Snorkelen? Eerst even oefenen.....

Het is vandaag maandag 6 februari 2012 geworden op het zonnige eiland Curaçao. Het weekeinde is weer geëindigd en een nieuwe werkweek is begonnen. Voor Uw Hoofdredacteur duurt die nieuwe werkweek echter maar een tweetal dagen, op woensdag aanstaande wordt er immers, samen met Moeder de vrouw, afgereisd voor een korte vakantie in het mooie Costa Rica. Het was een, in alle opzichten, memorabel weekeinde. Er werd fiks genoten van het vele gezelschap dat in Huize Hoofdredacteur aanwezig was de afgelopen dagen. Zoals steevast het geval is, kunt U er alles over lezen in deze editie van “een zonnig avontuur.”

Zoals U reeds eerder hebt kunnen opmerken, maakte Uw Hoofdredacteur dit weekeinde persoonlijk kennis met de heer Bennie Wijnstekers. Gezeten achterin het pick uppie van Uw Hoofdredacteur, liet hij zich veilig naar huis brengen. Leuk om op zo’n manier kennis te maken met wat toch heet een “bekende Nederlander.” Het weekeinde werd echter vervolgd met geheel andere activiteiten. Zo was het zo dat er op de zaterdag een BBQ werd georganiseerd voor hartsvriendin Monique en partner Ferry. Tot laat in de avond werd er genoten van heerlijke gerechten en werden vele herinneringen opgehaald. Een alleszins geslaagde avond dus.

De zondag was een geheel ander verhaal. Allereerst was het natuurlijk tijd om, gekluisterd aan de PC, de verrichtingen van Heracles tegen de spelers van PSV, te volgen. Met groot plezier zag Uw Hoofdredacteur de mannen uit Almelo een duur puntje veroveren tegen de potentiele kampioenskandidaat. Daarna werd het tijd om te gaan verkassen naar het strand van Kokomo Beach, alwaar was afgesproken met Monique en Ferry. Het werd een heerlijke middag, het zonnetje stond hoog aan de hemel, de muziek was prima en het eten uitstekend. Daarnaast werd getracht om Oom Albert de grondbeginselen van het snorkelen bij te brengen. Dat werd echter geen onverdeeld succes! Het gelukte nog wel om de duikbril bij Oom Albert aan te brengen en hem de snorkel in de mond te laten nemen. Een eerste duik volgde. Binnen 15 seconden ontstond er een geborrel in het water als was er sprake van een vulkanische uitbarsting. Hevig proestend vertoonde Oom Albert zich boven water, amper nadat hij was ondergedoken. “Man, man, man! Ie kriegt helemoal geen lucht a’j onder water bint. Ik daggen da’k zol stikk’n”, zo proestte Oom Albert in het rond. Wat bleek nu het geval te zijn? Welnu, Oom Albert dacht dat snorkelen betekent dat er door de neus ademgehaald dient te worden. Vanwege het feit dat zijn neus zich in de duikbril bevond, resteerde op deze wijze slechts voor enkele seconden zuurstof. Onmiddellijk werd door Oom Albert dan maar besloten eerst veilig te gaan oefenen in het huis van Uw Hoofdredacteur. Waarschijnlijk zwemt hij daar dan ook op dit moment, ergens op een geschikt plekje, hoestend en proestend rond!

De (veel) rustiger Fries had een week of vijf geleden een bus gas besteld. U moet weten, op dit eiland is er geen aardgas en er moet dan ook gekookt worden via propaangas uit een ijzeren cilinder. De meeste huishoudens beschikken over twee van die cilinders. Als er dan een cilinder leeg is, kan er een nieuwe worden besteld en is er in elk geval voldoende gas aanwezig om de maaltijd te bereiden. Na vijf weken levertijd werd het de (veel) rustiger Fries echter te gortig en werd er door hem naar de leverancier gebeld met de vraag waar men toch zo lang bleef. De leverancier deelde mede dat levering onmogelijk was omdat de (veel) rustiger Fries twee verschillende huisnummers zou hebben. Daarvan was de (veel) rustiger Fries echter niets bekend. Uiteindelijk gelukte het, via de huiseigenaar, met veel gedoe, de twee huisnummers terug te brengen tot een afleveradres. Er werd dan ook bericht dat de bus gas jongstleden vrijdag of zaterdag zou worden afgeleverd.

En jawel hoor! Op zondagochtend, in alle vroegte, verscheen er een vrachtautootje hetwelk was beladen met gascilinders. “Klink, klonk, klonk”, zo viel tijdens het afremmen te beluisteren. Even later werd de veel rustiger Fries gewekt door het geluid van gereedschap dat zeer luid op zijn hek werd geslagen. Het bleken twee reusachtige mannen te zien, welke werden vergezeld door een cilinder vol gas. Zonder een woord te zeggen werd koers gezet naar de gasbussen van de (veel) rustiger Fries. De lege cilinder diende immers te worden verwisseld voor een volle. Een der reusachtigen mepte eens hard tegen de gascilinders om vervolgens op te merken: “No way. U krijgt van ons geen gas Swa. De cilinders zijn nog niet eens leeg. Zo gooit U geld weg. No way Swa!” De (veel) rustiger Fries berichtte dat dit geen probleem zou zijn, het ging hem er immers slechts om een reserve gascilinder te bemachtigen. “No way Swa, geen gas vandaag. Ayo Swa”, deelde de andere reus mee. Keurig sloten beide mannen het hek achter zich, de (veel) rustiger Fries in opperste verbazing achterlatend.

Wordt vervolgd…..