Er is vandaag een nieuwe werkweek aangebroken nu
het, op het zo fraaie eiland Curacao, maandag 10 maart 2014 is geworden. Het
weekeinde ligt inmiddels al uren achter ons nu, alweer geruimte tijd geleden,
de reis werd ingezet naar de dagelijkse werkplek alwaar collega Bullie al op Uw
Hoofdredacteur wachtte. Het was overigens een, in alle opzichten, heerlijk weekeinde
waarin kon worden genoten van veel zon en verfrissend zwembadwater. Terwijl de
dagelijkse catering voor het grootste gedeelte werd verzorgd door een der
logees binnen Huize Hoofdredacteur, Tante Reinie geheten, verzorgde Oom Albert
het op peil houden van de watervoorraad in het zwembad en de vijver waarin
verschillende schildpadden trachten hun hoofd boven water te houden. Al met al
was dus sprake van een zeer ontspannen weekeind, hetwelk hedenochtend overigens
bruusk eindigde met het irritante geluid van de wekker. Het is dus weer eens maandag,
het is nu eenmaal niet anders!
Gisteren, zo aan het begin van de avond, zou Moeder
de vrouw terugkeren op Curacao na een aantal dagen de winkels in Miami, Florida
te hebben verkend. De gehele dag waren de Olijke Twee daarom drukker dan druk;
opgewonden dat zij hun Moedertje weer zouden mogen begroeten. Het wachten
duurde hen sowieso al veel te lang! Hun geduld zou echter nog meer op de proef
worden gesteld toen bleek dat de vlucht, vanuit Miami, een uurtje vertraging
had opgelopen. Uiteindelijk was het echter zover dat Uw Hoofdredacteur het
ongeduldige tweetal in de auto kon laden waarna werd afgereisd naar het locale
vliegveld Hato. Iets na zevenen stapte Moeder de vrouw dan eindelijk, vergezeld
door vele koffers, de aankomsthal uit en kon de reis naar Huize Hoofdredacteur
worden ingezet. Geen moment hield het olijke tweetal de mondjes dicht waarbij
alras duidelijk werd dat zij vooral belangstelling hadden voor de inhoud van de
door Moeder de vrouw meegevoerd koffers.
Aangekomen in Huize Hoofdredacteur werd Moeder de
vrouw slechts eventjes tijd gegund voor het nuttigen van een kopje koffie.
"Mama, kun je ons nu alsjeblieft laten zien wat je voor ons hebt
meegebracht?" zo werd bij herhaling door de olijkerds gevraagd.
Uiteindelijk was het dan zover: Moeder de vrouw toonde zich bereid de inhoud
van de koffers prijs te geven. Het leek vervolgens wel alsof er een modeshow
werd georganiseerd waarbij de beide olijkerds de catwalk bij herhaling
afliepen. "Kijk Pap! Mama heeft ook nieuwe schoenen voor me meegebracht.
Ze zijn maar drie maten te groot. Dan kunnen mijn tenen er nog lang in
groeien!" zo wist de jongste olijkerd, Levi geheten. Het ene kledingstuk
bleek nog mooier dan het andere te zijn en de beide kids toonden zich er dan
ook bijzonder mee ingenomen. Of het Levi zal gelukken om vandaag op de been te blijven
is trouwens nog maar zeer de vraag. Immers, met alle geweld wilde hij
vanochtend naar school vertrekken met aan zijn voeten de ietwat te grote
schoenen. "Dat mocht van Mama, Pap!"
Komende donderdag zal Uw Hoofdredacteur een bezoek
gaan brengen aan de (veel) rustiger Fries. Zoals U zich wellicht nog weet te
herinneren was de (veel) rustiger Fries jarenlang werkzaam op Curacao als
collega van Uw Hoofdredacteur. Iets waaraan een einde kwam toen de (veel)
rustiger Fries besloot om zijn loopbaan te gaan voortzetten op het mooie en
rustige Bonaire. Met enige regelmaat spreekt Uw Hoofdredacteur de (veel)
rustiger Fries nog wel eens, vooral per telefoon. Hij heeft het bijzonder naar
zijn zin op het door hem geliefde en pittoreske Bonaire, zo laat hij dan steevast
weten. Nu er, op het gebied van allerlei werkzame zaken, van alles overlegd
dient te worden, is het dan ook maar wat leuk om de (veel) rustiger Fries weer
eens in levende lijve te kunnen treffen. Hoe dat zal gaan verlopen? U zult het
vast en zeker kunnen lezen in een der volgende edities van "Een Zonnig
Avontuur!"
Wordt vervolgd.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten