Ook in Medellin,
Colombia, alwaar het gezin Hoofdredacteur nog altijd bivakkeert, is het
inmiddels 1 januari 2014 geworden. De jaarwisseling is achter de rug. Het gezin
Hoofdredacteur verbleef, tijdens de jaarwisseling, op het balkon van haar
hotelkamer alwaar een fabelachtig uitzicht over het dal waarin de stad gelegen
is, waar te nemen was. Een prachtig vuurwerk werd met open monden gadegeslagen
waarna, circa een kwartiertje later, zeer snel de warme bedstee werd opgezocht.
Het gezin Hoofdredacteur was namelijk enorm moe! Moe na een zeer lange excursiedag,
die per bus en per boot voerde naar prachtige bestemmingen. Vanaf elf uur
gisterenavond werd dan ook, halfslaperig, gewacht tot het eindelijk 12 uur zou
zijn en het vuurwerk zou losbarsten.
Gisterenochtend
begon de dag bijzonder vroeg. Immers, al om half zes liep de wekker af om nog
tijdig een ontbijt te kunnen verorberen alvorens de taxi zou klaarstaan. De
taxichauffeur bleek keurig op tijd te zijn en vervoerde het gezin
Hoofdredacteur naar de opstapplaats voor de excursie die naar El Peñón de Guatapé zou
voeren. Een enorme berg, gelijkend op een meteoriet, welke kan worden beklommen
door middel van traptreden. Slechts ongeveer 700 traptreden zouden moeten
worden overwonnen alvorens de top zou zijn bereikt, zo deelde Caroline, de
Spaanstalige gids, Uw Hoofdredacteur mee. Iets om ten zeerste naar uit te
kijken, zo vond de geoefende sporter, met hoogtevrees, die Uw Hoofdredacteur nu
eenmaal niet is.

Welnu, duizenden doden stierf Uw Hoofdredacteur onderweg
naar de top. Terwijl zoonlief Levi, de jongste olijkerd, al aan de start gas
gaf met het voornemen de treden al rennend te beklimmen, deed Uw Hoofdredacteur
het uitermate kalm aan. De gids had voorgerekend dat het, in een rustig tempo,
mogelijk zou moeten zijn de berg in een kwartier te beklimmen. Welnu, Uw
Hoofdredacteur had daarvoor een half uurtje meer nodig, bang als hij was van de
berg af te donderen en hijgend als een hert in zijn beste jaren. Mijn God, er
kwam geen einde aan! Drijfnat van de inspanning bereikte Uw Hoofdredacteur
uiteindelijk de top waar het uitzicht geweldig bleek te zijn. Veel tijd om
daarvan te genieten was er overigens niet. Door het overschrijden van de
tijdslimiet resteerden nog maar enkele minuten voor de afdaling alvorens de bus
zou gaan vertrekken. U begrijpt, met benen die trilden als nooit te voor,
bereikte Uw Hoofdredacteur uiteindelijk weer vaste grond.
Het werd half vijf en dus was het tijd de bus te gaan
zoeken. Uw Hoofdredacteur zag een bord waarop stond vermeld "Parque"
en meende dat de bus daar wel te vinden zou zijn. Hetgeen klopte overigens, al
was het wel wat vreemd dat geen enkele andere medereiziger bij de bus was te
vinden. Ook de gids liet verstek gaan. Na een half uurtje te hebben gewacht,
vermoedde Moeder de vrouw dat er sprake zou zijn van een misverstand. Uw
Hoofdredacteur besloot dan ook maar om op zoek te gaan naar de andere leden van
het gezelschap en liep daarom terug naar het dorpsplein. Het was er een drukte
van belang onder muzikale begeleiding van een, op een podium spelende, grote
band. Plots stopte de muziek en hoorde Uw Hoofdredacteur de volgende
mededeling: "El Señor Antonie, where are you?" Het bleek dat Uw
Hoofdredacteur werd omgeroepen door de gids die zich, met de overige deelnemers
aan de excursie, al een half uur had opgesteld op een geheel andere plaats dan
Uw Hoofdredacteur had bedacht. Tot grote opluchting van velen werd Uw
Hoofdredacteur dus uiteindelijk begroet en kon de terugreis, die twee uren zou gaan
duren, worden ingezet.
Wordt vervolgd.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten