Hand in hand, met.....Bennie Wijnstekers!

Het is vandaag zaterdag 4 februari 2012 op het lekker warme eiland Curaçao. Het is ongeveer half twaalf in de ochtend en Uw Hoofdredacteur heeft er inmiddels al een dagtaak op zitten. Dochterlief, Julia geheten, diende namelijk al om negen uur in de ochtend te verschijnen op haar muziekles, er trad immers een mevrouw met een viool op. Daarnaast dienden er een tweetal winkels te worden bezocht omdat Moeder de vrouw een zeer uitgebreid boodschappenbriefje had opgesteld. Al met al is dat allemaal op zich niet erg, ware het niet dat het de afgelopen nacht ongeveer drie uur in de ochtend was vooraleer Uw Hoofdredacteur zijn moede hoofd te rusten kon leggen. Het was dus een zeer korte nacht, hetgeen in de ochtend dan ook zeer goed merkbaar is. Waarom het dan zo laat werd? U kunt er alles over lezen in deze nieuwe editie van “een zonnig avontuur.”

Ze hadden elkaar meer dan een jaar niet in levenden lijve gezien, maar nu kwam het er toch weer eens van. U moet weten, Moeder de vrouw heeft, sedert vele jaren, een hartsvriendin in de persoon van Monique. Welhaast elk jaar bezoekt zij Huize Hoofdredacteur op Curaçao om de vriendschap levend te houden. En, zo ook dit jaar. Met een fikse vertraging arriveerden Monique en partner Ferry eergisteren op dit fraaie eiland. En, gisteren diende dat weerzien te worden gevierd met een lekkere maaltijd en een drankje. Zo werd allereerst koers gezet naar het fraaie etablissement van “Mundo Bizarro.” Vele herinneringen werden onder het genot van een overheerlijk visje opgehaald. Onmiddellijk werden al afspraken gemaakt voor de komende zomerperiode. Klaarblijkelijk is besloten dat Moeder de vrouw, medio juli, zal afreizen naar Nederland om vervolgens met haar vriendin door te reizen naar Praag. Uw Hoofdredacteur kreeg de dankbare taak toegewezen om in die periode voor het kroost te zorgen. Na weken ervaring te hebben opgedaan in de mantelzorg mag dat overigens voor Uw Hoofdredacteur geen onoverkomelijk probleem opleveren.

Na de maaltijd werd het tijd om het feestgedruis op het strand van Cabana te gaan opzoeken. Het was er druk, zeer druk. Onder de bezielende klanken van Juli Julliet op de piano werd er fiks gedanst en de stemming zat er derhalve prima in. Plots werd Uw Hoofdredacteur aangestoten door vriendin Monique. Nu moet U weten dat Monique een wandelende encyclopedie op het gebied van voetbal is. Vele spelers kent zij bij naam en even zo veel worden er door haar herkend. Zo ook ditmaal. “ Zeg eens even Hoofdredacteur, daar bij die paal. Is dat Bennie Wijnstekers niet? De oud Feyenoord en Nederlands Elftal speler?” Uw Hoofdredacteur volgde haar blik en zag het onmiddellijk. Inderdaad, Bennie Wijnstekers bleek op dit eiland te zijn aangekomen om een voetbalclinic voor de jeugd op Curaçao te gaan verzorgen. Direct schoot Uw Hoofdredacteur de heer Wijnstekers aan om hem te vragen om, samen met Monique, te poseren voor een foto. Dat was geen enkel probleem, zo liet Bennie weten. Leuk voor het plakboek dus.

Het zal zo ongeveer een uurtje later zijn geweest toen Uw Hoofdredacteur, in plat Rotterdams, wederom werd aangesproken door de heer Wijnstekers. “Kunt U me helpen Hoofdredacteur? Ik zoek een taxi om naar mijn hotel gebracht te worden. Het is namelijk wel mooi geweest, ik ben redelijk lam.” Welnu, dat werd een probleem, een taxi bleek namelijk niet te vinden. De heer Wijnstekers keek bij die mededeling zodanig beteuterd dat het hart van Uw Hoofdredacteur smolt. “Weet je wat Bennie? Als je er geen probleem mee hebt om tussen twee lieftallige dames achter in de auto te gaan zitten, dan brengt deze Hoofdredacteur je keurig even naar je hotel.” Bennie was de koning te rijk en wist niet hoe snel hij achterin de auto moest gaan zitten, alwaar zich direct een geanimeerd gesprek tussen Monique en Bennie ontspon. Het ging over voetbal, voetbal en nog eens voetbal. Bennie wilde het gesprek uitbreiden en vroeg daarom aan Moeder de vrouw of zij ook verstand had van voetbal. Moeder de vrouw zuchtte eens diep, haalde net zo diep adem en sprak: “ik heb geen verstand van voetbal, ik ga altijd naar de beautyfarm.” Bennie lachte eens wat en vervolgde het gesprek met Monique tot op het moment dat het hotel in zicht kwam. En, zo kon het dus zijn dat een befaamd oud-voetballer door Uw Hoofdredacteur keurig bij de lobby van het hotel werd afgeleverd. U ziet, geen dag is hetzelfde op Curaçao!

Wordt vervolgd…..