Het is nog altijd zondag 31
maart 2013 op het inmiddels donkere eiland Curaçao. Later dan ooit is Uw
Hoofdredacteur eerst op dit moment in de gelegenheid om een nieuwe editie van
"Een Zonnig Avontuur" voor U te produceren. Het is immers Pasen, zo
ook op dit zo fraaie eiland. En, zo kon het dan ook maar zomaar gebeuren dat Uw
Hoofdredacteur, zo tegen de klok van half zeven in de vroege ochtend, bruusk
werd gewekt omdat er eieren geverfd dienden te worden. Dit terwijl hij eigenlijk
een geheel ander programma voor ogen had nu de Eredivisie voetbal haar
apotheose nadert. Maar nee hoor, terwijl Uw Hoofdredacteur nog juist kon zien
hoe de Eindhovenaren van PSV een puntje konden redden in Kerkrade, werd de
stekker uit zijn computer getrokken omdat het Paasontbijt uitgeserveerd diende
te worden. U begrijpt het vast en zeker al wel: het was een dag van
aanpassingen!
Maar, laten we even
beginnen bij de dag van gisteren: de zaterdag. Het was weer eens een zaterdag
als vele anderen. Immers, er wachtte een lange muziekdag voor de oudste
olijkerd, Julia geheten, nu er allereerst zangles op het programma stond waarna
een blokfluit en een gitaar bespeeld dienden te worden. In de tussentijd was Uw
Hoofdredacteur gelukkig in de gelegenheid om een koffer aan te schaffen,
boodschappen te doen en de jongste olijkerd te voorzien van een broodje met wat
lekkers aan beleg. Na drie uur wachttijd kunt U zich de opluchting van Uw Hoofdredacteur
dan ook vast en zeker voorstellen toen dochterlief, bij het verlaten van de
gitaarles, meldde: "Ik weet het nu zeker Pap! Gitaar bespelen is niets voor
mij. Ik wil dan ook graag op pianoles. Pap? Pahap?" U ziet, het
uitstippelen van een muzikale carrière valt om den drommel nog niet mee. Een
opgewekte vader blijven trouwens ook niet.
Nadien werd het
tijd om, nadat Moeder de vrouw eindelijk haar studieboeken terzijde had kunnen
leggen, ietwat aan vitaminen te gaan scoren. Nu is dat op Curaçao gelukkig
nimmer een probleem nu er immers restaurantjes te over in de buurt zijn.
Ditmaal werden de paar honderd meter naar het pittoreske centrum van Boca Sami
lopend overbrugd en werd een tafel, wankel zoals altijd, gevonden bij
de "Octopus." Terwijl de vliegende vissen verwoede pogingen deden om Uw Hoofdredacteur
van tafel af te vliegen, had zoonlief besloten te bezien of een mooi vaartuigje
wellicht iets voor hem zou kunnen zijn. Al met al vermaakte het gezelschap zich
dus prima en leek het in alle opzichten een vredige Pasen te kunnen worden.
Vandaag, op deze
fraaie zondag, was Curaçao weer in de gelukkige omstandigheid de zon de gehele dag
te mogen aanschouwen. Het was dan ook warm, warmer dan weken voorheen. Na het
verven der eieren, het verstoppen der eieren, het zoeken der eieren, het zoeken
der eieren die door de Olijke Twee niet gevonden waren en waarvan Moeder de
vrouw was vergeten waar die eieren überhaupt ooit verstopt waren geweest, en na
een overheerlijk paasontbijt, brak de periode der verveling aan. "Wat gaan
we doen Pap? We gaan toch zeker wel iets bijzonders doen met de
Paasdagen?" zo vroegen de beide olijkerds. Nu is Uw Hoofdredacteur
gelukkig niet voor een gat te vangen en dientengevolge beloofde hij de beide
olijkerds hen mee te nemen naar de voorvaderen van wat tegenwoordig heet politici.
Het is immers didactisch zeer verantwoord om kinderen kennis te laten maken met
de principes van politiek: struisvogelen!
En zo kon het dan
ook zijn dat Uw Hoofdredacteur de uitermate treurige berichtgeving van de
laatste week rondom het Gevangeniswezen in Nederland, en de wijze waarop
principes zomaar overboord gezet kunnen worden, aan de hand van fiks schoppende
dieren, prima kon uitleggen aan de Olijke Twee. Zij begrepen het beiden meer
dan prima: "Struisvogels steken hun kop dus niet echt in het zand Pap! Ze
leggen slechts hun oor te luister op de grond. Dat doen ze uit principe en dus
altijd! Diegenen die goed kunnen luisteren horen daardoor of hun beleid vrucht
gaat afwerpen of dat ze moeten vluchten. Er zijn er ook die weliswaar hun oor
op de grond leggen, maar volstrekt niet luisteren. Dat zijn de niet-principiële
struisvogels. Die gaan slechts voor eigen gewin. Eigenlijk steken die hun kop
pas echt in het zand Pap. Of niet Pap?"
Wordt vervolgd.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten