Op het zonnige eiland Curaçao is het vandaag dinsdag 7 februari 2012. De zon schijnt lekker, het windje waait en de sfeer is opperbest. Met name Uw Hoofdredacteur is in een uitstekend humeur. Hij telt de uurtjes op zijn werkplek af richting de vakantie. Nog een paar uur en dan zit het erop! Morgenochtend om half elf vliegt Uw Hoofdredacteur, in gezelschap van Moeder de vrouw, via Aruba en Panama naar San Juan te Costa Rica. Een heerlijk vooruitzicht. Elf dagen lang zal er door Costa Rica worden getrokken waarbij de jungle wordt bezocht, vulkanen worden bekeken, touwbruggen worden beklommen en zo af en toe een stuk wordt gevaren.
U begrijpt het al, Uw Hoofdredacteur kijkt er beslist naar uit om een van de mooiste landen ter wereld in persoon te kunnen bezoeken. Voor wat betreft de berichtgeving: Uw Hoofdredacteur zal trachten U periodiek even, vanuit Costa Rica, bij te praten over actuele ontwikkelingen. Echter, voordat het zover is, is het goed nog even een blik te werpen op de gebeurtenissen op het fraaie eiland Curaçao.
Gisteren was het zover. Dochterlief, Julia geheten, had er al wekenlang naar uitgekeken. Wat was namelijk het geval? Welnu, de klas waarin dochterlief op school thuis hoort, kent periodiek verschillende thema’s waaraan aandacht wordt geschonken. Ditmaal was tijd voor het thema “koken”. Het klaslokaal is omgetoverd tot een soort van restaurant en dagelijks wordt er een maaltijd bereid en geserveerd. Het bereiden van die maaltijden vindt plaats met ondersteuning van de leerlingen en de rol van chef-kok dient steevast te worden ingenomen door een der ouders.
Nu was het zo dat bij aanvang van het thema-tijdperk, gevraagd werd naar specifieke kookkwaliteiten der ouders. Dit om wat variatie in de dagelijkse menu’s te kunnen brengen. Dochterlief nam al snel het woord: “Juf? Mijn moeder kan zo ontzettend heerlijk knakworstjes koken. Is het een goed idee om haar te vragen eens een maaltijd te komen verzorgen?” De juf vond dat een uitstekend idee maar stelde wel voor om de knakworstjes te vervangen door andere ingrediënten. En zo kon het dan ook zijn dat Moeder de vrouw zich gisterenochtend, op de verschrikkelijke tijd van kwart over zeven, meldde in de klas van dochterlief. Zij zou deze dag gaan werken aan een overheerlijke soort groentesoep, door Moeder de vrouw zelf “de groeten soep” genaamd. Het doosje vermicelli bleek helaas te zijn gekraakt door een fiks aantal vreemde insecten, maar door het gebruik van een pak spaghetti werd dat prima ondervangen. De leerlingen hielpen flink mee met het snijden van worteltjes en het draaien van soepballetjes. De maaltijd werd dan ook een groot succes, de pan was leger dan leeg. De kinderen vonden de groeten soep overheerlijk, zo lieten zij Moeder de vrouw weten. Zo ziet U maar, de kwaliteiten van Moeder de vrouw reiken veel verder dan het slechts koken van knakworstjes!
Het werd sowieso een prima dag gisteren. Het was namelijk ook de dag waarop aan de Olijke Twee het eerste rapport van dit schooljaar werd overhandigd. Beide olijkerds bleken het uitstekend te doen in hun respectievelijke klasjes. Zoonlief, Levi geheten, had het zelfs voor elkaar gekregen om op de verschillende gebieden de maximale score te behalen. Dochterlief bleek met name te excelleren in vakken als drama, muziek en theater. Zeer herkenbaar dus. Fijn om te zien dat het beiden zo goed gaat op school. Vanavond volgt nog even een toelichting in zogenaamde 10-minuten gesprekken. Het feit dat beide olijkerds uitstekende scores hadden behaald, werd door hen onmiddellijk aangegrepen. “Pap, volgens Mama hebben we nu recht op rapportgeld. We willen het liefst duur geld, waarmee we iets leuks kunnen kopen. Mogen we dan nu even afrekenen Pap?” U ziet, ook onderhandelingsvaardigheid is al vroeg ontwikkeld!
Dan nog even terug naar de snorkeloefeningen van Oom Albert. Gisteren werd er door hem keihard getraind op het dragen van een snorkel alsmede in het ademen door die snorkel. Urenlang lag hij in het zwembad van Uw Hoofdredacteur ter voorbereiding op een duik in zee, ergens de komende weken. Af en toe werd het zwembad verwisseld voor het droge, waarop Oom Albert dan wat rondjes ging hardlopen om te zien of hij dan ook zuurstof binnen zou krijgen. Dat hij daarbij de snorkel ophield moge duidelijk zijn. De aanhouder zal uiteindelijk wel winnen, althans zo schat Uw Hoofdredacteur het wel in.
Het zit er dus bijna op. Ook overigens voor vriendin Monique en partner Ferry. Beiden vertrekken komende donderdag alweer richting Nederland. Vanavond gaan Moeder de vrouw en Uw Hoofdredacteur nog even heerlijk een hapje met hen eten bij het mooie etablissement “Saint Tropez.” Het was geweldig beiden weer eens even te kunnen zien. Er zijn alweer afspraken gemaakt voor een weerzien komende zomer. Maar eerst…..even met vakantie!
Wordt vervolgd…..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten