Vandaag is het
donderdag 4 oktober 2012 geworden op het eiland Curaçao. De zon schijnt, de
temperatuur is met 32 graden Celsius prima en het werk lonkt. Wat zou je nog
meer wensen, zo denkt U wellicht. Welnu, dat
is een terechte vraag. Het lijkt er immers ook op dat het politieke
klimaat op dit zo fraaie eiland aan het kenteren is. Zo kon het bijvoorbeeld
zijn dat er gisteren een eerste Statenvergadering werd gehouden waarbij naast
de Statenleden ook de interim bewindslieden aanwezig waren. Er werden afspraken
gemaakt over de prioriteiten die zich de nieuwe Minister-president met zijn ploeg
mensen heeft gesteld. Het lijkt er dus echt op dat de rust enigszins is
teruggekeerd, al wordt er nog wel fiks gediscussieerd over recht en onrecht.
Met name de ex ministersploeg en de ex voorzitter der Staten lijkt dat enorm
bezig te houden. Zo langzamerhand komen er echter allerlei verhalen naar buiten
die duidelijk maken dat stilte wellicht gepaster zou zijn. Een voorbeeld is het
overzicht van reizen die in de laatste zeven maanden door de ex Minister van
Economische Zaken zijn gemaakt. Het blijkt dat de diverse reisjes het luttele
bedrag van 380.000 florijnen (zo'n 160.000 euro) hebben gekost. Ja, vliegen is
nu eenmaal niet goedkoop! De komende dagen zal er vast meer duidelijk worden
over datgene wat er zich, politiek gezien, gedurende de afgelopen twee jaren,
heeft afgespeeld. Overigens, hedenochtend heeft Uw Hoofdredacteur een gesprek
met de nieuwe Minister-president, wellicht dat daar alvast een topje van de
sluier wordt opgelicht.
Nog slechts een
paar maanden en dan vertrekt wederom een van de teamleden van dit mooie eiland.
De familie Pinoccio zal immers definitief gaan terugkeren naar Nederland. Kort
voor de komende kerstdagen hebben zij hun vertrek gepland. De heer Pinoccio,
die zich nog dagelijks verbaast over datgene wat hij op dit eiland tegenkomt en
over datgene wat hem overkomt, blijft nuchter in zijn beschouwingen. "Het
komt zoals het komt", is zijn filosofie, hetgeen op zich een prima
opstelling is in de cultuur zoals die op Curaçao geldt. Feit is wel dat er op
het moment van vertrek van de familie Pinoccio nog slechts drie teamleden
zullen achterblijven. Slechts de (veel) rustiger Fries, Jumping Paul en Uw
Hoofdredacteur zullen voorlopig nog werkzaamheden verrichten op dit eiland. U
ziet, de spoeling wordt dun. Hoe het ook zij, de beste beentjes worden
voorgezet en stap voor stap zullen er vorderingen worden gemaakt. En, al lijkt
het er dan ook op alsof sprake is van leegloop, het tegendeel is waar. Pal voor
de gevangenis waar het team werkt, werd namelijk recent een nieuw bord
geplaatst. Het is dus waar: FOL is FOL!
Gisteren was het
weer eens zover. De jongste olijkerd, Levi geheten, diende zich te melden voor
zijn karateles. Overigens gaat het mannetje er met zeer veel plezier tweemaal
per week naar toe, hetgeen overigens Uw Hoofdredacteur bijzonder verrast. Het
is namelijk zo dat het kereltje, als kleinste deelnemer in de groep, steevast
de gehele zaal (dojo geheten) wordt doorgeschopt en daar klaarblijkelijk toch
enorm veel pret aan beleeft. Hoe het ook moge zijn, het ventje meldde gisteren
aan Uw Hoofdredacteur: "Het was vandaag weer heel leuk op karate Pap. We
moesten allerlei oefeningen doen en kreten slaken. We hebben overigens ook een
nieuwe sensei." De sensei bleek de nieuwe karateleraar te zijn. Uw
Hoofdredacteur vroeg aan de olijkerd: "Hoe heet de sensei eigenlijk Levi."
Lang, heel lang dacht het mannetje na. Toen kwam het antwoord: "De sensei?
Die heet gewoon sensei!" Het is maar dat U het weet.
Wordt vervolgd…..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten