Allerlei vreemde snuiters in huis.....

Het is vandaag alweer dinsdag de 11e juni 2013 geworden op het almaar warmer wordende eiland Curaçao. Terwijl in deze temperaturen de mussen welhaast dood van het dak zouden moeten vallen, is dat in Huize Hoofdredacteur geenszins het geval. Wat is er namelijk aan de hand? Welnu, klaarblijkelijk herbergt de tuin rond Huize Hoofdredacteur vele vogelnestjes, waarin verschillende soorten eieren waren gesitueerd. Hoe valt anders te verklaren dat Huize Hoofdredacteur op de dag van gisteren welhaast volledig werd ingepikt door verschillende soorten vogeltjes? Chuchubi's, Suikerdiefjes en Saffraanvinkjes, allen nog met donzen veertjes, hadden waarschijnlijk van de verkeerstoren op Curaçao tegelijkertijd het sein "Take Off" gekregen. De hen opgegeven koers bleek daarnaast volstrekt niet de juiste te zijn geweest. Zo kon het dan ook zijn dat de keuken, de muren van de kamer en de drangers van de ramen van Huize Hoofdredacteur een Walhalla vormden voor ornithologen. Echter, Huize Hoofdredacteur zou nog meer vreemde gasten mogen verwelkomen op de dag van gisteren.

In de klas van de jongste olijkerd, Levi geheten, staat namelijk de laatste schoolweken het thema "Logeren" centraal. Vele attributen die betrekking hebben op logeren, zoals bijvoorbeeld koffers, een rugzak en noem maar op, werden door de leerlingen meegesleept naar school om het thema op te luisteren. Daarnaast werd er een logeervriendje in het leven geroepen, luisterend naar de naam Ducky. Steeds kreeg een andere leerling Ducky, gedurende 24 uur, mee naar huis. Ducky kwam zogezegd een nachtje logeren. Onder voorwaarden weliswaar. Zo diende de tas die Ducky meesleepte te worden voorzien van een logeerattribuut en diende Ducky daarnaast beslist te worden voorzien van een zeer leuke logeerpartij.

Welnu, gisteren was het de beurt aan de jongste olijkerd om Ducky mee naar huis te voeren. Trots als een pauw showde het ventje de gele eend aan Uw, vanwege rugpijn gebogen lopende Hoofdredacteur. "Pap, ik ga even vissen met Ducky", zo berichtte het kereltje. De eend werd op een tuinstoel geparkeerd en kreeg, al uitkijkend over zee, een hengel in zijn pootjes geduwd. Zoonlief zelf nam, voor de gezelligheid, ook maar even een hengel ter hand. Daarna berichtte de gastheer dat hij een bouwwerk zou gaan maken met Ducky, waarbij de eend vervolgens onmiddellijk een hamer ter hand kreeg gesteld. "Nu gaan Ducky en ik ook nog even piano spelen Pap", zo wist de olijkerd te vertellen. Direct aansluitend weerklonk een geluid alsof Huize Hoofdredacteur een enorm vals gestemd carillon had opgeslagen.

Om een lang verhaal niet nog langer te maken: van Ducky kwam het gezin Hoofdredacteur geen moment meer af. Tijdens de maaltijd (gelukkig geen Peking eend) diende Ducky van de beste zitplaats te worden voorzien en nadien dienden de tandjes van Ducky goed te worden gepoetst. Met verve kweet de olijkerd zich van die taak en het is Uw Hoofdredacteur dan ook een raadsel toen na deze exercitie het hoofd van Ducky nog immer aan diens lijf verbonden bleek te zijn. "Nu trek ik Ducky even zijn nachtkleding aan Pap", zo wist het mannetje. Hij toverde een rompertje uit de meegesleepte logeertas en voorzag de eend van fraaie lingerie. "Breng jij ons naar bed Pap? Wil je Ducky en mij dan ook nog even voorlezen uit het boek van Kaatje Knal?" Vanzelfsprekend voldeed Uw Hoofdredacteur aan dat verzoek. Toen de ogen van de olijkerd en van Ducky tekenen van verval begonnen te vertonen, stopte Uw Hoofdredacteur beiden in en wenste hij het tweetal een goede nacht. "Oh Pap, wacht even! De knuffel van Ducky zit nog in zijn tas. Die moet hij wel hebben. De juf zegt dat hij anders niet kan slapen en dan doe ik ook geen oog dicht!" En jawel hoor, er bleek inderdaad een knuffel verscholen te zijn in de tas van Ducky die, onmiddellijk nadat hij in het bezit van de knuffel was gesteld, als een blok in slaap viel. De kleine olijkerd ook trouwens. Waar een logeerpartijtje al niet goed voor kan zijn....

Wordt vervolgd.....