Een duik met Angelus.....

Het is zondagavond 18 maart 2012 op het mooie en inmiddels stille eiland Curaçao. Stil omdat het weer eens is gelukt het olijke tweetal in hun bedjes te krijgen. In alle rust heeft Uw Hoofdredacteur daardoor tijd en ruimte gekregen U weer te voorzien van een overzicht van de actuele gebeurtenissen op dit zo fraaie eiland. En, zoals te doen gebruikelijk, zijn die gebeurtenissen voor U opgetekend in een nieuwe editie van "een zonnig avontuur."

Zondag was het dus vandaag, een dag die vanochtend al vroeg een aanvang zou nemen. Het zal zo tegen half zeven in de ochtend zijn geweest toen onze oudste olijkerd zich in de armen van Uw Hoofdredacteur meldde met de mededeling dat zij eraan toe was om op te staan. Uw Hoofdredacteur pakte beide armen van het meiske, trok haar tegen de matras en vertelde haar dat het nog nacht was. Juist toen zij ervan overtuigd was dat de waarheid werd gesproken, meldde zich de jongste olijkerd met de mededeling dat het licht was. Er restte dan ook geen enkel alternatief: er diende te worden opgestaan. Nu was dat overigens op zich niet zo heel erg: Moeder de vrouw had al aangegeven onder geen enkel beding haar bed te willen verlaten vooraleer de haan een uur of negen zou hebben gekraaid en daarnaast diende Oom Albert vervoerd te worden.

Nu zult U zich wellicht afvragen waar Oom Albert naar toe gebracht diende te worden? Welnu, hij was genood door de heer Angelus om mee te gaan voor een duik in de, achter het huis van de familie Angelus gelegen, Caribische zee. Deze uitnodiging had er overigens wel toe geleid dat Oom Albert, en derhalve ook Tante Reinie, een slapeloze nacht hadden doorgemaakt. Oom Albert vindt het duiken in de diepe wateren der zee namelijk bijzonder spannend. Zo spannend dat hij er dus niet van kan slapen. En, juist om die spanning wat weg te nemen, hij dient immers dinsdag het finale duikexamen af te leggen, was hij uitgenodigd door de heer Angelus.

Zo tegen de klok van half tien leverde Uw Hoofdredacteur het Oompje af bij het zeer fraaie onderkomen van de familie Angelus. Gelegen met een direct uitzicht op zee, mag hun woning er zeker zijn. Vanaf het zitje wat op dit eiland een porche is geheten vielen gigantische scholen met vissen waar te nemen. Wanneer er dan een tarpon (een grote vis) de school binnenzwom, waaierde de school vissen vele kanten uit. Werkelijk prachtig om te zien! Slechts een trapje met zeven treden moet worden afgedaald waarna direct contact met de prachtig blauwe zee wordt verkregen. Oom Albert werd door Uw Hoofdredacteur nog een hart onder de riem gestoken waarna Uw Hoofdredacteur huiswaarts keerde. Enige uren later werd Oom Albert teruggebracht door de heer Angelus zelf. Oom Albert was nog enthousiaster dan menig klein kind: "Man, man, man, wat mooi! Noe he'k eindlijk moal het rif zeen. Wat'n viss'n, wat'n viss'n. Och, och, och, d'r bunt geen woord'n veur!" Met grote dank aan de heer Angelus: Oompje is weer geheel gemotiveerd voor het vervolgen van zijn duikstudie.

Moeder de vrouw was de gehele dag bijzonder druk met het voorbereiden van haar stage voor de komende schoolweek. Diep gebogen over haar boeken praatte zij voornamelijk in zichzelf vandaag; het was dus een zeer rustige dag in Huize Hoofdredacteur. Overigens diende Uw Hoofdredacteur vanmiddag nog enige uren te werken; enige aanspraak was er gelukkig dus nog wel. Vanavond heeft Moeder de vrouw afgesproken met een schoolvriendin van jarenlang geleden, hetgeen Uw Hoofdredacteur doet besluiten maar eens vroeg zijn mandje op te gaan zoeken. Morgen wacht immers weer de start van een nieuwe, en vast drukke, werkweek. Met deze berichtgeving moet U het daarom vooralsnog maar even doen, de nieuwe week is immers nog lang. Het zal de komende week dan ook vast wel gelukken U nog een aantal malen te voorzien van de meest recente berichtgeving vanaf het zo fraaie eiland Curaçao.

Wordt vervolgd.....