Op Curaçao is het vandaag maandag 14 november 2011. Het is koud op het eiland, zeer koud. De temperatuur is, met ongeveer 24 graden Celsius, tien graden lager dan normaal. En, wanneer je gewend bent aan de warmte, betekenen tien graden het verschil tussen een korte broek en een dikke trui. Het is dus koud en zeer regenachtig. Gisteren, op zondag, regende het bij tijd en wijle erg hard. Het gevolg was dat vele straten weer eens onderliepen omdat de afwatering bij lange na niet voldoende capaciteit kan verwerken. Maar goed, het is nu eenmaal het regenseizoen op Curaçao, dus helemaal verrassend zijn de omstandigheden nu ook weer niet.
Het is dus maandag vandaag, hetgeen betekent dat het weekeinde weer kon worden afgesloten. Er diende immers weer te worden gewerkt vandaag. Toch kijkt Uw Hoofdredacteur, in deze editie van “een zonnig avontuur”, nog even kort terug op het afgelopen weekeinde. Er gebeurde namelijk nog wel het een en ander op zowel de zaterdag als op de zondag. En, zoals te doen gebruikelijk, kunt U er in deze editie weer het een en ander over lezen.
Uw Hoofdredacteur schreef het U al in een eerdere editie: zaterdagavond meldde zich de oppas voor de Olijke Twee in Huize Hoofdredacteur. Dat gaf Moeder de vrouw en Uw Hoofdredacteur de kans om, tegen half zeven in de avond, het pand te verlaten om een gezellige avond te gaan doorbrengen in Punda. Er was namelijk afgesproken om een drankje te gaan drinken en een hapje te gaan eten bij “Mundo Bizarro”, één van de vele restaurantjes die Curaçao rijk is. Het moet gezegd, het werd een alleszins gezellige avond. Vele thema’s passeerden de revue terwijl tegelijkertijd, vanaf het balkon van het restaurant, een soort van theatervoorstelling viel waar te nemen.
Wat was namelijk het geval? Welnu, tegenover het etablissement ligt een soort van appartementencomplex. Dat complex kan men, per auto, betreden en verlaten via een tweetal elektrische poorten. Ben je te voet, dan kun je toegang tot de appartementen verkrijgen via een elektrisch te bedienen voetgangerspoort. Dat zou echter de bewuste zaterdagavond niet lukken. Een bezoeker van de binnenstad, gearriveerd per scooter, had namelijk uit veiligheidsoverwegingen besloten zijn scooter met een enorme ketting vast te leggen aan de voetgangerspoort. Deze bleek dan ook met geen mogelijkheid meer te bedienen. Tot zover de inleiding, waarna zich voor de ogen van Uw Hoofdredacteur het volgende schouwspel afspeelde. Er verscheen, na een telefonische oproep daartoe, politie om de situatie in beeld te krijgen. Het peloton bestond uit een viertal speciaal opgeleide agenten, die eerder die dag hun felbegeerde ATB certificaat uitgereikt hadden gekregen. Met andere woorden, zij vervoerden zich per fiets. Het viertal constateerde dat, met betrekking tot de scooter, sprake was van een groot probleem dat door hen niet zou kunnen worden opgelost.
Er werd derhalve versterking gebeld. De versterking kwam opdagen in de vorm van een grote politieauto, gevuld met een viertal agenten. Ook dit viertal constateerde dat de problematiek te groot was om met de beschikbare mankracht op te kunnen lossen. Meer versterking diende er te komen. Het verzoek om bijstand werd snel, binnen een uurtje, gehonoreerd in de vorm van een iets grotere politieauto, waarin zich een vijftal agenten bleken op te houden. Dit betekende, dat slechts twee uren na de eerste alarmering, in ieder geval een vijftiental agenten gereed stonden om de ketting te lijf te gaan. Om een lang verhaal kort te maken: de ketting won de eerste ronde. Wederom werd om aanvullende bijstand gevraagd. En, wederom verscheen een uurtje later een ander autootje met daarin slechts twee mannen dit keer. De mannen bleken gewapend met een enorme betonschaar waarmee ze de ketting trachtten te overmeesteren. De ketting won echter ook de tweede ronde. En zo kon het zijn dat, een viertal uren na het eerste signaal, een enorme brandweerwagen verscheen met daarin slechts een zestal brandweerlieden. Opgeteld bij de eerder gealarmeerde versterkingen, kon Uw Hoofdredacteur dus een groep van bijna 25 geüniformeerden in alle rust bekijken.
De brandweerauto bleek te beschikken over een zeer grote hydraulische schaar. Hiermee werd, laat op de zaterdagavond, de ketting overwonnen. Onder luid applaus van het inmiddels wat lacherige publiek, werd de scooter uiteindelijk losgemaakt van het hek. U ziet, een dinertje levert U op dit eiland veel meer op dan slechts een maaltijd.
De zondagochtend begon voor Uw Hoofdredacteur, zoals te doen gebruikelijk, in alle vroegte. Al ruim voor zes uur in de ochtend werd hij namelijk gewekt door het oorverdovende geluid van enorme regenval.
Slechts een paar kwartier later meldde zich de jongste olijkerd, die aangaf dat hij het bijzonder op prijs zou stellen wanneer Uw Hoofdredacteur met hem zou willen opstaan. En, aldus geschiedde. En zo kon het zijn dat het gezelschap, in alle vroegte, buiten aan de eettafel staarde naar de regen, die urenlang met bakken uit de hemel viel. Het werd dan ook een dag van rust, waarin wat werd geknutseld, gelezen, tv werd gekeken, gegeten en gedronken. Een zeer rustige zondag daarom, waaraan in grote mate het slechte weer debet was. Het is nu eenmaal niet anders.
Wordt vervolgd…..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten