Een weekeinde van drie dagen!

Vrijdag 29 juni 2012. Op het zeer hete eiland Curaçao is de laatste dag van de werkweek inmiddels aangebroken. Over een paar uurtjes begint het weekeinde, dat ditmaal drie vrije dagen kent. Nu zult U zich wellicht afvragen hoe dat mogelijk is. Welnu, komende maandag is er sprake van een officiële vrije dag op dit mooie eiland. Op 2 juli aanstaande, en dat is het maandag, wordt de "dag van de vlag" gevierd. Op deze "Dia di Hymno Y Bandera" wordt  gevierd dat in 1951 op die dag voor de eerste keer de Eilandsraad bijeen kwam. De gehele dag zal in het teken staan van allerlei festiviteiten en officiële plechtigheden, waarbij vele, vele Curaçaose vlaggen de huizen en pleinen zullen sieren. Het gezin Hoofdredacteur zal dan ook vast en zeker nog wel iets van die festiviteiten gaan mee beleven, iets waarover U in een volgende editie van "een zonnig avontuur" zeker nader zult worden geïnformeerd.

Vanochtend brak de laatste schooldag aan voor de Olijke Twee en voor Moeder de vrouw. Slechts drie uren lang zouden zij zich dienen te vervoegen vandaag, waarna een lange periode van vakantie is aangebroken. Nadien besloot het gezelschap, uitgeput als zij waren door de inspanningen, de rest van de dag te gaan doorbrengen op het zeer mooie strand van Port Marie. Na een lang schooljaar, waarin uitmuntend werd gepresteerd, is het prima uitrusten in de nabijheid van het zeewater. Ook vanavond wacht echter nog een uitermate druk programma. Wat is namelijk het geval? Welnu, de geïnteresseerde lezer zal beslist weten dat zich in de omgeving van Huize Hoofdredacteur een uitstekende uitgaanslocatie bevindt.

Deze locatie kent de naam Kokomo Beach, een plek waar met grote regelmaat iets wordt georganiseerd. En, zo is dat ook vanavond het geval. Op de agenda staat een zogenaamde "Full Moon Party" gepland. Omdat de verschillende teamleden de afgelopen weken toch ook wel erg druk zijn geweest met werken en met privézaken (zo diende de heer Pinoccio in zijn eentje een, door zijn echtgenote verzorgde, verhuizing te verwerken), werd besloten het evenement vanavond met elkaar te gaan bezoeken. Een evenement overigens waarvan de aanvangstijd eerst om 22 uur gepland staat, een tijdstip waarop normaliter bij Uw Hoofdredacteur de luiken al naar beneden zakken. Voor de Olijke Twee, voor zoon Pinoccio, Frans geheten en voor dochter Lisa Angelus, is er oppas geregeld. Zij allen, de oppas incluis, zullen zich vanavond te rusten leggen in Huize Hoofdredacteur terwijl Moeder de vrouw en Uw Hoofdredacteur zich bezig houden met de "full moon." Het zal zonder enige twijfel een geweldig feestje gaan worden.

Jumping Paul zal het feest overigens niet gaan meemaken vanavond. Hij heeft laten weten dat het hoog tijd is dat hij er een weekeindje uit kan. Hij wilde namelijk dolgraag even van het eiland af om even zijn hoofd leeg te kunnen maken. Het heeft overigens wel enige tijd in beslag genomen alvorens een geschikte locatie werd gevonden. Werd in eerste instantie nagedacht over een weekeind in Puerto Rico, Santo Domingo of Sint Maarten, inmiddels is anders beslist. De heer Jumping Paul vertrekt dit weekeinde naar een geheel ander eiland: Bonaire geheten. Hij vertrekt komende zaterdagmiddag om vervolgens, na een nachtje te hebben doorgebracht in een knus hotelletje, om zondagmiddag weer op Curaçao terug te keren. Op de vraag van Uw Hoofdredacteur wat Jumping Paul tijdens deze zee van tijd op Bonaire zou gaan doen, was het antwoord helder en duidelijk. "Ik ga even een goed boek lezen op een terrasje op Bonaire." U begrijpt, Uw Hoofdredacteur heeft daarvoor vanzelfsprekend alle begrip en wenst Jumping Paul, namens de redactie, een geweldige vakantie toe! Hij is in elk geval even van het eiland af.....

Wordt vervolgd.....

Van de ratten besnuffeld!

Het is vandaag donderdag 28 juni 2012 op Curaçao. Zoals te doen gebruikelijk de laatste maanden is het heerlijk weer vandaag. Een lekkere temperatuur en een heerlijk verkoelende wind. Wat wil je nog meer zou je zeggen. Welnu, Uw Hoofdredacteur is wel enigszins aan vakantie toe moet hij eerlijk zeggen. Gelukkig duurt het niet al te lang meer vooraleer het zover is, de resterende dagen zullen dus best goed worden doorgekomen. Vandaag wachtte Uw Hoofdredacteur , zoals meestal iedere dag, het werk. Dat gold overigens deze week ook wel voor Moeder de vrouw, echter de invulling van dagen is voor haar deze laatste werkweek toch wel enigszins anders. Maar, daarover later meer. Allereerst is het hoog tijd U bij te praten over alles wat het team en Uw Hoofdredacteur overkomt op dit zo fraaie eiland. Zoals altijd worden die avonturen voor U opgetekend in een nieuwe editie van "een zonnig avontuur."

Binnenkort dient het gezin Hoofdredacteur, U weet dat inmiddels, te gaan vertrekken naar een nieuw onderkomen. Dat is op zich niet een al te groot probleem. Moeder de vrouw brengt immers zo af en toe al kleine spulletjes over en, wanneer Moeder de vrouw van vakantie geniet, dan zal Uw Hoofdredacteur de rest van de goederen verhuizen. Er is slechts een klein punt waarover Uw Hoofdredacteur zich wat zorgen maakt. Het gaat in deze om het moestuintje van de jongste olijkerd, door hemzelf consequent "woestuintje" genoemd. Dat tuintje namelijk, gemaakt in een bekisting, zit helemaal vol met allerlei zaden die inmiddels gekiemd en gegroeid zijn. Het voorstel van Moeder de vrouw was om al deze zaken eruit te halen en het tuintje op het nieuwe onderkomen weer van de grond op te gaan bouwen. Maar zegt U nu zelf: wanneer je bekijkt hoe de verhouding tussen de verschillende zaden zich heeft ontwikkeld, dan ga je zulke zieltjes toch niet meer uit elkaar halen? Uw Hoofdredacteur moet er dan ook nog wel even over nadenken hoe dit probleem uiteindelijk valt op te lossen. U zult het vast in een volgende editie kunnen vernemen.

Op de school waar de Olijke Twee hun lessen volgen en Moeder de vrouw lessen geeft, loopt het schooljaar ten einde. Deze laatste schoolweek staat dan ook geenszins in het teken van leren, maar meer in het teken van vermaak. Zo kon het zijn dat vandaag het thema "badjesdag" actueel was op school. Wie dat ook maar wilde, mocht zijn eigen zwembadje meenemen om lekker te badderen vandaag. En zo kon het ook zijn dat dochterlief, Julia geheten, gisteren een prachtige dag doorbracht op een heuse ranch om daar van het paardrijden te kunnen genieten. Moeder de vrouw daarentegen vermaakte zich met haar klas op het Spaanse Water, alwaar werd gevaren in kleine zeilbootjes. U ziet, het leven is zwaar voor docentes en leerlingen. Nu morgen nog een schooldag van een uur of twee en dan is het feest. Eindelijk vakantie! Het is hen van harte gegund!

De heer Pinoccio kent, sinds hij op dit zo fraaie eiland verblijft, steeds vreemdere eetgewoontes. At hij in de jaren voorheen voornamelijk aardappelen, groente en vlees, inmiddels zijn die gewoonten volkomen veranderd. Zo kan het zijn dat hij regelmatig wordt waargenomen met in zijn hand een geitenboutje (kabritu) of een lekker stukje koeientong (lenga). Ook een mals leguaantje (iguana) gaat er bij hem wel in. De afgelopen week maakte de heer Pinoccio het echter wel heel erg bont.

Vanuit de gedachte: "wat je vangt mag je eten", ging hij bekeken te werk. Allereerst werden er fraaie, blauwgekleurde, kruiden op zijn terras uitgegooid. Hiervoor meldde zich even later het eerste stukje malse vlees. En zo herhaalde de heer Pinoccio dit trucje tot hij voor zijn hele gezin een fijn stokje saté bij elkaar had gejaagd. De BBQ werd aangestoken en de heer Pinoccio verzorgde trouw de maaltijd. Trots showde hij Uw Hoofdredacteur het resultaat. Uw Hoofdredacteur hoopt dan ook van ganser harte van een uitnodiging voor een volgende BBQ verschoond te blijven.

Wordt vervolgd.....  

That's GOOD!!

Op het zeer warme eiland Curaçao is het vandaag woensdag 27 juni 2012 geworden. Het zal U niet verbazen, maar met een temperatuur die dik boven de dertig graden Celsius ligt, is het ook op deze dag weer bijzonder warm op dit zo fraaie eiland. Het eiland dat inmiddels is verlaten door de (veel) rustiger Fries. Deze vloog vandaag namelijk via Aruba en Panama naar het oogverblindend mooie Costa Rica alwaar hij de komende twee weken zal verblijven om er van zijn vakantie te genieten. Zoals bekend is inmiddels ook de heer Angelus bezig met geheel andere zaken dan werken en zo kan het dus zijn dat de 'club' Nederlanders ineens behoorlijk is uitgedund. Het is nu eenmaal niet anders! Echter, ook in beperkter samenstelling geraakt er geen einde aan de avonturen op dit eiland. U kunt er dan ook beslist van verzekerd zijn dat berichtgeving via de edities van "een zonnig avontuur" nog geruime tijd zal voortduren.

Gisterenmiddag had Uw Hoofdredacteur het bijzondere genoegen aanwezig te mogen zijn bij een wel zeer geruchtmakende bijeenkomst. Wat was het geval? Welnu, Uw Hoofdredacteur had een, overigens redelijk dwingende, uitnodiging gekregen voor een startbijeenkomst. Een startbijeenkomst die alles te maken zou hebben met bijeenkomsten die deze week voor "gewapende vrouwen in uniform" zullen plaatsvinden. Nu is Uw Hoofdredacteur over het algemeen geen vrouw, niet in uniform en niet gewapend, maar toch diende hij op deze middag acte de presence te geven. Het zou een wel zeer bijzondere meeting worden.

Het bleek namelijk zo te zijn dat er een gastspreekster was uitgenodigd in persoon van Doctor Verna Cornelia Price, Ph.D. Laten we haar voor het gemak Verna noemen. Welnu, Verna was uitgenodigd als zogenaamde motivational speaker en afkomstig uit de Verenigde Staten van Amerika. Meer in het bijzonder was zij afkomstig uit de omgeving van Minneapolis. Verna deelde Uw Hoofdredacteur (en vele andere aanwezigen) mede dat hij zijn leven zou moeten veranderen binnen 30 dagen. Iets wat Uw Hoofdredacteur in zijn lange verleden overigens weleens vaker heeft mogen vernemen, maar dat terzijde. Wat het ditmaal anders maakte was het feit dat Verna er een boek over had geschreven en dat zij Uw Hoofdredacteur, in het Engels weliswaar, aan de hand zou nemen om hem in zijn overgangsproces naar een veranderd leven te begeleiden. Dat stelde Uw Hoofdredacteur zeer gerust. Nu was het overigens ook zo dat de echtgenote van Doctor Verna was meegereisd naar Curaçao. In eerste instantie was het Uw Hoofdredacteur niet geheel duidelijk met welke functie, echter dat werd volledig anders toen deze eega, na welhaast ieder woord van Doctor Verna, luidkeels: "That's Good!" door de zaal riep.

De therapie van de uitstekend gebekte Verna bestond uit het roepen van allerlei kreten zoals daar waren: "Ik ben de beste leider; Ik heb de kracht te veranderen en Ik zal stoppen mijn kracht weg te geven vandaag." Vervolgens werd Uw Hoofdredacteur geacht deze oneliners ook luidkeels tegen zijn tafelgenoten te roepen die dat vervolgens, op hun beurt, ook tegen Uw Hoofdredacteur dienden te roepen. Dat alles natuurlijk onder de verbale begeleiding van de eega die, in nimmer aflatend tempo, bleef roepen: "Yeah. That's Good!" Er waren dan ook tafelgenoten die tegen Uw Hoofdredacteur schreeuwden dat zij beslist de beste leider waren. Omdat Uw Hoofdredacteur een aantal van die tafelgenoten al jaren kent, kon hij vrijelijk terugroepen: "Je liegt!" U begrijpt, de stemming kwam er steeds beter in en Uw Hoofdredacteur voelde dat zijn eigen transformatieproces al behoorlijk op gang kwam. Zo ging de therapie zo ongeveer een uur of drie door en bereikte Uw Hoofdredacteur het moment dat zijn maag hem vertelde dat Moeder de vrouw de piepers weleens op tafel had kunnen staan. Uw Hoofdredacteur vond op dat moment dat, voor een eerste dag, wel sprake was geweest van genoeg veranderingen. Je moet dat geestelijk immers ook maar kunnen verwerken op een dag! Hij stond dan ook op, haalde diep adem en riep: "Genoeg verandering voor dag 1. That's Good, really Good! Ik leid mezelf vandaag verder. Naar huis overigens! And, don't forget! There's more in life then just change! Have a nice day!" En nog immer onder begeleiding van "That's Good", verliet Uw Hoofdredacteur het pand. Overigens heeft Uw Hoofdredacteur, na een goed gesprek met Moeder de vrouw gisterenavond, besloten de overige 29 veranderdagen maar te laten voor wat ze zijn. That's Good!!

Wordt vervolgd.....

De spanning liep hoog op.....

Op Curaçao, waar de zon al urenlang weer hoog aan de hemel staat, is het vandaag dinsdag 26 juni 2012 geworden. Zoals de laatste weken met grote regelmaat het geval is geweest, is het vandaag op dit fraaie eiland ook weer uitermate warm. Iets waar Uw Hoofdredacteur, nu zijn zwembad ter ziele is gegaan, dagelijks dus veel last van heeft. Maar goed, ook op Curaçao valt het weer niet te beïnvloeden en het is er in elk geval altijd nog een stuk behaaglijker dan in Nederland. Er was weer allerlei nieuws vanaf dit eiland, gisteren zowel ook als vandaag. En, zoals te doen gebruikelijk, kunt U er ook ditmaal weer alles over lezen in deze editie van "een zonnig avontuur."

Echter, alvorens uitvoerig te berichten over het wel en wee in "de West", past eerst even een korte melding uit een prachtig plaatsje in de Gelderse Achterhoek, Warnsveld geheten. U moet weten dat in deze metropool een broer van Uw Hoofdredacteur woonachtig is. En juist over deze broer, zijn naam is Jon, handelt deze korte strofe. Vanochtend liet hij namelijk, via de digitale snelweg, weten dat hij last heeft van een midlife crises. Zoals vaker het geval is ingeval van zo een crisis, liet hij weten dat hij zich voortaan gemotoriseerd zou gaan voortbewegen langs 's Heeren wegen. "Ik heb een geweldig vervoermiddel gekocht broer", zo liet broer Jon weten. "Het ding heeft een geweldig vermogen van 1 pk. Met een bril (model Roy Orbison) op mijn hoofd en de gashendel in de hand voel ik mij zo vrij als een vogeltje. Mooi Man!" Uw Hoofdredacteur toonde zich, vanzelfsprekend, verheugd met de blijheid van broer Jon, maar had nog wel een klein vraagje: "Hoezo een dikke scooter met maar een pk dan?" "Dit is een nieuw fabricaat", zo liet broer Jon weten. "In plaats van vele paardenkrachten die je normaliter dient te hebben om  vooruit te komen, kom je nu met slechts een poezenkracht veel sneller vooruit!" Brrroemmmmmm!

De media op Curaçao hadden het er maar druk mee gisteren. Het was namelijk weer eens zover. De plaatselijke kustwacht had immers, na een fikse achtervolging, een drietal jeugdigen opgepakt die op zee druk bezig waren met het vervoeren van drugs. Meer dan 160 kilogram cocaïne werd er uiteindelijk aangetroffen, verstopt op een aantal vaartuigen. Nu besteedt Uw Hoofdredacteur, normaliter, geen aandacht aan dit soort feiten en wetenswaardigheden. Daarvoor komen kwesties als deze simpelweg veel te vaak voor. In dit geval ligt de zaak toch wel enigszins anders. Een van de vaartuigen stond namelijk letterlijk stijf van de drugs. Waarschijnlijk heeft de naam het vaartuig dan ook verraden!

U weet het zich waarschijnlijk nog wel te herinneren uit eerdere edities: de vakanties staan voor de deur. En zo kan het zijn dat de (veel) rustiger Fries vanochtend begon aan zijn, voorlopig laatste, werkdag alvorens af te reizen naar Costa Rica. Al wekenlang is hij druk bezig met dit fantastische vooruitzicht. Costa Rica is namelijk, Uw Hoofdredacteur kan dat uit eigen wetenschap bevestigen, een meer dan prachtig land. De (veel) rustiger Fries verheugt zich dan ook bijzonder op deze trip en vindt de vooruitzichten op een verblijf in de jungle bijzonder spannend. Zo spannend zelfs dat de spanning op zijn gehele lichaam de afgelopen weken steeds groter werd. Gisteren volgde gelukkig de ontlading. De (veel) rustiger Fries, gebukt dus onder grote spanning, scheurde uiteindelijk van voor tot achter uit zijn broek. Hierna werd het lopen weer een stuk gemakkelijker, zo liet hij weten. De spanning was er immers behoorlijk af....

Het klimaat voor startende ondernemers is, op dit zo mooie eiland, de laatste tijd fiks aan het verbeteren. Uw Hoofdredacteur weet het wel, al tijden wordt er gemord door allerlei belangenverenigingen dat Curaçao niet echt meewerkt om ondernemers en investeerders naar dit eiland te halen. Nu is het natuurlijk een kleine moeite om mee te gaan huilen met de wolven in het bos, maar Uw Hoofdredacteur wil het toch iets anders benaderen. Er zijn namelijk ook wel degelijk lichtpuntjes die hoop geven. U moet bijvoorbeeld weten, op het gebied van digitale verbindingen valt er op dit eiland nog wel iets te verbeteren. De snelheid van Internet is, over het algemeen, te laag om optimaal over de digitale snelweg te kunnen surfen. Hier lagen dan ook zeker kansen voor ondernemers met moed. En, het verheugt Uw Hoofdredacteur dan ook in grote mate dat hij melding kan maken van een ondernemer die van deze kansen slim gebruik heeft durven maken. Gisteren werd de opening van dit recent opgestarte bedrijf een feit. Uw Hoofdredacteur wenst deze ondernemer dan ook veel succes toe!

Wordt vervolgd.....

Afscheid met een lach en een traan.....

Het is vandaag maandag 25 juni 2012 geworden op het fraaie eiland Curaçao. In alle vroegte, het zal zo ongeveer tegen half zeven in de ochtend zijn geweest, toen Uw Hoofdredacteur bijna was aangekomen op zijn werk, viel de regen met bakken uit de hemel op dit, normaliter zo zonnige, eiland. Overigens was de verkoeling maar van zeer korte duur, een uurtje later brandde de zon weer als vanouds. Het is maandag vandaag, het weekeinde is derhalve wederom afgesloten. Voor Moeder de vrouw en de Olijke Twee wacht nog een weekje school, waarna de vakantie een aanvang zal kunnen nemen. Voor Uw Hoofdredacteur duurt dat nog wat langer, maar ook voor hem gloren aan de horizon de vrije dagen. Echter, voordat het daadwerkelijk zover is, is het allereerst tijd om U weer te voorzien van een nieuwe editie van "een zonnig avontuur."

De vakantie zit er dan weliswaar aan te komen voor de verschillende teamleden, er gebeurt echter nog wel wat meer om je druk over te maken op dit zo fraaie eiland. In een drietal gevallen namelijk, dient er de komende weken verhuisd te worden naar een andere woning. Zo zal er verkast worden door de familie Pinoccio, de familie Hoofdredacteur en de familie Angelus. U begrijpt, volop is er sprake van stress. Met name mevrouw Angelus is zo langzamerhand letterlijk getekend door de ellende waarin zij gevoelsmatig is terecht gekomen. Ook Uw Hoofdredacteur heeft er de handen vol aan. Zo diende het zwembad, dat reeds was overgenomen door de nieuwe bewoners, gesloopt te worden vanwege een onherstelbare lekkage. Omdat het daarvoor overdag veel te heet is, besloot Uw Hoofdredacteur het gevaarte te gaan slopen in de nacht van zaterdag op zondag. Een mooi klusje, wat in de nachtelijke uren redelijk koel kon worden uitgevoerd. De komende weken zal de familie Hoofdredacteur vervolgens zo langzamerhand hun spullen moeten gaan overbrengen naar de woning die, tot op heden, in gebruik is bij de familie Angelus. Het enige wat nog diende te gebeuren, was het aanbrengen van hekwerken om de hondjes van de familie Hoofdredacteur niet de kans te geven om te ontsnappen. Met dank aan mevrouw Angelus, die een prachtige bouwtekening aanleverde, is die klus al op een haar na gepiept. De komende weken zal wel duidelijk worden waar de verschillende families in de praktijk nog tegenaan zullen gaan lopen!

De (veel) rustiger Fries is zich inmiddels aan het voorbereiden op de komende trip naar Costa Rica. Nu is er aldaar, op dit moment, sprake van een regenseizoen. Dikke laarzen en regenjassen dienden dan ook in de koffer niet te ontbreken. Wat ook niet mocht ontbreken, waren de juiste vaccinaties. En zo kon het zijn dat de (veel) rustiger Fries de afgelopen dagen bijzonder druk was om de juiste injecties te vergaren. Dat lukte hem uiteindelijk in slechts een dag of drie, hetgeen op dit bijzondere eiland welhaast een snelheidsrecord mag worden genoemd. Slechts eenmaal zat de (veel) rustiger Fries voor Jan met de korte achternaam te wachten bij de locale GGD op degene die hem de spuiten zou toedienen. De injecteur verscheen echter uiteindelijk volstrekt niet, hetgeen de reden vormde om het een dag later nog maar eens te gaan proberen. En, inmiddels is de injectielijst van de (veel) rustiger Fries dan ook geheel afgetekend en kan hij uitermate verantwoord vertrekken richting de jungle van Costa Rica.

Gisteren was het de heer Pinoccio gelukt om een rondleiding te krijgen bij L'Aldea. Nu zult U zich wellicht afvragen: Wat is nu eigenlijk L'Aldea? Welnu, het betreft hier een zeer bijzonder restaurant, Braziliaans van origine, hetgeen is volgebouwd met allerlei Maya beelden, terraria en volières. Tijdens de rondleiding konden er dan ook veel verschillende, vaak bontgekleurde dieren worden waargenomen. De heer Pinoccio toonde zich vanochtend uitermate tevreden over hetgeen hij had kunnen bewonderen. Hij raadde dan ook met klem aan om eens een bezoek te gaan brengen aan deze bijzondere locatie. Mocht U ooit in de gelegenheid zijn? U vindt L'Aldea aan de weg naar Sint Catherina.

De Olijke Twee geniet dus deze week van de laatste schoolweek. Een laatste week waarin de dagen gekend worden door een lach en een traan, Uw Hoofdredacteur verhaalde daar enige tijd geleden al enigszins over. Aan de ene kant een zeer leuke week, met bezoeken aan een heuse Ranch en zogenaamde speelgoeddagen, aan de andere kant overheerst verdriet omdat er, zeker in het geval van dochterlief Julia, afscheid genomen dient te worden van hartsvriendin Naomi. Gelukkig bestaan er fototoestellen en fotolijstjes. Uw Hoofdredacteur was vandaag, in alle vroegte, dan ook al druk bezig om een aantal fotootjes, op het formaat van een lijstje in de vorm van een hartje, passend afgedrukt te krijgen. Het moet gezegd, dat viel nog geenszins mee. Dan weer was het fotopapier niet goed ingebracht in de printer, met als gevolg dat de gekleurde inkt onmiddellijk van het papier afdroop, dan weer lukte het niet om het juiste formaat af te drukken. Na een goed gesprek te hebben gevoerd met de printer, waarbij fikse klappen werden uitgedeeld, bleek het ineens een stuk beter te gaan. Kan er in elk geval afscheid worden genomen met een tastbare herinnering!

Wordt vervolgd.....

Een grotigheidje!

Op het heerlijk warme eiland Curaçao is vandaag de zondag aangebroken. Het is 24 juni 2012 vandaag en met een temperatuur van ongeveer 28 graden Celsius is het op dit fraaie eiland prima uit te houden. Het is alweer de laatste dag van het weekeinde, dat vliegt toch ook werkelijk om. Zeker wanneer U zich bedenkt dat het gisteren een uitermate drukke dag was voor het gezin Hoofdredacteur, de dag was dan ook al om vooraleer dat werd beseft. In deze editie van "een zonnig avontuur" kunt U dan ook uitvoerig lezen waarom het dan wel zo druk was gisteren.

Afgelopen vrijdag werd er, Uw Hoofdredacteur meldde het al eerder, afscheid genomen van de familie Angelus. Vele collega's hadden de uitnodiging om hen de hand te schudden dankbaar aanvaard en zij meldden zich dan ook keurig op tijd bij de toepasselijke locatie "Bijna Thuis." Diverse collega's spraken mooie woorden in de richting van de heer Angelus en prachtige presentjes, waaronder twee zeer mooie klokken, werden overhandigd. Het viel voor de familie Angelus niet mee om "het droog te houden." Zo af en toe diende er wel degelijk een traantje te worden weggepinkt, maar dat mocht de pret geenszins drukken. Opnieuw werd er, na twee jaar aanwezigheid op dit eiland, een hoofdstuk afgesloten door een zeer gewaardeerde collega.

Al wekenlang had hij er naar uitgekeken en gisteren was het dan eindelijk een feit: zoonlief Levi, de jongste olijkerd, diende examen af te leggen voor het B zwemdiploma. Om half twee in de middag stond het ventje, gehuld in een lange broek en een shirt met lange mouwen alsmede een paar schoenen, te wachten tot zwemjuf Marja het startsein zou geven. Meer dan een half uur lang diende het mannetje baantjes te trekken op buik en rug, moest hij laten zien dat hij de rug- en borstcrawl beheerst en diende er fiks te worden gedaan aan watergetrappel. Zo af en toe, wanneer de benzine bijna op was, diende het publiek te zorgen voor wat aanmoedigingen waarna weer fiks gas werd gegeven. Na dik een half uur kon er worden afgeteld en was zoonlief een zwemdiploma rijker. Onmiddellijk gaf het ventje aan dat, wat hem betreft, de reis naar de speelgoedwinkel een aanvang zou kunnen nemen: "Dan krijgt Julia een kleinigheidje en ik een grotigheidje. Of niet Pap?" U begrijpt, Uw Hoofdredacteur had geen andere keus dan met gezwinde spoed richting winkelcentrum Zuikertuintje te rijden. Het ventje had zijn keus snel gemaakt, hij koos voor een heus boevenpak. Uw Hoofdredacteur vond het wel passend.

Aansluitend diende er een blik te worden geworpen bij het toekomstige onderkomen van de familie Hoofdredacteur, het onderkomen dat overigens thans nog wordt bewoond door de familie Angelus. De timmerman was namelijk begonnen met de aanleg van enige noodzakelijke hekwerken. Hekwerken die met name dienen te voorkomen dat de beide hondjes van de familie Hoofdredacteur zullen verworden tot zeehonden wanneer zij onverhoopt van het terras de zee in zouden glijden. Welnu, de aanleg van het een en ander verliep uitermate voorspoedig. Zoonlief showde trots zijn zwemdiploma aan de heer Angelus hetgeen hem een middagje scooter rijden opleverde. Trots als een pauw werd het ventje door de heer Angelus rond gereden in de omgeving van Boca Sami. Gelukkig mocht ook zijn zusje, Julia, wel even plaatsnemen op het vervoermiddel, al was dat maar voor even.

Nadien zorgde mevrouw Angelus voor het nodige vermaak voor groot en klein. Zij kwam namelijk met de lumineuze suggestie om verstoppertje te gaan spelen. Dochter Lisa zou moeten zoeken, nadat overigens eerst tot 30 zou zijn geteld. Hoezeer er vervolgens ook werd gezocht: Mevrouw Angelus en zoonlief Levi bleven spoorloos. Eerst toen, vele minuten later, de heer Angelus iets uit een aanrechtkastje wilde pakken, werd het tweetal, bij toeval derhalve, aangetroffen onderin datzelfde kastje.  Het bleek dat zoonlief mevrouw Angelus ietwat had geholpen door haar fiks te duwen alvorens het kastje goed gesloten kon worden. Eruit komen was dus werkelijk een opgave voor een slangenmens. Het moet gezegd, het ging mevrouw Angelus prima af. Ook in de volgende verstopronde diende er welhaast een uur naar haar te worden gezocht. Uiteindelijk bleek zij te worden gevonden bovenin een boom. Toch wel een vreemd mens die mevrouw Angelus.

Nu is het dus zondagochtend, een uur of elf in de morgen. Moeder de vrouw verkent momenteel waarschijnlijk het onderwaterleven in de Curaçaose wateren. Zij had zin om een duikje te maken en, zoals U zich dat kunt voorstellen, dat is hier prima te doen. Dat gaf Uw Hoofdredacteur dus de gelegenheid om even rustig te verhalen over de wetenswaardigheden van de afgelopen dag. En zo bent U temminste weer een beetje bij!

Wordt vervolgd.....   

Soms is het beter iets moois te verliezen.....

