Het is vandaag
woensdag 12 juni 2013 en Uw Hoofdredacteur gaat nog altijd, letterlijk en
figuurlijk, gebukt onder een pijnlijke rug. Wat dan wel weer aangenaam van aard
is, is het feit dat de zon weer schijnt als vanouds op dit zo fraaie eiland. Het
is dan ook te hopen dat de elasticiteit van Uw Hoofdredacteur zeer binnenkort,
met behulp van de warmte, weer op het oude peil zal geraken, al was dat nou ook
niet bepaald hoogstaand. Maar dat terzijde. Het is woensdag vandaag en de maand
juni is al welhaast halverwege. Dit betekent dat de Olijke Twee inmiddels bezig
zijn met hun laatste schoolweken. Zoonlief Levi ontving recentelijk zijn
rapport, wat er overigens uitstekend uitzag, en kreeg te horen dat hij zal
overgaan naar groep drie. Iets wat het ventje zeer aanstond. Ook dochterlief,
alhoewel zij nog even op haar rapport moet wachten, weet zeker dat groep vier
in het verschiet ligt. En, zo worden kleine kinderen groot. Immers, ongeveer
vier jaar geleden gingen zij al naar school op Curaçao, al waren zij toen, op
de Bambischool, beduidend kleiner dan thans het geval is.
Hoe het ook moge
zijn, het tweetal olijkerds is dus bezig met de laatste loodjes. En, die wegen
in het geval van zoonlief Levi niet erg zwaar. Hij heeft immers de ene na de
andere excursie en kan daardoor de schoolbanken behoorlijk mijden. Zo ook
gisteren toen de reis, in het kader van het thema "logeren" voerde
naar het Lions Dive Beach Hotel. Aldaar kreeg de gehele klas van deze olijkerd
een uitgebreide rondleiding om kennis te kunnen maken met alle ins en outs van
het hotelwezen. Er kon een kijkje worden genomen in de lobby, achter de
receptie, bij het zwembad, in het restaurant en in een heuse hotelkamer.
Daarbij vertelden medewerkers, zoals daar waren de poolboy, de houskeepster en
de receptioniste op bevlogen wijze over hun werk. Het sprak zoonlief ten
zeerste aan. Al meende hij wel op te moeten merken, toen hij hoorde dat
handdoeken slechts werden verwisseld wanneer zij op de grond werden gegooid,
dat het bij hem thuis ook net een hotel is.
Dan ontving Uw
Hoofdredacteur gisteren goede berichten vanuit het verre Nederland. Wellicht
weet U zich nog een naar Nederland teruggekeerde collega te herinneren in
persoon van de 95% Fries? En wellicht kunt U zich ook nog Jumping Paul voor de
geest halen, eveneens alweer geruime tijd geleden verkast naar Nederland?
Welnu, gisteren lieten beide heren Uw Hoofdredacteur weten dat zij, in
gezamenlijkheid, druk doende waren met het ophalen van vele verhalen uit
"De West." Ten bewijze ervan werd een foto meegezonden, die Uw
Hoofdredacteur onmiddellijk duidelijk maakte dat beide heren het wel heel erg
gezellig hadden. Daarbij bleef het overigens niet. Het ene na het andere
jaloersmakende bericht werd via de digitale snelweg verzonden richting Curaçao.
Uren later, toen zelfs op Curaçao de schemering zich al aandiende, ontving Uw
Hoofdredacteur de allerlaatste foto. Daarop viel duidelijk te zien dat het
gezellig samenzijn was geëindigd op het biljart van een Uw Hoofdredacteur
welbekend etablissement in Den Haag. De 95% Fries had de partij winnend
afgesloten, zo werd bericht. Echter, volgens Uw Hoofdredacteur kent een middag
herinneringen ophalen slechts winnaars en geen enkele verliezer. Het was dan
ook maar wat leuk te zien dat het beide mannen goed gaat!
Ook voor Moeder de
vrouw geldt dat het schooljaar er bijna op zit. Nog slechts een week of twee
voor de klas staan en nog enige dagen hard blokken voor de studie, dan is het
klaar. Deze week dient Moeder de vrouw haar definitieve scriptie in te leveren
en die over enige weken te verdedigen waarna een PABO diploma vanuit Nederland
mee terug naar Curaçao kan gaan reizen. Wat rest is een wekenlange vakantie in,
het hopelijk zomerse, Nederland. Moeder de vrouw, in aanwezigheid van beide
olijkerds, zal ondermeer bezoeken gaan brengen aan het gezin Pinoccio en het
95% Friese gezin. U ziet: de vooruitzichten zijn dus prima!
Wordt vervolgd.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten