Het is vandaag een
heuglijke dag met een bijzondere datum op het eiland Curaçao, waar het volkomen
windstil is. Het is vandaag woensdag 10 oktober 2012, of beter gezegd 10-10. Het
is vandaag namelijk exact twee jaar geleden dat er een einde kwam aan de
Nederlandse Antillen en het Land Curaçao werd geboren. Een dag ook die door de
Regering werd aangemerkt als nationale feestdag en "Dia di Pais
Korsou" kwam te heten. En zo kan het dan ook zijn dat Uw Hoofdredacteur
vanochtend, op een vrije dag, al in alle vroegte kon zien hoe het eiland
ontwaakte. Daarbij kreeg hij overigens geruime tijd gezelschap van een
gevederde vriend die met hem over het gladde zeewater tuurde. Het is vandaag
dus een dag die in het teken zal staan van officiële bijeenkomsten maar die
zeker ook veel festiviteiten zal kennen. Al is voor veel mensen de vraag
hoezeer die festiviteiten passen bij de ontwikkelingen die zich de afgelopen
twee jaar op dit zo fraaie eiland hebben voorgedaan. Ontwikkelingen die
eigenlijk tot op de dag van vandaag, Uw Hoofdredacteur schreef daarover al
eerder, voortduren. Hoe het ook is of zal worden: het Land Curaçao bestaat
vandaag twee jaar en Uw Hoofdredacteur zal van de geplande festiviteiten vast
en zeker het een en ander gaan meemaken.
Al vroeg in de
ochtend meldden zich vanochtend de Olijke Twee. Niet dat dit nu zo bijzonder
is, immers welhaast elke dag begint voor hen een nieuw avontuur al tegen een
uur of zes in de ochtend. Na hen te hebben voorzien van een krentenbol ("Wat
zit erop Pap. Je weet dat ik geen boter wil! Ik heb er liever kaas op. Krijgen
we nu nog iets te drinken of hoe zit dat?") kreeg Uw Hoofdredacteur een
moment van adempauze. Onder het genot van een kop koffie was Uw Hoofdredacteur
vervolgens in de gelegenheid de zon op het eiland te zien opkomen. Wat woont Uw
Hoofdredacteur toch op een "daaldersplekje." Een zee zo glad als een
biljartlaken, slechts het geluid van vogels om hem heen en vele prachtig
gekleurde vissen aan zijn voeten. Het kan minder!
De Olijke Twee
genieten van hun vakantieweek, evenals Moeder de vrouw dat doet. Echter, om het
tweetal enigszins hanteerbaar te houden, dient er dagelijks toch wel de een of
andere activiteit te worden gepland. En, zo kon het zijn dat Moeder de vrouw
het tweetal gisteren op sleeptouw nam om een middagje te gaan doorbrengen op
het strand van Boca Sami. Gewapend met allerlei attributen om te gaan vissen in
de blauwgekleurde Caribische Zee, werd na een minuut of vijf lopen het haventje
van Boca bereikt. De jongste olijkerd, Levi geheten, scoorde snel wat brood
(als aas) bij de plaatselijke snackhouder (of, zoals het op Curaçao heet:
snekhouder). Het brood bleek van uitermate goede kwaliteit en lokte vissen in
vele kleuren en maten. Het duurde dan ook slechts een kort moment alvorens de
eerste vis, een geep in dit geval, in het schepnet van de olijkerd lag. Het
mannetje gaf te kennen dat de "naaldvis", zoals het dier door hem
werd genoemd, beslist de pan in Huize Hoofdredacteur zou moeten leren kennen.
"Ik wil 'm echt aan Papa laten zien en opeten hoor", zo verzuchtte
het kereltje.
Toen, aan het einde
van een drukke werkdag, Uw Hoofdredacteur zich meldde aan het front, werd hij
derhalve onmiddellijk belaagd en gepromoveerd tot "chef de cuisine."
Allereerst diende de geeppie, zoals het dier was vernoemd, te worden
schoongemaakt. Daarna werd het beestje gefileerd en gebakken. Uiteindelijk
bleven er twee, piepkleine, filetjes over die door het kereltje met smaak
werden verorberd. Trots berichtte hij: "De volgende keer neem ik een grote
geeppie mee, dan hebben we allemaal een lekker stukje vis!" De restanten
van het dier intrigeerden hem in toenemende mate. Het duurde dan ook slechts
een kort moment alvorens het mannetje vroeg: "Kan ik de naaldkop van de
vis krijgen? Je kunt er kleding mee naaien." Toen hem de kop van de "naaldvis"
was overhandigd, had het overigens meer weg van een exclusieve pijl om de
dartsport te beoefenen. Het mocht de pret niet drukken, het ventje had zijn
eigen vis gevangen en opgegeten. Hoe mooi kan opgroeien op Curaçao zijn?
Wordt vervolgd…..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten