Het einde van de
werkweek op Curaçao nadert nu het vandaag vrijdag 27 september 2013 is
geworden. Het weekeinde lonkt derhalve, hetgeen voor het gezin Hoofdredacteur
steevast een prima vooruitzicht is. Echter, vooraleer het zover is, dient er
vandaag nog veel te gebeuren. Moeder de vrouw is daarom, alweer enige tijd
geleden, vertrokken naar de pupillen van haar basisschool en Uw Hoofdredacteur
heeft zojuist zijn beide olijkerds afgeleverd bij hun juf. Dochterlief Julia
was enorm opgewonden. In het kader van het project "toerisme op Curaçao"
, wat deze weken in haar klas centraal staat, wacht haar namelijk vandaag een
uitje. "Het is de bedoeling dat ik vanochtend, samen met de rest van de
klas, naar het centrum van Punda ga. Daar moeten we ons dan gedragen als een
toerist, voor het project", zo berichtte de jongedame. Toen Uw
Hoofdredacteur antwoordde dat zij, wat hem betreft, daarvoor niet naar Punda
zou hoeven afreizen omdat zij zich sowieso overal als toerist gedraagt, werd
dat overigens niet geheel begrepen. Maar goed, het meiske zal vandaag, als toerist, vast en zeker een
leuke dag hebben!
Wie gisteren geen
leuke dag had, dat was Uw Hoofdredacteur. Er was namelijk weer eens sprake van
een enorm gedoe in Huize Hoofdredacteur. Wat was namelijk het geval? Welnu,
ergens aan het einde van de middag meldde zich de jongste olijkerd, Levi
geheten, met de mededeling dat hij dringend naar het toilet moest. Waarom hij
daarvan altijd mededeling doet is Uw Hoofdredacteur overigens een raadsel, maar
dat terzijde. Even later meldde het ventje enigszins paniekerig: "Pap, ik
moest .....! Nu ben ik klaar maar heb ik de hele WC kapot gemaakt. Hij doet het
niet meer. Hoe moet dat nu?" Uw Hoofdredacteur, technisch zeer begaafd,
begaf zich naar de boodschap van zoonlief om vervolgens te constateren dat het
onmogelijk was diens boodschap door te spoelen. Geen water!
Tijdens verdere
inspectie bleek er trouwens uit geen enkele kraan in Huize Hoofdredacteur ook
nog maar een druppel water te komen. Klaarblijkelijk was Aquaelectra, de
waterleverancier, weer eens bezig met onderhoud waardoor Uw Hoofdredacteur
enkele uren lang verstoken zou blijven van het kostbare vocht. Echter, ook
enige uren later viel er nog geen druppel water te bespeuren. Tijd om maar eens
te gaan bellen met Aquaelectra. "Bon tardi meneer Hoofdredacteur. U hebt
geen water in Boca Sami? Dat is gek, er is ons niets bekend van een storing. We
komen straks wel eens even kijken. Bon tardi!" zo berichtte de meneer aan
het toestel. Het werd hoog tijd het raadsel te gaan oplossen, reden waarom Uw
Hoofdredacteur een kijkje ging nemen bij de, aan de openbare weg geplaatste,
watermeter. En ja hoor, een groot slot blokkeerde de watertoevoer waarbij een
achter de leiding verstopte groene brief duidelijk maakte dat de waterlevering
was gestaakt.
Wat bleek? Welnu,
klaarblijkelijk had Moeder de vrouw wekenlang wel rekeningen gezien van
Aquaelectra, maar had zij gedacht dat de rekeningen voor de buurvrouw waren.
Die echter op vakantie is en dientengevolge aan Uw Hoofdredacteur had verzocht
de rekeningen voor haar te voldoen. Daaraan had Moeder de vrouw niet gedacht en
dus waren de nota's op een stapel beland die lag te wachten op terugkeer van de
buurvrouw. Geen water dus! Terwijl een doucheadres voor de Olijke Twee werd
gevonden bij buurman Jeroen, begaf Uw, steeds vrolijker wordende,
Hoofdredacteur zich naar het kantoor van Aquaelectra alwaar hij grimmig werd
verwelkomd door drie gewapende bewakers. "U wilt komen betalen? Dat kan
niet! We willen geen contant geld hier," zo wist een der cowboys te
melden. Toen Uw Hoofdredacteur echter zijn pinpas toonde, kon alsnog de
rekening worden voldaan. Toen de dame achter de balie vervolgens ook nog meldde
dat de aansluiting hoogstwaarschijnlijk nog des avonds zou worden hersteld,
slaakte Uw Hoofdredacteur een zucht van verlichting.
Thuisgekomen werd het
de Olijke Twee verboden om nog langer van het toilet gebruik te maken en
stapelde de afwas zich op. Een kop koffie om enigszins bij te komen zat er ook
niet in en het lange wachten kon beginnen. Regelmatig vroeg Moeder de vrouw:
"Heb jij er echt vertrouwen in dat het vandaag weer goed gaat komen? Ik
geloof er niets van!" En, zo werd het zeven uur, acht uur en negen uur.
Nog immer stroomde er, wanneer de kraan werd opengedraaid, geen drup water.
Moeder de vrouw was het zat en belde met buurman Jeroen: "Mag ik ook even
komen douchen?" Toen dat werd toegestaan vertrok zij met haar handdoek en
belde Uw Hoofdredacteur nog maar eens met Aquaelectra. "Ah bonnochi
Hoofdredacteur. Nog altijd geen water? Kijk eerst maar eens even bij de
watermeter als U wilt," zo werd Uw Hoofdredacteur bericht. En ja hoor, het
slot bleek, waarschijnlijk al geruime tijd eerder, verwijderd. Men had echter
de toevoerkraan dicht laten staan, die mocht Uw Hoofdredacteur vanzelfsprekend zelf
opendraaien! U begrijpt, het was gisteren dus weer eens een prachtige dag in
Huize Hoofdredacteur!
Wordt vervolgd.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten