Vandaag is het woensdag
15 november 2017 geworden op het zonnige en hete eiland Sint Maarten. Op de
boulevard, gelegen voor het hotel van Uw Hoofdredacteur, is het al uren een
drukte van belang nu graafmachines druk doende zijn het strand bootvrij te
maken. Immers, zoals het nu lijkt, zou het zomaar kunnen zijn dat de eerste
cruiseboot dit eiland begin december gaat bezoeken. En dat betekent dat de vele
toeristen die van de boot zullen komen met een schoon strand ontvangen dienen
te worden. Dus moet er gewerkt worden, iets wat de lokale bevolking uitstekend
begrijpt. Waar je ook maar kijkt wordt er getimmerd, bestraat en worden daken
gerepareerd. Iets wat op het Franse gedeelte van dit eiland volstrekt niet aan
de orde is. Aan die zijde lijkt het er nog altijd op als trok orkaan Irma er
pas gisteren overheen, zo groot is nog steeds de chaos.
Het is alweer enige
dagen geleden dat U een nieuwe editie van Een Zonnig Avontuur ontving. Dat
heeft natuurlijk zijn redenen. In de eerste plaats is het zo dat het hotel waar
ons team is gelegerd, al dagenlang verstoken is van een werkende
internetverbinding. Daarnaast is het zo dat het team de afgelopen dagen fiks in
touw is geweest. Uw Hoofdredacteur kwam dan ook simpelweg aan schrijven niet
toe. Echter, dat wordt vandaag goed gemaakt nu het computertje onder de arm is
genomen om bij onze Chinese vriend gebruik te kunnen maken van zijn
internetverbinding. Tegelijkertijd zijn de overige teamleden vandaag verspreid
over het eiland bezig met allerhande werkzaamheden. Hippie vertrekt elke
ochtend al in alle vroegte naar het gevang om aldaar te trachten de
administratie op orde te krijgen. Bullie en Pinoccio daarentegen buigen zich
over de aanschaf van noodzakelijke materialen om de schade aan het gevang weer
enigszins te repareren.
Gisteren ontving het
team een bijzondere bezoeker in Pointe Blanche, de enige gevangenis die dit
eiland rijk is. Aan de poort meldde zich namelijk de heer Dick Drayer in
gezelschap van een dame voorzien van een enorme camera. Dick, zo moet U weten,
is journalist van professie en doet verslag van ontwikkelingen in het Caribisch
gebied voor onder andere de NOS. Uw Hoofdredacteur had toestemming gekregen van
de Minister van Justitie om Dick rond te leiden in het gevang opdat,
waarschijnlijk zaterdagavond, het NOS journaal kan laten zien hoe het gesteld
is met de veiligheid op dit eens zo fraaie eiland. Zeer relaxed wandelde Dick
met het team door de inrichting, ondertussen vele vragen stellend.
Tegelijkertijd schoot de cameradame het ene fraaie beeld na het andere. Mocht
het in de komende dagen dus zijn dat U, op radio en of televisie, reportages
uit het gevang hoort of ziet, U weet dan dat Dick degene is die beeld en geluid
heeft verzameld. Hoe het ook moge zijn, het team vond het leuk eens aan anderen
te kunnen laten zien wat de situatie is.
Inmiddels is er een
team van vijftien justitiemedewerkers aangekomen op Sint Maarten om een
bijdrage te gaan leveren aan de beveiliging van de gevangenis. Helaas is het
wachten nog op de beëdiging van de mannen, noodzakelijk omdat zij immers komen
te werken onder het gezag van de lokale autoriteiten. Het opstellen van de
tekst voor het afleggen van een dergelijke eed, bleek echter geen sinecure. Van
verschillende kanten dienden dan ook tekstvoorstellen te worden aangeleverd. Op
dit moment lijkt echter consensus te bestaan over de inhoud van de op te
stellen beschikking. Er dient nog slechts te worden gewacht op het akkoord van
de korpschef van de politie. Klein probleem is echter dat de korpschef niet op
dit eiland is, maar op het duizend kilometer verderop gelegen Curaçao. Dat gaan
we vandaag nog weer proberen op te lossen opdat de mannen zo spoedig mogelijk
daadwerkelijk aan de slag kunnen gaan. Niets gaat vanzelf, zo blijkt maar weer
eens.
Hippie waant zich, zo
zegt hij om de haverklap, nog dagelijks in een film. “Man, man, wa’k hier toch
allemoale met maak, t’is neet te gleuven. Ik denke steeds da’k in’n film zit”! Ook wanneer er door Hippie met het thuisfront
wordt gebeld, gaat het vooral over de verbazing die hem dagelijks ten deel
valt. Het is dan ook werkelijk een enorm verschil te werken van achter je
bureau in Almelo of vanuit de Point Blanche. Er is geen werkende
internetverbinding en maar een telefoonlijn. Hippie moet dan ook alles uit de
kast halen om voor elkaar te krijgen dat de enorme chaos die hij aantrof, wordt
omgezet in een goede administratie. “Keerl, keerl, dat ha’k mie nooit kunn’n
bedenk’n. Wat een bende! Ik bin d’r nog wa weken druk met”. Of het Hippie gaat
lukken de boel op orde te krijgen? U leest het vast en zeker in een volgende
editie van Een Zonnig Avontuur!
Wordt vervolgd…..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten