De hond in de pot!

Het is vandaag maandag 24 maart 2014 geworden op het zo fraaie eiland Curacao alwaar de zon inmiddels weer hoog aan de hemel staat. Een nieuwe werkweek is van start gegaan, al geldt dat dit keer niet voor Moeder de vrouw. Moeder de vrouw is namelijk ziek en heeft de afgelopen nacht geen oog kunnen dichtdoen. Terwijl Uw Hoofdredacteur in alle vroegte trachtte beweging te krijgen in de Olijke Twee, klom Moeder de vrouw daarom, al kreunend en steunend, weer in haar warme mandje. Uitzieken maar, er zit waarschijnlijk niet veel anders op. Het weekeinde is weer om en een volle werkweek wacht. Een weekeinde dat, zoals op dit eiland steevast het geval is, uitermate aangenaam van aard was. De dagen, die over het algemeen zeer ontspannen worden doorgebracht, verstrijken in de Tropen beduidend sneller dan snel! Hoog tijd dan ook om U snel weer bij te praten over de meest actuele ontwikkelingen op dit eiland. En, zoals te doen gebruikelijk dient daartoe deze editie van "Een Zonnig Avontuur!"

In de tijd dat het gezin Hoofdredacteur woonachtig was in het pittoreske vissersdorp Boca Sami, werd het een goede gewoonte om op de zondagmiddag, met enige regelmaat, plaats te nemen op het strandje van Snake Bay. Op die zondagmiddagen werd dan vaak gezelschap verkregen van buurman Jeroen en diens eega Michelle, van vriendin Corine en van het hondenvrouwtje Willemijn. Over het algemeen waren deze middagen zeer gezellig van aard en werden er, onder het genot van een koel glas wijn, allerlei wetenswaardigheden uitgewisseld. Nadat het gezin Hoofdredacteur verhuisde naar Julianadorp, kwam er een beetje de klad in het bezoeken van Snake Bay. Het was dan ook, zo werd besloten, de hoogste tijd om een goede gewoonte weer in eer te gaan herstellen. En, zo kon het dan ook zijn dat de familie Hoofdredacteur gisteren, aan het begin van de middag, het ritje naar Snake Bay inzette.

Nauwelijks was er plaatsgenomen op het hete zand of vriendin Corine meldde zich al. Even later werd zij gevolgd door buurman Jeroen, die overigens meldde dat zijn eega enige tijd later ook zou arriveren. Dat zou trouwens ook het geval blijken te zijn voor het hondenvrouwtje Willemijn. Het viel Uw Hoofdredacteur al snel op dat buurman Jeroen zich zorgen maakte over het een en ander. Dat de aanname van Uw Hoofdredacteur bleek te kloppen, moge het volgende verhaal duidelijk maken. "Ik kamp met een ernstig dilemma", zo berichtte buurman Jeroen. "Stel je eens voor. Je hebt al de hele ochtend in de keuken gestaan om een heerlijke bonenschotel te bereiden. Het geheel ruikt vervolgens zo ontzettend lekker dat je bijna niet kunt wachten om een bord vol te scheppen. Echter, nog niet alle gezinsleden blijken gereed te zijn om plaats te nemen aan tafel. Je besluit dus snel nog even wat anders te gaan doen terwijl de bonenschotel zachtjes staat te pruttelen op het gas." Buurman Jeroen keek zijn gehoor eens diep in de ogen en vervolgde zijn verhaal.

"Plots, wanneer je het onderhanden zijnde werk hebt  verricht, besluit je de bonenschotel nog even door te gaan roeren. Je loopt naar de keuken en ziet daar een van je trouwe viervoeters, met zijn hoofd in de pan, nog juist met een zeer schuldig gelaat zijn lippen aflikken. Wat doe je dan? Gooi je de rest van de bonenschotel weg of besluit je te doen alsof er niets is gebeurd? Dat was vanochtend namelijk mijn dilemma!" Het gezelschap was unaniem in haar oordeel: weggooien die hap. Dan de hond maar in de pot vinden. Immers, een hond likt over het algemeen aan veel meer zaken dan aan slechts een bonenschotel. Weggooien dus en wat anders bereiden. Welnu, buurman Jeroen had evenwel anders besloten. "Het ging me zo aan het hart. En daarnaast rook het zo lekker. Ik heb dus het geheel nog even fiks doorgekookt en daarna hebben we de bonenschotel gewoon lekker opgegeten. Als trouwens mijn eega zo komt: zij weet van niets hoor!"

Uw Hoofdredacteur hoopt nu maar van ganser harte dat de actie van buurman Jeroen zonder gevolgen blijft. Immers, wanneer Jeroen vandaag blaffend op zijn werk zou verschijnen zou dat voor uitermate vreemde taferelen kunnen zorgen. Maar wellicht valt het ook allemaal wel mee, nu even later de eega van buurman Jeroen, net als vriendin Corine, een fles overheerlijke wijn tevoorschijn toverde. Door het nuttigen daarvan zullen de meeste bacillen wel zijn verzopen, zo denkt althans Uw Hoofdredacteur. Waar een bezoekje aan Snake Bay al niet goed voor is, woef!

Wordt vervolgd.....