Old Shatterhand.....

Het is donderdagochtend 23 mei 2013 geworden op het nog altijd zeer fraaie eiland Curaçao. Gisteren dacht uw Hoofdredacteur trouwens geenszins in termen als fraai, maar daarover later meer. De werkweek op Curaçao vordert alweer gestaag, al wachten er Uw Hoofdredacteur nog een tweetal drukke dagen. Desalniettemin is de week al doormidden gezaagd en lijkt het erop dat een zeer zonnig weekeinde aanstaande is. Na een aantal bewolkte dagen, waarbij zo af en toe ook nog eens een buitje uit de hemel kwam vallen, is dat een alleszins mooi vooruitzicht. Echter, vooraleer het zover is wacht er dus nog werk. En dat niet alleen. Het is immers ook hoog tijd U even kort bij te praten over de gebeurtenissen tijdens de achterliggende uren op dit tropische eiland. En, zoals te doen gebruikelijk, dient daartoe deze editie van "Een Zonnig Avontuur."

Gisteren was het dan zover. Terwijl collega Bullie nog altijd fiks last had van een jetlag, werd het tijd om een eerste bezichtiging in de jacht naar een huiselijk onderkomen te gaan afleggen. Via een drukke weg werd, na een tijdje rijden, een fraai ressort gevonden waar Uw Hoofdredacteur zich meldde bij de bewaker aan de poort. "Bon dia meneer. We hebben een afspraak met de makelaar en zouden hier even wachten op de parkeerplaats. Kan de slagboom omhoog?" De bewaker, uitgezakt puffend op een stoel, schudde zijn klaarblijkelijk vermoeide hoofd. "No meneer. dat kan iedereen wel zeggen, daar begin ik niet aan. Straks heb ik het gedaan. Het moet hier wel veilig blijven snapt U?" zo antwoordde Old Shatterhand. Buiten de poort werd dus ook maar gewacht op de makelaar, die zich overigens keurig op tijd meldde. Bij het te bezichtigen object aangekomen, parkeerde Uw Hoofdredacteur in het rustige straatje. Het appartement werd bezichtigd waarbij werd afgesproken dat Bullie "het geheel maar eens even rustig op zich moest laten inwerken." Het geheel nam niet meer dan een minuut of tien in beslag. Toen Uw Hoofdredacteur terugliep naar zijn auto, bleek de motorkap er plots zeer vreemd uit te zien. Een nadere beschouwing maakte duidelijk dat een onverlaat had getracht met een grote tang de motorkap te openen door het staal van het vehikel simpelweg om te buigen. U begrijpt, Old Shatterhand had geen enkele vijand gezien! Bullie daarentegen hoefde niet echt lang meer na te denken over "het geheel." Op zoek naar het volgende object en een nieuwe motorkap dan maar.

Gisteren was het voor de Olijke Twee een dag die in het teken stond van sportief bewegen. Wat was namelijk het geval? Welnu, allereerst vertrokken beide olijkerds, rechtstreeks uit school, naar het marinezwembad van Parera. Beiden waren genodigd door een vriendje om een paar uur te gaan zwemmen in het prachtige 50 meter bad. Nadat de olijkerds zich dan ook al een tijd fiks hadden ingespannen, diende dochterlief Julia te vertrekken om een uur aan ballet te gaan doen. Zoonlief Levi had nog een uur respijt alvorens zijn wekelijkse karateles een aanvang zou gaan nemen. Aan het einde van de middag haalde Uw Hoofdredacteur beiden op van de trainingen. Terwijl dochterlief nog wel enigszins aanspreekbaar was, leek zoonlief compleet ineen te storten. "Dat ventje is onvermoeibaar. Wat is Levi gegroeid de laatste maanden. Hij blijft maar komen en knokken, hij houdt niet meer op!" zo vertelde de Sensei, de reïncarnatie van Bruce Lee. Nu wilde het geval dat Uw Hoofdredacteur met Moeder de vrouw had afgesproken haar te ontmoeten bij "De Heeren", een prima restaurant in winkelcentrum Zuikertuintje. Zoonlief had nog wel wat honger, zo berichtte hij. Toen het eten echter werd uitgeserveerd keek het mannetje net zo uit zijn ogen als collega Bullie eerder op de dag. Helemaal op was het ventje en eten ging er dan ook niet meer in. "Ik heb namelijk tussen het zwemmen en het vechten door een paar pannenkoeken opgegeten. Niet veel hoor, slechts een stuk of vijf. Die had de Moeder van Hidde bij zich. Och, wat ben ik moe!"  U begrijpt, een dessert zat er ditmaal niet in voor het gezin Hoofdredacteur, zelfs geen kopje koffie. Thuisgekomen werd zoonlief al liggend vervoerd naar zijn onderkomen voor de nacht. Eerst maar weer even bijtanken!

Wordt vervolgd.....