Afscheid met een lach en een traan.....

Het is vandaag maandag 25 juni 2012 geworden op het fraaie eiland Curaçao. In alle vroegte, het zal zo ongeveer tegen half zeven in de ochtend zijn geweest, toen Uw Hoofdredacteur bijna was aangekomen op zijn werk, viel de regen met bakken uit de hemel op dit, normaliter zo zonnige, eiland. Overigens was de verkoeling maar van zeer korte duur, een uurtje later brandde de zon weer als vanouds. Het is maandag vandaag, het weekeinde is derhalve wederom afgesloten. Voor Moeder de vrouw en de Olijke Twee wacht nog een weekje school, waarna de vakantie een aanvang zal kunnen nemen. Voor Uw Hoofdredacteur duurt dat nog wat langer, maar ook voor hem gloren aan de horizon de vrije dagen. Echter, voordat het daadwerkelijk zover is, is het allereerst tijd om U weer te voorzien van een nieuwe editie van "een zonnig avontuur."

De vakantie zit er dan weliswaar aan te komen voor de verschillende teamleden, er gebeurt echter nog wel wat meer om je druk over te maken op dit zo fraaie eiland. In een drietal gevallen namelijk, dient er de komende weken verhuisd te worden naar een andere woning. Zo zal er verkast worden door de familie Pinoccio, de familie Hoofdredacteur en de familie Angelus. U begrijpt, volop is er sprake van stress. Met name mevrouw Angelus is zo langzamerhand letterlijk getekend door de ellende waarin zij gevoelsmatig is terecht gekomen. Ook Uw Hoofdredacteur heeft er de handen vol aan. Zo diende het zwembad, dat reeds was overgenomen door de nieuwe bewoners, gesloopt te worden vanwege een onherstelbare lekkage. Omdat het daarvoor overdag veel te heet is, besloot Uw Hoofdredacteur het gevaarte te gaan slopen in de nacht van zaterdag op zondag. Een mooi klusje, wat in de nachtelijke uren redelijk koel kon worden uitgevoerd. De komende weken zal de familie Hoofdredacteur vervolgens zo langzamerhand hun spullen moeten gaan overbrengen naar de woning die, tot op heden, in gebruik is bij de familie Angelus. Het enige wat nog diende te gebeuren, was het aanbrengen van hekwerken om de hondjes van de familie Hoofdredacteur niet de kans te geven om te ontsnappen. Met dank aan mevrouw Angelus, die een prachtige bouwtekening aanleverde, is die klus al op een haar na gepiept. De komende weken zal wel duidelijk worden waar de verschillende families in de praktijk nog tegenaan zullen gaan lopen!

De (veel) rustiger Fries is zich inmiddels aan het voorbereiden op de komende trip naar Costa Rica. Nu is er aldaar, op dit moment, sprake van een regenseizoen. Dikke laarzen en regenjassen dienden dan ook in de koffer niet te ontbreken. Wat ook niet mocht ontbreken, waren de juiste vaccinaties. En zo kon het zijn dat de (veel) rustiger Fries de afgelopen dagen bijzonder druk was om de juiste injecties te vergaren. Dat lukte hem uiteindelijk in slechts een dag of drie, hetgeen op dit bijzondere eiland welhaast een snelheidsrecord mag worden genoemd. Slechts eenmaal zat de (veel) rustiger Fries voor Jan met de korte achternaam te wachten bij de locale GGD op degene die hem de spuiten zou toedienen. De injecteur verscheen echter uiteindelijk volstrekt niet, hetgeen de reden vormde om het een dag later nog maar eens te gaan proberen. En, inmiddels is de injectielijst van de (veel) rustiger Fries dan ook geheel afgetekend en kan hij uitermate verantwoord vertrekken richting de jungle van Costa Rica.

Gisteren was het de heer Pinoccio gelukt om een rondleiding te krijgen bij L'Aldea. Nu zult U zich wellicht afvragen: Wat is nu eigenlijk L'Aldea? Welnu, het betreft hier een zeer bijzonder restaurant, Braziliaans van origine, hetgeen is volgebouwd met allerlei Maya beelden, terraria en volières. Tijdens de rondleiding konden er dan ook veel verschillende, vaak bontgekleurde dieren worden waargenomen. De heer Pinoccio toonde zich vanochtend uitermate tevreden over hetgeen hij had kunnen bewonderen. Hij raadde dan ook met klem aan om eens een bezoek te gaan brengen aan deze bijzondere locatie. Mocht U ooit in de gelegenheid zijn? U vindt L'Aldea aan de weg naar Sint Catherina.

De Olijke Twee geniet dus deze week van de laatste schoolweek. Een laatste week waarin de dagen gekend worden door een lach en een traan, Uw Hoofdredacteur verhaalde daar enige tijd geleden al enigszins over. Aan de ene kant een zeer leuke week, met bezoeken aan een heuse Ranch en zogenaamde speelgoeddagen, aan de andere kant overheerst verdriet omdat er, zeker in het geval van dochterlief Julia, afscheid genomen dient te worden van hartsvriendin Naomi. Gelukkig bestaan er fototoestellen en fotolijstjes. Uw Hoofdredacteur was vandaag, in alle vroegte, dan ook al druk bezig om een aantal fotootjes, op het formaat van een lijstje in de vorm van een hartje, passend afgedrukt te krijgen. Het moet gezegd, dat viel nog geenszins mee. Dan weer was het fotopapier niet goed ingebracht in de printer, met als gevolg dat de gekleurde inkt onmiddellijk van het papier afdroop, dan weer lukte het niet om het juiste formaat af te drukken. Na een goed gesprek te hebben gevoerd met de printer, waarbij fikse klappen werden uitgedeeld, bleek het ineens een stuk beter te gaan. Kan er in elk geval afscheid worden genomen met een tastbare herinnering!

Wordt vervolgd.....