Het is vandaag
donderdag 1 november 2012 op het zonnige en qua temperatuur zeer aangename
eiland Curaçao. Toen Uw Hoofdredacteur, zo ongeveer tegen half zes in de ochtend,
de schuifdeuren van Huize Hoofdredacteur opende en over de blauwe zee uitkeek,
lachte een nieuwe dag hem al vrolijk tegemoet. Dat terwijl het toch nog maar
zeer de vraag is of het ook daadwerkelijk wel een vrolijke dag zal gaan worden.
Er valt immers nimmer van tevoren een peil te trekken op gebeurtenissen die
zich op dit eiland plotseling kunnen voordoen. "Prijs de dag niet voor het
avond is", lijkt een gezegde wat het op Curaçao goed doet. De afgelopen
dagen deden zich namelijk nogal veel onverkwikkelijke incidenten op dit eiland
voor, waardoor het gevoel van onveiligheid onder de meeste bewoners fiks aan
het toenemen is. Uitkijken en alert blijven blijft dus het dagelijks devies. Uw
Hoofdredacteur gaat dan ook zien wat de dag hem gaat brengen. De uitkomsten
daarvan zult U hoogstwaarschijnlijk weer kunnen terugvinden in een volgende
editie van "Een Zonnig Avontuur."
Met grote regelmaat
bereiken Uw Hoofdredacteur vragen over de actuele politieke situatie op Curaçao.
"Zijn er nog ontwikkelingen Hoofdredacteur? Is men al bezig een coalitie
te vormen? Hoe schat U de situatie in?" Allemaal vragen die meermaals
worden gesteld en daarom lijkt het een goede en zinnige gedachte U even te
voorzien van een korte update. Nog altijd is het zo dat de formele
onderhandelingen tussen de drie ex regeringspartijen zijn gestaakt, al werden
en worden er wel lijmpogingen ondernomen. Door alle uitlatingen die de drie partijleiders
over elkaar doen, lijkt het onderhandelingsklimaat er echter volstrekt niet
beter op te worden, integendeel. Vandaar dat de enige dagen geleden benoemde
informateur inmiddels ook verkennende gesprekken is gaan voeren met andere
partijen die een mogelijke coalitie zouden kunnen vormen. Dat dit het nodige
tumult met zich brengt, dat moge duidelijk zijn. Uw Hoofdredacteur zou dan ook
op dit moment volstrekt niet durven voorspellen welke kant het uiteindelijk zal
op gaan. Mocht er meer duidelijkheid gaan ontstaan, dan wordt U daarover
vanzelfsprekend per omgaande nader geïnformeerd.
Het zal U
hoogstwaarschijnlijk niet zijn ontgaan dat de terugkeer van Jumping Paul
aanstaande is. Op korte termijn zal Jumping Paul immers definitief terug gaan
keren naar het herfstachtige en vooral koude Nederland. Vorige week werd er
daarom, in klein comité, al afscheid van hem genomen door de Nederlandse
teamleden die voorlopig op dit eiland zullen achterblijven. Gisteren was het
echter de beurt aan de Curaçaose collega's die, zonder dat hij wist wat hem te
wachten stond, een afscheidsbijeenkomst voor Jumping Paul hadden georganiseerd.
Om elf uur in de ochtend zou de festiviteit plaatsvinden en wel in de
personeelskantine, zo luidde althans de aankondiging. Stipt om elf uur meldden
zich daarom de (veel) rustiger Fries, Jumping Paul en Uw Hoofdredacteur in de
bewuste kantine. Om, aldaar aangekomen, te constateren dat dit drietal de enige
aanwezigen waren. "Ik had ook al rekening gehouden met een gigantische
opkomst", zo berichtte Jumping Paul. Na een half uurtje te hebben gewacht
op komende ontwikkelingen, meldde zich een locale collega met de vraag of
Jumping Paul nog van plan was op het feestje te komen. Wat bleek, in
tegenstelling tot wat op de aankondiging stond vermeld, was een andere locatie
gekozen. Uiteindelijk mocht dat de pret echter geenszins drukken. Er werden
mooie woorden gesproken in de richting van Jumping Paul en er werden hem zeer
fraaie aandenkens overhandigd. Last but not least stonden alle aanwezige
vrouwelijke collega's erop dat Jumping Paul met hen zou worden vereeuwigd op
een foto. Met een dubbel gevoel voldeed Jumping Paul aan dat verzoek, tweeënhalf
jaar werken in een vreemde omgeving laat immers zijn sporen wel degelijk na.
Hoe het ook zij: het afscheidsfeestje was zeer geslaagd en werd bijzonder gewaardeerd.
Wederom kon een hoofdstuk van een inmiddels behoorlijk dik boek met een gerust
hart worden afgesloten!
Wordt vervolgd…..