Maar het levert wel geld op!

Het is vandaag woensdag 22 mei 2013 geworden op het fraaie eiland Curaçao. Het eiland Curaçao, waar het niet alleen snikheet, maar ook erg bewolkt is. De afgelopen twee nachten regende het dan ook behoorlijk, hetgeen de zo langzamerhand verdorde plantjes de kans geeft weer wat aan te sterken. Tegelijkertijd is het dus wel, zoals eigenlijk altijd het geval is, warm op dit eiland met temperaturen die de dertig graden Celsius met gemak te boven gaan. Vochtig en warm, U begrijpt het al: dat betekent weer veel gepuf op de dagelijkse werkplek. Toch hoort U Uw Hoofdredacteur geenszins klagen nu hij begrijpt dat in Nederland de periode der natte moessons is begonnen. Dan toch maar liever, heel af en toe, een buitje met daarna de mogelijkheid om gewoon weer lekker buiten te zitten. Een drukke werkdag wacht Uw Hoofdredacteur vandaag. Immers, niet alleen moet er een fikse stapel werk worden weggewerkt, ook de heer Bullie, de nieuwe collega uit Nederland, dient nog ergens onderdak te vinden. Zoals in het verleden, toen Uw Hoofdredacteur met een grote groep collega's op dit eiland arriveerde, gebruikelijk was, dient de huizenjacht weer te worden ingezet. Tussen de dagelijkse beslommeringen door wacht vandaag dan ook al de eerste bezichtiging. Voor die tijd is er echter nog best de gelegenheid om U te voorzien van een nieuwe editie van "Een Zonnig Avontuur."

Gisteren wachtte de heer Bullie ("Man, man, wat is't hier toch heite!") de eerste werkdag op Curaçao. Een werkdag die vooral in het teken stond met kennismaken met meer dan 300 locale collega's. Daarnaast werd ruimschoots de tijd genomen om het gehele instituut te doorlopen in de vorm van een uitgebreide rondleiding. Ook werd er door de heer Bullie nog een vergadering bijgewoond en werd kennis gemaakt met externe partijen. U begrijpt, het duizelde de heer Bullie al snel. Iets wat overigens waarschijnlijk versterkt werd door een fikse "jetlag", welke voornamelijk werd veroorzaakt door het tijdverschil van zes uren ten opzichte van het recent verlaten Nederland. Echter, een eerste indruk werd wel degelijk gemaakt en, zo te zien en zo te horen, kijkt de heer Bullie nog steeds vol vertrouwen naar het vervolg van zijn werkzame periode op dit eiland. Het lijkt dan ook vooralsnog helemaal goed te komen met "Bullie in den vreemde!"

Gisteren was het weer eens zover! Zoonlief Levi, de jongste olijkerd, overkwam maar weer eens een ongelukje. Nadat al eerder een tand van zijn melkgebit is gesneuveld omdat zijn vriendje een volle bak, gevuld met water, van grote hoogte op zijn mond liet vallen en nadat Uw Hoofdredacteur, eveneens alweer een tijdje geleden, helaas de verkeerde losse tand uit het mondje van het mannetje verwijderde, was het gisteren weer raak. Wat was namelijk het geval? Welnu, zoonlief had besloten om, na schooltijd, mee te reizen met een tweetal klasgenootjes om het vervolg van de middag spelend te gaan doorbrengen. Aan het einde van de middag zou Uw Hoofdredacteur het ventje dan, op weg naar huis, bij de klasgenootjes oppikken. En, aldus geschiedde. Toen Uw Hoofdredacteur zich meldde op het speeladres kwam de olijkerd Uw Hoofdredacteur al tegemoet. "Ha Pap! Kun je even kijken wat er op mijn lip zit? Het is zo een raar gevoel, het lijkt wel of er iets zit." Uw Hoofdredacteur zette zijn "plus twee" op zijn neus en tuurde eens ingespannen. De lip vertoonde eigenlijk twee lippen nu er een fikse bult op bleek te groeien. "Wat heb je gedaan Levi? Hoe komt dat?" zo vroeg Uw Hoofdredacteur het ventje. Het antwoord was minder ingewikkeld dan bedacht: "Oh, er lag een hark in de tuin Pap. Daarop lag eventjes een schop. Toen ik even op de hark sprong lag de schop echter onmiddellijk op mijn lip en niet langer op de hark. De steel van de hark lag trouwens ook op mijn lip. Dat gebeurde met een harde knal en heel snel. Dat deed pijn joh! Snap jij hoe dat kan Pap?" Thuisgekomen meldde het ventje het ongemak bij Moeder de vrouw. "Je moet ook een beetje uitkijken Levi. Er blijft geen tand meer in de mond zitten jochie!" zo berichtte Moeder de vrouw. "Nee, daar lijkt het wel op", antwoordde het mannetje. Om vervolgens tegen Uw Hoofdredacteur te fluisteren: "Aan de andere kant levert het een mooi beetje geld op van de tandenfee. Zo is het dan ook wel weer Pap!"

Wordt vervolgd.....