Nu het vandaag vrijdag 22 juni 2012 is geworden op het heerlijk warme eiland Curaçao, is het weekeinde, zoals U zult begrijpen, weer redelijk dichtbij. Een broeierige werkweek kan dan ook vanmiddag eindelijk worden afgesloten. Vele zweetdruppels heeft het team deze week vergoten, want och, wat was het heet! Maar goed, een tweetal vrije dagen wacht waardoor de batterij weer kan worden opgeladen voor de dagen na dit weekeinde. Zoals U dat inmiddels wel gewend bent, gebeurde er de afgelopen dagen weer van alles op dit zo fraaie eiland. Daarnaast staat er ook vandaag wel weer een memorabel feit te wachten. U wordt er snel over bijgesproken in deze editie van "een zonnig avontuur."

Op Curaçao, Uw Hoofdredacteur verhaalde er al eerder over, loopt het schooljaar ten einde. Op de school die wordt bezocht door de Olijke Twee, de Schroederschool geheten, heeft dat elk jaar weer de nodige consequenties. Het is namelijk zo, dat veel uitzendingen van Nederlandse werknemers naar dit mooie eiland, aflopen aan het einde van een schooljaar. En zo zal het dan ook kunnen zijn dat er volgende week vrijdag, na de laatste lesdag, volle vliegtuigen vertrekken met naar Nederland terugkerende mensen. Voor de school is dus de consequentie dat er veel leerlingen definitief terug zullen gaan keren naar het Vaderland. En vervolgens heeft ook dat gevolgen voor de Olijke Twee. Beiden raken namelijk vriendjes en vriendinnetjes kwijt waarmee  ze soms al drie jaar lang op school zaten. Zo raakt dochterlief Julia haar hartsvriendinnetje Naomi kwijt en verliest zoonlief Levi zijn grote liefde Pien. Zoals elk jaar, nam de Schroederschool gisterenavond afscheid van al deze leerlingen en van groep 8, die immers vertrekt naar het voortgezet onderwijs. Steevast is het die groep 8 die op de afscheidsavond dan een musical opvoert. Zo ook dus gisterenavond. Het massaal opgekomen publiek, op verzoek geheel in het wit gehuld, vermaakte zich kostelijk met de geweldige uitvoering van "de deeltjesversneller", waarbij allerlei gebeurtenissen uit het verleden een plek kregen. Zo was er te zien hoe Wolfgang Amadeus Mozart een bekende componist werd en werd de maanwandeling uit 1969 ten tonele gebracht. Daarna, toen het applaus was weggestorven, werd het afscheidslied gezongen door de vertrekkende leerlingen. Dat leidde hier en daar tot een enkel traantje en bij dochterlief Julia tot een heuse waterval. U ziet, afscheid nemen blijft soms een hard gelag.

Vanmiddag is het dan eindelijk zover. Samen met vele locale collega's zal er afscheid genomen gaan worden van de heer Angelus die binnenkort eveneens vertrekt naar zijn koude kikkerlandje. Al vroeg in de ochtend zag Uw Hoofdredacteur hem met een wat schuchter gezicht rondlopen om handenschuddend afscheid te nemen van collega's waarmee hij de laatste twee jaar had samengewerkt. Het leek een beetje als hinken op twee gedachten: enerzijds trekt het vooruitzicht om naar 'huis' en de kou, familie en vrienden terug te keren en anderzijds is het niet leuk om afscheid te nemen. Vanuit het adagium: "Soms is het beter iets moois te verliezen. Beter verliezen dan dat je het nooit hebt gehad", zal er vanmiddag nog een hapje en een drankje worden genuttigd waarna het vertrek van de heer Angelus een feit zal zijn. Uw Hoofdredacteur zal hem missen, wederom een Hoofdrolspeler die vertrekt. Hoe het afscheid zal verlopen? Daarover wordt U in een volgende editie vast nader geïnformeerd.   

Morgen is het een spannende dag voor de allergrootste kleine vriend van Uw Hoofdredacteur. Het is namelijk zo dat de jongste olijkerd, Levi geheten, morgen geacht wordt af te zwemmen voor zijn zwemdiploma B. Zelf maakt hij zich er geenszins druk om: "Het komt wel goed hoor Pap. Het meest belangrijke voor mezelf is het feit dat ik een mooi cadeau krijg als ik slaag. En Julia krijgt dan een kleinigheidje. Kijk, dat zijn de dingen waar je het eigenlijk voor doet!" U begrijpt, Uw Hoofdredacteur ziet de dag van morgen vol vertrouwen tegemoet. Weer een mijlpaal die behaald kan worden voor mijn grote vriend!

Wordt vervolgd.....

Van het zwembad in de drup.....

Het is vandaag woensdag 20 juni 2012 geworden op het nog altijd snikhete eiland Curaçao. Het moet werkelijk nog maar eens worden gezegd, het valt niet mee om jezelf in de vroege ochtend naar de dagelijkse werkzaamheden te moeten slepen. Met een temperatuur die op de kantoren uitstijgt boven de 35 graden Celsius ben je na een dag werken compleet uitgewoond. Gelukkig kwam de melding vandaag dat, op niet al te lange termijn, een poging zal worden ondernemen om de luchtverversingsinstallatie weer operationeel te maken. En tot die tijd wordt en blijft het derhalve gewoon peultjes zweten. Dat gezegd hebbende wordt het tijd om weer eens aandacht te besteden aan de echt belangrijke zaken die spelen op dit zo fraaie eiland. U kunt daarover, ook vandaag weer alles lezen in deze editie van "een zonnig avontuur."

De kogel is door de kerk. Gisteren werd namelijk officieel bekend gemaakt dat een aantal teamleden nog langer op dit eiland zullen blijven. Was het in eerste instantie zo dat er per juli aanstaande een einde aan dit project zou komen, thans is verlenging tot januari 2015 een feit. Dat geldt overigens, maar dat weet U zich vast nog te herinneren, niet voor alle teamleden. Zo vertrekt volgende maand de familie Angelus naar Nederland hetgeen aan het einde van dit jaar ook voor de familie Pinoccio zal gaan gelden. Maar goed, de officiële bekendmaking maakt dat Uw Hoofdredacteur nu echt de dozen vol dient te gaan pakken om te verhuizen naar het nieuwe onderkomen.

Het zwembad, dat thans in de achtertuin van Huize Hoofdredacteur staat geparkeerd, verhuist niet mee. De zee is immers voortaan de achtertuin. Nu is het zo dat Uw Hoofdredacteur het zwembad over heeft laten nemen door de nieuwe bewoners. Althans, tot gisterenavond. Toen bleek namelijk, bij thuiskomst, dat het zwembad een stille dood was gestorven. In no time bleek al het in het zwembad aanwezige water te zijn verdwenen. Nou ja, voortaan wordt immers toch nog slechts in zee gezwommen! In ieder geval kunnen nu dus definitief de meubelen worden overgebracht naar het nieuwe onderkomen. Moeder de vrouw liet al even zien hoe de nieuwe slaapkamer er waarschijnlijk uit moet komen te zien. U begrijpt , daar zit nog wel wat werk aan vast...

De familie Angelus is dus bezig met de laatste loodjes. Met zekerheid valt dat vast te stellen voor dochter Lisa. Op de valreep heeft zij namelijk nog besloten om even een duikcursus te gaan volgen. En zo kon het dus zijn dat, na diverse voorbereidende lessen in een zwembad, gisteren de eerste formele duik in het zilte zeewater kon worden gemaakt. Onder begeleiding van instructeur Huib (Nas), van zichzelf al een groot kindervriend, werd de diepe zee bedwongen. Dochter Lisa Angelus bleek geboren te zijn als duikster, het ging haar immers meer dan uitstekend af. In elk geval twijfelt Uw Hoofdredacteur er geen moment aan: de terugreis naar Nederland zal zij gaan maken in het bezit van haar duikcertificaat.

Nog iets meer dan een week en dan is het gebeurt met de rust in Huize Hoofdredacteur. Dan is het immers zover dat de Olijke Twee worden uitgezwaaid door hun schooljuffen om te gaan genieten van een welverdiende vakantie. Enige tijd later zal Moeder de vrouw dan vertrekken naar Nederland voor eveneens een welverdiende vakantie. Uw Hoofdredacteur wacht de schone taak om dagelijks de Olijke Twee van vermaak te gaan voorzien. Iets wat hem nu al nachtenlang van zijn slaap beroofd. Het ei van Columbus lijkt echter te zijn gevonden in de vorm van een, op het strand van Kokomo, geparkeerde roeiboot. Het ding oefent namelijk een enorme aantrekkingskracht uit op het olijke tweetal. Uw Hoofdredacteur heeft zich dan ook heilig voorgenomen om, gedurende de vakantieperiode, al in de vroege ochtend af te gaan reizen naar het vaartuigje. U ziet, het zal vast goed gaan komen gedurende de korte periode van slechts zes weken schoolvakantie. Pffff.......  

Wordt vervolgd.....

In welke wereld leef je dan eigenlijk?

Op het snikhete eiland Curaçao is het vandaag dinsdag 19 juni 2012 geworden. Met een temperatuur die dik boven de dertig graden Celsius ligt, is het zeer benauwd. U begrijpt, het is zweten op het werk vandaag. Nu is dat overigens bijna dagelijks het geval, maar in dit geval is er wel sprake van een extreme situatie. Uw Hoofdredacteur, die normaliter een werkruimte deelt met de heer Jumping Paul, zat vandaag eenzaam en verlaten op zijn werkplek. Jumping Paul had namelijk zijn computer opgepakt om te trachten een gekoelde ruimte te vinden waar beter zou kunnen worden gewerkt. Maar goed, het is nu eenmaal niet anders! Het is alweer enige tijd geleden dat U bent bijgepraat over de actuele situatie op dit zo fraaie eiland, een reden dus om U maar snel te voorzien van een actuele editie van "een zonnig avontuur."

De kater is weer een beetje verwerkt. Uw Hoofdredacteur schreef het U enige dagen geleden al, de reis voerde zondagmiddag naar het mooie strand van Kokomo Beach. Tot stomme verbazing van Uw Hoofdredacteur was de entree naar het restaurantgedeelte omgebouwd tot een soort van "Polar Arena." Voorzien van een aantal tribunes en vele televisietoestellen was er feitelijk sprake van een klein edoch uitermate sfeervol voetbalstadionnetje. En, zoals U zich nog goed voor de geest zult kunnen halen: op de bewuste zondagmiddag bestond er de gelegenheid om live de allesbeslissende voetbalwedstrijd tussen Portugal en 'de jongens van Oranje' te aanschouwen. Al geruime tijd voor de match stroomde het stadionnetje vol met Oranje gekleurde mensen. Op de tribunes was dan ook al redelijk snel geen vrije plaats meer te vinden. Da families Angelus, Pinoccio en Hoofdredacteur waren er in geslaagd een fraaie zitplaats, pal voor een groot scherm, te bemachtigen. Omdat het op de bewuste zondag ook Vaderdag was, was de heer Pinoccio voor deze speciale gelegenheid gehuld in een Oranje stropdas, welke hij tijdens het ontbijt van zoon Frans had mogen ontvangen. Dat hij daarnaast een of ander vreemd overhemdje aan had, maakte het geheel op zeer eigen wijze af. De scheidsrechter floot voor de aftrap en met gespannen gezichten tuurde het publiek naar hetgeen zich op de grasmat afspeelde. Het begon immers zo mooi? Helaas, helaas, het geluk duurde niet al te lang en dikverdiend pakten de Portugezen uiteindelijk de winst. Van treurnis was echter bij Kokomo Beach geen sprake. Een uitstekende band verzorgde nog urenlang prima muziek waardoor er nog geruime tijd sprake was van een meer dan uitstekende stemming. Wij gingen dus nog niet naar huis, nog lange, nog lange niet! De herinnering aan de nederlaag van Oranje behoorde dan gelukkig ook al snel tot het verleden. 

Moeder de vrouw is al behoorlijk druk bezig met het inpakken van allerhande goederen. Het is immers een feit dat het gezin  Hoofdredacteur al over pakweg een maand ondergebracht dient te zijn in een nieuw onderkomen. Geleidelijk aan is Moeder de vrouw er dan ook in geslaagd om een fiks aantal dozen bij de plaatselijke grutter te scoren en die vervolgens vol te pakken. Nadien wordt het geheel dan, in gedeelten weliswaar, overgebracht naar het nieuwe onderkomen in het vissersplaatsje Boca Sami. Ook gisteren stonden de nodige dozen alweer klaar ter verzending. "Ik breng ze vanavond wel even weg", zo berichtte Uw Hoofdredacteur. "Dat is prima", antwoordde Moeder de vrouw die vervolgens, enige minuten later, mededeelde dat ze even de dozen ging wegbrengen. Uw Hoofdredacteur was weliswaar enigszins verbaasd maar liet dat, professioneel als hij is, vanzelfsprekend niet blijken. Tot aan het begin van de avond. Het was immers op dat moment dat Moeder de vrouw aan uw Hoofdredacteur vroeg: "Ben je nu nog voornemens een vrachtje te gaan wegbrengen of hoe zit het?" Geheel uit het veld geslagen liet Uw Hoofdredacteur weten dat hij in de veronderstelling verkeerde dat 'de spullen' al weg waren gebracht. "Maar je zou toch de grote dingen gaan wegbrengen? Waar hebben we het nu over gehad vanmiddag? Het lijkt wel of je in een geheel andere wereld leeft", zo wist Moeder de vrouw. Intussen was bij Uw Hoofdredacteur dezelfde gedachte ontstaan: de dozen waarover hij het in de middag had gehad waren immers al weg? Maar goed, professioneel als hij is, hield hij wijselijk zijn mond en begon onmiddellijk, als was het zijn absolute voornemen geweest, de laadvloer van zijn auto vol te pakken. En zo kon het zijn dat er wederom een vrachtje werd verhuisd. Uw Hoofdredacteur is overigens benieuwd in welke wereld hij vandaag geacht wordt te leven!

Wordt vervolgd.....   

Van Vaderdag en de kleine zeemeermin.....

Het is vandaag Vaderdag, 17 juni 2012 op het tamelijk bewolkte eiland Curaçao. Op deze zondag werd Uw Hoofdredacteur dan ook al redelijk vroeg in de ochtend gewekt door de Olijke Twee en door Moeder de vrouw. Onder luid gezang ('Vader Slaapkop, slaapt gij nog?') werd Uw Hoofdredacteur richting de ontbijttafel gedirigeerd om, aldaar aangekomen, allerhande fraaie cadeaus in ontvangst te mogen nemen. Dochterlief overhandigde zelfgemaakte koekjes, zoonlief een Papagaai die memopapiertjes bevatte en van Moeder de vrouw waren er een tweetal mooie shirts afkomstig van de gisteren met veel gejuich ontdekte Espritwinkel. U ziet, Uw Hoofdredacteur werd dus uitermate goed bedacht, hetgeen overigens het gehele weekeinde al het geval is. U kunt er, zoals te doen gebruikelijk, alles over lezen in deze editie van "een zonnig avontuur."

Gisterenavond was het eindelijk zover. Zoals U zich wellicht nog weet te herinneren had dochterlief, Julia geheten, een zwaar programma deze week. Zij diende immers een drietal malen op te treden voor een uitverkochte zaal. De voorstellingen stonden in het teken van Disney figuren en dochterlief speelde de rol van Ariel, de kleine zeemeermin. Welnu, gisterenavond vond de laatste voorstelling plaats en het gezin Hoofdredacteur was het gelukt om een van de felbegeerde toegangsbewijzen te bemachtigen. Tegen half acht in de avond werden de plaatsen, met hooggespannen verwachtingen, ingenomen en kon de voorstelling beginnen.

Het moet gezegd, het was een productie zoals Uw Hoofdredacteur die had verwacht in een echte theatervoorstelling te kunnen aanschouwen. Het was een uitermate boeiend en professioneel geheel. Trotser dan trots zag het gezin Hoofdredacteur dochterlief het podium betreden en een perfect optreden verzorgen (om dochterlief vanaf seconde 40 te zien: klik dan hier). Moeder de vrouw werd er zelfs enigszins emotioneel van. Een klaterend applaus volgde. Zelf bleef dochterlief rustig onder alle aandacht: "Ik blijf gewoon mijn hele leven op ballet. Ze maken zoveel foto's van me! En dat is heel erg leuk voor me." In elk geval was het een optreden wat Uw Hoofdredacteur niet snel zal vergeten.

Vrijdag ontving Uw Hoofdredacteur dat Jumping Paul geveld was. Hij liet weten ziek te zijn en voornemens te zijn de rest van de dag te gaan doorbrengen in een lekker warm bed. Hij had waarschijnlijk iets verkeerds gegeten, zo berichtte hij. Nu moet U weten dat Jumping Paul de dagen doorkomt door het eten van een soort biscuitjes en niet meer dan dat. Waarschijnlijk bedoelde hij dat dan ook toen hij aangaf dat de ziekte werd veroorzaakt door het eten. Gisteren had Uw Hoofdredacteur nog even contact met Jumping Paul. Deze liet weten dat hij inmiddels een uitstekend medicijn tegen zijn klachten had gevonden. Het schijnt afkomstig te zijn uit een Belgisch klooster, echter het fijne weet Uw Hoofdredacteur er ook niet van. Als het maar helpt opdat Jumping Paul weer snel opknapt, dat is immers het belangrijkste?

Het is dus Vaderdag vandaag, nog vroeg in de ochtend. Uw Hoofdredacteur zit al geheel opgedoft klaar om te gaan vertrekken naar het strand van Kokomo beach. De Olijke Twee zijn er ook al helemaal klaar voor. Gehuld in een Oranje outfit die afgelopen vrijdag in de brievenbus van Huize Hoofdredacteur werd afgeleverd. Afkomstig van neef Jim en diens eega Yvonne uit Almelo werd dit pakje door de Olijke Twee met gejuich ontvangen. En vandaag kon het voorlopig wel eens de laatste kans zijn om de outfit te dragen. Een dagje naar het strand dus. Moeder de vrouw gaat er een diepe duik maken en Uw Hoofdredacteur zal het geheel, vanaf zijn strandstoel, door zijn oogleden kunnen bekijken. Wellicht dat er vanmiddag dan nog de gelegenheid zal zijn een voorzichtige blik te werpen op het grote scherm dat prominent voor de tribune van Kokomo is opgehangen. We zullen het zien.....

Wordt vervolgd.....