Gevonden: kamikazepakketten!

Het is weer eens een mooie zaterdagochtend op het zo fraaie eiland Curaçao. Het loopt tegen tienen in de ochtend en de familie Hoofdredacteur heeft al heerlijk kunnen genieten van een vers gezet kopje koffie onder de begeleiding van heerlijke zonnestralen. Vandaag is het zaterdag 29 juni 2013 en het grootste gedeelte van de familie Hoofdredacteur kan gaan genieten van een welverdiende vakantie. Immers, gisteren was er de laatste schooldag van het jaar en kon dochterlief Julia een geweldig rapport mee naar huis nemen met als hoogtepunt een heuse 10 voor haar muzikale kwaliteiten. Overigens was het, ook voor wat betreft de andere vakken, een lijst waarmee het meiske haar ouders meer dan aangenaam verraste. Ook zoonlief Levi gaat met een geweldig rapport een klas hogerop; niets te klagen dus. Voeg daarbij het feit dat Moeder de vrouw een hoedvol munten inzamelde tijdens haar vossenjachtoptreden en het moge duidelijk zijn: de vakantie is uitstekend begonnen.

Vandaag staat, voorlopig voor de laatste maal, nog een bezoek aan de muziekschool op het programma alwaar de Olijke Twee naar hartenlust kunnen zingen en blokfluiten. Daarna zal, zo langzamerhand, gebruik gaan worden gemaakt van de inpakkwaliteiten van Moeder de vrouw. Immers, een groot aantal koffers zal moeten worden volgepakt omdat Moeder de vrouw en de Olijke Twee komende maandag per Boeing 747 richting Nederland zullen gaan vertrekken. Uw Hoofdredacteur heeft daarop gisteren al geanticipeerd toen hij een bezoek bracht aan de lokale grutter. Aldaar bleken voedselpakketten voorradig die slechts enige opwarming behoeven alvorens het geheel voor consumptie geschikt schijnt te zijn. Een aantal van die zogenaamde "kamikazepakketten" werden dan ook snel door Uw Hoofdredacteur ingeslagen. Aan voedsel geen gebrek de komende weken dus.

Gisteren was er overigens nog wel degelijk sprake van een drukke dag. Allereerst diende, zo aan het begin van de middag, dochterlief Julia te worden afgeleverd bij het prachtige Chogogo ressort. Zij ging een nachtje logeren bij een klasgenootje dat binnenkort definitief naar Nederland zal gaan terugkeren; iets waar het meiske enorm naar uitzag. Toen in de middag Moeder de vrouw, nog altijd gehuld in muzikantenkostuum, huiswaarts keerde, werd het vervolgens tijd de kapster te ontvangen. Weer een fikse knipbeurt later, waarbij Uw Hoofdredacteur gelukkig afscheid kon nemen van een groot gedeelte van zijn grijze haardos, werd het tijd een maaltijdje te scoren. Daartoe werd gewandeld naar het centrum van het vissersdorpje Boca Sami, alwaar een heerlijk kipsateetje kon worden verorberd. Op de terugweg liet zoonlief Levi weten dat het hoog tijd werd om zijn, aan de rand van het voetbalveld, gebouwde hut te bezichtigen. Zelfs een heus en zeer comfortabel bankstel bleek in de hut aanwezig te zijn. Enigszins angstig nam Moeder de vrouw plaats op de fauteuil, waarin zich waarschijnlijk allerlei kriebelende beestjes zouden bevinden. Zo kwam er uiteindelijk een einde aan een drukke en bewogen dag, nu immers afscheid werd genomen van vele naar Nederland terugkerende vriendjes en vriendinnetjes.

Alweer geruime tijd geleden maakte Uw Hoofdredacteur, in een eerdere editie van "Een Zonnig Avontuur", melding van een heuse goudroof op dit eiland. Ongeveer 60 goudstaven werden indertijd ontvreemd vanaf een in de haven gelegen boot. In de periode erna werden een zestal verdachten opgepakt en werd een groot gedeelte van de goudstaven teruggevonden. Overigens schijnen er, tot op de dag van vandaag, nog wel een aantal staven te ontbreken, maar dat terzijde. Gisteren was dan eindelijk de dag dat de verdachten voor een rechter dienden te verschijnen om zich aldaar te verantwoorden. De advocaten van de "gouden" verdachten gaven aan dat zij nog een groot aantal getuigen wensen te horen. Dat was voor de rechter reden om de zaak te verdagen tot de maand oktober van dit jaar. Tevens konden vijf van de zes verdachten huiswaarts keren; de rechter zag geen reden hen nog langer vast te houden. Klaarblijkelijk is er dus nog geen enkele sprake van een daadwerkelijke "gouden" tip!

Wordt vervolgd.....

Het Masterplan Gevangeniswezen werd een feit!

Het is op Curaçao vrijdagochtend de 28e juni 2013 geworden. Het is inmiddels half acht in de vroege ochtend en Uw Hoofdredacteur heeft zojuist de beide olijkerds, Julia en Levi geheten, bij hun school afgezet voor hun laatste schooldag voor de grote vakantie. Vandaag kan het olijke tweetal alweer om 10 uur worden afgehaald; zij hebben slechts een zogenaamde speelgoeddag vandaag. Beladen met digitale apparatuur en een afscheidscadeautje voor hun schooljuf, waren de olijkerds danig in hun sas met het feit dat, na vandaag, een lange periode van vrije dagen aanbreekt. Uw Hoofdredacteur is overigens ook bijzonder in zijn sas nu hij vandaag een snipperdag geniet. Er dienen immers vele voorbereidingen getroffen te worden voor de naderende reis van Moeder de vrouw en de Olijke Twee richting het verre Nederland. Daarnaast dient Uw Hoofdredacteur een bezoek te brengen aan de locale supermarkt. Immers, wanneer de rest van het gezin Hoofdredacteur aan het reizen zal zijn geslagen, dient Uw Hoofdredacteur zichzelf wel te kunnen voorzien van een smakelijke maaltijd. U ziet, er wacht waarschijnlijk een drukke dag vandaag, ook al hoeft dus de dagelijkse werkplek niet te worden bezocht.

Ook Moeder de vrouw wacht een drukke, maar zeker zeer bijzondere dag vandaag. "Wat is er dan toch aan de hand?" zo hoor ik U al vragen. Welnu, ook op de school waar Moeder de vrouw veelal als leerkracht voor de klas staat, is het vandaag de laatste schooldag. En, op die laatste schooldag vindt een bijzonder evenement plaats. Het is namelijk zo dat de school een zogenaamde vossenjacht organiseert. En, daarin heeft Moeder de vrouw een prominente rol nu zij, ergens in het centrum van Punda, door speurende leerlingen dient te worden gelokaliseerd. Om die opgave niet al te eenvoudig te maken, was het zaak dat Moeder de vrouw zich enigszins zou gaan vermommen. Het was dus al een heel gedoe vanochtend vroeg in Huize Hoofdredacteur nu Moeder de vrouw zich in een outfit hees die haar maakte tot een muzikant. Gewapend met een microfoon, een blokfluit, bladmuziek en een hoge hoed zal Moeder de vrouw verschillende liedjes ten gehore brengen voor, wat Uw Hoofdredacteur van ganser harte hoopt, een groot publiek. Voor de zekerheid heeft Moeder de vrouw een bakje meegenomen wat op de grond geplaatst kan worden en waarin het geestdriftige publiek een blijk van waardering kan achterlaten. Wellicht dat het optreden vandaag de opmaat vormt voor een geheel nieuwe carrière?  

Gisteren was het dan eindelijk zover. Staatssecretaris Fred Teeven diende in de Tweede Kamer zijn herziene Masterplan Gevangeniswezen te verdedigen. Voor Uw Hoofdredacteur viel het debat prima te volgen via de zogenaamde "livestream" van de Tweede Kamer. Het beeld was haarscherp; zelfs collega's van de Grittenborgh uit Hoogeveen bleken uitstekend te herkennen op het scherm. Welnu, het werd al snel duidelijk. Ondanks fel verzet van de voltallige oppositiepartijen gelukte het de heer Teeven zijn plan door de Kamer te loodsen. De consequenties zijn groot; nog altijd zullen vele gevangenissen hun deuren moeten sluiten waarbij ongeveer 2000 collega's hun baan zullen gaan verliezen. Het was dan ook volstrekt geen prettige boodschap die de vele collega's op de publieke tribune gisterenavond te horen kregen. Een ingreep zoals het gevangeniswezen nog nimmer kende, staat dus op het punt van beginnen. U zult begrijpen: Uw Hoofdredacteur is ten zeerste benieuwd naar het vervolg en de gevolgen van deze enorme saneringsoperatie. Of het niet anders had gekund en anders had gemoeten? De tijd zal het leren!

Wordt vervolgd.....

Afscheid op Chogogo.....

Het is inmiddels donderdag 27 juni 2013 geworden op het nog altijd tamelijk warme eiland Curaçao. Weliswaar heeft het behoorlijk geregend de afgelopen nacht, maar toen Uw Hoofdredacteur vanochtend in alle vroegte de buitendeuren openschoof, kwam de hitte hem toch alweer tegemoet. Voor Uw Hoofdredacteur is het de laatste werkdag van de week vandaag, nu er een aantal vrije dagen in de agenda zijn opgenomen. Morgen en komende maandag geniet Uw Hoofdredacteur vervolgens van een tweetal snipperdagen waarna op dinsdag "Dia di Bandera" staat gepland. Deze zogenaamde "dag van de vlag" geldt als officiële feestdag, waardoor eerst op volgende week woensdag het werk hervat zal hoeven worden. Tegelijkertijd geeft dat Uw Hoofdredacteur de mogelijkheid om komende maandag Moeder de vrouw en de Olijke Twee naar het vliegveld te begeleiden wanneer hun vakantiereis naar Nederland op het programma staat. U ziet, na vandaag is er eindelijk de mogelijkheid om een aantal dagen rustig aan te doen. Een heerlijk vooruitzicht!

Nu het schooljaar er voor de Olijke Twee bijna opzit, is de periode van afscheid nemen aangebroken. Immers, de komende week vertrekt veel defensiepersoneel dat jarenlang op Curaçao heeft gewerkt, vanaf dit zo fraaie eiland. En, dat betekent dat veel kinderen waarmee beide olijkerds jarenlang hebben opgetrokken, in de klas of ook privé, terug gaan keren naar Nederland. Ieder jaar weer is dat een hard gelag voor kinderen; je verliest immers maar zo je vriendjes en vriendinnetjes uit het oog. Wat het wel weer een beetje goed maakt is het feit dat terugkerend marinepersoneel de laatste week voor vertrek wordt ondergebracht op het ressort van Chogogo. En dat is een prima plek om te verblijven. Feitelijk is het een groot vakantiepark, ruim opgezet, met een mooi zwembad en veel ander vertier voor kinderen. Welnu, dochterlief had gisteren het afscheid van een van haar klasgenootjes gecombineerd met een bezoek aan datzelfde Chogogo alwaar zij zich, tot een uur of zeven in de avond, meer dan prima vermaakte. Morgen gaat zij zelfs nog een nachtje bij het vriendinnetje logeren waarna het afscheid vervolgens definitief is. Op naar volgend schooljaar, op naar nieuwe vriendjes en vriendinnetjes.

Een van de politieke partijen op dit eiland, de PAR, was tot voor kort een grote regeringspartij. Vele jaren lang regeerde de PAR vanuit een stabiele positie op Curaçao, met mevrouw Emily de Jong-Elhage als bevlogen leider. Dit was de partij die de onderhandelingen met Nederland over de staatkundige hervormingen uiteindelijk tot een goed einde bracht. In 2010 ging het echter behoorlijk mis. Weliswaar behaalde de PAR nog een fiks aantal zetels, maar een regering met hen kon niet worden gevormd. De PAR werd immers buitenspel gezet door een snelle actie van ex premier Gerrit Schotte. Daarna ging het bergafwaarts met de PAR en bij de laatste verkiezingen behaalden zij dan ook nog slechts vier zetels. Inmiddels is een van die zetels meegenomen door een Statenlid die feitelijk uit de PAR stapte. Welnu, de afgelopen weken waren er drie kandidaten die zich hadden opgeworpen om de leiderspositie binnen de partij, vacant gekomen na het vertrek van mevrouw de Jong-Elhage, te gaan bekleden. Een drietal openbare debatten volgde waarna gisteren bekend werd gemaakt dat de leden van de PAR hebben gekozen voor de heer Daniel Hodge als nieuwe leider. Hodge, tot voor kort nog Minister-president in het takenkabinet namens de partij Pueblo Soberano, verkreeg de meeste stemmen. Inmiddels heeft een der andere kandidaten bekend gemaakt dat zij heeft besloten uit de PAR te stappen en haar zetel mee te nemen. Thans resteren er dus nog maar twee PAR zetels in de Senaat. Hoe hard kan het gaan? U begrijpt, de heer Hodge ziet zich voor een enorme uitdaging gesteld. Hoe het de PAR zal vergaan in de toekomst? Uw Hoofdredacteur zal U er vast en zeker van op de hoogte houden in volgende edities van "Een Zonnig Avontuur!"

Wordt vervolgd....   

Tuut, tuut, tuut.....

Het is op het zonnige en warme eiland Curaçao inmiddels woensdag 26 juni 2013 geworden. De week gaat dus alweer doormidden vandaag en in de verte lonkt reeds het weekeinde. Voor Moeder de vrouw en de beide olijkerds is er inmiddels sprake van aftellen; op school wordt er niet zoveel meer gedaan en alles staat feitelijk al in het teken van de naderende vakantie. Moeder de vrouw heeft alle documenten in het kader van haar afstuderen gereed kunnen krijgen; doet zo langzamerhand wat laatste inkopen om in Nederland wat warme kleding bij zich te hebben en sleept zich door de laatste werkdagen. De laatste loodjes wegen klaarblijkelijk echt het zwaarst. Ook de beide olijkerds zijn aan vakantie toe en niet echt meer te motiveren om naar school te gaan. Het is dus maar goed dat een lang schooljaar er bijna opzit.

Op dit zo fraaie eiland heerst een algemeen gebrek aan vertrouwen in vitale instituties. Dat was in het kort de conclusie die gisterenavond gepresenteerd werd door Transparency International. Deze organisatie werd vorig jaar ingehuurd door de regering om een onderzoek in te stellen naar corruptie, transparantie en goed bestuur. Transparency International komt tot de bevinding dat de publieke sector, de politieke partijen en de media de zwakste schakels zijn in het vermogen van Curaçao om corruptie te bestrijden. Daarentegen functioneren de rechtspraak en instituties als de Nationale Ombudsman wel naar behoren, maar staat hun functioneren desalniettemin onder grote druk door het optreden van de eerdergenoemde publieke sector, politieke partijen en media. In grote lijnen werd gesteld dat: "mensen hun rechten dienen te kennen en de door hen gekozen politici ter verantwoording dienen te roepen." Welnu, daarmee kan snel een aanvang worden gemaakt nu een der ministers uit het, recent ontmantelde, takenkabinet wordt beschuldigd van mishandeling van zijn echtgenote. Zijn reactie was overigens: "Wat ik met mijn vrouw doe, gaat niemand wat aan!" U ziet, er valt qua transparantie nog wel iets te verbeteren op dit overigens zo prachtige eiland.

Van de recentelijk ontvreemde auto van Uw Hoofdredacteur ontbreekt, tot op de dag van vandaag, ieder spoor. Het karretje, dat midden in de nacht verdween, is klaarblijkelijk ondergebracht op een plek die niet onmiddellijk in het oog valt. Het blijft dan ook angstvallig stil vanaf de zijde van de plaatselijke politie, die eerder had toegezegd Uw Hoofdredacteur te informeren over eventuele vorderingen. Vanochtend belde Uw Hoofdredacteur daarom maar eens even met de agent die de aangifte had opgenomen, enige weken geleden. "Bon dia. U spreekt met de Hoofdredacteur.

Kortgeleden is mijn auto gestolen en ik ben benieuwd of de auto wellicht ook al ergens is opgedoken. Kunt U mij er iets meer over zeggen agent?" Aan de andere kant van de lijn bleef het enige tijd angstvallig stil tot, een dertigtal seconden later, Uw Hoofdredacteur slechts "Tuut, Tuut, Tuut....." te horen kreeg. Even speelde Uw Hoofdredacteur met de gedachte dat het hier de teruggevonden claxon van zijn auto zou betreffen, echter niets bleek minder waar. Een nieuwe poging werd ondernomen. "Bon dia. U spreekt met de Hoofdredacteur. Kortgeleden is mijn auto gestolen en ik ben benieuwd of de auto wellicht ook al ergens is opgedoken. Kunt U mij er iets meer over zeggen agent?" Het duurde even alvorens Uw Hoofdredacteur de vraag kreeg welk kenteken de ontvreemde auto had. Nadat Uw Hoofdredacteur deze gegevens had verstrekt, werd hij slechts gedurende een minuut of vijftien in de wacht gezet. Daarna volgde deze uitleg: "Bon dia Hoofdredacteur. Ik ben het even voor U nagegaan, dat duurde een tijdje. Excuus daarvoor! Inmiddels heb ik echter wel informatie voor U. Het is zo dat deze auto niet bij ons kan worden afgehaald. Hij is namelijk gestolen. Dat lees ik op een aangifte die hier in ons bakje ligt. Ik wens U verder nog een fijne dag. Tuut, Tuut, Tuut....." Gemakshalve gaat Uw Hoofdredacteur er dan ook maar vanuit dat dit het laatste is wat ooit rond de verdwenen auto werd vernomen....

Wordt vervolgd.....

  

Een ijzeren stang van 10 kilometer!

Vandaag is het dinsdag 25 juni 2013 geworden op het nog altijd bijzonder warme eiland Curaçao. Ook al is het nog vroeg in de ochtend, toch loopt de temperatuur snel weer op naar waarden die boven de dertig graden Celsius zullen liggen vandaag. Een mooie dag voor een schoolreisje dus, zo redeneerde althans dochterlief Julia, die vandaag met haar klas zal afreizen naar de struisvogelfarm in de buurt van Santa Catharina. Iets waar het meiske enorm naar uitkeek, al zal zij zich waarschijnlijk volstrekt niet in de buurt van die struisvogels wagen vandaag. "Ze zijn zo eng Pap!" Desalniettemin, een dagje uit met de klas maakt klaarblijkelijk zoveel indruk dat het grietje gisterenavond al pijn in haar buik had van de zenuwen. Hopelijk zal er sprake zijn van een in alle opzichten geslaagde dag wanneer het gezelschap vanmiddag weer bij school zal arriveren.

Ook zoonlief Levi had vanochtend in de auto, op weg naar school, een mooi verhaal te vertellen. "Weet je Pap? Je kent mijn vriend Siem toch wel? Nou weet je wat er met hem is gebeurd? Hij heeft een nagel van zijn teen eraf. Dat heeft zijn kleine broertje gedaan. Zielig of niet Pap?" Uw Hoofdredacteur was vanzelfsprekend benieuwd naar de daadwerkelijke toedracht van dit ongeluk en vroeg het kleine mannetje daar dan ook naar. Het ventje dacht eens even na en vertelde vervolgens: "Nou weet je Pap? Siem zijn broertje is soms heel ondeugend. Dit keer had hij een heel grote ijzeren stang gepakt, die was heel erg zwaar. Wel 10 kilometer! En die heeft hij op de voet van Siem gegooid. En dat is heel erg want zo een stang is zwaar als wel 100 lood!" Voor Uw Hoofdredacteur was de uitleg geheel duidelijk, maar hij kan zich best voorstellen dat U het verhaal wellicht nog eens langzaam moet nalezen.

Het is Moeder de vrouw uiteindelijk gelukt! Zij dient immers de komende week, wanneer zij op

vakantie in het kille Nederland zal gaan verblijven, haar afstudeeropdracht te overhandigen aan haar PABO school in ruil voor een diploma. Deze afstudeeropdracht, ongeveer 250 pagina's dik, diende te worden geprint en te worden ingebonden. Dat bleek, Uw Hoofdredacteur schreef het al eerder, welhaast onbetaalbaar met printkosten van drie gulden per pagina. Moeder de vrouw ging dan ook op zoek naar cartridges om dan zelf het enorme bestand maar uit te gaan printen. Dat had echter nog wel wat voeten in de aarde. Niet elke pagina bleek namelijk recht uit het "huis, tuin en keukenprintertje" van de familie Hoofdredacteur te geraken en sommige pagina's dienden geheel opnieuw te worden opgemaakt. Echter, na uren fröbelen was het product gereed. De komende week kan Moeder de vrouw dan ook met een gerust hart afreizen naar het verre Nederland.

Dan maakten de verschillende kranten op dit eiland vanochtend melding van het volgende. Zoals U zich wellicht nog weet te herinneren werd enige tijd geleden in Nederland een man aangehouden die mogelijk betrokken zou zijn bij de liquidatie van politicus Helmin Wiels. De aangehouden man, luisterend naar de schuilnaam "Pretu", werd vervolgens zeer snel overgebracht naar dit zo fraaie eiland om over zijn rol te worden gehoord. Het Openbaar Ministerie bracht de verdachte onder in het cellencomplex van de Koninklijke Marechaussee op Marinebasis Suffisant, alwaar de man tot op de dag van vandaag verblijft. Welnu, hedenochtend werd bekend dat de toegang tot het terrein van de Marinebasis en van de Marechausseekazerne hermetisch is afgesloten. Het terrein is inmiddels door allerlei barricades volledig aan het oog onttrokken en vandaag, zo wist de krant te melden, zullen zwarte zeilen worden aangebracht die het laatste stukje beeld zullen laten verdwijnen. Klaarblijkelijk is dus sprake van een risicovolle situatie die op deze wijze beheersbaar wordt gemaakt. Soms is het leven op Curaçao net als waant Uw Hoofdredacteur zich in een spannend jongensboek!

Wordt vervolgd.....

Relaxen en ontspannen.....

Het weekeinde zit er weer op nu op dit zo fraaie eiland de maandag is aangebroken. Het is vandaag maandag 24 juni 2013 en het is, zoals zo vaak de afgelopen weken, zeer heet op Curaçao. De enige plaats waar daadwerkelijk verkoeling kan worden gevonden is in het zeewater. Iets wat er overigens voor Uw Hoofdredacteur van geen kant in zit omdat er gewoon gewerkt dient te worden. Een nieuwe werkweek is immers begonnen; de laatste werkweek voor Moeder de vrouw en de beide olijkerds heeft dus een aanvang genomen. Moeder de vrouw die overigens erg druk doende is om te pogen haar afstudeeropdracht afgedrukt en ingebonden te krijgen. De opdracht, ongeveer 250 pagina's dik, kon vanochtend weliswaar worden afgedrukt maar dan slechts tegen een tarief van drie guldens per pagina. Dat werd Moeder de vrouw toch wat te gek en dus is zij thans op pad om ergens voldoende cartridges in te slaan om het geheel dan maar zelf te gaan uitprinten. Curaçao kennende is Moeder de vrouw vandaag dan ook wel onder de pannen.

 

Het afgelopen weekeinde stond, voor het gezin Hoofdredacteur, eigenlijk slechts in het teken van relaxen. Het was immers zo dat de zaterdag voor een groot gedeelte werd gevuld door het optreden van dochterlief Julia tijdens het kindersongfestival. Daarnaast genoot het gezin Hoofdredacteur van het verjaarspartijtje op de zaterdagmiddag met als locatie het strandje van "Snake Bay." Dat partijtje was overigens dermate gezellig dat het complete gezelschap genodigden besloot om ook de zondagmiddag op dat strandje te gaan doorbrengen. Met in de koelboxen lekkere wijnen en zakken chips, gelukte het dan ook prima om de middag door te komen. Thans ziet Uw Hoofdredacteur er dan ook uit als een roodverbrande kreeft, maar dat mag de pret niet drukken. Het was dus in vele opzichten een zeer gezellig en ontspannend weekeinde.

Dat gold ook voor de circa 12.000 bezoekers aan de open dag van de Koninklijke Marine op Marinebasis Parera. De marine en de kustwacht lieten door middel van indrukwekkende demonstraties zien welke taken zij dagelijks zoal uitvoeren in het Caribisch gebied. Daarnaast kon er een kijkje worden genomen aan boord van de kustwachtcutter Jaguar en van de Zr. Ms. Pelikaan. Er waren demonstraties van achtervolgingen, compleet met helikopter, en van aanhoudingen te water. Voor de jeugd bestond de mogelijkheid daadwerkelijk te schieten of zich als commando te laten schminken. In ruime mate was gezorgd voor heerlijke drankjes en hapjes als bijvoorbeeld erwtensoep. Al met al was er sprake van een open dag die absoluut voor herhaling vatbaar bleek. Een zeer laagdrempelige en gezellige familiedag dus als het ware.

Ook collega Bullie is zo langzamerhand een beetje gewend aan het zo fraaie eiland Curaçao. In zijn eentje, ver van huis, echtgenote en kinderen gelukt het hem inmiddels om zijn draai te vinden. Het afgelopen weekeinde werd door Bullie gebruikt om wat meer van het eiland te zien middels een tocht die hem rondom het eiland voerde. Hij was zeer te spreken over de vele fantastische baaien waarmee hij dit weekeinde kennis maakte. Nu binnenkort familieleden van hem vakantie komen vieren op Curaçao, zal het Bullie vast en zeker gaan lukken hen de meest mooie plekken van Curaçao te laten bewonderen. Uw Hoofdredacteur prijst zich in ieder geval gelukkig met het feit dat er geen sprake is van heimwee, maar veeleer van gewenning.

Wordt vervolgd.....   

 

 

 

 

Keurig gekleed maar toch opgepakt!

Inmiddels is het zondag 23 juni 2013 geworden op het zo fraaie eiland Curaçao. Het is nog zeer vroeg in de ochtend en de meeste inwoners van Curaçao zullen waarschijnlijk nog niet eens zijn ontwaakt. Hoe anders was dat voor Uw Hoofdredacteur toen beide olijkerds zich, zoals gewoonlijk in het weekeinde, meldden tegen zessen in de ochtend met de mededeling dat zij graag een goede film zouden gaan bekijken. U begrijpt, dat kon geregeld worden. Thans zit het tweetal dan ook ingespannen te turen naar de avonturen van "Snuf de hond" en kan Uw Hoofdredacteur van de gelegenheid gebruik maken om een nieuwe editie van "Een Zonnig Avontuur" te redigeren. Immers, er is geen dag dat er op dit eiland niets bijzonders te gebeuren staat. Redenen te over om U derhalve snel te voorzien van een nieuwe uitgave.

Zoals bekend mag worden verondersteld, reist Moeder de vrouw met de Olijke Twee en waarschijnlijk veel bagage over iets meer dan een week naar het verre Nederland. Exact op de eerste dag van de maand juli zal het gezelschap een enorme KLM Boeing 747 gaan betreden voor de lange vliegreis. Althans, zo leek het tot voor kort. Inmiddels ziet de toekomst er toch wat onzeker uit. "Wat is er dan aan de hand?" zo vraagt U zich wellicht af. Welnu, op Curaçao is het korps Douane uitermate ontevreden. U moet weten dat de rechtspositie van deze douaneambtenaren na 10-10-10, de datum waarop de staatkundige hervorming van kracht werd, nog altijd niet goed is geregeld. Herhaaldelijk heeft men de verantwoordelijke Minister van Financiën verzocht om een onderhoud, tot op heden echter zonder resultaat. De douaneambtenaren hebben thans dan ook aangegeven "het zat te zijn." Wanneer er de komende week niet alsnog een gesprek zal kunnen worden gearrangeerd, dan gaat de Douane op 1 juli aanstaande in staking. En dat is dus net de dag waarop Moeder de vrouw het luchtruim zou gaan kiezen! Overigens is de eerste juli sowieso een enorm drukke dag op het vliegveld Hato omdat dan ook veel uitgezonden defensiepersoneel naar Nederland terug gaat keren. U begrijpt, de verdere ontwikkelingen zullen de komende week met bijzondere interesse worden gevolgd.

Dan werd er eindelijk weer eens gescoord door de locale politie in haar nimmer aflatende strijd tegen criminaliteit. Recentelijk werd namelijk een autokraker ingerekend. Nu werd deze "boef" aangehouden met behulp van wel zeer bijzondere opsporingsmethoden. Wat was namelijk het geval? Welnu, alvorens de auto weg te nemen had de "boef" eerst nog een ander klusje afgewerkt. Hij brak in en wel in een woonhuis in de wijk Mahuma. Hij liet er zijn vuile kleding achter  en ruilde dit om voor een T-shirt, een broek en een paar schoenen. Deze spullen, afkomstig van de eigenaar van het bewuste huis, zaten de "boef" als gegoten. Enige tijd later echter, werd de "boef" aangehouden tijdens het kraken van de auto en verscheen hij, met foto en al, in de krant. Op die foto herkende de eigenaar van het huis te Mahuma zijn verdwenen kleding. En zo werd de "boef" deze week dan ook veroordeeld voor meerdere delicten. U ziet, kleding maakt niet altijd de man!

Vandaag is het dus zondag op Curaçao en geniet Uw Hoofdredacteur van een heuse rustdag. Weliswaar valt er, ook vandaag, weer van alles te beleven op dit eiland. Zo is er bijvoorbeeld een open dag bij de Marine op haar basis Parera. Er kan een kijkje worden genomen op de verschillende schepen en er zullen diverse demonstraties te bewonderen zijn. Echter, Moeder de vrouw en Uw Hoofdredacteur hebben het de afgelopen weken bijzonder druk gehad. Reden dus om vandaag maar eens zonder vast programma de dag door te gaan. We zien dus nog wel wat we doen. Alles kan immers terwijl niets moet?

Wordt vervolgd.....

Eindelijk: het Songfestival!

Het is zaterdagmiddag 22 juni 2013 geworden op het zeer warme eiland Curacao. De zon verwarmt dit fraaie eiland behoorlijk op dit moment en de temperatuur is, op het terras van Huize Hoofdredacteur, inmiddels gestegen tot ver boven de dertig graden Celsius. Terwijl Moeder de vrouw en de beide olijkerds genieten van een hapje, een drankje en de verkoelende zee op het strand van Snake Bay, is Uw Hoofdredacteur even teruggelopen naar huis om een stukje te kijken van de voetbalwedstrijd tussen Italië en Brazilië. Nu op het voetbalveld, nog juist de Italianen op een achterstand werden gezet, geeft dat Uw Hoofdredacteur, nu de rust is aangebroken, even de gelegenheid U te voorzien van de laatste informatie vanaf Curacao. Er gebeurt hier immers dagelijks van alles, reden om U snel te voorzien van een recente editie van "Een Zonnig Avontuur."

Het weekeinde is aangebroken voor het gezin Hoofdredacteur. En, zoals Uw Hoofdredacteur U in een eerdere editie al berichtte, vandaag was het een spannende dag. Dat was zeker het geval voor de oudste olijkerd, Julia geheten, die immers zou deelnemen aan het door de muziekschool Kids-Play-Music georganiseerde songfestival voor kinderen. Al zeer vroeg in de ochtend gierden de zenuwen het meiske door de keel. "Zal ik het liedje nog maar een keer oefenen voor de zekerheid Mam?" zo klonk het herhaaldelijk vanochtend. Niet dat dit nodig zou zijn overigens, na weken van oefenen zat de tekst er echt wel in. "Zit mijn haar wel goed Mam? Zou de microfoon wel op de goede hoogte staan? Zou de goede muziek wel op de band staan?" U begrijpt, de spanning nam zienderogen toe. Tegen de klok van half twaalf vanochtend was het dan gelukkig eindelijk zover. Het gezin Hoofdredacteur ging op pad omdat zij tegen twaalven in de zaal zouden moeten zitten. Ruimschoots op tijd arriveerde het gezelschap waarna het zenuwslopende wachten begon totdat dochterlief zou worden opgeroepen. Acht kandidaten bleken er deel te nemen, waarvan een enkeling zelfs een eigen pianist ter begeleiding had meegenomen. Als derde deelnemer werd dochterlief opgeroepen en met een bleek vertrokken bekkie nam het meiske plaats achter de microfoon. De muziekband begon te lopen en zie: weg waren de zenuwen. Het rechtervoetje begon het ritme van de muziek mee te tikken, het lijfje begon te bewegen en dochterlief zong vervolgens de sterren van de hemel met het liedje "Tik Tak." Stralend van trots nam zij vervolgens het enorme applaus in ontvangst. Voor de beelden: klik hier!

Nadat de laatste deelnemer was uitgezongen was er nog een groot applaus voor alle deelnemers en ontvingen zij allen een bewijs van deelname en een rode roos. Zangjuf Saskia toonde zich trotser dan trots op haar pupillen en wenste iedereen een fijne vakantie in de hoop dat eenieder zich na die vakantie weer zal melden voor een nieuw zangjaar. Dochterlief Julia zal zeker van de partij zijn nu zij zich vast in haar hoofd heeft geprent dat een grootse carrière als zangeres wacht. Wat is het toch leuk om te zien hoeveel plezier kinderen aan muziek kunnen beleven en hoe vrij ze kunnen worden achter een microfoon. Uw Hoofdredacteur hoopt van ganser harte dat die vreugde nog maar lang behouden mag worden!

Wordt vervolgd.....   

De laatste loodjes.....

Vandaag is het alweer vrijdag de 21 juni 2013 geworden op het, zoals gebruikelijk, zeer warme eiland Curaçao. Het is nog vroeg in de ochtend en toch staat het zonnetje al hoog aan de hemel. De temperatuur loopt dan ook snel richting de dertig graden Celsius en het zal zeer waarschijnlijk ook  wel weer een warme dag worden vandaag. Het is de laatste werkdag van de week alvorens het weekeinde aanbreekt op dit zo fraaie eiland. Een weekeinde dat morgen begint met de nodige spanning, althans voor de oudste olijkerd, Julia geheten. Immers, morgen is de dag dat het Junior Songfestival Curaçao zal worden georganiseerd door haar muziekschool Kids-Play-Music. En, dochterlief zal op dat festival een lied ten gehore brengen met de titel "Tik-Tak." De tekst kent Uw Hoofdredacteur inmiddels uit zijn hoofd, nu al wekenlang dagelijks geoefend werd door het kleine ding. Morgenochtend zal het dan eindelijk gaan gebeuren en Uw Hoofdredacteur kijkt er, evenals de rest van het gezin Hoofdredacteur, ten zeerste naar uit.

 

Gisterenavond was het zover. Zoals een goed gebruik is geworden, voeren de leerlingen van groep acht van de Schroederschool, alwaar ook het olijke tweetal onderwijs geniet, aan het einde van het schooljaar een heuse musical op. Zo ook dus gisterenavond. Groep acht, leerlingen die zullen gaan vertrekken naar het voortgezet onderwijs, was er al vanaf de maand januari druk mee geweest. Ze schrijven de musical steevast zelf en het geheel ziet er, mede door het geweldige geluid en de uitmuntende belichting, zeer professioneel uit. Welnu, gisteren kon het massaal toegestroomde publiek kijken naar de introductie van een nieuwe televisiezender. Dat was namelijk het onderwerp van de musical. CNN, hetgeen staat voor Curaçao Caribean Network, bleek een geweldige productie die anderhalf uur lang boeide. De musical beeldde de eerste uitzendavond van deze televisiezender, compleet met reclamespots, uit. Wat een talent en wat maakt men er toch jaarlijks een geweldig verhaal van. Mocht het ooit zo zijn dat U voornemens bent met Uw kinderen af te reizen naar dit geweldige eiland, Uw Hoofdredacteur kan U een uitmuntende school zeer aanbevelen!

Het komende weekeinde krijgt het gezin Hoofdredacteur het dus druk. Immers, naast het al eerdere gememoreerde Songfestival, wacht het gezin morgenmiddag een verjaarsbijeenkomst op het strand van Snake Bay. Onder het genot van een hapje en een drankje, onderbroken door zo af en toe een duik in het zilte zeewater, wordt de verjaardag van een bevriende dorpsgenote gevierd. U begrijpt, dat had behoorlijk slechter gekund op zomaar een zaterdagmiddag. De zondag vervolgens zal voor Moeder de vrouw waarschijnlijk in het teken staan van haar afstudeeropdracht. Het concept, dat was opgestuurd naar Nederland, is teruggekomen met slechts een paar voorgestelde aanvullingen. U ziet, het zijn echt de laatste loodjes die thans aan de orde zijn. Wat rest, is nog een tweetal lesdagen alvorens de schoolvakantie daadwerkelijk een aanvang kan gaan nemen. Althans, voor Moeder de vrouw. De beide olijkerds hebben nog twee dagen meer af te leggen, echter het einde is wel degelijk in zicht. Dan breekt dus eindelijk het moment aan dat genoten kan worden van welverdiende rust en de batterij weer kan worden opgeladen voor een nieuw schooljaar. Alvorens het echter zover zal zijn, zal eerst worden genoten van bijna een maand vakantie in Nederland. U begrijpt, het vooruitzicht is meer dan uitstekend!

Wordt vervolgd.....

Alle wielen verdwijnen.....

Het is vandaag donderdag 20 juni 2013 geworden op het nog altijd zeer warme eiland Curaçao. Met temperaturen die overdag dik boven de dertig graden Celsius komen, is het bij tijd en wijle fiks afzien tijdens de dagelijkse werkzaamheden. Maar goed, de week vordert alweer gestaag en het zal dan ook al snel weer weekeinde zijn. Een weekeinde dat ditmaal in het teken zal staan van het Junior Songfestival van de muziekschool "Kids-Play-Music." Dochterlief Julia, trouw bezoekster van de wekelijkse muzieklessen, is dan ook al wekenlang in training om haar optreden tot een succes te laten verworden. U begrijpt, het gezin Hoofdredacteur  zal beslist getuige zijn van de verschillende optredens. Dat alles speelt zich overigens af op de zaterdag waardoor er van de zondag waarschijnlijk een echte rustdag zal worden gemaakt. Echter, vooraleer het zover zal zijn, wachten er eerst nog twee drukke werkdagen op dit zo fraaie eiland. Tijd dus om U snel even bij te praten over de actuele gebeurtenissen op Curaçao. En, zoals te doen gebruikelijk dient daartoe vanzelfsprekend deze editie van "Een Zonnig Avontuur."

 

Na anderhalve maand van mediastilte was het gisteren eindelijk zover. Werd op 5 mei jongstleden de

op Curaçao zeer populaire politicus Helmin Wiels op het strand van Marie Pompoen geliquideerd, gisteren werd voor het eerst over onderzoeksresultaten gesproken middels een persconferentie. Er bleek dan ook nogal wat te melden te zijn. Zo werd duidelijk met welke auto de daders na de schietpartij waren gevlucht en werd eveneens duidelijk gemaakt wie de vluchtauto zou hebben bestuurd. De bestuurder overigens, zo werd duidelijk, werd al enige tijd geleden aangetroffen in de wateren rond de Noordkant van Curaçao. Zonder hoofd en zonder een voet, dat dan weer wel. De bestuurder bleek te zijn vermoord. De identiteit van zijn mededader, zo berichtte de woordvoerder van de politie, is eveneens bekend. De verdachte van de moord op de chauffeur werd overigens, eerder deze week, aangehouden in Nederland en vertoeft inmiddels op Curaçao. Tijdens de persconferentie werd duidelijk dat waarschijnlijk sprake is geweest van een huurmoord op de heer Wiels. Men heeft informatie in welke richting de opdrachtgevers moeten worden gezocht, maar hangende het onderzoek wilde men daarover gisteren niet verder uitwijden. Voor het eerst werd dus duidelijk dat er wel degelijk vorderingen in het onderzoek naar de daders van deze lafhartige liquidatie zijn gemaakt. Wellicht dat binnenkort "de zaak" dus volledig kan worden opgelost!

Na het weekeinde restten Moeder de vrouw en de Olijke Twee nog slechts een volle week school alvorens hun vakantie een aanvang zal kunnen gaan nemen. Regelmatig zit het drietal in gedachten al in de grote KLM Boeing die hen naar het verre Nederland zal voeren, al is het dus nog niet daadwerkelijk zover. Echter, de voorbereidingen zijn wel in volle gang. De benodigde vliegtickets, de identiteitsbewijzen en noem maar op, alles wordt al een beetje klaargelegd. Er was echter een klein probleempje, zo bleek. Omdat immers alles wat wielen heeft lijkt te verdwijnen uit de omgeving van Uw Hoofdredacteur, wilde ook de koffer niet meer rollen. Er miste een wiel! U begrijpt, er dienden dus nieuwe koffertjes voor de beide olijkerds te worden aangeschaft. Moeder de vrouw toog dan ook op pad om een winkel te vinden die koffers in de aanbieding zou hebben. Iets wat nog niet erg meeviel nu de grootste aanbieder, het Building Depot, recentelijk compleet afbrandde. Gisteren gelukte het Moeder de vrouw echter toch om een tweetal mooie koffertjes te scoren. Onmiddellijk werden de koffers in beslag genomen door het olijke tweetal die, in afwachting van de vakantietrip, de koffers geen moment meer uit het oog wensen te verliezen. Dit om te voorkomen dat ook de wielen van deze bagagedragers zullen verdwijnen. Een passende plek werd gevonden op de slaapkamer. Waarschijnlijk zal het tweetal de komende week in deze houding de nachten wel gaan doorbrengen.

Wordt vervolgd.....

 

Wensen op plechtige wijze!

Terwijl Curaçao zo langzamerhand ontwaakt op deze woensdag de 19e juni 2013, is ook op dit fraaie eiland het bijgestelde Masterplan DJI, afkomstig van Staatssecretaris Teeven, geland. Het doet Uw Hoofdredacteur bijzonder veel deugd te zien dat er, in dit huidige plan, wordt uitgegaan van minder sluitingen van gevangenissen dan in eerdere instantie was bedacht. Met name het feit dat de Karelskamp te Almelo en de inrichtingen te Veenhuizen open blijven, geeft Uw Hoofdredacteur een uitermate goed gevoel. Immers, dat betreft twee inrichtingen waar Uw Hoofdredacteur in een ver verleden werkzaam is geweest en dat schept toch een band voor het leven. Desalniettemin blijft er sprake van een enorme bezuinigingsoperatie die grote gevolgen voor vele collega's zal hebben. Wat rest is dan ook een beetje een dubbel gevoel bij Uw Hoofdredacteur. Aan de ene kant is het goed te vernemen dat er zeven gevangenissen meer open blijven, maar aan de andere kant is wel degelijk sprake van een "zwarte dag" voor de Dienst Justitiële Inrichtingen, de DJI. Het had dus beter gekund, maar het had ook slechter gekund. De toekomst zal uitwijzen of de gemaakte keuzes verstandig zullen zijn.

 

Zoals Uw Hoofdredacteur U enige tijd geleden al berichtte, is de voor Huize Hoofdredacteur geparkeerde pick-up van Uw Hoofdredacteur recentelijk in de nachtelijke uren ontvreemd. Van de daders, en overigens ook van de auto, ontbreekt tot op heden ieder spoor. Gemakshalve gaat Uw Hoofdredacteur er inmiddels maar van uit dat het vehikel dan ook wel spoorloos zal blijven. Er was dan ook reden te over om op zoek te gaan naar vervangend vervoer. Uw Hoofdredacteur wordt immers wel geacht de dagelijkse werkplek tijdig te kunnen bereiken. Nu viel het nog niet zo hard mee om een geschikt karretje te vinden. Althans, dat leek zo te zijn tot de dag van gisteren. Toen brak namelijk het moment aan dat de oudste olijkerd, Julia geheten, met een Spaanstalig klasgenootje mee naar huis ging om te spelen. En, zo liet Moeder de vrouw weten: het zou goed zijn wanneer Uw Hoofdredacteur dochterlief, aan het einde van de middag, zou oppikken om haar mee naar huis te nemen. Na een behoorlijke speurtocht vond Uw Hoofdredacteur uiteindelijk het adres waar dochterlief verbleef. Voor de deur: een pracht autootje! Een karretje waar eventuele dieven zo kunnen instappen en niets hoeven te slopen om binnen te komen. Uw Hoofdredacteur was onmiddellijk verkocht. Slechts het bericht van een in Nederland woonachtige broer van Uw Hoofdredacteur maakt dat nog eventjes wordt nagedacht. De verlichting lijkt namelijk te ontbreken. Mocht er echter sprake gaan zijn van een definitieve overeenkomst, dan laat uw Hoofdredacteur U dat beslist weten middels een volgende editie van "Een Zonnig Avontuur."

Dan hadden Moeder de vrouw en Uw Hoofdredacteur, vanochtend in alle vroegte, een indringend gesprek met dochterlief Julia. Het meiske bevalt namelijk regelmatig, juist voor het naar schoolgaan, van lastige vragen. Zo ook dus hedenochtend. "Pap? Hoe kan het toch zijn dat wanneer je kinderen wilt, je ze soms wel krijgt maar soms ook niet? Kun je me dat even uitleggen?" Uw Hoofdredacteur verwees naar Moeder de vrouw, kinderdeskundige bij uitstek. "Nou meid, het is nu eenmaal zo dat wensen soms wel, maar soms ook niet uitkomen. Dat is bij jou toch ook het geval?" zo berichtte Moeder de vrouw. Dochterlief dacht eens even na en sprak: "Nou Mam, mijn wensen komen altijd uit! Ik weet trouwens ook wel hoe dat komt. In de eerste plaats heb ik altijd minimaal drie wensen. Er komt er vervolgens over het algemeen altijd wel eentje uit. Daarnaast doe ik mijn wensen op een bijzondere manier: ik doe ze heel plechtig!" Uw Hoofdredacteur geraakte nu toch wel enigszins geïnteresseerd en vroeg dan ook om verduidelijking: "Wat bedoel je dan met plechtig Julia? Hoe doe je dat dan?" Het grietje keek met grote ogen naar Uw Hoofdredacteur en sprak: "Nou weet je Pap? Voor iedere wens zeg ik gewoon "Lieve God!" Dan ga ik door met: ik wens dat......, en dan komt het altijd uit. Als je dus iets wilt Pap, dan moet je dat gewoon heel plechtig wensen!" Het is maar dat U het weet.

Wordt vervolgd.....   

Een kakafonie van geluid.....

Het is vandaag dinsdag 18 juni 2013 geworden op het zo fraaie eiland Curaçao. Het is nog altijd tamelijk bewolkt op Curaçao, nadat het welhaast de hele ochtend al behoorlijk regende. Daarmee werd Uw Hoofdredacteur overigens al vroeg in de ochtend geconfronteerd, met name als het gaat om de gevolgen van plotselinge regenbuien. Toen uw Hoofdredacteur namelijk op weg was naar zijn dagelijkse werkplek, en daartoe de immens hoge Julianabrug verliet om af te slaan richting Punda, zag hij plots zijn rit bruusk gestuit. Door de regenval en het feit dat het wegdek vervolgens onmiddellijk alle gladde eigenschappen van een ijsbaan vertoonde, hadden een tiental auto's toenadering gezocht tot de vangrail en was de rijbaan dientengevolge geheel geblokkeerd. Nog juist op tijd kon Uw Hoofdredacteur zijn vehikel tot stilstand brengen zonder dat daarbij schade werd opgelopen. U begrijpt, het laatste restje slaap was snel uit de ogen van Uw Hoofdredacteur verdwenen en hij was sneller dan snel klaarwakker. Volledig ontwaakt kon vandaag dan ook een aanvang worden gemaakt met de drukke werkzaamheden.

 

De jongste olijkerd, Levi geheten, was ook al in alle vroegte volledig ontwaakt. Bijzonder enthousiast

kwam hij Uw Hoofdredacteur melden dat "het vandaag eindelijk zover is." Het is namelijk zo dat zijn leerkracht, Juf Liselore, vandaag haar verjaardag viert. De gehele klas, op vrijwillige basis begeleid door meerijdende moeders, viert dat feest vandaag op een mooie locatie: Rancho Allegre. Ook Moeder de vrouw had zich opgeworpen als chauffeur en begeleidster, hetgeen vanavond waarschijnlijk nog goed aan haar te zien zal zijn. Immers, Rancho Allegre herbergt vele dieren. Geiten, koeien, paarden en kippen vormen zomaar een greep uit de aanwezige dierenpopulatie. Nu is het zo dat Moeder de vrouw allergisch is voor verschillende diersoorten, maar met name voor paarden. Terwijl zoonlief vandaag dan ook feest zal vieren, zit Moeder de vrouw waarschijnlijk in een hoekje te proesten en te wachten op de terugreis. Je moet wat over hebben voor je kinderen!

Huize Hoofdredacteur heeft de laatste tijd vele kenmerken van een muziektempel aangenomen. Gaat U maar na: dochterlief oefende eerst maandenlang op het in bedwang houden van een blokfluit, ontvangt inmiddels wekelijks de pianoleraar en dient dagelijks te oefenen op die piano, zit op zangles en neemt aanstaande zaterdag deel aan het Kindersongfestival. Daarnaast zit het grietje ook nog eens op streetdance. Zoonlief Levi heeft inmiddels ook besloten een blokfluit te gaan hanteren en zo kan het dan ook zijn dat horen en zien je, bij tijd en wijle, in Huize Hoofdredacteur vergaat. Welnu, thans heeft zich weer een nieuwe ontwikkeling voorgedaan. Nadat het gezin Hoofdredacteur het afgelopen weekeinde een bezoek bracht aan het jeugdtheater Drazans, en daardoor een prachtige uitvoering van Peter Pan kon bekijken, liet zoonlief Levi weten dat hij "graag bij het kindertheater zou willen." Zo gezegd werd zo gedaan; Moeder de vrouw meldde het ventje aan waardoor hij per september wekelijks theaterlessen zal gaan volgen. Gisteren echter besloten de beide olijkerds dat het een goede zaak zou zijn om hun vader alvast een voorproefje op die nieuwe carrière te geven. Prachtig uitgedost vertoonde het tweetal hun kunsten. Dat Uw Hoofdredacteur inmiddels op zoek is naar een geluidsdichte ruimte alwaar hij zich, zo af en toe, kan terugtrekken hoeft waarschijnlijk geen nader betoog. Mocht U nog een geschikte ruimte in de aanbieding hebben: Uw Hoofdredacteur hoort het graag!

Wordt vervolgd.....   

Curacao in het nieuws!

Op Curaçao is het inmiddels maandagavond 17 juni 2013 geworden. De zon is achter de horizon verdwenen en de schemering is al ingevallen. Zojuist zijn de beide olijkerds, na een lange en inspannende schooldag, te rusten gelegd en heeft uw Hoofdredacteur eindelijk de gelegenheid om U te voorzien van een recente editie van "Een Zonnig Avontuur." Later dan dat U normaliter gewend bent op de maandag, dat wel. Echter, dit zo fraaie eiland bood Uw Hoofdredacteur helaas niet eerder dan op het moment van nu de gelegenheid om enige woorden aan het beeldscherm toe te vertrouwen. Er was immers sprake van een drukke werkdag vandaag, waarin trouwens ook nog even een rechtstreekse beeldverbinding met de heer Pinoccio in Nederland werd opgebouwd. De heer Pinoccio had zijn draai weer helemaal te pakken in Nederland, zo meldde hij aan Uw Hoofdredacteur. Dat hij aan het klimaat overigens nog niet helemaal is gewend, zal in het vervolg van deze editie nog wel overduidelijk blijken.

Het was druk en hectisch vandaag op de dagelijkse werkplek. Dat had alles te maken met het feit dat een grote groep bewoners van het instituut waar Uw Hoofdredacteur over het algemeen zijn dagen doorbrengt, via een advocaat een klacht had ingediend over de behandeling die zij dagelijks ondergaan. Met name het feit dat men in veel gevallen niet kan beschikken over deugdelijk sanitair en dat een fatsoenlijk dagprogramma ontbreekt, leidde tot de collectieve klacht. Aan de Minister van Justitie is inmiddels een ultimatum gesteld, men verlangt een oplossing voor de problemen, en wel op korte termijn. Dat lijkt Uw Hoofdredacteur overigens een enorme klus en dus is het afwachten wat het gevolg zal zijn wanneer aan het ultimatum niet kan worden voldaan. U ziet, geen dag is hetzelfde, ook op dit mooie eiland niet, wanneer je werkt in een instituut zoals Uw Hoofdredacteur dat doet.

Curaçao kwam overigens menigmaal vaker in het nieuws vandaag. Met name het bericht dat er, in Nederland, een persoon van Curaçaose origine werd aangehouden die mogelijk betrokken is bij de moord op de politicus Helmin Wiels, hakte er behoorlijk in. Velerlei geruchten doen inmiddels de ronde. Zo werd er recentelijk, Uw Hoofdredacteur maakte daar al eerder melding van, een lijk gevonden waaraan verschillende ledematen ontbraken. Daarnaast werd er een auto gevonden, verscholen in de zogeheten mundi, met een geheel bebloede achterbank. De geruchten maken melding van verbanden tussen de auto, het gevonden lijk en de aanhouding in Nederland. Hoe het ook moge zijn, mogelijk en hopelijk is er nu sprake van een doorbraak in het onderzoek naar de liquidatie van de heer Wiels. Inmiddels is de aangehouden man aangekomen op de luchthaven van Curaçao en zal uit verhoren moeten blijken of er überhaupt sprake is van enige betrokkenheid. U begrijpt, Uw Hoofdredacteur zal mogelijke ontwikkelingen zeer geïnteresseerd volgen en U vanzelfsprekend op de hoogte houden van eventueel nieuws.

Dan ontving Uw Hoofdredacteur nog een fraaie afbeelding waaruit duidelijk blijkt dat de heer Pinoccio bij lange na nog niet is gewend aan de klimatologische omstandigheden te Nederland. De heer Pinoccio bleek, in gezamenlijkheid met zijn eega Ina, een uitstapje te hebben gemaakt naar het Pinkpop muziekfestival te Landgraaf. Weliswaar wordt dit evenement normaliter tijdens de beide Pinksterdagen georganiseerd, maar ditmaal was klaarblijkelijk besloten een wat later tijdstip te kiezen. Welnu, afgelopen weekeinde was het dan eindelijk zover en kon het lawaai losbarsten. Ditmaal dus met de heer en mevrouw Pinoccio als aandachtige toeschouwers. Terwijl de rest van de feestgangers, over het algemeen, gehuld bleek te zijn in een shirtje en weinig verhullende kledij, trok daarentegen de heer Pinoccio zijn jas tot juist onder zijn (imposante) neus dicht. Zo ziet U maar, na een tijdlang de Curaçaose zon op je lijf te hebben gevoeld, kun je maar langzaam wennen aan Nederlandse temperaturen.....

Wordt vervolgd.....

Vaderdag.....

Terwijl het in Nederland inmiddels al maandag is geworden, is het op het zeer warme eiland Curaçao nog altijd zondag 16 juni 2013. Het is inmiddels acht uur in de avond en Uw Hoofdredacteur zweet peultjes, zo heet is het nog altijd op dit eiland. Helaas, er was eerder vandaag geen enkel eerder moment waarop een nieuwe editie van "Een Zonnig Avontuur" gefabriceerd kon worden. Het was namelijk, ook op Curaçao, Vaderdag vandaag. En, dat heeft Uw Hoofdredacteur geweten ook! Maar, daarover later meer. Allereerst is het goed even terug te kijken naar de dag van gisteren, de dag dat het gezin Hoofdredacteur een ontmoeting, in levende lijve, had met Peter Pan en zijn metgezellen in de tuin van Landhuis Bloemhof. Een ontmoeting om nimmer te vergeten!

Gisteren was het dan eindelijk zover. Wekenlang hadden de Olijke Twee er al naar uitgekeken: de theatershow van Drazans. Dit jeugdtheater voerde namelijk, in de tuin van Landhuis Bloemhof, een heus avontuur op met Peter Pan in de hoofdrol. De voorstelling zou om half zes in de avond een aanvang nemen en dus, zoals het plichtsgetrouwe Nederlanders betaamt, stond het gezin Hoofdredacteur al om tien over vijf voor de, overigens hermetisch gesloten, poort. Een poort die vervolgens eerst om zes uur zou openen omdat het volgens de organisatie leuker zou zijn pas te beginnen wanneer het ook daadwerkelijk donker zou worden. Maar, het moet gezegd, vervolgens werd me er toch een show neergezet! Werkelijk weergaloos. De beide olijkerds genoten met volle teugen van het interactieve theater   en speelden het spel met verve mee terwijl Uw Hoofdredacteur druk doende was allerlei wortels van velerlei struiken te ontwijken zonder om te donderen. Zo ongeveer anderhalf uur lang werden de beide olijkerds meegezogen in een geweldig theaterstuk en was er voor Uw Hoofdredacteur sprake van een heuse survival. Na afloop stond Uw Hoofdredacteur nog wat nahijgend te applaudisseren toen de beide olijkerds vroegen: "Gaan we morgen weer Pap?" Met de mededeling dat Vaderdag dergelijke avonturen helaas niet toeliet, kwam er een einde aan een zeer bijzondere dag.

Een bijzondere dag dus die vanochtend haar vervolg kreeg toen Uw Hoofdredacteur in alle vroegte werd toegezongen door de rest van het gezin Hoofdredacteur. "Papaatje lief, blijf alstublieft heel lang bij ons," zo luidde het gezang. Terwijl Uw Hoofdredacteur verwoede pogingen deed enigszins te ontwaken, gingen de Olijke Twee hem voor naar een fraai gedekte ontbijttafel. "We zijn zelfs al naar de toko geweest met Mama om broodjes te kopen Pap. Leuk of niet?" zo berichtten beide olijkerds. "Kijk eens Pap! Hier zijn je cadeautjes. We zijn er heel erg druk mee geweest hoor. We hopen  wel dat je ze leuk zult vinden!"

Uitermate nieuwsgierig opende Uw Hoofdredacteur de presentjes. Om vervolgens geconfronteerd te worden met een kofferlabel waarop de jongste olijkerd, Levi geheten, stond afgebeeld als piloot van een vliegtuig. Dochterlief daarentegen had een geweldige verjaarskalender gefabriceerd, met daarop de afbeelding van Uw Hoofdredacteur en die van haarzelf. "Ben je er ook blij mee Pap?", zo vroegen zich beide olijkerds af. Dat was vanzelfsprekend het geval. "Wat gaan we dan nu doen Pap? Zullen we lekker naar het strand gaan? Mama heeft al gezegd dat het goed is. Maar, jij mag kiezen. Zullen we naar Kokomo gaan? Daar is altijd een springkussen op zondag!" U begrijpt het al, vaderlief had vandaag een zeer ontspannen dag op het strand van Kokomo. Weer een onvergetelijke Vaderdag rijker!

Wordt vervolgd......