Voortschrijdend inzicht of.......????

Het is inmiddels de laatste dag van de maand mei op het lekker warme eiland Curaçao. Vrijdag 31 mei 2013 is het, om wat specifieker te zijn. Het is de laatste werkdag van de week alvorens een, voor Uw Hoofdredacteur, uitermate druk weekeinde zal gaan aanbreken. Maar daarover later meer. Zojuist heeft Uw Hoofdredacteur de Olijke Twee afgeleverd op school en daarbij nam hij voorlopig  afscheid van dochterlief Julia die gaat logeren bij een vriendinnetje. Dat betekent dat het onmiddellijk een stuk rustiger zal worden in Huize Hoofdredacteur dit weekeinde. Voeg daarbij het feit dat Moeder de vrouw, vanwege een onverwacht ingrijpende familiegebeurtenis in Nederland, met spoed naar datzelfde Nederland zal moeten vliegen, en U begrijpt dat het uitermate stil zal worden in Boca Sami. Nou ja stil, Uw Hoofdredacteur zal fiks aan de bak moeten nu de zorg voor het huishouden de komende week slechts op zijn schouders terecht zal gaan komen. Het vergde dus wel het een en ander aan organisatie om alle activiteiten de komende week, zoals daar zijn muziekles, karate, ballet, streetdance en verschillende verjaarspartijtjes, verantwoord in de planning weg te zetten. Uiteindelijk is dat allemaal echter prima gelukt, met dank aan collega Bullie, en kan Moeder de vrouw gerust per grote KLM Boeing het luchtruim kiezen. Ook voor de Olijke Twee bleek de plotselinge trip van Moeder de vrouw geen onoverkomelijk probleem, mits Uw Hoofdredacteur beloofde dat er eveneens sprake zal zijn van een "rijstvrije" week. Welnu, schermen met McDonald's doet wonderen, Uw Hoofdredacteur weet dat inmiddels uit eigen ervaring.

De politieke schermutselingen op dit zo mooie eiland duren nog immer voort. In een eerdere editie deed Uw Hoofdredacteur al uitgebreid verslag van de strijd tussen "de vijf" en het hoofdbestuur van de politieke partij Pueblo Soberano. Welnu, wat er zich heeft afgespeeld weet niemand buiten de betrokkenen zelf, maar het was wel zeer verrassend te noemen dat de leden van het genoemde hoofdbestuur gisteren massaal hun ontslag indienden. Had dit bestuur een dag eerder nog het stellige voornemen uitgesproken om de vijf dissidenten wellicht te royeren, waardoor opnieuw een politieke crisis op dit eiland zou gaan ontstaan, gisteren verdween dat voornemen als sneeuw voor de zon. Kwam men spontaan tot inkeer, werd men wellicht onder druk gezet vanwege de enorme financiële belangen die nu immers onlosmakelijk zijn verbonden met politieke macht op Curaçao, we zullen het waarschijnlijk nooit te weten komen. Nu laat het vervolg zich raden: het bestuur is inmiddels deels afgetreden en daarmee is de noodzaak om uit de partij te stappen voor de "vijf" niet langer aanwezig.

En, zo zal het dan ook waarschijnlijk zo zijn dat komende maandag, 3 juni, de nieuwe bewindslieden zullen worden geïnstalleerd met de heer Ivar Asjes als nieuwe Minister-president van Curaçao. De heer Asjes, op wie tijdens de laatste verkiezingen zo ongeveer 830 stemmen werden uitgebracht, lijkt daarmee definitief de macht binnen Pueblo Soberano te hebben verworven. Onder een groot gedeelte van de inwoners van dit eiland leidt dit tot ongeloof en angst. Men is bang dat de relatie met de andere landen binnen het Koninkrijk der Nederlanden, die juist de afgelopen maanden weer enigszins was genormaliseerd, wederom snel zal verslechteren. Daarnaast heerst ongeloof nu velen zich volstrekt niet kunnen voorstellen dat de heer Asjes, die niet bepaald van onbesproken gedrag is, ongeschonden door de zogenaamde ministeriele screening is gekomen. Hoe het ook moge zijn, Uw Hoofdredacteur houdt het erop dat de heer Asjes maandag zal worden geïnstalleerd. Dat Curaçao voorlopig weer een ongewisse toekomst tegemoet zal kunnen zien, dat staat echter buiten kijf! Daarmee kan Uw Hoofdredacteur zich echter voorlopig niet vermoeien. Hem wacht immers het huishouden!

Wordt vervolgd.....       

Hommeles op Curacao met "de Vijf!"

Het  is vandaag donderdag 30 mei 2013 geworden op het zeer warme eiland Curaçao. Nog immer schijnt steevast de zon met grote kracht op de bewoners en andere aanwezigen op dit fraaie eiland. Met temperaturen die, ook vandaag, weer zullen oplopen tot ver boven de dertig graden Celsius, zou je bijna vergeten dat het elders op de aardbol geheel ander weer kan zijn. Iets waarover men volgens Uw Hoofdredacteur in Nederland kan meepraten. Overigens stijgt, sedert gisterenmiddag, de temperatuur op Curaçao niet slechts door de zon. De gebeurtenissen van de afgelopen 24 uur veroorzaakten namelijk verhitte hoofden, alom op het eiland. Iets waarover Uw Hoofdredacteur U, zoals U dat inmiddels wel bent gewend, uitgebreid zal informeren in deze editie van "Een Zonnig Avontuur."

Uw Hoofdredacteur schreef het al in zijn editie van gisteren: 3 juni aanstaande is de dag dat het nieuwe, vanuit de politiek samengestelde, Kabinet zal worden geïnstalleerd. Door de partij van wijlen de heer Wiels zou, indachtig het kort voor Wiels zijn dood opgestelde advies in de richting van de formateur, de heer Asjes worden voorgedragen als Minister-president van Curaçao. Welnu, gisterenochtend, kort voor de persconferentie waarin de bewuste partij, Pueblo Soberano, haar ministers zou presenteren, brak het tumult los. Het bleek dat 5 prominente leden van de partij, allen Statenleden, zich plots niet meer hadden kunnen vinden in de eerdere voordracht van de heer Wiels. Een van de te installeren ministerskandidaten werd namelijk plots gepasseerd en er werd bekend gemaakt dat er een nieuwe ministerskandidaat was gevonden in persoon van een dame die tot voor kort de secretaresse van de heer Asjes was. Vervolgens waren de rapen gaar!

Het bestuur van de Pueblo Soberano vervolgens, waarvan overigens de broer van wijlen de heer Wiels deel uitmaakt, kon zich volstrekt niet met deze gang van zaken verenigen en nodigde de 5 prominenten verschillende malen uit voor een gesprek. "De vijf" weigerden vervolgens echter daaraan mee te werken en maakten gisterenmiddag bekend dat zij zich wensten af te scheiden van de Pueblo Soberano, daarmee de banden verbrekend met de partij van de heer Wiels. Vervolgens maakten zij, in een persconferentie, bekend dat de afvalligen onder de naam "Aktion Civil" verder zullen gaan en dat zij de heer Asjes als Minister-president wensen voor te dragen. Dat nu lijkt echter constitutioneel onmogelijk. Immers, als de vijf niet langer deel uitmaken van Pueblo Soberano, dan gaan zij als onafhankelijk Statenleden verder en niet als partij. Nu zij dan ook geen partij kunnen vormen en niet groter dan slechts een onafhankelijk Statenlid zijn, is plotsklaps de partij PAIS de grootste partij. En zou die partij dientengevolge ook het recht hebben om een Minister-president voor te dragen.

U begrijpt het al: het is weer chaos alom! Wie wordt er nu Minister-president en wie wordt er nu Minister? Komt er nu wel of niet een nieuw Kabinet of moet het demissionaire takenkabinet voorlopig voort regeren? Komen er nu weer nieuwe verkiezingen of werden er weer snel bondjes gesloten? Allemaal vragen die pas de komende dagen beantwoord zullen gaan worden waarschijnlijk. Hoe het ook moge zijn: de erfenis van de heer Wiels lijkt al te zijn verkwanseld. In ieder geval gaat dit eiland weer een enorme periode van onzekerheid tegemoet, daar waar juist de laatste maanden, in politiek opzicht, rust was gecreëerd. Was er in voorgaande weken al het gerucht als zou de heer Wiels zijn vermoord vanuit zijn eigen partij, de gebeurtenissen van gisteren lijken dit, in figuurlijke zin, bepaald niet te ontkrachten! Uw Hoofdredacteur is dan ook uitermate benieuwd naar het vervolg, iets waarover hij U vast en zeker in volgende edities nader zal informeren.

Wordt vervolgd.....      

Een nieuw Kabinet en een groene trompet!

Vandaag is het woensdag 29 mei 2013 geworden op het nog schemerige eiland Curaçao. Er wacht uw Hoofdredacteur een zeer drukke werkdag, reden dus om op tijd de echtelijke sponde te gaan verlaten. Het heeft er alle schijn van dat ook de dag van vandaag weer vele zweetdruppeltjes op het gelaat van Uw Hoofdredacteur tevoorschijn zal laten komen nu de verwachting is dat de temperatuur zal oplopen tot 33 graden Celsius. En, U begrijpt: dan is het warm, heel warm op Curaçao. Maar goed, Uw Hoofdredacteur zal zich er vast en zeker weer met verve doorheen slaan, dat is immers al vier jaren lang gelukt. Terwijl Moeder de vrouw en de beide olijkerds zich hebben voorgenomen vanmiddag heerlijk te gaan zwemmen, kent Uw Hoofdredacteur dus vandaag een geheel ander doel. Er dient fiks productie gemaakt te worden nu er aan alle kanten bouwactiviteiten worden ontplooid in de organisatie waar collega Bullie en Uw Hoofdredacteur dagelijks vertoeven. Tijd om U derhalve snel even bij te praten over de laatste ontwikkelingen op dit eiland.

3 juni: dat wordt de dag! Wellicht dat U zich afvraagt wat er dan staat te gebeuren, dus Uw Hoofdredacteur zal U daarover snel informeren. Zoals U zich wellicht nog wel weet te herinneren is het inmiddels alweer ongeveer 6 maanden geleden dat er op Curaçao een zogenaamd "takenkabinet" werd geïnstalleerd. Daarbij was de afspraak dat dit kabinet met "vakministers" minimaal zes maanden aan het bewind zou zijn, waarna vervolgens de politiek een nieuw kabinet zou gaan samenstellen. Welnu, de politiek vindt het inmiddels genoeg en acht het inmiddels tijd geworden daadwerkelijk een politiek kabinet te gaan installeren. En, juist die installatie staat gepland op 3 juni aanstaande. Vandaag worden de verschillende kandidaten door de verschillende partijen gepresenteerd, iets waarnaar reikhalzend wordt uitgekeken. De partij Pueblo Soberano, als grootste partij tevoorschijn gekomen uit de laatste verkiezingen, zal de premier gaan leveren. Deze partij, die tot voor kort onder leiding stond van wijlen Helmin Wiels, schuift hoogstwaarschijnlijk de heer Ivar Asjes als Minister-president naar voren. Een man met een verleden! Verguisd als eerdere Statenvoorzitter en genoemd in vele duistere zaakjes, lijkt het er desalniettemin op dat hij ongeschonden door de ministeriele screening is gekomen. Reeds nu levert zijn voorgenomen kandidatuur al vele discussies op. Uw Hoofdredacteur is dan ook ten zeerste benieuwd naar het vervolg. Vanzelfsprekend wordt U daarover, in latere edities, volledig geïnformeerd.

Dochterlief Julia heeft het afgelopen jaar elke zaterdag muziek- en zangles gevolgd. Op haar blokfluitje leerde zij muzieknoten te herkennen en in de goede volgorde af te spelen. Soms met bloed, zweet en tranen. Het resultaat mag er echter zijn nu het meiske de meest geweldige liederen uit het fluitje blijkt te kunnen toveren. "Nu wordt het echter tijd voor een echt instrument", zo liet het dametje alweer enige tijd geleden weten. Welnu, na een proefles gitaarspelen te hebben gevolgd en daarna vrolijk een les piano te hebben gepingeld, staat de definitieve keuze inmiddels vast. Binnenkort zal de olijkerd wekelijks plaatsnemen achter een piano om te trachten al die toetsen onder de knie te krijgen. Voor zoonlief Levi leidde dat besluit direct tot een vraag: "Pap? Nu Julia piano gaat leren bespelen, wil ik graag op trompetles! En, niet zo maar naar trompetles. Nee, ik wil een groene trompet leren bespelen, want dat vind ik mooi. Liever zou ik trouwens nog op drumles gaan, maar dat gaat helaas niet lukken. Het is namelijk zo dat mijn vriendje Guus op drumles zit. Daarvoor moest zijn vader een drumstel kopen en dat was de laatste in de winkel! Ik kan dus niet op drumles. Dan kies ik dus graag voor de groene trompet. Kan dat Pap?" Uw Hoofdredacteur dacht eens diep na en vertelde het mannetje dat, alvorens een instrument zou mogen worden bespeeld, allereerst de blokfluit bedwongen zou moeten worden om spelenderwijs muzieknoten te leren herkennen. Daarmee was het ventje het, na een uurtje bedenktijd, volkomen eens. En, zo kan het dus zijn dat Uw Hoofdredacteur onverdroten doorgaat met de wekelijkse zaterdagtrip naar de blokfluitles. Alleen ditmaal met een andere muzikant!

Wordt vervolgd.....

Hoezo een geweldige aanbieding?

Het is vandaag alweer dinsdag 28 mei 2013 geworden op het warme eiland Curaçao. Zelfs de afgelopen nacht was de temperatuur nog hoog en het ziet er naar uit dat ook vandaag de zon weer onbarmhartig fel zal schijnen. Op een werkdag als vandaag wordt er dan ook heel wat afgepuft, zeker wanneer U zich realiseert hoe ingewikkeld die werkdagen eigenlijk zijn. Maar goed, die ingewikkeldheden maken wel dat de tijd sneller dan snel verstrijkt. De werkdagen lijken dan ook maar kort te duren en zijn om vooraleer Uw Hoofdredacteur zich dat beseft. Het is dus dinsdag vandaag, hetgeen betekent dat de maandag als start van de week alweer is verdwenen. Echter, er gebeurde overigens wel weer van alles op de dag van gisteren. Reden voldoende dus om U weer eens ouderwets bij te praten over de actuele ontwikkelingen op dit zo fraaie eiland.

De maandag is steevast een enorm drukke dag in Huize Hoofdredacteur. Immers, op die dagen is Moeder de vrouw drukker dan druk om de beide olijkerds, Julia en Levi geheten, tijdig op verschillende plekken op dit eiland af te leveren. Allereerst dient dochterlief Julia te verschijnen op "Streetdance", waarna zij gisteren snel vervoerd diende te worden naar pianoles. Is die les vervolgens geëindigd, dan snelt Moeder de vrouw naar de locale marinebasis om daar zoonlief in de dojo af te leveren voor een nieuwe karateles. De maandag is dan ook een dag waarop de leden van het gezin meer dan voldoende beweging krijgen; al geldt dat overigens beduidend minder voor Uw Hoofdredacteur. En, steevast leveren al die logistieke bewegingen wel weer ergens op die drukke middag fraaie plaatjes op. Zo ook gisteren. Zoonlief Levi namelijk heeft zich voorgenomen om in een mum van tijd de verschillende kleuren banden te doorlopen om maar zo snel mogelijk te kunnen beschikken over een zwarte band om zijn lijf. Iets wat de sensei, als baas van de dojo, feilloos in het snotje heeft. Om het mannetje enthousiast te houden mocht hij gisteren dan ook even kort de zwarte band van de sensei uitproberen. U ziet het: het ventje straalde als nooit tevoren en hij voelt zich dan ook nog veel meer gesterkt in zijn voornemen! "Ik voel me echt al direct sterker als ik een zwarte band om heb Pap. Die haal ik dus snel even", zo weet the karatekid.

