Terwijl het, op het zo fraaie eiland Curacao,
woensdag 26 februari 2014 is geworden, valt de regen er af en toe met bakken
uit de hemel. Al vanaf de vroege ochtenduren is het bewolkt op dit normaliter
zo zonnige eiland en is het maar zeer de vraag of het zonnetje zich vandaag nog
zal gaan vertonen. Uw Hoofdredacteur heeft zojuist de Olijke Twee op hun
schoolplein neergezet en maakt zich op voor een nieuwe werkdag. Een werkdag die
Uw Hoofdredacteur vandaag zal doorbrengen met allerlei externe afspraken,
hetgeen hem bijzonder pleziert. Het is namelijk zo dat op de reguliere
dagelijkse werkplek sprake is van een vreemde storing in de airconditioning. Zo
kon het dan ook zijn dat de temperatuur waarin collega Bullie en Uw
Hoofdredacteur gisteren hun werkzaamheden dienden te verrichten, stokte bij
ongeveer 16 graden Celsius. Nou, U begrijpt dat er de nodige moeite gedaan
moest worden om nog enigszins warm te blijven. Al rennend door de lange gangen
slaagden Bullie en Uw Hoofdredacteur erin om de spieren nog wat soepel te
houden. Gelukkig blijft dit ongemak Uw Hoofdredacteur vandaag bespaard, al zal
collega Bullie vandaag waarschijnlijk een muts met oorwarmers moeten dragen om
de dag een beetje aangenaam door te kunnen komen.
Een van de trouwe viervoetertjes van Uw
Hoofdredacteur, Jetje geheten, had al een aantal dagen last van een groot
probleem. Het beestje liep letterlijk op drie poten nu zij, tijdens de felle
gevechten met de vele leguanen, een van haar pootjes ernstig had bezeerd. Niet
dat er uitwendig iets te zien was, echter het lopen en springen liet het
keffertje achterwege. Het werd dan ook hoog tijd om een bezoekje te gaan
brengen aan de plaatselijke dierenarts om te bezien waardoor het ongemak nu
eigenlijk werd veroorzaakt. Nu is het steevast zo dat, wanneer er een bezoek
aan de dierenarts dient te worden gebracht, de blaffertjes dat onmiddellijk in
de gaten lijken te hebben waarbij zij vervolgens trachten om zich direct aan
elke vorm van toezicht te gaan onttrekken. Zo ook dus ditmaal.
Na slechts een half uurtje te hebben gezocht naar
het witte keffertje, kon het diertje uiteindelijk in de auto worden geladen
voor het tripje naar de dierenarts. Aldaar aangekomen was het viervoetertje
slechts onder lichte dwang en drang uit de auto te krijgen. Al grommend sjokte
het beestje mee met Uw Hoofdredacteur om vervolgens een momentje te moeten
wachten op de dierenarts. "Goedemorgen Hoofdredacteur. Alles goed? Oh,
heeft Jetje last van een pootje? Laat U haar meer eens even rondlopen", zo
berichtte de dierenarts toen zij was gearriveerd. Het trouwe viervoetertje zag
de bui al hangen en, ofschoon zij al drie dagen had laten blijken niet goed te
kunnen lopen, liep vervolgens rond alsof er in het geheel niets aan de hand
was. "Ik zie niets aan haar. Bent U er wel zeker van dat haar iets
mankeert?" zo sprak de dierenarts. Het werd dus tijd om het blaffertje op
de spreektafel te gaan zetten opdat zij onderzocht zou kunnen worden. Het
dametje gaf geen kik, tenminste de eerste 5 minuten niet. Juist toen Uw
Hoofdredacteur bedacht dat het diertje de kluit fiks aan het belazeren was,
uitte zij een kreet. De dierenarts had immers een van haar teentjes vast en die
bleek tamelijk los te zitten. Iets waaraan, buiten het vertstrekken van
pijnstillers, niet veel te doen was volgens dokter Dolittle. Echter,
klaarblijkelijk heeft het blaffertje bedacht dat haar niet nog eens zo een
avontuur moet overkomen. Anders valt toch immers niet te verklaren waarom het
beestje, na het verlaten van de dierenartspraktijk, loopt als nooit te voren? Uw
Hoofdredacteur overigens liep een stuk lichter na het betalen van de gepeperde
rekening.
Wordt vervolgd.....
Al rennend door de lange gangen, ja, ja, en gij geleuft dat?!!!
BeantwoordenVerwijderen