "Maar wie heeft Eva dan gemaakt Mam. Ze moet toch ergens vandaan zijn gekomen?" Moeder de vrouw zuchtte eens diep en vertelde dat Onze Lieve Heer, God, verantwoordelijk was voor het op de wereld zetten van deze vrouw. Onmiddellijk daarna liet dochterlief Julia zich horen: "Nou, daar geloof ik helemaal niet in hoor! Ik geloof persoonlijk in de evolutietheorie. Mensen stammen gewoon van apen af. Eerst waren er apen, toen kregen die steeds minder haar en toen waren het uiteindelijk mensen. Daar geloof ik in!" Zoonlief Levi keek zijn zusje eens aan en vroeg: "Maar waarom geloof jij dan in die theorie Julia?" Daar was het meiske snel uit: "Als je in de evolutietheorie gelooft, dan hoef te tenminste niet steeds te bidden!" Het is maar dat U het weet.

Wordt vervolgd.....

Een nieuwe aanrijding!

Terwijl de zon voorzichtig haar eerste stralen over het zo fraaie eiland Curaçao laat schijnen, is het vandaag donderdag 21 november 2013 geworden. Uw Hoofdredacteur zit alweer klaar voor een waarschijnlijk lange werkdag, Moeder de vrouw verwelkomt inmiddels haar eerste leerlingen en de Olijke Twee bevinden zich op het schoolplein. Een nieuwe dag is derhalve van start gegaan. Een dag die al vroeg begon, nu de beide olijkerds gisterenavond hun schoen weer eens mochten zetten. Er valt dan vervolgens gif op in te nemen dat de volgende ochtend al tegen een uur of vier de nieuwsgierigheid niet langer kan worden bedwongen en Moeder de vrouw en Uw Hoofdredacteur bruusk worden gewekt. Zo ziet U maar: geluk zit in een klein schoentje en klaarblijkelijk niet in een lekker warm bed! Hoe het ook moge zijn, dat vroege opstaan geeft Uw Hoofdredacteur in elk geval de gelegenheid om U te voorzien van een nieuwe editie van "Een Zonnig Avontuur!"

Wellicht kunt U het zich nog herinneren? Aan het einde van de vorige week besloot Uw Hoofdredacteur namelijk, waarschijnlijk in een vlaag van verstandsverbijstering, spontaan een medeweggebruiker aan te rijden. Diens enorm grote auto vertoonde, na de crash, een behoorlijke deuk waar het autootje van uw Hoofdredacteur er afkwam met slechts een pleister op zijn achterlicht. De aanrijding vond plaats tijdens het betreden van de parkeerplaats van Centrum Supermarkt te Mahaai. Nu moet U weten dat het op die plek, zeker op het moment dat Uw Hoofdredacteur de schade veroorzaakte, bijzonder druk was. Iets wat trouwens bijna iedere dag dag het geval is. Welnu, er dient vanzelfsprekend een nette afwikkeling van de schade plaats te vinden, reden om maar weer eens contact op te gaan nemen met de verzekeringsmaatschappij. Er kwam een bekwame medewerkster aan de telefoon: "Bon dia Hoofdredacteur. Ja, Uw schade. Dat is toch wel enigszins een probleem aan het worden nu er, op het moment dat de aanrijding plaatsvond, geen politie is gealarmeerd. Ja hoor, ik begrijp dat U het drukke kruispunt diende te verlaten opdat het verkeer niet langer geblokkeerd zou worden. Echter, er zal wel degelijk een reconstructie dienen plaats te vinden. Kunt U, samen met de benadeelde partij, even naar het kruispunt rijden en dan de auto's weer tegen elkaar te laten botsen? Wij zorgen dan dat er een rapport wordt opgemaakt."

U begrijpt, dat ging Uw Hoofdredacteur wel wat ver. Het is, op dat bewuste kruispunt, drukker dan druk. Het kan dan toch ook niet zo zijn dat de aanrijding nog eens natuurgetrouw moet worden overgedaan? Welnu, er was met de dame geen goed garen te spinnen. "Nee, meneer Hoofdredacteur! Het is echt een vereiste om op het kruispunt te gaan staan met uw auto. Sterker nog, U dient Uw auto opnieuw tegen die van de benadeelde partij te laten botsen. Kunnen we daarvoor even een afspraak maken?" Er zat dan ook klaarblijkelijk niets anders op dan te tegenpartij zover te zien krijgen dat ook diens auto bereid is de rit naar het kruispunt te maken. Uw Hoofdredacteur zal U maar besparen wat de reactie van die tegenpartij was. Er was echter geen woord Spaans bij. En zo kan het dan ook zijn dat uw Hoofdredacteur, ergens in het midden van de maand december, verwacht wordt op het kruispunt van Mahaai. Mocht U die dag een melding krijgen van gigantische verkeersopstoppingen; U weet dan alvast wat daarvan de oorzaak is!

Gisteren ontving Uw Hoofdredacteur een postpakket uit het verre Nederland. Het bleek te gaan om een zending welke afkomstig was van een bevriende justitiecollega. Deze wist dat Uw Hoofdredacteur, alweer een fikse tijd geleden, gedurende 5 jaren de scepter heeft gezwaaid in de gevangenis te Leeuwarden. En laat het nu zo zijn dat, in verband met het 25 jarig bestaan van die organisatie, een bijzonder mooi boek op de markt is gekomen. Het boek, getiteld "Dorp achter tralies" werd geschreven door een auteur die een jaar lang mee heeft gelopen in de gevangenis en beschrijft de gang van zaken in die inrichting. Een mooi boek, Uw Hoofdredacteur kan niet anders zeggen, waarin vele bekenden de revue passeerden. Uw Hoofdredacteur kan U het boek dan ook beslist aanbevelen. In ieder geval was hij met de geste van de Nederlandse collega bijzonder verguld, dat kunt U zich vast en zeker voorstellen.

Wordt vervolgd.....     

 

 

 

 

Een reis naar New York?

Het bezoek van Zijne Koninklijke Hoogheid Willem-Alexander en diens Koningin Maxima aan het zo fraaie eiland Curaçao zit er weer op nu het inmiddels woensdag 20 november 2013 is geworden. Het was een, in alle opzichten, geslaagd bezoek. Een aantal collega's van Uw Hoofdredacteur smaakte de grote eer om gisterenavond bij de afsluitende receptie in het paleis van de Gouverneur aanwezig te mogen zijn. Dit op grond van het feit dat zij een uitstekende bijdrage hadden geleverd aan het zogenaamde "Droomboek" wat werd opgesteld ten tijde van de inhuldiging van de Koning. Ook aanwezig was de honkballer Coco Balentien, die de Japanners in het land van de rijzende zon, alwaar hij honkbalt, de ene na de andere homerun om de oren slaat. Volgens Coco zelf was de verklaring voor zijn furore erg eenvoudig: "Japanners zijn erg klein. Ik sla de bal gewoon hoog. Dan kunnen ze er nooit meer bij!" U ziet, soms is het verwerven van een superstatus niet al te ingewikkeld. Hoe het ook moge zijn, het bezoek van de Hoogheden zit er weer op en het leven op dit eiland kan weer zijn gewone doorgang gaan vinden. Zo dus ook in Huize Hoofdredacteur, hetgeen zoals te doen gebruikelijk te lezen valt in deze editie van "Een Zonnig Avontuur."

Voor de zoveelste maal deze week, die toch pas enkele dagen geleden een aanvang heeft genomen, was het gisteren weer eens zover. De beide trouwe viervoetertjes van Uw Hoofdredacteur, Youri en Jetje geheten, maakten immers middels schel geblaf kenbaar dat het zwembad waarschijnlijk opnieuw voor leguanen geopend was. En ja hoor, toen Uw Hoofdredacteur zich meldde aan het zwemwater, dreef al mediterend een fiks exemplaar van deze prehistorische monsters in het bad. Met een enorme snelheid snelden de viervoeters om het bad waarbij de kleinste blaffer, Jetje geheten, spontaan het water in sprong om te trachten het monster te verschalken. En inderdaad, na een klein half uur bleek het tweetal erin geslaagd te zijn de leguaan uit het water te trekken. Daarbij laten de blaffertjes zich volstrekt niet meer leiden door enig commando van Uw Hoofdredacteur. Met een waas voor hun ogen telt slechts een ding: pakken dat monster. Dientengevolge smaakte Uw Hoofdredacteur een kwartiertje later het genoegen het monster op te mogen ruimen; nummer vijf van deze week. U begrijpt, alhoewel de klikobak eerst komende donderdag geleegd gaat worden, heeft Uw Hoofdredacteur de bak toch maar vast aan de weg gezet. Bah!

De winkeliers op Curaçao hebben, zoals elk jaar het geval is, wederom een enorme decemberactie op touw gezet. Bij elke 25 Antilliaanse guldens die in de winkel wordt uitgegeven, ontvangt U namelijk een kaart waarop, indien U geluk heeft, een balletje met een nummer erin verschijnt. Daarbij is het van belang om die nummertjes op een bijgeleverde bingokaart te plakken. Welnu, sommige combinaties op die bingokaart kunnen vervolgens leiden naar een prijs. Zo zijn er geldprijzen te winnen, een televisie, een auto en een reis naar New York. Het uitknippen van de balletjes en het plakken ervan op de bingokaart liet Uw Hoofdredacteur over aan de Olijke Twee, Julia en Levi geheten. Dochterlief Julia zag het vervolgens helemaal zitten: "Oh Papa. Wat zou het toch leuk zijn om zo een prijs te winnen. Ik hoef geen geldprijs te winnen, want ik ben toch niet zo goed in rekenen. Een auto hoef ik ook niet, ik ben al blij dat ik kan fietsen. Nee, geef mij maar de reis naar New York. Het lijkt me heel erg leuk om met een vriendinnetje naar New York te gaan. Het is toch immers een reis voor twee personen Pap?" U begrijpt, Uw Hoofdredacteur heeft besloten de bingokaarten maar niet te gaan inleveren. Twee zevenjarige meisjes en New York? Dat is volgens Uw Hoofdredacteur immers geen perfecte combinatie.

Zoals Uw Hoofdredacteur al in een eerdere editie opmerkte, dient binnenkort voor een week naar Nederland te worden gereisd. Maakte Uw Hoofdredacteur al melding van een voorgenomen bezoek aan de 95% Fries, gisteren wachtte hem nog een grote verrassing. De heer Pinoccio namelijk, tot voor enige tijd geleden als collega van Uw Hoofdredacteur op Curaçao werkzaam, berichtte gisteren dat hij Uw Hoofdredacteur, tijdens diens bezoek aan Nederland, graag zou ontmoeten. U ziet, het lijkt wel alsof sprake is van een reünie. Nu maar eens kijken of ook Jumping Paul of de heer Angelus volgende week ergens in de buurt zijn. Even bijpraten is immers altijd leuk?

Wordt vervolgd.....  

Een loopbaan in het circus?

Inmiddels is het, op het zo fraaie eiland Curaçao, dinsdag 19 november 2013 geworden. Het is, alhoewel het regenseizoen alweer enige tijd geleden is aangebroken, nog altijd prima weer op dit eiland. Weliswaar is het bij tijd en wijle enigszins bewolkt en valt er een buitje regen, maar over het algemeen schijnt de zon en zijn de temperaturen onveranderd hoog. En dat terwijl de maand december in ras tempo nadert.  De maand december met daarin Sinterklaas en Kerst is een maand waarin het openbare leven op Curaçao grotendeels stil zal komen liggen. Immers, er is dan sprake van bouwvak en veel medewerkers die enige weken vakantie gaan opnemen. Het jaar zit er dus, ook op dit eiland, alweer bijna op. Wat vliegt toch de tijd. Het is immers al meer dan vier jaar geleden dat Uw Hoofdredacteur, met in zijn kielzog Moeder de vrouw en twee zeer kleine olijkerds, naar 'de West' vertrok. En hoe snel kan het dan gaan? Immers, gisteren was de dag dat de beide olijkerds te horen kregen dat zij, in groep 3 en groep 4 van de basisschool, prima rapporten hadden gescoord. Onder de mededeling van dochterlief Julia: "Pap, het gaat er toch niet om dat je de beste bent, als je maar goed je best hebt gedaan?" constateerde Uw Hoofdredacteur dat de olijkerds groot zijn geworden vooraleer hij het in de gaten had!

Het is vandaag dag twee van het bezoek dat Zijne Koninklijke Hoogheid Willem-Alexander en zijn Koningin Maxima aan Curaçao brengen. De eerste dag, die van gisteren, bleek een groot succes. Er was een prima gesprek met de leden van de Staten, het Parlement van Curaçao. Daarnaast werd de plaatselijke bevolking in de gelegenheid gesteld om het Koninklijk paar van dichtbij te bewonderen, hetgeen door velen dan ook daadwerkelijk werd gedaan. De eerste avond van het bezoek werd afgesloten met een enorm feest op het Brionplein te Otrabanda, alwaar de Koning spontaan besloot een speech in te zetten. Vandaag zal het gezelschap afreizen richting Westpunt, waar wederom een druk programma op stapel zal staan. Wanneer de belangstelling voor Willem-Alexander en Maxima even groot zal zijn als gisteren het geval was, dan is duidelijk dat sprake is geweest van een succesvol bezoek.

Over een week vertrekt Uw Hoofdredacteur richting het kille en waarschijnlijk koude Nederland. Een week lang zal Uw Hoofdredacteur verschillende gesprekken dienen te voeren en vergaderingen dienen bij te wonen. Echter, daarnaast is er gelukkig nog ruimte om even wat vrienden en bekenden te gaan opzoeken. Zo zal Uw Hoofdredacteur in ieder geval een bezoek gaan brengen aan de 95% Fries, een prima collega die tot voor enige jaren geleden op Curaçao werkzaam was. De 95% Fries is een vurig aanhanger van de voetbalclub uit zijn woonplaats, de F.C. Heerenveen. En, nu wil het geval dat er, juist tijdens het bezoek van Uw Hoofdredacteur, een thuiswedstrijd zal worden gespeeld tegen de Go Ahead Eagles uit Deventer. Nu, U begrijpt het al, de 95% Fries heeft twee toegangskaarten geregeld voor deze wedstrijd waardoor Uw Hoofdredacteur het genoegen gaat smaken weer eens een voetbalwedstrijd vanaf de tribune te kunnen waarnemen. Een evenement waarop Uw Hoofdredacteur zich nu al bijzonder kan verheugen. Daarnaast is het gelukkig zo dat Uw Hoofdredacteur er in is geslaagd een jas, een muts en handschoenen te lenen van buurmaan Jeroen. Het zal immers wel even wennen zijn om de temperatuur ineens beduidend te zien en te voelen zakken?

Zoonlief Levi, de jongste olijkerd, is overigens ook sedert enige tijd lid van de plaatselijke voetbalclub. Wekelijks gaat het mannetje trouw naar de training en, wanneer er weer eens een toernooi gepland staat, speelt hij zijn wedstrijdjes mee. Gisteren, op de dag van de wekelijkse training, gaf het mannetje echter aan dat hij er een beetje mee zat dat hij, van zijn medespelers, op de kop kreeg vanwege de tegendoelpunten. "Ik doe toch echt mijn best Pap", zo verzuchtte de kleine voetballer. Uw Hoofdredacteur besloot gisteren het mannetje maar eens af te gaan halen van de training om te bezien wat er nu eigenlijk aan de hand was. Het werd al snel duidelijk wat het probleem nu eigenlijk vormde. Terwijl zijn teamgenoten, tijdens een partijtje voetbal, uit alle macht verdedigden en vervolgens aanvielen, stond zoonlief zo ongeveer op de middenstip. Daar was op zich niets mis mee, ware het niet dat hij op zijn hoofd stond. Uit alle macht werd het ventje door zijn medespelers geroepen terwijl hij de meest geweldige turnacts liet zien aan het massaal opgekomen publiek. Hij deed dus echt ongelooflijk zijn best, alleen had het weinig met voetbal te maken. Uw Hoofdredacteur is dan ook ten zeerste benieuwd of het ventje besluit deel uit te blijven maken van het voetbalteam of dat hij uiteindelijk voor een loopbaan in het circus zal kiezen!

Wordt vervolgd.....

Een spannende dag!

Het is vandaag. maandag 18 november 2013, een zeer belangrijke dag voor het zo fraaie eiland Curaçao alsmede voor het gezin Hoofdredacteur. "Wat is er dan aan de hand?" zo hoort Uw Hoofdredacteur U al vragen. Welnu, het is als volgt. In de eerste plaats verwelkomt Curaçao vandaag Zijne Koninklijke Hoogheid Willem-Alexander en diens eega Koningin Maxima. Het afgelopen weekeinde arriveerden de Koninklijke gasten op het locale vliegveld Hato en vandaag zullen zij ondermeer een bezoek gaan brengen aan de wijk Otrabanda. Op dit moment valt het nog niet met zekerheid te stellen, maar wellicht kan het gezin Hoofdredacteur vandaag ergens een glimp van de Hoogheden opvangen. Echter, ook voor het gezin Hoofdredacteur persoonlijk is sprake van een belangrijke dag nu de Olijke Twee hedenmiddag in het bezit zullen worden gesteld van hun schoolrapport. Op voorhand werd, door beiden, al fiks gespeculeerd over de intrinsieke waarde van het rapport: "Zou het rapport wel goed zijn Pap? Wat denk je Pap, zou het rapport zo goed zijn dat er een cadeautje tegenover kan staan? Oh, wat ben ik toch benieuwd of het meer gaat opleveren dan een kleinigheidje!" U begrijpt, de beide olijkerds verkeerden al op het moment dat Uw Hoofdredacteur hen bij school afleverde hedenochtend, in grote spanning. Uw Hoofdredacteur overigens ook!

Gisteren was er sprake van een heus wereldwonder. Immers, na wekenlang te hebben moeten wachten op verschillende werklieden, mocht het een enorme verrassing heten dat er gisterenochtend, zo tegen de klok van tienen, enig tumult ontstond voor het schuifhek naar Huize Hoofdredacteur. Voor het hek stonden ze dan: twee heuse vakmannen. De eerste bleek schilder te zijn en de tweede man meldde zich "voor alle voorkomende werkzaamheden." Uw Hoofdredacteur kon zijn ogen niet geloven! Snel liet Uw Hoofdredacteur de mannen binnen waarna hij razendsnel het schuifhek sloot om te voorkomen dat de mannen nog zouden kunnen ontsnappen. "Bon dia, bon dia", berichtte de schilder. "Ik kom verven vandaag. Ik ben echter mijn kwasten vergeten. Hebt U wellicht een klein kwastje voor me? Een klein kwastje ja, ik ben anders te snel klaar en ik wil natuurlijk wel mijn uren kunnen maken." Nu was het zo dat er een slaapkamer voorzien zou gaan worden van een lichte kleur blauw. Uw Hoofdredacteur vroeg daarom of hij de gordijnen voor de ramen zou dienen te verwijderen. "Nee hoor, ik verf er zo omheen", zo wist Karel Appel te vertellen. Nou ja, U begrijpt het al. De op de donkerblauwe gordijnen aangebrachte lichtblauwe kleur steekt trouwens uitstekend af!

Het werd overigens een weekeinde waarin Uw Hoofdredacteur verstoken bleef van digitale post. Wat was er namelijk aan de hand? Welnu, op de middag van de zaterdag zag Uw Hoofdredacteur plotseling dat er, vanaf zijn computer, een werkelijk enorme hoeveelheid mail de ether in werd geslingerd. Dat was wel enigszins vreemd, Uw Hoofdredacteur had namelijk zelf geen mail ter verzending aangeboden. In enorme aantallen verdwenen mailberichten richting digitale snelweg. Het duurde overigens maar een half uurtje alvorens Uw Hoofdredacteur bericht kreeg van zijn Nederlandse internetprovider. "Hallo Hoofdredacteur. We hebben kunnen waarnemen dat Uw computer allerlei spam aan het verzenden is naar vele plaatsen elders op de wereld. Dat kan natuurlijk niet zo voortduren! Om een einde te maken aan dit probleem, hebben wij met onmiddellijke ingang Uw mailaccount geblokkeerd. We wensen U nog een zeer prettig weekeinde, het zal wel rustig worden!" U begrijpt, Uw Hoofdredacteur, die zich immers van geen kwaad bewust was, was met stomheid geslagen. Gelukkig wordt hedenochtend, na het verwijderen van allerlei geïnfecteerde bestanden en het opslaan van nieuwe wachtwoorden, een zogenaamd "ontfilteringsverzoek" ingediend. Op basis daarvan zal worden bezien of Uw Hoofdredacteur, vanaf heden, weer gebruik kan maken van zijn postbode. Er zal toch ook ooit wel eens een weekeinde aanbreken zonder enig gedoe?

Wordt vervolgd.....

Al wat je ziet, werklui niet!

Op het zo fraaie eiland Curaçao is het vandaag zondag 17 november 2013 geworden. Het is nog zeer vroeg in de ochtend nu Uw Hoofdredacteur het zojuist licht heeft zien worden op dit eiland. Feitelijk is Uw Hoofdredacteur al wakker vanaf iets na drie uur in de nacht. Het was namelijk zo dat het gisteren de dag was waarop de Goedheiligman voet op Curaçaose bodem zette. En, dat betekende dat de Olijke Twee gisterenavond, voor het slapen gaan, in de gelegenheid werden gesteld hun schoen te zetten met daarin een grote winterwortel voor het paard van de Sint. Welnu, vanaf drie uur in de nacht meldde zich dochterlief Julia met de mededeling dat zij zich afvroeg op Piet misschien al een cadeautje in de schoen zou hebben gedaan. Uiteindelijk, zo tegen vieren, toen Uw Hoofdredacteur het olijke tweetal beloofde dat het de laatste keer zou zijn geweest dat er schoenen mochten worden gezet, besloot het tweetal nog een uurtje te blijven liggen. En zo heeft Uw Hoofdredacteur, ook vandaag, weer meer aan zijn dag. Pfff.

 

Gisteren was het een dag die Uw Hoofdredacteur niet snel zal vergeten. Immers, de intocht van de Goedheiligman ging aan Uw Hoofdredacteur voorbij omdat er vele werklieden allerlei klussen zouden komen verrichten. Vanaf 9 uur zou Uw Hoofdredacteur de eerste vakman mogen verwelkomen, zo was eerder bericht. Nou, U begrijpt het al: al wat Uw Hoofdredacteur ziet, werklui niet! Er kwam dus simpelweg weer eens niemand opdagen tot er zich, kort nadat de middag een aanvang had genomen, een elektricien meldde. "Bon tardi, bon tardi. Ik ben helaas iets later. Neemt U mij niet kwalijk. Ach ja, U weet, dit is Curaçao of niet?" Uw Hoofdredacteur maakte de man duidelijk dat het hem weinig interesseerde of het nu Curaçao was of Zanzibar. "Komen Uw collega's ook nog? Er moet immers een hele lijst worden afgewerkt." De elektricien vertelde dat hij slechts zijn zoon en dochter bij zich had. "Maar die zijn niet om te werken hoor. Die zijn meer voor de gezelligheid mee. Hahaha." Welnu, het lachen was Uw Hoofdredacteur al lang vergaan.

Een uurtje later meldde zich welgeteld 1 klusjesman. "Bon tardi, bon tardi. Nee, ik ben alleen. De schilder kon vandaag niet. Ik kom overigens slechts even kijken wat er allemaal gebeuren moet. Als ik dan materialen heb aangeschaft, dan kunnen we een afspraak maken voor een dag waarop alles kan worden afgewerkt." Uw Hoofdredacteur ontplofte welhaast en vertelde de man dat hij het helemaal zat was. "Er is beloofd dat alles vandaag zou worden afgewerkt. Al vele malen heb ik thuis moeten blijven terwijl er vervolgens niemand kwam opdagen. Ik sta erop dat alles dit weekeinde wordt afgewerkt." De klusjesman knikte en gaf toe dat het probleem hem duidelijk was. "Ik denk dat ik zeker weet dat we morgen komen. Ik denk dat ik U dat beloof!" U begrijpt, Uw Hoofdredacteur heeft er geen enkel vertrouwen meer in dat er vandaag ook daadwerkelijk iemand komt opdagen. Hij denkt dus dat hij zeker weet dat er niemand komt!

 

De elektricien daarentegen bleek een enorm licht te zijn. "Ik zie het al op de lijst. Ik moet de buitenverlichting repareren. Als U alle stekkers even in het stopcontact steekt, dan kan ik zien waar de verlichting zit!" Toen Uw Hoofdredacteur de man berichtte dat het geen zin zou hebben de stekkers in contacten te steken omdat de verlichting juist defect was, moest de man wel even nadenken. Uiteindelijk besloot hij simpelweg de snoeren te gaan volgen om de verlichting te kunnen detecteren. "Ik moet even weg om wat onderdelen te halen, ik ben binnen een half uurtje terug", zo wist de elektricien. Het duurde vervolgens tot het einde van de middag alvorens de man weer terugkeerde. "Ik stond hier al enige tijd geleden weer voor de deur. Ik was echter de onderdelen vergeten. Hahaha, wat een stunt of niet?" De buitenverlichting werd gelukkig uiteindelijk gerepareerd. Tijd om de verlichting in de keuken te gaan vernieuwen. "Ach, ik zie het al. Er moeten nieuwe spotjes in. Ik heb mooie led verlichting voor U meegenomen. Helaas heb ik maar twee witte spots bij me terwijl het er drie moeten zijn. Ik rijd even snel naar huis, ik woon in de buurt, en haal even een witte spot erbij op. Tot zo!" Slechts drie uren later kwam de vakman weer aanrijden. In zijn gezelschap wederom zijn kinderen. Keurig in het pak gestoken en welriekend naar prima aftershave deelde de elektricien mee dat hij van de gelegenheid gebruik had gemaakt zich alvast te prepareren voor een uitje. "Het is immers al laat of niet. Als je zo bezig bent, dan vliegt toch eigenlijk de tijd. Of denkt U daar anders over?" Uw Hoofdredacteur berichtte maar niet wat hij werkelijk dacht en vroeg naar de witte spot. "Oh ja, kijk eens. Ik heb een hele tas vol spots meegenomen. Er zitten er dertig in. Daar zal vast wel een witte tussen zitten." Nou, U begrijpt het al! Geen enkele witte, doch slechts gele spots. "Ik rijd wel even weer naar huis. Ik woon hier immers toch in de buurt", zo wist de elektricien. Uw Hoofdredacteur was het echter volledig zat en berichtte dat het, wat hem betreft, prima zou zijn om drie gele spots te bevestigen in plats van witte. En zo kon het zijn dat Uw Hoofdredacteur, al tegen een uur of negen in de avond, afscheid kon nemen van de elektraman en zijn kinderen. Gezelligheid kent immers geen tijd!

Wordt vervolgd.....