Uw Hoofdredacteur schreef het al in een eerdere editie: op Curaçao wordt zeer binnenkort het allereerste Curaçao Songfestival voor kids georganiseerd. Een evenement waar dochterlief zich nu al ten zeerste op kan verheugen en waarvoor zij zich dan ook per omgaande aanmeldde. Zelf mocht zij een liedje uitzoeken, mits daarvoor ook instrumentale begeleiding beschikbaar zou zijn. Welnu, dat gelukte hoor! Met grote trots presenteerde zij dan ook op haar muziekschool het lied "Tik Tak". Uw Hoofdredacteur vond daarvan namelijk een zogenaamde karaokeversie en dat heeft hij geweten ook. Er moet immers fiks geoefend worden op een mooie vertolking van het betreffende nummer. Met in haar hand een microfoon doet dochterlief dan ook hele dagen niets anders dan het lied vol overgave te vertolken. Uw Hoofdredacteur is dan ook ten zeerste benieuwd of het grietje op de dag van de wedstrijd überhaupt nog iets van een stem zal hebben overgehouden! Zelf durft zij wel degelijk alvast te toasten op de overwinning. Als dat maar geen domper op de vreugde gaat opleveren.  

Dan is het zo dat, ook op Curaçao, over niet al te lange tijd wordt gevierd dat Vaders het volstrekt niet gemakkelijk hebben op deze wereld. Het is dan ook, volkomen terecht, binnenkort Vaderdag. En, U zult begrijpen dat deze heuglijke gebeurtenis op Curaçao, en zo ook in Huize Hoofdredacteur, uitbundig wordt gevierd. En, bij zo een memorabele gebeurtenis horen vanzelfsprekend ook cadeautjes. Om het uitzoeken van een geschikt presentje te vergemakkelijken wordt de brievenbus van het gezin Hoofdredacteur gelukkig welhaast dagelijks volgepropt met krantjes vol aanbiedingen. Een ervan wil Uw Hoofdredacteur U niet onthouden. Onmiddellijk viel gisteren namelijk zijn blik op een aanbieding die er mocht zijn: een geweldige koffiemachine werd aangeprezen. En, koffieleut als hij is, daar had Uw Hoofdredacteur wel oren naar. Helaas, helaas! Weliswaar valt het krantje in de bus vol schitterende aanbiedingen, in werkelijkheid blijkt er nauwelijks iets uit te koop te zijn. Vast en zeker geschreven door een vrouwelijke Hoofdredacteur die het huishouden beheert!

Wordt vervolgd.....

Op weg naar een vaarbewijs!

Een nieuwe werkweek is weer aangebroken op het zo fraaie eiland Curaçao. Het is vandaag maandag 27 mei 2013 en het weekeinde zit er weer op voor Uw Hoofdredacteur. Sneller dan snel verstreken de dagen en voordat het besef er werkelijk is, is de maandag alweer aangebroken. Een drukke werkweek, met waarschijnlijk weer allerlei onverwachte ontwikkelingen, ligt in het verschiet. We zullen zien wat de week weer brengt. Het was een weekeinde vol zon en vertier op Curaçao. De temperatuur was hoog als vanouds en het was er weer eens prima vertoeven. Het is dan ook goed even terug te kijken op dat weekeinde en U te informeren over de ontwikkelingen op dit mooie plekje aarde. En, zoals te doen gebruikelijk, dient daartoe deze editie van "Een Zonnig Avontuur."

Gisteren bracht de dag eigenlijk alles waarop Uw Hoofdredacteur bij voorbaat op had gehoopt. In de eerste plaats gelukte het de Deventer Go Ahead Eagles om na vele jaren terug te keren op het hoogste niveau van de Vaderlandse voetbalcompetitie. Gekluisterd aan zijn laptop zag Uw Hoofdredacteur geen echt goede, maar wel spannende wedstrijd. Die ontlading van spelers en supporters na het laatste fluitsignaal: echt geweldig. Nadien bracht het gezin Hoofdredacteur een aantal ijskoude uren door in de vriescel die op Curaçao bioscoop heet. Het is, door de vele airco's, onmogelijk om zonder thermo ondergoed langer dan een kwartiertje naar een film te kijken. Dik gekleed werd er dan ook gekeken naar de film "Epic 3" waarbij Uw Hoofdredacteur ogen tekort kwam om al het moois, in 3D, te kunnen zien. Toen het gezin Hoofdredacteur vervolgens ook nog werd genood door de buurtjes Michelle en Jeroen om hun nieuwe keuken te komen inwijden, kon de dag niet meer stuk. Met een heerlijke maaltijd, Italiaanse muziek en goede wijnen sloten Moeder de vrouw en Uw Hoofdredacteur het weekeinde in stijl af.

Dan ontving Uw Hoofdredacteur uitvoerig bericht van de heer Pinoccio. U kent hem vast nog wel, de collega die alweer enige tijd geleden definitief naar Nederland terugkeerde. Hij moet overigens nog wat wennen aan de Nederlandse klimatologische omstandigheden, zo is althans de indruk van Uw Hoofdredacteur. Nu is de heer Pinoccio echter geen type wat zich snel uit het veld laat slaan, dat weet Uw Hoofdredacteur uit eigen ervaring. Welnu, klaarblijkelijk speelt de heer Pinoccio met de gedachte om, op wat langere termijn, te gaan rentenieren op Curaçao. Om de dagen dan wat zinvolle inhoud te kunnen geven, leek het de heer Pinoccio een goede gedachte om een zogenaamd vaarbewijs te gaan halen. Met zo een vaarbewijs zou het namelijk, in de toekomst, mogelijk zijn om rond te dobberen met een bootje op de Curaçaose wateren. En, zo kon het dan ook zijn dat gisteren de eerste les op het programma stond. Trots als een pauw stuurde de heer Pinoccio een foto aan Uw Hoofdredacteur op. Zo te zien zal het behalen van eerdergenoemd vaarbewijs voor de heer Pinoccio geen enkel probleem gaan vormen!

Gebeurde er dan helemaal niets vervelends op Curaçao het afgelopen weekeinde? Jawel hoor, zoals regelmatig op dit eiland ging het op sommige plaatsen weer behoorlijk mis. Zo viel er ook ditmaal een schietpartij met dodelijke afloop te betreuren op dit eiland en waren er daarnaast weer verschillende overvallen. U ziet, van de weekeinden kan over het algemeen wel worden genoten, mits de plaats van bestemming nauwkeurig wordt uitgekozen. Niet overal, zo blijkt maar weer eens, is het immers veilig. Maar, voor het gezin Hoofdredacteur en voor collega Bullie, die alweer enige tijd tegenover Uw Hoofdredacteur op de werkplek is gesitueerd, was het ook dit weekeinde weer "Hopi Bon" op Curaçao.

Wordt vervolgd.....  

Wat zijn de weekeinden toch heerlijk!

Het is vandaag zondag 26 mei 2013 op het zonnige eiland Curaçao. Het is nog vroeg in de ochtend en toch is Uw Hoofdredacteur al een aantal uren paraat. Zo tegen de klok van half zeven immers meldde zich de jongste olijkerd, Levi geheten, met de mededeling dat hij wel heel erg veel zin in een broodje met chocoladepasta zou hebben. En, zoals steevast op de zondagochtenden, is het dan de beurt aan Uw Hoofdredacteur om te zorgen voor het ontbijt. Een bijkomend voordeel is dan overigens wel gelegen in het feit dat van de gelegenheid gebruik gemaakt kan worden om live de Vaderlandse voetbalwedstrijden te aanschouwen. Heerlijk gezeten in het zonnetje, een kopje koffie binnen handbereik maakt dat de zondagochtenden om in te lijsten zijn.

Gisteren was het eveneens een dag die in het teken stond van ontspanning. In de vroege ochtend vertrok Moeder de vrouw met dochterlief Julia richting de wekelijkse muziekles, die gisteren in het teken stond van de viool. Het was een uitermate geslaagde ochtend, zo wist Moeder de vrouw, met vioolspel wat haar armen kippenvel had bezorgd. Dochterlief had eveneens een leuke mededeling nu blijkt dat over enige weken een heus Curaçaos Junior Songfestival op de agenda staat. Een songfestival waar dochterlief vast en zeker aan zal deelnemen met een liedje wat zij zelf heeft uitgezocht. U ziet, een grootse carrière als zangeres ligt beslist in het verschiet. Terwijl de beide dames dus druk waren met muzieknoten, wachtte Uw Hoofdredacteur een geheel andere taak. Er dienden namelijk vele tassen boodschappen te worden ingeslagen nu, later op de middag, collega Bullie zich zou melden voor een heuse BBQ. Samen met zoonlief Levi werd daarom koers gezet naar de grutter die steevast "op de kleintjes past." Het mannetje keek, in de winkel aangekomen, even snel in het vak met vleeswaar om vervolgens op te merken dat het een uitstekende zaak zou zijn wanneer er witte broodjes met kipfilet americain zouden worden ingekocht om de eerste honger te stillen. U begrijpt, dat was een prima suggestie.

 

Zo tegen de klok van tweeën meldde zich de heer Bullie. Hij werd door de Olijke Twee met gejuich begroet aangezien hij twee zakken met marshmallows meevoerde. Het werd overigens een alleszins geslaagde en gezellige middag. De BBQ brandde uitstekend en de kwaliteit van de ingekochte ossenhaas mocht er zeker zijn. Tussen de bedrijven door kon af en toe live beeld worden opgevangen van de Champions League Finale te Berlijn, die tot groot plezier van het gezelschap door Arjen Robben werd beslist in het voordeel van de mannen uit Beieren. Toen Uw Hoofdredacteur vervolgens ook nog even de lokale toko bezocht om een paar grote dozen ijs in te slaan, kon voor het olijke tweetal de dag niet meer stuk. Overigens schepte de kwalitatief prima dag direct verwachtingen voor de dag van vandaag. "Oh wat is het gezellig Pap! Gaan we morgen ook weer wat leuks doen? Wat zullen we dan morgen gaan doen Pap? Weet je al iets leuks?" zo vroeg dochterlief bij herhaling. En, zo kan het dan ook zijn dat het gezin Hoofdredacteur, na hopelijk eerst de Deventer Go Ahead Eagles te zien promoveren naar de Eredivisie van het Vaderlandse voetbal, vertrekt richting Punda. Aldaar, zo maakte familieberaad duidelijk, zal een bezoek worden gebracht aan de bioscoop om er de film "Epic 3" te gaan bewonderen. Iets waarnaar door de beide olijkerds reikhalzend wordt uitgekeken. Nadien zal er dan wel ergens een lekker hapje kunnen worden gescoord en zit het weekeinde voor Uw Hoofdredacteur er dan alweer bijna op. U ziet, de weekeinden op dit fraaie eiland zijn zo gek nog niet!

Wordt vervolgd.....     

Wat kan een klein strookje toch mooi zijn!

Het is zaterdagochtend 25 mei 2013 op het ontwakende eiland Curaçao. Het is nog vroeg in de ochtend en de schemering maakt zo langzamerhand plaats voor een hemellichaam dat men, volgens berichtgeving die Uw Hoofdredacteur recentelijk ontving, in Nederland al lange tijd niet meer gezien heeft. Juist, de zon stijgt hier in "De West" weer langzaam op en zal, ook vandaag, beslist weer gaan zorgen voor aangename temperaturen op dit zo fraaie eiland. Het is weekeinde, hetgeen betekent dat Uw Hoofdredacteur weer in ruime mate van die heerlijke zonnestralen kan gaan genieten. Echter, voordat de periode van relaxen zal zijn aangebroken, is er eerst sprake van de wekelijkse verplichtingen. Een bezoek aan de muziekschool van dochterlief Julia, een bezoekje aan de grutter waar men op de kleintjes let en noem maar op. Maar, zo aan het begin van de middag, wanneer alle verplichtingen zijn afgewerkt en de temperatuur de dertig graden Celsius ver te boven zal gaan, dan is het eindelijk zover. Heerlijk liggend op een strandbedje of gewoon luierend op een gemakkelijke stoel, uitkijkend over de strakblauwe Caribische zee, kan Uw Hoofdredacteur vervolgens eindeloos genieten van het voorrecht op dit eiland werkzaam te mogen zijn.

Sowieso lijkt het een bijzonder weekeinde te worden, niet alleen op Curaçao, maar ook in Deventer. Nu moet U weten dat Uw Hoofdredacteur, in een zeer ver verleden, ter wereld kwam in een plaatsje dat ligt in de buurt van Zutphen, op minder dan 20 kilometer afstand van de koekstad Deventer. Nu moet U eveneens weten dat Uw Hoofdredacteur, al in dat verre verleden, helemaal idolaat was van het voetbalspelletje. En, laat het nu zo zijn geweest dat in de tienerjaren van Uw Hoofdredacteur de stad Deventer een heuse eredivisieclub herbergde. De club heette indertijd nog gewoon Go Ahead, de Eagles waren er nog niet aan toegevoegd. Met spelers als Henk Warnas, Pleun Strik, Oekie Hoekema, de snelle linksbuiten Bert van Marwijk en kopsterke spits Ruud Geels was het een eredivisieclub waarmee terdege rekening gehouden diende te worden. Helden waren het, althans in de ogen van Uw, toen nog jonge, Hoofdredacteur.

Op woensdagmiddag was er geen school en was er wekelijks een vrije middag. Niet dat Uw Hoofdredacteur zich daar in die tijd veel van aantrok. Dientengevolge had hij sowieso vele vrije middagen omdat hij aan school een broertje dood had, maar dat terzijde. Nu was er in de Laarstraat te Zutphen een mooi antiekwinkeltje gevestigd in een oud en vervallen pandje. De joodse eigenaar, Ben Veterman geheten, was eveneens een groot voetballiefhebber en een vurig aanhanger van Go Ahead uit Deventer. Het was dan ook daarom dat hij, wanneer er een thuiswedstrijd van Go Ahead op stapel stond, steevast een affiche ontving van de club om dat op zijn etalageruit te bevestigen en daarmee supporters naar het stadion te lokken. En, helemaal onderaan dat affiche bevond zich een zeer smal strookje waarop met piepkleine letters stond te lezen: "Goed voor 1 gratis staanplaats." Welnu, wellicht kunt U het al raden. In ruil voor hand- en spandiensten op de vrije woensdagmiddag ontving Uw Hoofdredacteur in plaats van enig loon, Ben was immers zoals gezegd van joodse afkomst, steevast het smalle strookje. En op de betreffende zondagmiddagen reisde Uw Hoofdredacteur, zo'n 11 jaar oud, dan af naar het knusse volksstadion aan de Vetkampstraat in Deventer om zijn favoriete spelers uitbundig aan te gaan moedigen. Het stadionnetje was steevast voller dan vol en de sfeer was geweldig. Zeker wanneer dan ook nog eens landskampioen Ajax met 4 tegen 1 werd verslagen, zoals op 6 juni 1971 geschiedde. Wat was dat toch mooi en wat heeft dat toch onvergetelijke indrukken achtergelaten.

Ging het in die periode uitermate goed met de Deventer club, in latere jaren ging het minder en degradeerde de subtopper van indertijd naar de, wat toen nog heette, Eerste Divisie. Echter, komende zondag kan de club weer eens geschiedenis schrijven nu promotie naar de Vaderlandse Eredivisie zomaar een feit kan worden. Na de thuiswedstrijd tegen "de Heen en Weer" uit Volendam dik verdiend te hebben gewonnen, wacht zondag de laatste finale match. U begrijpt: uw Hoofdredacteur zal gekluisterd zitten aan zijn laptop in een digitale verbinding met Volendam. Daarbij zal hij vast en zeker met weemoed denken aan wijlen Ben Veterman en de mooie affiches met de kleine strookjes. Daarnaast zal hij fiks zitten duimen! Wat zou het toch geweldig zijn als.... U ziet, het weekeinde kan uitermate mooi worden!

Wordt vervolgd.....   

Officieel geïnstalleerd!

Het is vandaag vrijdag 24 mei geworden op het snik, maar dan ook snikhete eiland Curaçao. Het is vandaag de laatste werkdag van deze week; een werkdag waarin de agenda van Uw Hoofdredacteur uitermate vol zit. Gelegenheid om U op een eerder moment te voorzien van actuele berichtgeving vanaf dit zo fraaie eiland, was er dan ook niet. Uw Hoofdredacteur loopt zich immers het vuur uit zijn sloffen nu hij hedenochtend een aantal belangrijke mensen uit Nederland mocht verwelkomen. Inmiddels hebben deze personen echter afscheid genomen van Uw Hoofdredacteur en bestaat even de gelegenheid U te voorzien van een recente editie van "Een Zonnig Avontuur." Het weekeinde lonkt dus, nu de ochtend al bijna is verstreken. Vanmiddag zijn er nog een aantal afspraken af te werken alvorens Uw Hoofdredacteur, zo aan het einde van de middag, dochterlief Julia uit het marinezwembad te Parera zal gaan trachten te vissen. Echter, vooraleer het zover is, praat Uw Hoofdredacteur U snel even bij over de actuele ontwikkelingen op Curaçao.

De heer Bullie, de recent aangekomen collega uit Nederland, lijkt inmiddels redelijk te zijn geacclimatiseerd. De term: "Man, wat is't hier heite", werd immers al bijna 24 uur niet meer gehoord ten teken dat het wel goed met hem gaat. Gisteren en vanochtend was de heer Bullie nog immer druk met het bemachtigen van woonruimte, hetgeen voorwaar geen sinecure blijkt. Gisteren leek hij even in zijn missie te zijn geslaagd toen een fraai appartement, voorzien van een aantal slaapkamers, op een mooie plek, te huur werd aangeboden. Na een korte rondleiding door het appartement leek de heer Bullie redelijk enthousiast. Nieuwsgierig vroeg hij vervolgens de eigenaar: "Moar, woar bint hier de sloapkamers?" Toen de eigenaar vervolgens een trapje naar de kelder liet zien hetwelk moest worden afgedaald om de bedstee te bereiken, werd toch snel besloten van een overeenkomst af te zien. Wellicht dat de zoektocht vandaag meer succes zal hebben.

Gisterenavond werd Uw Hoofdredacteur, op unanieme wijze, gekozen in een nieuwe nevenfunctie. Dat was namelijk het moment dat hij formeel werd toegelaten tot de Oudervertegenwoordiging van de school waar de beide olijkerds, Julia en Levi geheten, aan zijn verbonden. Nadat een oproep vanuit de school had geleid tot spontane aanmelding van Uw Hoofdredacteur na een overigens beslissend zetje van Moeder de vrouw ("Jij kan ook wel eens iets doen voor de maatschappij!"), werd hij gisteren, tijdens de eerste officiële vergadering, geïnstalleerd. Mocht het dus zo zijn dat U in de toekomst mogelijk iets meer zou willen weten over schoolpleinen, leerroutes, leermiddelen en noem maar op: neemt U dan gerust contact op met Uw Hoofdredacteur.

Wordt vervolgd.....

Old Shatterhand.....

Het is donderdagochtend 23 mei 2013 geworden op het nog altijd zeer fraaie eiland Curaçao. Gisteren dacht uw Hoofdredacteur trouwens geenszins in termen als fraai, maar daarover later meer. De werkweek op Curaçao vordert alweer gestaag, al wachten er Uw Hoofdredacteur nog een tweetal drukke dagen. Desalniettemin is de week al doormidden gezaagd en lijkt het erop dat een zeer zonnig weekeinde aanstaande is. Na een aantal bewolkte dagen, waarbij zo af en toe ook nog eens een buitje uit de hemel kwam vallen, is dat een alleszins mooi vooruitzicht. Echter, vooraleer het zover is wacht er dus nog werk. En dat niet alleen. Het is immers ook hoog tijd U even kort bij te praten over de gebeurtenissen tijdens de achterliggende uren op dit tropische eiland. En, zoals te doen gebruikelijk, dient daartoe deze editie van "Een Zonnig Avontuur."

Gisteren was het dan zover. Terwijl collega Bullie nog altijd fiks last had van een jetlag, werd het tijd om een eerste bezichtiging in de jacht naar een huiselijk onderkomen te gaan afleggen. Via een drukke weg werd, na een tijdje rijden, een fraai ressort gevonden waar Uw Hoofdredacteur zich meldde bij de bewaker aan de poort. "Bon dia meneer. We hebben een afspraak met de makelaar en zouden hier even wachten op de parkeerplaats. Kan de slagboom omhoog?" De bewaker, uitgezakt puffend op een stoel, schudde zijn klaarblijkelijk vermoeide hoofd. "No meneer. dat kan iedereen wel zeggen, daar begin ik niet aan. Straks heb ik het gedaan. Het moet hier wel veilig blijven snapt U?" zo antwoordde Old Shatterhand. Buiten de poort werd dus ook maar gewacht op de makelaar, die zich overigens keurig op tijd meldde. Bij het te bezichtigen object aangekomen, parkeerde Uw Hoofdredacteur in het rustige straatje. Het appartement werd bezichtigd waarbij werd afgesproken dat Bullie "het geheel maar eens even rustig op zich moest laten inwerken." Het geheel nam niet meer dan een minuut of tien in beslag. Toen Uw Hoofdredacteur terugliep naar zijn auto, bleek de motorkap er plots zeer vreemd uit te zien. Een nadere beschouwing maakte duidelijk dat een onverlaat had getracht met een grote tang de motorkap te openen door het staal van het vehikel simpelweg om te buigen. U begrijpt, Old Shatterhand had geen enkele vijand gezien! Bullie daarentegen hoefde niet echt lang meer na te denken over "het geheel." Op zoek naar het volgende object en een nieuwe motorkap dan maar.

Gisteren was het voor de Olijke Twee een dag die in het teken stond van sportief bewegen. Wat was namelijk het geval? Welnu, allereerst vertrokken beide olijkerds, rechtstreeks uit school, naar het marinezwembad van Parera. Beiden waren genodigd door een vriendje om een paar uur te gaan zwemmen in het prachtige 50 meter bad. Nadat de olijkerds zich dan ook al een tijd fiks hadden ingespannen, diende dochterlief Julia te vertrekken om een uur aan ballet te gaan doen. Zoonlief Levi had nog een uur respijt alvorens zijn wekelijkse karateles een aanvang zou gaan nemen. Aan het einde van de middag haalde Uw Hoofdredacteur beiden op van de trainingen. Terwijl dochterlief nog wel enigszins aanspreekbaar was, leek zoonlief compleet ineen te storten. "Dat ventje is onvermoeibaar. Wat is Levi gegroeid de laatste maanden. Hij blijft maar komen en knokken, hij houdt niet meer op!" zo vertelde de Sensei, de reïncarnatie van Bruce Lee. Nu wilde het geval dat Uw Hoofdredacteur met Moeder de vrouw had afgesproken haar te ontmoeten bij "De Heeren", een prima restaurant in winkelcentrum Zuikertuintje. Zoonlief had nog wel wat honger, zo berichtte hij. Toen het eten echter werd uitgeserveerd keek het mannetje net zo uit zijn ogen als collega Bullie eerder op de dag. Helemaal op was het ventje en eten ging er dan ook niet meer in. "Ik heb namelijk tussen het zwemmen en het vechten door een paar pannenkoeken opgegeten. Niet veel hoor, slechts een stuk of vijf. Die had de Moeder van Hidde bij zich. Och, wat ben ik moe!"  U begrijpt, een dessert zat er ditmaal niet in voor het gezin Hoofdredacteur, zelfs geen kopje koffie. Thuisgekomen werd zoonlief al liggend vervoerd naar zijn onderkomen voor de nacht. Eerst maar weer even bijtanken!

Wordt vervolgd.....   

Maar het levert wel geld op!

Het is vandaag woensdag 22 mei 2013 geworden op het fraaie eiland Curaçao. Het eiland Curaçao, waar het niet alleen snikheet, maar ook erg bewolkt is. De afgelopen twee nachten regende het dan ook behoorlijk, hetgeen de zo langzamerhand verdorde plantjes de kans geeft weer wat aan te sterken. Tegelijkertijd is het dus wel, zoals eigenlijk altijd het geval is, warm op dit eiland met temperaturen die de dertig graden Celsius met gemak te boven gaan. Vochtig en warm, U begrijpt het al: dat betekent weer veel gepuf op de dagelijkse werkplek. Toch hoort U Uw Hoofdredacteur geenszins klagen nu hij begrijpt dat in Nederland de periode der natte moessons is begonnen. Dan toch maar liever, heel af en toe, een buitje met daarna de mogelijkheid om gewoon weer lekker buiten te zitten. Een drukke werkdag wacht Uw Hoofdredacteur vandaag. Immers, niet alleen moet er een fikse stapel werk worden weggewerkt, ook de heer Bullie, de nieuwe collega uit Nederland, dient nog ergens onderdak te vinden. Zoals in het verleden, toen Uw Hoofdredacteur met een grote groep collega's op dit eiland arriveerde, gebruikelijk was, dient de huizenjacht weer te worden ingezet. Tussen de dagelijkse beslommeringen door wacht vandaag dan ook al de eerste bezichtiging. Voor die tijd is er echter nog best de gelegenheid om U te voorzien van een nieuwe editie van "Een Zonnig Avontuur."

Gisteren wachtte de heer Bullie ("Man, man, wat is't hier toch heite!") de eerste werkdag op Curaçao. Een werkdag die vooral in het teken stond met kennismaken met meer dan 300 locale collega's. Daarnaast werd ruimschoots de tijd genomen om het gehele instituut te doorlopen in de vorm van een uitgebreide rondleiding. Ook werd er door de heer Bullie nog een vergadering bijgewoond en werd kennis gemaakt met externe partijen. U begrijpt, het duizelde de heer Bullie al snel. Iets wat overigens waarschijnlijk versterkt werd door een fikse "jetlag", welke voornamelijk werd veroorzaakt door het tijdverschil van zes uren ten opzichte van het recent verlaten Nederland. Echter, een eerste indruk werd wel degelijk gemaakt en, zo te zien en zo te horen, kijkt de heer Bullie nog steeds vol vertrouwen naar het vervolg van zijn werkzame periode op dit eiland. Het lijkt dan ook vooralsnog helemaal goed te komen met "Bullie in den vreemde!"

Gisteren was het weer eens zover! Zoonlief Levi, de jongste olijkerd, overkwam maar weer eens een ongelukje. Nadat al eerder een tand van zijn melkgebit is gesneuveld omdat zijn vriendje een volle bak, gevuld met water, van grote hoogte op zijn mond liet vallen en nadat Uw Hoofdredacteur, eveneens alweer een tijdje geleden, helaas de verkeerde losse tand uit het mondje van het mannetje verwijderde, was het gisteren weer raak. Wat was namelijk het geval? Welnu, zoonlief had besloten om, na schooltijd, mee te reizen met een tweetal klasgenootjes om het vervolg van de middag spelend te gaan doorbrengen. Aan het einde van de middag zou Uw Hoofdredacteur het ventje dan, op weg naar huis, bij de klasgenootjes oppikken. En, aldus geschiedde. Toen Uw Hoofdredacteur zich meldde op het speeladres kwam de olijkerd Uw Hoofdredacteur al tegemoet. "Ha Pap! Kun je even kijken wat er op mijn lip zit? Het is zo een raar gevoel, het lijkt wel of er iets zit." Uw Hoofdredacteur zette zijn "plus twee" op zijn neus en tuurde eens ingespannen. De lip vertoonde eigenlijk twee lippen nu er een fikse bult op bleek te groeien. "Wat heb je gedaan Levi? Hoe komt dat?" zo vroeg Uw Hoofdredacteur het ventje. Het antwoord was minder ingewikkeld dan bedacht: "Oh, er lag een hark in de tuin Pap. Daarop lag eventjes een schop. Toen ik even op de hark sprong lag de schop echter onmiddellijk op mijn lip en niet langer op de hark. De steel van de hark lag trouwens ook op mijn lip. Dat gebeurde met een harde knal en heel snel. Dat deed pijn joh! Snap jij hoe dat kan Pap?" Thuisgekomen meldde het ventje het ongemak bij Moeder de vrouw. "Je moet ook een beetje uitkijken Levi. Er blijft geen tand meer in de mond zitten jochie!" zo berichtte Moeder de vrouw. "Nee, daar lijkt het wel op", antwoordde het mannetje. Om vervolgens tegen Uw Hoofdredacteur te fluisteren: "Aan de andere kant levert het een mooi beetje geld op van de tandenfee. Zo is het dan ook wel weer Pap!"

Wordt vervolgd.....

Een, twee drie: VUUR!!

Op het nog altijd snikhete eiland Curaçao is de dinsdag alweer aangebroken. Het is vandaag 21 mei 2013 en de werkweek vordert dus alweer gestaag. Uw Hoofdredacteur is niet langer alleen, immers gisteren gelukte het inderdaad om de vervanger van de (veel) rustiger Fries, uit een grote KLM Boeing te halen. Bullie, want zo heet de goede man, was bij aankomst op het locale vliegveld Hato onmiddellijk aangenaam verrast door de temperatuur op dit zo fraaie eiland. "Man, man, wa is't hier heite!" zo liet Bullie weten. Nadat Uw Hoofdredacteur hem had afgeleverd bij zijn tijdelijke onderkomen aan de Oostkant van dit eiland, werd nog even bijgepraat, een biertje gedronken en werd de afspraak gemaakt elkaar vanochtend weer  op de werkplek te ontmoeten. Uw Hoofdredacteur is vanzelfsprekend uitermate benieuwd naar Bullie's ervaringen, maar is ook zeker verheugd dat hij weer ondersteuning naast zich heeft. Hoe het Bullie zal vergaan? U kunt ervan verzekerd zijn dat Uw Hoofdredacteur U daarvan op de hoogte zal gaan houden in volgende edities van "Een Zonnig Avontuur."

Het is, vanaf de zijde van de politie en het Openbaar Ministerie, zeer stil daar waar het gaat om eventuele vorderingen in het onderzoek naar de daders van de moord op de heer Wiels. Sterker nog, na het bericht dat de vluchtauto was aangetroffen is er geen enkele informatie meer naar buiten gesijpeld. Voer voor vrije interpretatie van velen op dit eiland derhalve. De ene na de ander complottheorie ziet dan ook het daglicht. Wat ervan waar is? Uw Hoofdredacteur weet het volstrekt niet! Het blijft dan ook afwachten op een doorbraak, zo die er al zal komen, in dit onderzoek. Wat wel duidelijk is, is het feit dat een doodgeschoten politicus inmiddels aanleiding heeft gegeven tot een discussie rond de veiligheid van politici als Ministers en Statenleden. En, zo kon het dan ook zijn dat er thans een voorstel is gelanceerd dat zegt dat het alle politici moet worden toegestaan rond te gaan lopen met een vuurwapen. In de optiek van de initiatiefnemer, de heer Charles Cooper, kan  daardoor de veiligheid van politici worden geborgd. Nu is het overigens al langere tijd zo dat het Ministers en leden van de Rechterlijke Macht is toegestaan een wapen te dragen. Het gaat in dit geval dus om uitbreiding van die bevoegdheid voor Statenleden; de Parlementariërs van Curaçao. U begrijpt: Uw Hoofdredacteur is ten zeerste benieuwd hoe een besluit zal uitvallen, maar vreest op voorhand dat het aantal vuurwapens op dit eiland beduidend zal gaan toenemen. Of het daardoor veiliger zal worden is overigens maar zeer de vraag!

Zoonlief Levi, de jongste olijkerd, zal aan het einde van dit schooljaar overgaan naar groep 3 van de basisschool. Althans, daar is het mannetje van overtuigd. "Ik ben nu al de grootste van de klas Pap! Ik weet zeker dat ik er daarom alleen al uit moet. En dus ga ik naar groep 3", zo wist de grootste vriend van Uw Hoofdredacteur met een dikke lach op zijn gezicht te vertellen. Nu zit dochterlief, Julia geheten, al bijna een schooljaar lang in groep 3. Zij achtte het daarom ook tijd geworden om haar broertje te gaan vertellen hoe ingewikkeld het leven van een scholier in groep 3 eigenlijk wel is. "Het is niet niets hoor! Je moet heel goed kunnen rekenen Levi en ook heel goed kunnen lezen. Je mag geen speelgoed meer meenemen en je moet de hele dag stil achter een tafeltje zitten. Ik ben wel heel benieuwd of jij dat kunt hoor. Ik kan het overigens wel!" zo deelde zij de jongste olijkerd tussen neus en lippen mee. Klaarblijkelijk had dat het mannetje toch enigszins tot nadenken gestemd. En zo kon het dan ook zijn dat hij zich enige dagen geleden wendde tot Moeder de vrouw met een vraag. "Mam, heb je even tijd? Als je 10 minuten tijd voor me hebt, wil je me dan even leren lezen?" Toen Moeder de vrouw hem berichtte dat leren lezen wel wat meer investering vergde, nam zijn enthousiasme niet af. "Dan kijk ik gewoon ook even naar "Ik Mik Loreland" en dan neem ik ook wel even 10 minuten schrijfles. Ach, ik kan dat allemaal zo hoor. Ik maak me er geen zorgen om!" En, aldus geschiedde. "Ik ben een boom" en "Ik ben een tak", kan het ventje inmiddels dan ook vloeiend vertolken. Nu de rest nog.....

Wordt vervolgd.....

Van den vos Reinaerde in Twente.....

Terwijl in Nederland een vrije dag op het programma staat vanwege Tweede Pinksterdag, dient er op Curaçao op deze maandag de 20e mei gewoon te worden gewerkt. In "De West" kent men helaas geen Tweede Pinksterdag en dientengevolge zit Uw Hoofdredacteur op dit moment alweer enige tijd achter zijn bureau. Er dient immers veel werk te worden verzet alvorens Uw Hoofdredacteur vanmiddag kan afreizen naar het locale vliegveld Hato. Aldaar arriveert immers, per grote KLM Boeing, eindelijk de vervanger van de (veel) rustiger Fries. Na weken van eenzaamheid zal Uw Hoofdredacteur weer in de gelegenheid worden gesteld om met een Nederlandse collega uitvoering te gaan geven aan de complexe klus op dit zo fraaie eiland. Voordat het zover is, past echter een terugblik op 24 uren Curaçao welke voor U, zoals te doen gebruikelijk, is opgetekend in deze editie van "Een Zonnig Avontuur."

Uw Hoofdredacteur kan, en wil, er niet om heen. Wat een triest nieuws daalde er gisteren over Nederland, maar ook over Curaçao, toen duidelijk werd dat de al wekenlang vermiste broertjes Ruben en Julian levenloos waren aangetroffen. Dit trieste nieuws bereikte Curaçao aan het begin van de middag, al was toen nog niet duidelijk of het inderdaad om beide mannetjes zou gaan. Nieuws waarvoor Uw Hoofdredacteur in ieder geval al weken bang was om het te horen. Later, toen de avond op dit eiland was ingevallen, werd duidelijk dat het inderdaad om de beide broertjes ging. Wat triest, wat triest. In zulke situaties schieten woorden tekort. Al heeft Uw Hoofdredacteur in zijn werkzame leven al diverse malen vreselijke gebeurtenissen meegemaakt, het nieuws van gisteren raakte hem bijzonder diep. Wellicht dat dit te maken heeft met het feit dat hij zelf nog jonge kinderen heeft, maar het is hem volstrekt een raadsel wat mensen toch tot zulk vreselijk handelen kan drijven. Hoe groot kan dus het contrast in het leven zijn? Terwijl de een in diepe ellende verkeert, gaat het de ander juist goed. Hoe is het toch in Godsnaam mogelijk?

Dan ontving Uw Hoofdredacteur gelukkig ook ander nieuws uit Nederland, waar komende week de winter weer lijkt terug te keren. Het bericht was, compleet met fraaie foto's, afkomstig van de heer Pinoccio. U moet weten, de heer Pinoccio woont landelijk, ergens in de provincie Twente. Zo landelijk, dat de heer Pinoccio zelfs de mogelijk heeft een kleine schare pluimvee rond te laten scharrelen onder leiding van een mooie Vroomshoopse haan. Dat dit mooie plaatje echter ook ongemak kan opleveren, moge blijken uit onderstaand verhaal. Het was in de nacht van zaterdag op zondag namelijk weer eens zover. De haan van de heer Pinoccio had zijn wekker, zo leek het althans, op 03.00 uur in de ochtend laten aflopen. Dit overigens met als gevolg een veel te vroeg ontwaakte heer Pinoccio die, na enige krachttermen naar buiten te hebben geslingerd, gelukkig weer rustig verder knorde. Toen de heer Pinoccio vervolgens op de Christelijke tijd van 11.30 uur opstond en besloot zijn hoeve te gaan inspecteren, stuitte hij op een enorme verrassing. Wat was namelijk het geval? Welnu, de heer de Haan bleek niet slechts te hebben gekraaid vanwege zijn aflopende wekker, maar ook vanwege een ongewenste indringer. De zoon van den vos Reinaerde had zich 's nachts gemeld in het kippenhok en dientengevolge het tumult veroorzaakt. Toen zoontje vos echter werd geconfronteerd met de nachtelijke uitlatingen van de heer Pinoccio, besloot hij onverwijld op de vlucht te slaan. Helaas voor de fraai uitziende vos, heeft de heer Pinoccio een grote vijver rond zijn hoeve aangelegd, met in het midden enige fraaie sierstenen. U begrijpt het al: het vosje tuimelde, ontdaan door de krachttermen van de heer Pinoccio, plots de vijver in. Gelukkig gelukte het de, met een warme bontjas getooide, vos om houvast te vinden op de sierstenen. Zo trof de heer Pinoccio de hevig bibberende Reinaerde junior aan. Familieberaad volgde. Wat te doen met de onverlaat? Uiteindelijk diende de heer Pinoccio, onder druk van zijn dierliefhebbende gezinsleden, de dierenambulance te bellen. Uiteindelijk waren het dan ook de medewerkers van die dierenambulance die het vosje afvoerden, daarmee de heer Pinoccio verzekerend van een goede nachtrust in de toekomst.

Wordt vervolgd.....

Zou er nog muziek in zitten?

Het is zondagochtend 19 mei op het nog slapende eiland Curaçao. Althans, het grootste gedeelte van de bevolking ligt waarschijnlijk nog op een oor op dit vroege tijdstip. Voor Uw Hoofdredacteur geldt dat echter niet nu zoonlief Levi, de jongste olijkerd, tegen een uur of zes besloot dat het tijd werd voor een broodje met "kipfilet americain", zoals het ventje dat noemt. U begrijpt, als chef-kok van de ontbijtservice, rest Uw Hoofdredacteur dan nog maar een mogelijkheid: opstaan, en wel zo snel mogelijk. Even later meldde zich ook al een klein blond feetje in de persoon van dochterlief Julia. En nog even later, voorzien van een broodje en een bekertje drinken, zette het gezelschap zich vrolijk achter hun hobby: de computer. Het is daarom dat Uw Hoofdredacteur nu een beetje zit te mijmeren over het feit dat zijn bedje nog wel erg lekker warm was en hoe jammer het is dat hetzelfde bed slechts voor wat voer verlaten diende te worden. Nou ja, inmiddels wordt het buiten ook lekker warm en zo heb je immers wel meer aan je dag?

Gisterenmiddag, vanaf drie uur, was het gehele gezin Hoofdredacteur gekluisterd aan de beeldbuis om, voor het eerst sedert jaren, het Eurovisie Songfestival live te kunnen volgen. Met kippenvel op de armen werd geluisterd naar het optreden van Anouk, de Nederlandse bijdrage die, volgens het gezin Hoofdredacteur, met kop en schouders boven die van de andere deelnemers uit stak. Helaas, de puntentoekenning van de vele deelnemende landen is niet altijd even transparant waardoor winst op dit festival niet maar zo gerealiseerd kan worden. De Deense Shakira won uiteindelijk, maar een plekje in de top tien was een groot succes voor het "stoere wijf" dat Anouk is. In ieder geval leverde de uitzending een aantal uren boeiende televisie op, die ook op Curaçao uitstekend konden worden gevolgd!

Naast dagelijks uitzicht over de strakblauwe Caribische zee, heeft het gezin Hoofdredacteur er, sinds enige tijd, een fraaie attractie bij. Het is namelijk zo dat in Huize Hoofdredacteur een inpandig zwembad is gerealiseerd. Nu zult U zich wellicht afvragen of dit niet heel erg decadent is, echter dat is het niet. Slechts met zeer weinig middelen gelukte het namelijk dit inpandig zwembad te realiseren in de badkamer. "Wat is dan het geval?" zo vraagt U zich wellicht af. Welnu, sedert een aantal weken loopt het water in de douche niet meer weg en stijgt het peil tot zodanige hoogte dat met gemak een hoge duikplank kan worden aangebracht. Eindelijk kwamen er gisteren hulptroepen in persoon van de klusjesman en de verhuurster van de woning. Uitvoerig werd het probleem in kaart gebracht en werd duidelijk wat het probleem nu eigenlijk is: "De afvoer zit verstopt!" Uitermate blij met deze diagnose, was het gezin Hoofdredacteur vervolgens erg benieuwd naar de oplossing. Welnu, die kwam er niet! Nadat er diverse bochten in het leidingensysteem waren verzaagd en verwijderd, bleef het waterpeil in het zwembad van 90 bij 90 centimeter onveranderd hoog. "U moet even bij de DA drogist oplosmiddel halen Hoofdredacteur. Dan is het probleem op korte termijn opgelost. Bon dia nog!" Aldus geschiedde en een litertje bijtend oplosmiddel werd, met de nodige voorzichtigheid, op het badkamerputje uitgegoten. En zo kan het dus zijn dat Uw Hoofdredacteur, na nog een kopje koffie te hebben gedronken, over een kwartiertje zijn zwembroek maar weer aantrekt. Het zwembad is immers nog steeds geopend!

Als laatste feit besteedt Uw Hoofdredacteur aandacht aan een triest onderwerp. Gisteren las hij het, bij toeval, in het dagelijkse nieuwsblad. U moet weten, Curaçao kent vele radiostations. Wat Uw Hoofdredacteur betreft springt er een station op positieve wijze uit. Het station is genaamd "Radio Dolfijn FM" en op dat station wordt door vele luisteraars dagelijks afgestemd. Dat geldt dus ook voor Uw Hoofdredacteur die, bij datzelfde radiostation, nog wel eens een prijsje wint. Dat lijkt nu echter tot het verleden te gaan behoren nu in de krant viel te lezen dat het faillissement van de zender bij vonnis van de Rechtbank is uitgesproken. En dat vindt Uw Hoofdredacteur nu bijzonder jammer! Wat het betekent is nog niet geheel duidelijk nu eerst nog in kaart moet worden gebracht wie er eigenlijk allemaal iets te vorderen heeft van het radiostation. Of er nog muziek in zit zal dus waarschijnlijk eerst de komende weken pas duidelijk worden!

Wordt vervolgd.....

Schokkend nieuws op Curacao!

Het is zaterdagochtend 18 mei 2013 op het snikhete eiland Curaçao. Het is op dit moment half twaalf in de vroege ochtend en Uw Hoofdredacteur heeft er al een "eilandtour" op zitten. De inkopen al gedaan, glasplaatsjes besteld, ontstopper gekocht en noem maar op. Eindelijk kan het weekeinde dus echt beginnen; een weekeinde dat zijn apotheose vanmiddag al gaat kennen wanneer het gezin Hoofdredacteur live zal meekijken met de gebeurtenissen rond Anouk op het Eurovisie Songfestival. U ziet, al is het 8000 kilometer verderop, toch ontgaat het gezin Hoofdredacteur niet veel Europees nieuws. Het is overigens ook een weekeinde dat in het teken staat van mantelzorg: de beide olijkerds zijn immers geveld door buikgriep. Al midden in de nacht meldde zich de jongste olijkerd, Levi geheten, met de mededeling dat hij misselijk was. Iets wat enige seconden daarna overduidelijk werd toen hij zijn gehele maaginhoud deponeerde voor de echtelijke sponde. Ook goedemorgen! Ook dochterlief Julia bleek, enige uren later, te zijn verworden tot een bleek en hangerig poppetje. Het komende weekeinde zal dan waarschijnlijk ook voornamelijk in het teken van familiaire verzorging staan.

Al in de vroege ochtend diende Uw Hoofdredacteur op pad te gaan. Wat was namelijk het geval? Welnu, met een bulderend geraas brak deze week een glazen plaat die in de koelkast vele levensmiddelen diende te dragen.  Die glasplaat had Uw Hoofdredacteur, alweer enige tijd geleden overigens, aangeschaft bij een bedrijfje in Marchena omdat de originele kunststof plaat al eerder defect was geraakt. Indertijd nam Uw Hoofdredacteur daarom keurig de maat op van de nieuw te kopen plaat. Hij mat 64,5 centimeter. Althans, zo las Uw Hoofdredacteur die overigens een leesbril draagt met een afwijking van plus twee. En, zo kon het dan ook zijn dat het glazen plaatje 2 mm te breed was en dientengevolge ietwat scheef in de koelkast moest worden gehangen. Waarschijnlijk is dat dan ook de reden van de knal die eerder deze week tot de breuk leidde. U begrijpt het al: hedenochtend heeft uw Hoofdredacteur aangegeven dat de juiste maat 64,3 mm dient te zijn. Wanneer de plaat vanmiddag kan worden afgehaald hoopt Uw Hoofdredacteur dan ook van ganser harte dat de afwijkingen van zijn ogen nog steeds op het zelfde niveau van jaren geleden zijn gebleven!

Op Curaçao was sprake van groot en toch wel schokkend nieuws hedenochtend. Het is namelijk zo dat de vriendin van wijlen de heer Wiels, de politicus die ongeveer twee weken geleden werd neergeschoten op het strand van Marie Pompoen, een schokkend bericht de ether in stuurde. Zij stelt dat de heer Wiels is vermoord door zijn eigen partij: de Pueblo Soberano. Zij verklaart verder de dat heer Wiels, op de bewuste zondagmiddag van 5 mei, werd gebeld door een partijgenoot die hem dringend uitnodigde naar het eerdergenoemde strand te komen. Het vervolg kent U. Het vreemde is dat de bewuste partijgenoot volstrekt schijnt te zijn vergeten dat hij Wiels belde en uitnodigde: hij zegt van niets te weten! De vriendin van de heer Wiels wil overigens nog niet bekend maken wat de naam van de partijgenoot is. Zij stelt zo een groot wantrouwen in de locale politie en politici te hebben dat zij eerst wanneer er Nederlandse ondersteuning op dit eiland is gearriveerd, haar verklaring zal aanvullen. U begrijpt, dit bericht zorgt voor veel tumult op Curaçao. Vanzelfsprekend zal Uw Hoofdredacteur U omtrent het vervolg op de hoogte houden.

Wordt vervolgd.....