Het is
zaterdagochtend 15 december 2012 op het fraaie eiland Curaçao. De zon schijnt
inmiddels weer nadat er, gedurende een kort moment, een fikse hoeveelheid
regenwater naar beneden is gekomen. Het klaart dus weer op en alle ingrediënten
voor een mooie zaterdag lijken aanwezig. Uw Hoofdredacteur heeft juist, een
half uurtje geleden, zijn luiken geopend omdat hij in de gelegenheid werd
gesteld om wat langer in zijn mandje te blijven liggen. Als je ouder wordt
lijkt het immers wel alsof dat af en toe noodzakelijk is. Nu wacht een lekker
kopje koffie en een half uurtje schrijfwerk waarna Uw Hoofdredacteur zich met
beide olijkerds op pad dient te begeven richting muziekles, boekhandel en
autowasstraat. U ziet, er staat weer een druk programma op stapel vandaag.
Het is gelukt!
Nadat Uw Hoofdredacteur met Moeder de vrouw was overeengekomen dat het goed zou
zijn er "eens even tussenuit te knijpen", werd de dag van gisteren
deels doorgebracht met het zoeken van een mooie bestemming. En, dat is dus
gelukt nu Uw Hoofdredacteur, helemaal alleen, op vrijdag de 21e december
richting Havana, Cuba, zal vertrekken om, een dag of negen later, weer voet te
gaan zetten op Curaçaose bodem. In eerste instantie zal de reis vanaf Curaçao voeren
richting Panama om aldaar over te kunnen stappen in een vliegtuig naar Havana.
Vanaf Havana zal de reis, een dag of twee later, vervolgd worden richting
Vinales om aldaar een blik te kunnen werpen in de mooie vallei en de vele sigarenfabriekjes.
Nadien reist Uw Hoofdredacteur in de richting van Trinidad en Santa Clara om in
die steden de vele prachtige plaatjes met eigen ogen te kunnen zien. De reis
zal vervolgens eindigen in Havana. Althans, als het Uw Hoofdredacteur gelukt
onderdak te vinden in een zogenaamde "Casa familiair". Juist, U leest
het goed, Uw Hoofdredacteur gaat werkelijk een groot avontuur tegemoet nu hij
gaat rondtrekken en zal trachten dagelijks onderdak te vinden bij Cubaanse
gezinnen. Verder zal het stil zijn rond Uw Hoofdredacteur nu blijkt dat er geen
telefoonverkeer mogelijk zal zijn en geen internetverbinding voorhanden is in
Cuba. Spannend, dat wel! U zult te zijner tijd dan ook zeker kunnen vernemen
hoe de trip zal zijn verlopen.
Zoals U zich
wellicht nog weet te herinneren had de familie Hoofdredacteur kortgeleden
bezoek van de hartsvriendin van Moeder de vrouw, Monique geheten. Inmiddels is
Monique alweer geruime tijd terug in het kille en regenachtige Nederland, maar
wordt zij nog dagelijks, vooral door de Olijke Twee, erg gemist. De afgelopen
week waren beide olijkerds, Julia en Levi geheten, dan ook druk met het op peil
houden van de communicatie richting Monique. "Grenst Nederland ook aan een
zee Mam?" zo vroegen beide olijkerds. Toen het antwoord daarop bevestigend
bleek te luiden, was hun keuze snel gemaakt waar het gaat om de manier van
communiceren. "Dan sturen we Monique even een brief Mam", zo wisten
beide kinderen. "En, we hoeven gelukkig geen postzegels te kopen. We
sturen gewoon even wat flessenpost naar Monique!" En, zo kon het dan ook
zijn dat er zeer hartelijke brieven werden opgesteld die vervolgens, opgerold
en wel, in een fles werden gestopt. De officiële tewaterlating volgde even
later. Nu dus maar even wachten op het moment dat Monique de ontvangst zal
bevestigen. Het kon wel eens even duren!
Vanavond wacht de
(veel) rustiger Fries, de heer Pinoccio en Uw Hoofdredacteur nog een bijzonder
uitje. Zij zijn namelijk de officieel genodigden tijdens een groot
personeelsfeest van de afdeling die de heer Pinoccio onder zijn hoede heeft. In
een soort van discotheek, ergens in de buurt Salina, wordt het gezelschap
verwacht tegen de klok van negen uur. Het feest, zo vermeldt de uitnodiging,
zal voortduren tot drie uur de volgende ochtend. Dat einde is Uw Hoofdredacteur
overigens niet van plan af te gaan wachten, edoch de aanwezigheid van de
genoemde heren wordt wel uitdrukkelijk op prijs gesteld. Uw Hoofdredacteur
dient de openingsspeech te verrichten waarna de gezelligheid waarschijnlijk zal
kunnen losbarsten. Het jaar 2012 wordt derhalve al een beetje uitgeluid door de
verschillende collega's. De gedachten van Uw Hoofdredacteur zijn echter veel
meer bij een "Zalig Kerstfeest" in Cuba!
Wordt vervolgd…..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten