Het is op het
lekker warme eiland Curaçao inmiddels zondag 5 januari 2014 geworden. Uw
Hoofdredacteur was er weer eens vroeg bij vanochtend; zijn wekkertje liet zich
al vroeg horen. Zoonlief Levi, de jongste olijkerd, krijgt immers vanochtend
zijn vriendinnetje Lotje te spelen en diende daarom al tijdig present te zijn.
Nu viel dat vroege opstaan overigens in het geheel niet mee nu de echtelijke
sponde eerst laat op de avond van gisteren kon worden opgezocht, maar daarover
later meer. Zoals gezegd, het is 5 januari vandaag en daarnaast ook nog eens
zondag. Dit betekent dat er vandaag op Curaçao sprake is van een groot
evenement dat luistert naar de naam "Fuikdag". Een evenement dat
zich, al jarenlang, mag verheugen in een steeds groter wordende publieke
belangstelling waardoor de zorg van velen voor een dag zonder incidenten
eveneens steeds groter wordt.
Nu vraagt U zich
wellicht af: "Wat is dan die Fuikdag?" Welnu, het gaat om het
volgende. Op Curaçao is een baai aanwezig die luistert naar de naam
"Fuikbaai". Nu is die baai slechts middels het water te bereiken, er
is geen toegang over land. Via het Spaanse Water dient het binnenwater van Curaçao
te worden verlaten waarna, via Santa Barbara Beach, de zee opgevaren dient te
worden. Dan slaat U linksaf en, na een tijdje te hebben gevaren, bereikt U dan
de bewuste "Fuikbaai". Een dag per jaar wordt er in die baai een
groots feest georganiseerd, en die dag is dus vandaag. Nou ja, eigenlijk is er
niet eens sprake van een groot feest, maar meer van vele honderden kleine
feestjes.
Op zo ongeveer
alles wat drijven kan, van badkuip tot luxe jacht, wordt door velen getracht de
baai te bereiken. Met voldoende eten en drinken binnen handbereik, onder
muzikale begeleiding door forse stereo-installaties, wordt vervolgens de dag al
feestend doorgebracht. Al die honderden individuele organisatietjes vullen de
baai met feest, lawaai, rommel, plezier en noem maar op. Nu is het overigens zo
dat er voor vandaag een zogenaamde "Code Geel" is afgegeven. Dit
betekent dat er sprake is van behoorlijke golven op zee. Het is dan ook voor
sommigen een risicovolle onderneming om te trachten, met droge voeten, de baai
te bereiken. Iets waarover instanties als de politie en de kustwacht zich dan
ook behoorlijk zorgen maken. Er zal dan ook, zo werd althans aangekondigd, druk
worden gecontroleerd op het water vandaag. Op ernstige incidenten zit immers
niemand te wachten? Hoe het ook moge zijn, het zal een drukte van belang worden
op het water vandaag.
Het gezin
Hoofdredacteur was gisteren genood voor een bijzondere bijeenkomst. Het is namelijk
zo dat de baas van Uw Hoofdredacteur vakantie geniet op dit zo fraaie eiland.
En, met name omdat Uw Hoofdredacteur hem in het verleden, ten tijde van een
auto-ongeval, met raad en daad had bijgestaan, volgde een uitnodiging voor een
etentje aan zee. Het hield de Olijke Twee behoorlijk bezig. "Waar gaan we
dan eigenlijk heen Papa? Hoe ziet jouw baas eruit Papa? Is hij streng Pap? Is
het een belangrijke man Pap?" Zorgvuldig had Uw Hoofdredacteur beiden
uitgelegd dat het gewoon een plezierig etentje zou gaan betreffen en dat er
geen enkele sprake was van strengheid of andere zaken. Klaarblijkelijk hadden
beiden echter toch prima begrepen dat "de baas" toch wel een of ander
belangrijk persoon zou moeten zijn. Anders valt namelijk niet te verklaren
waarom dochterlief Julia, de oudste olijkerd, gisteren met enige regelmaat
vroeg: "Wanneer gaan we nu eindelijk naar de burgemeester? We gaan toch
bij de burgemeester eten?" Welnu, toen aan het einde van de middag het
onderkomen van "de burgemeester" werd bereikt, toonden beide
olijkerds zich in eerste instantie behoorlijk onder de indruk. Enigszins timide
stelden zij zichzelf voor waarna, gedurende een poosje, de kat uit de boom werd
gekeken. Gaandeweg het verstrijken der tijd voelden de beiden zich echter ten
zeerste welkom en werd er genoten van een uitermate genoeglijke avond. Die laat
eindigde dus, dat dan weer wel!
Wordt vervolgd.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten