Een heuse pechdag!

Het is vandaag zondag 16 februari 2014 geworden op het eiland Curacao alwaar zo langzamerhand de schemering plaatsmaakt voor het daglicht. Het is immers nog zeer vroeg in de ochtend terwijl Uw Hoofdredacteur zich opmaakt voor het produceren van een nieuwe editie van "Een Zonnig Avontuur." Terugvliegen in de tijd, wat nu eenmaal het gevolg is wanneer er tussen Nederland en Curacao een fors tijdverschil dient te worden overbrugd, leidt klaarblijkelijk per definitie tot korte nachten. De rest van het gezin Hoofdredacteur ligt dan ook, op dit moment, nog heerlijk in een warm mandje daar waar Uw Hoofdredacteur al stevig aan de ochtendkoffie zit. Tijd genoeg dus om U even bij te praten over de meest actuele ontwikkelingen op dit zo fraaie eiland. Die waren er imers, zoals te doen gebruikelijk, genoeg!

 

Gisteren, op de zaterdag, werd Huize Hoofdredacteur geconfronteerd met beslommeringen zoals die zich op welhaast iedere zaterdag voordoen. Er dienden namelijk boodschappen te worden gedaan om de komende week weer door te kunnen komen; dochterlief Julia diende naar haar wekelijkse zangles te worden gebracht en zoonlief Levi was genood voor een verjaarspartijtje dat in het teken zou staan van verschillende sportieve activiteiten. Aangezien Moeder de vrouw de komende weken

druk doende zal zijn met het opstellen van rapporten voor haar leerlingen, lag het dan ook op het pad van Uw Hoofdredacteur om met de beide olijkerds op stap te gaan. In eerste instantie werd de weg naar de wekelijkse muziekles afgelegd waarna vervolgens de allergrootste vriend van Uw Hoofdredacteur werd afgeleverd op het verjaarspartijtje. Eerst enige uren later kon Uw Hoofdredacteur het mannetje weer gaan ophalen, waarbij bleek dat er voor het kleine ventje weer eens sprake was van een pechdag. Immers, tijdens een heftig en inspannend wedstrijdje trampolinespringen raakte zijn tegenstander met diens kin het oog van de olijkerd hetgeen een behoorlijk dik, en waarschijnlijk thans blauw, oog opleverde. Gelukkig zette het ventje zich daarover heen en besloot hij om 'avonds een dansje te gaan beoefenen op het terras van Huize Hoofdredacteur. Daarbij stootte het kereltje vervolgens zo hard zijn grote teen, dat deze er plots geheel anders uitzag. U ziet, het was niet echt zijn dag.

Wie er wel zijn dag had was Oom Albert, nog altijd een der logees van het gezin Hoofdredacteur. De afgelopen weken was hij, bij ontstentenis van Uw Hoofdredacteur, druk doende geweest met het transporteren van de Olijke Twee over dit zonnige eiland. Daarnaast fungeerde Oompje als een soort van huisbewaarder omdat Moeder de vrouw, zoals steevast elke ochtend, al in alle vroegte vertrok om haar dagelijkse werkzaamheden te gaan verrichten. Daarbij maakte het Oompje de nodige avonturen mee, zoals bleek uit het verhaal dat hij gisteren ten gehore bracht: "Plots ston'n der, op'n dag, twee luu an de poorte. Zie woll'n met mie proat'n over'n betteren weerld", zo berichtte Oom Albert. "Ik zeg teeg'n die luu, ik bun geboorn in'n oorlog. Wie bint noe zeubentig joar wieter, en alles is't zelde bleeb'n. Een van die luu zei toen dat alles al in't verleed'n was veurspeld en op was schreeb'n. Ik zei teeg'n die luu dat 2000 joar geleed'n nog niemand kon schrieb'n. Alleen Julius. Toen ze vervolgens vreug'n wie die Julius dan was zei ik: Julius Caesar natuurlijk! Man, ze viel'n zowat um van't lach'n. Begriep ie dat noe?" U begrijpt het al, wannneer zich voortaan weer bezoekers zullen melden aan de poort van Huize Hoofdredacteur en zij zijn in het bezit van zware tassen met daarin allerlei literatuur, dan is Oom Albert de aangewezen persoon om het gesprek met de bezoekers aan te gaan. Het wordt er waarschijnlijk een stuk rustiger van!

Wordt vervolgd.....