Soms is het beter iets moois te verliezen.....

Nu het vandaag vrijdag 22 juni 2012 is geworden op het heerlijk warme eiland Curaçao, is het weekeinde, zoals U zult begrijpen, weer redelijk dichtbij. Een broeierige werkweek kan dan ook vanmiddag eindelijk worden afgesloten. Vele zweetdruppels heeft het team deze week vergoten, want och, wat was het heet! Maar goed, een tweetal vrije dagen wacht waardoor de batterij weer kan worden opgeladen voor de dagen na dit weekeinde. Zoals U dat inmiddels wel gewend bent, gebeurde er de afgelopen dagen weer van alles op dit zo fraaie eiland. Daarnaast staat er ook vandaag wel weer een memorabel feit te wachten. U wordt er snel over bijgesproken in deze editie van "een zonnig avontuur."

Op Curaçao, Uw Hoofdredacteur verhaalde er al eerder over, loopt het schooljaar ten einde. Op de school die wordt bezocht door de Olijke Twee, de Schroederschool geheten, heeft dat elk jaar weer de nodige consequenties. Het is namelijk zo, dat veel uitzendingen van Nederlandse werknemers naar dit mooie eiland, aflopen aan het einde van een schooljaar. En zo zal het dan ook kunnen zijn dat er volgende week vrijdag, na de laatste lesdag, volle vliegtuigen vertrekken met naar Nederland terugkerende mensen. Voor de school is dus de consequentie dat er veel leerlingen definitief terug zullen gaan keren naar het Vaderland. En vervolgens heeft ook dat gevolgen voor de Olijke Twee. Beiden raken namelijk vriendjes en vriendinnetjes kwijt waarmee  ze soms al drie jaar lang op school zaten. Zo raakt dochterlief Julia haar hartsvriendinnetje Naomi kwijt en verliest zoonlief Levi zijn grote liefde Pien. Zoals elk jaar, nam de Schroederschool gisterenavond afscheid van al deze leerlingen en van groep 8, die immers vertrekt naar het voortgezet onderwijs. Steevast is het die groep 8 die op de afscheidsavond dan een musical opvoert. Zo ook dus gisterenavond. Het massaal opgekomen publiek, op verzoek geheel in het wit gehuld, vermaakte zich kostelijk met de geweldige uitvoering van "de deeltjesversneller", waarbij allerlei gebeurtenissen uit het verleden een plek kregen. Zo was er te zien hoe Wolfgang Amadeus Mozart een bekende componist werd en werd de maanwandeling uit 1969 ten tonele gebracht. Daarna, toen het applaus was weggestorven, werd het afscheidslied gezongen door de vertrekkende leerlingen. Dat leidde hier en daar tot een enkel traantje en bij dochterlief Julia tot een heuse waterval. U ziet, afscheid nemen blijft soms een hard gelag.

Vanmiddag is het dan eindelijk zover. Samen met vele locale collega's zal er afscheid genomen gaan worden van de heer Angelus die binnenkort eveneens vertrekt naar zijn koude kikkerlandje. Al vroeg in de ochtend zag Uw Hoofdredacteur hem met een wat schuchter gezicht rondlopen om handenschuddend afscheid te nemen van collega's waarmee hij de laatste twee jaar had samengewerkt. Het leek een beetje als hinken op twee gedachten: enerzijds trekt het vooruitzicht om naar 'huis' en de kou, familie en vrienden terug te keren en anderzijds is het niet leuk om afscheid te nemen. Vanuit het adagium: "Soms is het beter iets moois te verliezen. Beter verliezen dan dat je het nooit hebt gehad", zal er vanmiddag nog een hapje en een drankje worden genuttigd waarna het vertrek van de heer Angelus een feit zal zijn. Uw Hoofdredacteur zal hem missen, wederom een Hoofdrolspeler die vertrekt. Hoe het afscheid zal verlopen? Daarover wordt U in een volgende editie vast nader geïnformeerd.   

Morgen is het een spannende dag voor de allergrootste kleine vriend van Uw Hoofdredacteur. Het is namelijk zo dat de jongste olijkerd, Levi geheten, morgen geacht wordt af te zwemmen voor zijn zwemdiploma B. Zelf maakt hij zich er geenszins druk om: "Het komt wel goed hoor Pap. Het meest belangrijke voor mezelf is het feit dat ik een mooi cadeau krijg als ik slaag. En Julia krijgt dan een kleinigheidje. Kijk, dat zijn de dingen waar je het eigenlijk voor doet!" U begrijpt, Uw Hoofdredacteur ziet de dag van morgen vol vertrouwen tegemoet. Weer een mijlpaal die behaald kan worden voor mijn grote vriend!

Wordt vervolgd.....