Potloodvingers?

Op Curacao, waar het bewolkt is en bij tijd en wijle wat regen uit de lucht valt, is het vandaag dinsdag 19 maart 2013 geworden. Door de regen voelt het wat kil aan, al ligt de temperatuur toch echt tussen de 25 en 30 graden Celsius vandaag. Het is dan ook eigenlijk wel lekker om binnen te zitten vandaag, hetgeen voor Uw Hoofdredacteur overigens ook een must is. Immers, ook vandaag dient er gewerkt te worden in de organisatie waar men druk doende is met het treffen van voorbereidingen voor het afscheid van de (veel) rustiger Fries en van de heer Pinoccio. Er komt namelijk nogal wat bij de organisatie van dit feestelijk gebeuren kijken. Zo moeten er tenten en statafels worden geregeld nu de bijeenkomst wordt georganiseerd in de onmiddellijke nabijheid van het kantoorgebouw waar, sedert de komst van beide heren naar Curacao, vele dagen en uren werden doorgebracht. Om het geheel wat passend te maken worden de tenten dan ook opgezet op de personeelsparkeerplaats. Zo blijven de (veel) rustiger Fries en de heer Pinoccio tot op het laatste moment betrokken bij hun werk.

Gisteren, zo aan het begin van de middag, ontvingen de teamleden en Uw Hoofdredacteur hoog bezoek binnen de inrichting. Voor de vijfde maal in zijn lange carrière bracht de heer J.P.H. Donner, in gezelschap van zijn secretaris en een vertegenwoordiger van Nederland op Curacao, een bezoek aan de gevangenis. Kwam hij er al eerder in zijn hoedanigheid van Minister van Justitie en later in die van Minister van Binnenlandse Zaken, thans kwam de heer Donner in de functie van vicepresident van de Raad van State. Het werd een alleszins genoeglijk weerzien nu Uw Hoofdredacteur de heer Donner, net als ongeveer twee jaar geleden, van harte welkom mocht heten. Er was alle tijd om ruimschoots met elkaar van gedachten te wisselen, een uitgebreide rondleiding te verzorgen en een mooie foto te schieten, bestemd voor het nageslacht. Na een bezoek van twee uren trok het gezelschap naar hun volgende bestemming. Wederom was er dus sprake van een zeer geslaagd bezoek waarbij openhartig met elkaar werd gesproken.

Zoals door Uw Hoofdredacteur als bekend mag worden verondersteld, is Moeder de vrouw beland in de laatste fase van haar opleiding tot leerkracht. Zij is dan ook al wekenlang dagelijks druk doende met haar zogenaamde afstudeerstage, waarvoor zij gedurende vier weken, elke dag de lessen voor haar klas dient te verzorgen. Het moet gezegd, het gaat Moeder de vrouw uitstekend af en ook deze week, zijnde haar laatste stageweek, gaf zij aan `er weer zin in te hebben.` Gisterenavond echter, toen Moeder de vrouw en Uw Hoofdredacteur, in gezelschap van hun beide logees, heerlijk aan de koffie zaten, bleek het vak van leerkracht toch niet geheel zonder risico´s te zijn. Moeder de vrouw, zo viel Uw Hoofdredacteur plots op, trok regelmatig een pijnlijk gezicht en masseerde gelijktijdig veelvuldig haar wijsvinger. Uw Hoofdredacteur, sensitief als altijd, vroeg dan ook geïnteresseerd wat eraan schortte. `Ik heb zo´n pijn aan mijn vinger. Er zit namelijk een enorme blaar op!`zo berichtte Moeder de vrouw. Nu werd Uw Hoofdredacteur eerst echt nieuwsgierig en dientengevolge vroeg hij Moeder de vrouw naar de oorzaak. `Och, het valt echt niet mee hoor. Ik heb vandaag voor de leerlingen 50 kleurpotloden geslepen met een klein puntenslijpertje. Daardoor ontstond een blaar die ik zojuist heb moeten doorprikken. Het is toch wel een zwaar vak hoor`, zo wist Moeder de vrouw. Met grote empathie deelde Uw Hoofdredacteur de pijnlijke ervaringen van Moeder de vrouw, waarbij hij vanzelfsprekend de hoop uitspreekt dat er vandaag geen tekenles op haar programma zal staan.

Wordt vervolgd…..