Op het, ook vandaag
weer warme, eiland Curaçao is het donderdag 7 november 2013 geworden. Het is de
dag van de boekenmarkt, althans voor de Olijke Twee. Immers, het laatste uur
van hun dagelijkse schooldag zal vandaag in het teken staan van het verkopen
van boeken. Niet dat beiden nu zoveel te verkopen hebben, integendeel. Het was
namelijk zo dat beiden, op de vorige editie van de boekenmarkt, welhaast al hun
boeken verkochten. Vandaag zal het dus veel meer gaan om het kunnen bemachtigen
van leuke jeugdboeken om het voorleeskwartiertje, voor het naar bed gaan, weer
een beetje aantrekkelijk te kunnen maken. Uw Hoofdredacteur, druk doende met
het opmaken van zijn laatste twee vakantiedagen, wordt dan ook tegen de klok
van half twaalf op school verwacht om financiële ondersteuning te kunnen
verlenen. U begrijpt, dat is iets waar hij bijzonder naar uitkijkt!
Gisteren ontving Uw
Hoofdredacteur weer eens een berichtje uit het verre, en waarschijnlijk kille,
Nederland. Ditmaal was de boodschap afkomstig van Jumping Paul, de collega die,
inmiddels alweer geruime tijd geleden, vanaf Curaçao terugkeerde naar Nederland.
Nu moet U weten, Jumping Paul was, als verstokte vrijgezel, in zijn eentje
woonachtig in het centrum van Punda. Zijn was bracht hij naar de wasserette,
zijn eten haalde hij dagelijks in een restaurantje en de boodschappen haalde
hij per taxi. Ja, U leest het goed, per taxi. Jumping Paul beschikte immers
niet over een rijbewijs en was daardoor aangewezen op alternatieve vormen van
vervoer. Zo kon het dan ook zijn dat hij, met grote regelmaat, te bespeuren
viel achter het raam van een busje waarmee toeristen normaliter over het eiland
worden vervoerd. Welnu, dat betekende dan ook dat Jumping Paul frequent diende
te wachten op het busje bij een daartoe bestemde bushalte. En juist daarover
handelde het bericht van gisteren. "Ik mis zo af en toe nog wel mijn
dagelijkse gezelschap in de bushaltes", zo liet Jumping Paul namelijk
weten. Nou, Uw Hoofdredacteur kan zich maar al te goed voorstellen dat zulk
gezelschap in Den Haag, alwaar Jumping Paul thans verblijvende is, niet al te
vaak kan worden gevonden!
Eveneens gisteren,
maar dan in de ochtend, schrok Uw Hoofdredacteur op vanwege een enorm geblaf in
zijn tuin. Nu weet u zich wellicht nog te herinneren dat het gezin
Hoofdredacteur beschikt over een tweetal zeer fanatieke keffertjes. Welhaast
dagelijks brengen zij Uw Hoofdredacteur een grote leguaan als prooi, dus enig
gekef om het huis is op zich niet vreemd te nomen. Echter, het geblaf van
gisterenochtend weerklonk beduidend anders dan dat wat normaal gesproken te vernemen
valt tijdens de leguanenjacht. Toch maar eens even poolshoogte nemen dus! Nu
moet U weten, bij de door het gezin Hoofdredacteur gehuurde woning werd een
bonus verkregen. Die bonus bestond uit Kareltje, een tamelijk grote schildpad
die zijn dagen, al zwemmend, doorbrengt in de voor het huis gelegen vijver. Tot
gisteren althans. Kareltje had namelijk besloten eens een dagje op stap te
gaan. En daardoor werd dan ook het lawaai veroorzaakt. Immers, Youri de zwarte
teckel, had klaarblijkelijk nog nooit zo een vreemd wezen gezien. Daarnaast
gelukte het de keffer maar niet om het schild van de schildpad goed in zijn bek
vast te houden; Kareltje was klaarblijkelijk ietwat te zwaar. Juist op tijd kon
Uw Hoofdredacteur Kareltje nog redden van een zeer vervelend avontuur. De kop
van het dier leek evenwel te ontbreken en Uw Hoofdredacteur vreesde dan ook het
ergste. Uiteindelijk bleek het dier zo flexibel te zijn dat het in staat was
zijn kop volledig te verschuilen onder zijn schild. Er bleek dus geen sprake te
zijn van enig letsel en Uw Hoofdredacteur kon het dier weer veilig in de vijver
laten zakken. Al was het ditmaal "kantje boord!"
Wordt vervolgd.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten