"Even wuiven Willem!"

In het Caribisch deel van het Koninkrijk, zoals de zojuist geïnstalleerde Koning Willem-Alexander het op het balkon van het Paleis op de Dam noemde, is het Koningsdag 30 april 2013 geworden. Een zeer bijzondere dag, ook op Curaçao waar het inmiddels nog aardedonker is. Uw Hoofdredacteur zit buiten op zijn veranda, luisterend naar het geklots van de golven en heeft zojuist Moeder de vrouw weer naar haar warme mandje zien vertrekken. Dat echter niet vooraleer, met tranen in de ogen, werd gekeken naar de ceremonie die leidde tot een nieuwe Nederlandse Koning en Koningin. Voorwaar een bijzonder beeld, zo'n 8000 kilometer ver van huis, om zoveel oranjegekleurde mensen enthousiast te zien en horen juichen op het moment dat Beatrix het abdicatiedocument tekende.

In Huize Hoofdredacteur startte het proces naar de installatie van de nieuwe Koning al gisterenavond, toen Uw Hoofdredacteur persoonlijk zeer vroeg in de avond te horen kreeg dat "het tijd werd om te gaan slapen." De wekker diende immers ingesteld te worden om 03.45 uur, het moment waarop Uw Hoofdredacteur door zijn eigen Koningin geacht werd op te gaan staan. Dit om de ingewikkelde procedure van het instellen van de Nederlandse TV zenders te kunnen begeleiden. En, zo kon het dan ook zijn dat Uw Hoofdredacteur op het genoemde tijdstip ontwaakte met het gevoel als werden hem saluutschoten door zijn hoofd geschoten. Wat vroeg, wat vroeg! Het moet gezegd, Uw Hoofdredacteur heeft er toch geen spijt van om te zijn opgestaan. Al voelt het wel wat oneerlijk dat Moeder de vrouw na een uurtje televisiekijken mededeelde dat zij graag om 07.00 uur gewekt wilde worden om de dag voort te zetten. Maar toch, Uw Hoofdredacteur was zo tenminste in staat om live getuige te zijn van het "Even wuiven Willem", dat Prinses Beatrix haar Koningszoon toefluisterde.

Thans, na het verwerken van deze ingrijpende emoties, ligt Moeder de vrouw dus weer op een oor en bereidt Uw Hoofdredacteur zich voor op een lange dag. Er staat immers behoorlijk wat op het programma vandaag op dit zo fraaie eiland. Vandaag wordt, ook op Curaçao, uitbundig gevierd dat het Koningsdag is. Om 10.00 uur locale tijd zal dochterlief Julia het spits afbijten wanneer zij, in het Pietermaai gedeelte van Punda, een zangoptreden zal dienen te verzorgen. Daarna zal het gezin Hoofdredacteur zich begeven in het feestgedruis om aan spijkerbroeken te gaan hangen, te gaan koekhappen en om mee te doen aan vele andere spelletjes. Een bezoek aan de vrijmarkt zal Uw Hoofdredacteur vast en zeker weer de rol van pakezel opleveren, iets waarnaar hij nu al reikhalzend uitkijkt!

U begrijpt, ook op dit zonnige Caribische eiland, alwaar Guus Meeuwis voor het massaal opgekomen publiek al gisterenavond het Koningslied ten gehore bracht, staat vandaag alles in het teken van Oranje. Al is Uw Hoofdredacteur persoonlijk uitermate verheugd dat aan het Huis van Oranje fraaie Argentijnse invloeden zijn toegevoegd. Want zeg nu zelf: het is toch wel een pracht plaatje om Koningin Maxima het bordes op de Dam te zien sieren? Het maakte het uitermate vroege opstaan voor Uw Hoofdredacteur in elk geval een stuk draaglijker. Hoe het ook moge zijn: Uw Hoofdredacteur wenst U vandaag, waar U zich dan ook maar mag bevinden, een uitermate prettige en plezierige Koningsdag toe!

Wordt vervolgd.....

"Gaan we een feestje bouwen Pap?"

Vandaag is het maandag 29 april 2013 geworden op het zeer zonnige eiland Curaçao. Ook hier, in de West, wordt reikhalzend uitgekeken naar het moment dat Koningin Beatrix haar ambt zal overdragen aan Koning Willem-Alexander, hetgeen op Curaçao rond drie uur in de komende nacht rechtstreeks op televisie te volgen zal zijn. Moeder de vrouw heeft zich voorgenomen om deze uitzending daadwerkelijk te gaan bekijken, waarbij Uw Hoofdredacteur zich noodgedwongen heeft opgeworpen als vrijwilliger om de echtelijke sponde warm te gaan houden. Immers, "Uitzending Gemist" is een uitstekende uitvinding wat hem betreft. Het is dus warm op dit zo fraaie eiland, wat langzamerhand meer en meer oranje gekleurd raakt. Ook dochterlief, Julia geheten, geraakt in de ban van Koningsdag van morgen, nu zij immers, samen met de andere leerlingen van "Kids-Play-Music", een optreden zal gaan verzorgen. U ziet, er is weer voldoende om halsreikend naar uit te kijken op Curaçao.

Gisteren was het dan eindelijk zover. Na weken van voorbereiding startte het gigantische evenement "Sami Sail 2013." Een evenement overigens waarvoor het onmogelijk bleek om een programma te verkrijgen, het was dan ook een groot raadsel wat er op de eerste dag van dit meerdaagse festijn te zien zou zijn. Het gezin Hoofdredacteur meldde zich, voor wat later het eerste bezoek zou blijken te zijn, tegen de klok van drieën in de middag op het feestterrein. Men bleek er nog volop in de opbouwfase te zijn, al waren er al wel wat standjes ingericht waar sieraden konden worden ingeslagen. Ook de locale motorclub bleek al te zijn gearriveerd alsmede enkele feestgangers die flessen whisky met een inhoud van drie liter met zich voerden. Moeder de vrouw had het al snel in de gaten: "We zijn een beetje te vroeg. Laten we eerst nog maar even naar huis gaan om straks terug te keren." Zo gezegd werd dan ook zo gedaan.

Aan het begin van de avond werd opnieuw, te voet, de afstand naar het dorpscentrum afgelegd. Het bleek er inmiddels een drukte van belang te zijn. Met het zingen van het Wilhelmus en het Curaçaose volkslied werd het feest officieel geopend. Verschillende bands traden op waarbij horen en zien het gezin Hoofdredacteur verging. Besloten werd om zitting te gaan nemen op een van de, in het centrum van het dorp, ingerichte terrassen. Aldaar kon worden genoten van een langstrekkende drumband met aan het hoofd een heuse vlammenwerper! Voor de beelden: klik hier. Het feest zou uiteindelijk, op deze eerste dag, duren tot na tweeën in de nacht. Niet dat het gezin Hoofdredacteur dat meemaakte trouwens. De jongste olijkerd, Levi geheten, bleek  na het spelen met twee vriendjes uit de wijk Souax, qua kleur niet meer te onderscheiden van zijn, op dit eiland geboren, vriendjes. Zwart als roet was meneer, waarbij hij overigens aangaf uitermate vermoeid te zijn. Zo kwam er dus een einde aan de eerste dag van "Sami Sail 2013."

Hedenochtend werd Uw Hoofdredacteur keurig op tijd gewekt door dochterlief. Zij had slechts een korte vraag, zo kwam zij mededelen. "Gaan we zo onmiddellijk weer naar het feest Pap? Ik vond het er namelijk zo ontzettend leuk! En, nu we vrij zijn vandaag is er toch niets leukers dan opnieuw een feestje te gaan bouwen Pap? Zullen we alvast gaan....?" U begrijpt, er valt waarschijnlijk, ook vandaag, niet te ontkomen aan een gang naar het centrum van Boca Sami. Nou ja, er zijn ergere dingen in het leven. Toch?

Wordt vervolgd.....    

Water, water en nog eens water!

Het is zondagochtend de 28e april 2013, half acht in de ochtend, op het fraaie eiland Curaçao. Het is inmiddels licht, dat wel, maar de zon laat zich voorlopig nog niet zien. Ook gisteren, toen het gezin Hoofdredacteur het voornemen had om een terrasje in het centrum van Punda te gaan bemannen, verdween de warmte als sneeuw voor de zon. Juist toen het gezelschap de auto had verlaten en de straten van Punda dacht te gaan verkennen, werden de sluizen geopend en viel er veel, zeer veel water uit de hemel. Totaal, maar dan ook totaal verregend werd uiteindelijk maar besloten om de terrassen te laten voor wat ze waren en werd snel huiswaarts gekeerd. Het is dan ook maar te hopen dat de weersomstandigheden, met de geplande start van "Sami Sail" vandaag, snel zullen verbeteren.

Eerder deze week meldde Uw Hoofdredacteur U de verdwijning van een, op dit eiland zeer bekende, duiker. Diep in de zee, aan de Noordzijde van het eiland, werden tijdens een zoektocht zijn duikapparatuur en zijn duikbril aangetroffen. De duiker zelf, zoon van een op dit eiland zeer bekende duikinstructeur, bleef vooralsnog onvindbaar. Echter, ruim een dag geleden maakten de media bekend dat er, op het buureiland Aruba, een stoffelijk overschot in zee was aangetroffen met aan een voet nog een zwemvin. Vervolgens werd gisterenavond bekend gemaakt dat de familie het stoffelijk overschot heeft geïdentificeerd als dat van de eerder verdwenen duiker. Uitermate triest, zo vindt althans Uw Hoofdredacteur.

Dan ontving Uw Hoofdredacteur gisteren weer eens een bericht van de heer Pinoccio. De heer Pinoccio die, zoals U zich wellicht nog weet te herinneren, alweer geruime tijd geleden is teruggekeerd naar Nederland. Hij heeft zijn draai in Twente weer redelijk gevonden na een eerder  lang verblijf op Curaçao, zo liet de heer Pinoccio weten. Ook was hij inmiddels weer redelijk gewend aan de afwijkende Nederlandse temperaturen, al bleef hij behoorlijk last houden van zeer koude oren. Getuige de foto die Uw Hoofdredacteur gisteren mocht ontvangen, heeft de heer Pinoccio het probleem van de koude oren inmiddels uitstekend kunnen oplossen. Zeg nu zelf: de compositie is toch prachtig?

Alhoewel het, ten tijde van het bezoek aan Punda, enorm regende gisteren, vermaakten de beide olijkerds, Julia en Levi geheten, zich in eerste instantie meer dan geweldig. Wat was namelijk het geval? Welnu, de plaatselijke overheid heeft, alweer geruime tijd geleden, besloten de op Curaçao aanwezige parken een fikse opknapbeurt te geven. Zo geldt dat dan vanzelfsprekend ook voor het, tegenover het Departement van Justitie gelegen, parkje aan het Wilhelminaplein. Het oude speeltuintje, met levensgevaarlijke speeltoestellen, werd geruimd en daarvoor in de plaats werd een zeer mooie ontmoetingsplaats gecreëerd. Een enorme blikvanger blijkt de uit steen gehouwen tekst "Dushi Curaçao" te zijn. De metershoge letters worden door zeer vele toeristen op de foto gezet. De beide olijkerds zagen onmiddellijk een uitdaging in het beklimmen van de blauw gekleurde letters. Nog juist voordat de regen met bakken uit de hemel viel, zag Uw Hoofdredacteur dan ook gelukkig nog kans om er een paar mooie kiekjes van te maken. Zo leverde de middag in ieder geval nog iets op!

Wordt vervolgd.....  

Een en al activiteiten!

Op het vandaag droge, windstille en dus zeer warme eiland Curaçao is het zaterdag 27 april 2013 geworden. Het is bijzonder stil in Huize Hoofdredacteur nu Moeder de vrouw met de oudste olijkerd, Julia geheten, vertrokken is naar de wekelijkse muziekles. Dat is vandaag, met een generale repetitie in het vooruitzicht, overigens een zeer belangrijke les. Immers, het is bijna Koningsdag en dat is de dag waarop dochterlief, op een podium in het centrum van Punda, weer eens mag laten blijken hoe goed zij kan zingen. Daarnaast staat een groot blokfluitconcert op de agenda. U ziet, er gebeurt de komende dagen weer eens van alles op dit zo fraaie eiland. Dit weekeinde nemen de festiviteiten allereerst een aanvang met de opening van "Sami Sail", een groots evenement in het vissersdorpje Boca Sami, alwaar het gezin Hoofdredacteur woonachtig is. Daarna, op de maandagavond, verzorgt de wereldberoemde Guus Meeuwis een enorm concert op het strand van Kokomo Beach. De dag daarop zullen de straten van Curaçao oranjegekleurd zijn om de troonswisseling te vieren. Voorwaar een programma dat er mag zijn dus.

Feitelijk had de Koningsweek op dit eiland deze week al een aanvang genomen nu er op de school van de beide olijkerds allerlei activiteiten werden georganiseerd. Uw Hoofdredacteur meldde het al in een eerdere editie van "Een Zonnig Avontuur": er werd tango gedanst, genoten van een Koningsontbijt en er stond, gisterenochtend, een heuse vrijmarkt gepland. Beide olijkerds hadden besloten om hun overtollig speelgoed te koop aan te gaan bieden in de hoop dat van de opbrengst een trip naar de locale speelgoedwinkel zou kunnen worden gemaakt. Hoe anders zou het eigenlijk lopen. Nadat het kleed, waarop de koopwaar zou worden uitgestald, was uitgerold, nam het tweetal snel, als professionele verkopers, plaats achter de handel. Eveneens snel werd wat koopwaar omgezet in klinkende munt waarop dochterlief Julia aangaf dat zij de verkoopopbrengst "even mee zou nemen om een rondje te maken over de vrijmarkt." U begrijpt het al: de inkomsten verdwenen telkenmale als sneeuw voor de zon. Zogezegd werd enorme rommel ingeruild voor andere rommel. Hoe het ook moge zijn, de beide olijkerds hadden weer eens een dag van hun leven.

De komende dagen lijkt het, voor het gezin Hoofdredacteur, wel een beetje een vakantieweek. Immers, er staan 5 vrije dagen op het programma nu niet alleen Koningsdag, maar ook de 1e mei als officiële vrije dag te boek staat. Tijd om even bij te komen derhalve, zeker voor Moeder de vrouw. Het blijkt voor haar nogal een opgave om twee banen, bij twee verschillende schooltjes, te combineren met het huishouden. Het is dan ook een welkome verrassing dat er welhaast een volledige vrije week is ontstaan om weer wat energie op te laden. Vandaag is het dus de eerste vrije dag, ook al is het eigenlijk een weekeinddag. Een dag om eens even rustig bij te komen, wat inkopen te doen en vanmiddag een lekker terrasje te pakken in het centrum van Punda. Het leven is dus eigenlijk zo beroerd nog niet wanneer, onder de klanken van wat bachatamuziek, genoten kan worden van een ijskoud biertje bij een temperatuur die vandaag dik boven de dertig graden Celsius ligt. U ziet, het gezin Hoofdredacteur komt de dag vandaag wel weer door!

Wordt vervolgd.....

Een woord met een d ???

Op het, qua temperatuur, vandaag weer heerlijke eiland Curaçao, is het vrijdag 26 april 2013 geworden. De afgelopen nacht viel er weer behoorlijk wat regen maar inmiddels klaart de lucht gelukkig weer helemaal op. Gelukkig, want de dag staat op Curaçao, althans in het onderwijs, geheel en al in het teken van de komende troonswisseling. Het olijke tweetal, Julia en Levi, werd daarom al vroeg in de ochtend, geheel in het oranje gekleed, bij hun school afgeleverd waar hen een drukke maar zeker ook bijzonder spannende dag wacht. Beiden starten namelijk de dag met het dansen van een heuse tango! De nieuwe Koningin komt immers uit het land der tango's: Argentinië. Nadat de dans zal zijn afgerond, wordt aan beide olijkerds een bonnenkaart verstrekt waarmee ondermeer Koningsfrites kan worden verkregen. U begrijpt, beiden stonden alleen daarom al te popelen om naar school te vertrekken. Het sluitstuk van de dag wordt gevormd door een echte vrijmarkt waar allerhande overbodig speelgoed te koop kan worden aangeboden. Dat de dag dan ook verwachtingsvol tegemoet werd betreden, dat moge duidelijk zijn.

Ook op Curaçao besteedden diverse media fiks aandacht aan de manifestatie die gisteren in Den Haag plaatsvond. Aldaar immers, demonstreerden duizenden collega's tegen het Masterplan Gevangeniswezen van Staatssecretaris Teeven. Met name werd aandacht geschonken aan het feit dat de vele collega's, op het moment dat de heer Teeven het podium betrad om het woord te voeren, de Staatssecretaris de rug toedraaiden. U ziet, het niet zo bijster mooie onderwerp "sluiting van gevangenissen" gaat wel degelijk de gehele wereld over. Mooi om te lezen dat de demonstratie zonder wanklank en incidenten is verlopen. De medewerkers van de Dienst Justitiële Inrichtingen hebben op indrukwekkende wijze laten zien hoezeer zij betrokken zijn bij hun uitermate ingewikkelde werk. De toezegging van de heer Teeven dat de medewerkers, vanaf nu, bij verdere besluitvorming betrokken zullen worden lijkt dan ook pure winst te zijn. Daarnaast zullen er, tot 1 juli aanstaande, geen onomkeerbare besluiten worden genomen. De demonstratie heeft dan in ieder geval tijd opgeleverd om voorgenomen besluiten nog eens goed te gaan overdenken!  

De jongste olijkerd, Levi geheten, is zo langzamerhand een van de grootste kinderen in zijn klas. Hij is er dan ook echt aan toe, zo lijkt het althans, om de overgang naar groep 3 te gaan maken. Nu is het zo dat in groep 3 geleerd wordt te lezen. Het mannetje gaf dan ook gisterenavond bij Moeder de vrouw aan dat hij graag een voorschot op de lessen uit groep 3 zou nemen. "Mam, als je me nu eerst even voorleest, kun je me dan daarna even snel leren lezen? Dan kan ik voortaan tenminste zelf een boek lezen", zo wist de olijkerd te melden. Moeder de vrouw besloot hem tegemoet te komen en startte met het aanleren van de letter d. "Dit is de letter d Levi. Je weet wel: van de boom, de koning, de tafel, de dag, de bal, de hond en noem maar op. Snap je dat een beetje? Oh ja? Kun je dan zelf ook nog een woord bedenken waarbij de letter d voorkomt?" Het ventje dacht een even diep na, begon uitvoerig te glunderen en berichtte dat hij wel degelijk zo een woord kende. "Ja hoor Mam, dat weet ik wel! Wat denk je namelijk van de eshbord? Goed of niet?" U begrijpt, de les heeft niet echt lang geduurd gisterenavond. Wellicht dat er vandaag een mooi vervolg te wachten staat.

Wordt vervolgd.....  

Demonstrerende collega's in het Haagse.....

Het is een donkere en regenachtige dag op het normaliter zo zonnige eiland Curaçao. Welhaast de gehele nacht viel de regen gestaag en kregen de bomen in de tuin van Huize Hoofdredacteur eindelijk weer wat vocht toegediend. Dat was ook, na een lange periode van droogte, hoognodig. Het is half acht in de ochtend op het zo fraaie eiland Curaçao alwaar de eerste berichtgeving uit Nederland inmiddels al op het bureau van Uw Hoofdredacteur is geland. Er gebeurt immers vandaag van alles in Den Haag, waar door vele collega's wordt gestreden voor een goede zaak en voor hun baan. Maar daarover later meer. Allereerst is het hoog tijd U even op de hoogte te stellen van de ontwikkelingen op Curaçao in de afgelopen 24 uur. En, zoals te doen gebruikelijk dient daartoe deze editie van "Een Zonnig Avontuur."

Op de Schroederschool, alwaar de Olijke Twee, Levi en Julia geheten, dagelijks hun lessen volgen, staat deze week voornamelijk in het teken van de komende troonswisseling in Nederland. Welhaast elke dag krijgt Uw Hoofdredacteur wel een nieuw Koningslied te horen en verneemt hij over alle geplande activiteiten op school. Morgen volgt klaarblijkelijk de apotheose, wanneer er een wedstrijd  tangodansen alsmede een vrijmarkt op het programma staan. Voor het dansen van de tango heeft het olijke tweetal nog wat vrees nu er met een partner van het andere geslacht dient te worden gedanst. Hoe anders is dat voor de te organiseren vrijmarkt! Het tweetal ziet er duidelijk brood in om van overtollige spullen af te geraken om vervolgens, met de eventuele opbrengst, weer nieuwe goederen te kunnen aanschaffen. Zo kon het dan ook zijn dat gisterenavond een lange tafel werd gevuld met artikelen die ter verkoop zullen worden aangeboden. Benul van prijzen had het tweetal nog niet echt. De gevoelswaarde bepaalde eigenlijk de prijs, die dan ook herhaaldelijk door Moeder de vrouw diende te worden bijgesteld. Hoe het ook moge zijn, morgen wacht het tweetal dus opnieuw een spannende dag.

Dan zoomt Uw Hoofdredacteur vervolgens maar al te graag in op de actuele gebeurtenissen in de Hofstad, Den Haag. Aldaar hebben zich inmiddels namelijk ongeveer 5000 justitiecollega's verzameld om er te demonstreren tegen de voorgenomen besluiten van Staatssecretaris Teeven. Deze wil immers vele gevangenissen sluiten waardoor er 3700 banen op de tocht komen staan. Het personeel is boos! En dat merkt men dus vandaag in Den Haag, alwaar de Staatssecretaris kan rekenen op een warme ontvangst. In alle vroegte vertrokken treinen en bussen vol collega's richting Malieveld en het Spui, al dan niet gewapend met spandoeken en fluitjes. Het openbaar vervoer in Den Haag, daar waar het gaat om treinen en bussen, is door de collega's inmiddels vakkundig lamgelegd. Onder het roepen van leuzen als: "Stop de kaalslag" en "Mag Teeven 'fouten' maken die zoveel mensen raken?" trekken de collega's de stad door in afwachting van de speech van de heer Teeven. Lang niet alle collega's waren vandaag overigens in staat deel te nemen aan de manifestatie, de 'winkel' moet immers vanzelfsprekend doordraaien. Het is dan ook bewonderenswaardig dat vrijwilligers vandaag het werk verzorgen om hun collega's in staat te stellen op te komen voor de fundamentele positie van het gevangeniswezen in Nederland. Gezien de enorme consequenties hoopt Uw Hoofdredacteur van ganser harte dat de actie van de vele collega's gaat leiden tot alternatieve besluitvorming. Het kan toch immers niet zo zijn dat Nederland, dat een humane bejegening binnen justitiële inrichtingen jarenlang tot standaard had verheven, met de botte bijl afscheid gaat nemen van haar principes? Uw Hoofdredacteur is dan ook trots op  het gevoel van saamhorigheid dat vandaag in Den Haag ten toon wordt gespreid. Immers, beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald?

Wordt vervolgd.....

Soms wordt de zon overschaduwd!

Na een regenachtige avond en nacht, is het vandaag op Curaçao woensdag 24 april 2013 geworden. Inmiddels is het overigens droog geworden en kondigt zich voorzichtig het zonnetje weer aan. Uiteindelijk zal het dan waarschijnlijk, net als vele andere dagen, wel weer prachtig weer worden op dit over het algemeen zo zonnige eiland. Het eiland Curaçao waar dan letterlijk de zon misschien dagelijks schijnt, maar ook het eiland waarover, in figuurlijke zin, de laatste paar dagen behoorlijke schaduwen zijn gevallen. Immers, de zoektocht naar de afgelopen zondag verdwenen duiker is gisteren gestaakt. Weliswaar heeft men, op grote diepte, zijn duikuitrusting aangetroffen en werd gisteren zijn duikbril, op een diepte van 25 meter, gevonden, maar verder ontbreekt elk spoor. Een zeer hard gelag voor zijn, op Curaçao zeer bekende, familie die dagenlang op het strand van Watamula heeft gebivakkeerd om de zoektocht van nabij te kunnen volgen. Het ziet er naar uit dat de duiker in zeer ernstige problemen is geraakt toen hij op grote diepte was. Om snel te kunnen opstijgen heeft hij mogelijk zijn duikuitrusting, die dan immers zwaar is, achtergelaten op de zeebodem. Helaas ontbreekt van hem dus ieder spoor.....

Eveneens op zondag overkwam een 37 jarige collega van Uw Hoofdredacteur een zeer ernstig auto-ongeluk. Op de zogenaamde "Santa Rosaweg" verloor hij in de avond de macht over het stuur, ramde de vangrail en werd gestopt door een lantaarnpaal. Daarbij werd de collega uit de auto geslingerd en raakte zeer hij zwaar gewond. Gisterenmiddag ontving Uw Hoofdredacteur de droevige mededeling dat zijn collega, in het plaatselijke ziekenhuis, aan zijn verwondingen is overleden. Een uitermate trieste gebeurtenis met een enorme impact op familie, vrienden en collega's, dat kunt U zich voorstellen. U ziet, weliswaar schijnt hier de zon, maar kan het leven maar al te snel worden overschaduwd door onverwachte en zeer pijnlijke gebeurtenissen.

Gisterenavond werd het dan daadwerkelijk een feit. De (veel) rustiger Fries vertrok, per vliegtuig van Tiara Air, richting Bonaire om aldaar een geheel nieuw leven te gaan opbouwen. In gezelschap van zijn eega en twee kooien waarin zijn beide honden waren gehuisvest, werd de trap naar de passagiersruimte beklommen en kwam er aan het avontuur op Curaçao een einde. De komende tijd bestaat het team dan ook slechts uit Uw Hoofdredacteur, hetgeen vast en zeker wel even wennen zal zijn. Gelukkig ziet het er naar uit dat de opvolger van de (veel) rustiger Fries in de derde week van de maand mei op dit zo fraaie eiland zal arriveren. Iets waar Uw Hoofdredacteur reikhalzend naar uitkijkt, dat zult U kunnen begrijpen.

Dan komt Uw Hoofdredacteur graag even terug op al het tumult dat in Nederland is ontstaan rondom de presentatie van het Koningslied. Deze combinatie van zang en rap viel, zo bleek, lang niet bij elke Nederlander in goede aarde. Niets nieuws dus eigenlijk! Echter, ook op Curaçao, en dan in het bijzonder op de scholen, wordt aandacht geschonken aan de ophanden zijnde troonopvolging. Eerder deze week smaakte de Olijke Twee het genoegen het Wilhelmus ten gehore te mogen brengen waarna een zogenaamd Koningsontbijt werd genuttigd. Dat is echter bij lange na nog niet alles wat er op de agenda staat. Zo zal dochterlief Julia, op Koningsdag, wederom een optreden dienen te verzorgen, samen met haar medeleerlingen van Kids-Play-Music, in het centrum van Punda. Daarop vooruitlopend hadden de beide olijkerds echter besloten, gezien alle commotie, zelf maar een alternatief Koningslied te gaan componeren. Het moet gezegd: het klonk niet slecht. Al is Uw Hoofdredacteur vanzelfsprekend niet geheel en al onbevooroordeeld. Uw Hoofdredacteur zou dan ook zeggen: luistert U zelf maar eens en aanschouw de daarbij behorende beelden middels de link naar de Curaçaose versie van het Koningslied!   

Wordt vervolgd.....

Je kop in het zand steken? Zand erover!

Het is windstil op het zo fraaie eiland Curaçao op deze dinsdag de 23e april 2013. Windstil, hetgeen zoveel betekent als fiks oplopende temperaturen tot waarden ver boven de dertig graden  Celsius vandaag. Bulderen normaliter de golven met enorm kabaal tegen de rotsen waarop Huize Hoofdredacteur is gebouwd, vandaag kabbelt het zilte zeewater slechts zachtjes tegen de massieve partij steen. Nog immer gaat de zoektocht naar de afgelopen zondag verdwenen duiker bij de wateren rond Shete Boka onverdroten voort. Al bij het opgaan van de zon, zo tegen zevenen in de ochtend, meldden zich organisaties als de reddingsmaatschappij Citro alsmede vele vrijwilligers om het speuren te hervatten. Gisteren werd de uitrusting van de betreffende duiker aangetroffen op een diepte van meer dan vijftig meter, hetgeen dus het ergste doet vermoeden. Vanzelfsprekend zal Uw Hoofdredacteur U, in een volgende editie van "Een Zonnig Avontuur" nader informeren wanneer er meer nieuws bekend zal worden gemaakt.

Voor wie het nog niet wist: het zonnig eiland Curaçao kent niet echt heel veel grote doorgaande autowegen. Veelal voert er slechts een weg van A naar B en loopt zo'n weg, zeker in de ochtend- middag- en avondspits, al snel compleet vol. Een van die wegen is de zogenaamde "Caracasbaaiweg." Dit is de weg die voert vanaf Jan Thiel, aan de Oostkant van dit eiland, richting Salina en Punda. Nu moet U weten, het gebied rond Jan Thiel is druk bevolkt. Er staan vele, vaak zeer fraaie, huizen en er zijn diverse ressorts en hotels. Het is dus steevast druk op de eerdergenoemde "Caracasbaaiweg" en het verkeer rijdt er dan ook veelal stapvoets. Echter, gisteren was er van stapvoets rijden zelfs geen enkele sprake meer en stonden er zeer lange files. Het oponthoud werd veroorzaakt door een immense truck, volgeladen met zand. Deze truck was, ter hoogte van de afslag naar Montana, gelift door een verkeersheuveltje en op zijn zijkant geland. Veel zand had daarbij spontaan besloten de truck te gaan verlaten. Gelukkig kwamen er, binnen een mum van tijd, vele politieagenten aangesneld om de zaak, lees het verkeer, in goede banen te leiden. Een eerste snelle blik maakte de agenten echter duidelijk dat het probleem niet zo maar op te lossen viel: zij lieten zich echt geen zand in de ogen strooien! Besloten werd dan ook om massaal de kop in het zand te steken en de hakken in het zand te zetten. En, zo kon het dan ook zijn dat het vele uren duurde alvorens er ook maar weer enige beweging in het verkeer te bespeuren viel. Maar goed, nadien was het leed geleden en het leverde in elk geval mooie plaatjes op. Zand erover dus maar!

Komend weekeinde is het groot feest in het visserplaatsje waar het gezin Hoofdredacteur woonachtig is. In Boca Sami, want zo heet het plaatsje namelijk, wordt er komend weekeinde een groot cultureel festival georganiseerd onder de naam "Sami Sail 2013." Het is overigens wel even afwachten wat het programma allemaal zal gaan bieden nu het organiserend comité zich angstvallig koest houdt. Dit waarschijnlijk uit angst dat het te druk zal worden in het normaliter zo rustige en pittoreske plaatsje. Van locale dorpsbewoners echter vernam Uw Hoofdredacteur dat het groot feest zal worden met diverse standjes, veel muziek en vooral veel eten. Daarnaast schijnt er, maar daar waren de geleerden het nog niet over eens, een soort van zeilwedstrijd te worden georganiseerd. De geluiden daaromtrent zijn echter tegenstrijdig nu de ene bewoner zeker meent te weten dat er gezeild gaat worden, waarbij de andere bewoner met grote stelligheid verkondigt dat er dit jaar niet zal worden gezeild. Hoe het ook moge zijn: mocht U houden van verrassingen, dan is het zaak U dit weekeinde, vooral tijdens de avonden, eens te vervoegen in het gezellige dorpscentrum van Boca Sami. Althans wanneer U houdt van een hapje en een drankje onder begeleiding van, veelal geweldige, bachatamuziek. Uw Hoofdredacteur kan het U zeker aanbevelen!

Wordt vervolgd.....     

Een Koninklijke dag!

Terwijl het op het eiland Curaçao maandag 22 april 2013 is geworden, valt de regen gestaag. Het is een zeer bewolkte dag vandaag, waarbij het er naar uitziet dat, omdat er volstrekt geen wind waait, de regen voorlopig niet zal wegtrekken. Eindelijk valt er dus wat neerslag op dit al maandenlange droge eiland. Het is sowieso een trieste dag vandaag op dit normaliter zo fraaie eiland. Een van de bewoners bij Uw Hoofdredacteur in de straat, zag een van zijn zoons na een duik in de wateren aan de Noordzijde van dit eiland, bij het zogenaamde Shete Boka, gisteren niet meer boven water komen. Met man en macht werd er gisteren gezocht naar de duiker, waarna de zoektocht vanwege de duisternis gestaakt diende te worden. Vanochtend werd de zoektocht hervat, tot op heden echter zonder resultaat. Triest, zo vindt althans Uw Hoofdredacteur.

Voor de Olijke Twee echter, zag vandaag het leven er een stuk zonniger uit. Het was namelijk zo dat er op hun school, de Schroederschool, alvast gevierd werd dat er binnenkort sprake zal zijn van een troonswisseling. Met andere woorden: het was vandaag op school "Koningsfeest." Vroeg in de ochtend werden de kinderen verwacht in Koninklijke kleding. Daarnaast werd van hen verwacht dat zij een Koninklijk ontbijt zouden meebrengen wat, zittend op een Koninklijk kleedje, na het zingen van het Wilhelmus en na het hijsen van de Vaderlandse driekleur, zou mogen worden verorberd. Dochterlief Julia, volkomen in de ban van de Belgisch-Nederlandse meidengroep K3, wilde graag haar zogenaamde "Oya Lele-jurk" aan. Zoonlief Levi dacht er echter geheel anders over. "Ik bezit pas echt Koninklijke kleding. Ik heb namelijk een heus goochelpak en dat trek ik aan. Mijn broek, mijn overhemdje, mijn stropdas, mijn gillet en mijn colbert, aangevuld met mijn goochelhoed! Dat is pas een Koninklijke outfit, of niet Pap?" Iets waarmee Uw Hoofdredacteur het, vanzelfsprekend, volkomen eens was. Trots als een pauw stapten beide olijkerds het schoolplein op, al viel het voor dochterlief niet mee haar evenwicht op de hakjes te bewaren. Na het zingen van het Volkslied, werden alle kinderen in staat gesteld hun kleding te showen op de catwalk, middels een heuse modeshow. Dochterlief liep volleerd over de planken terwijl zoonlief een optreden verzorgde als ging het erom zo snel mogelijk de catwalk te verlaten. Hoe het ook moge zijn, het geheel leverde weer prachtige plaatjes op!

Dan schudde Uw Hoofdredacteur hedenochtend voor de laatste maal, althans voorlopig, de hand van de (veel) rustiger Fries. Hij vertrekt immers morgenavond naar zijn nieuwe bestemming: het eiland Bonaire. Een laatste overdracht werd verzorgd en Uw Hoofdredacteur ontving, ter afscheid en als dank, nog een fraai presentje. Het zal even wennen worden, na bijna vier jaar zo intens met elkaar te hebben samengewerkt. Voor de allerlaatste maal werden nog velerlei herinneringen opgehaald en werd kort teruggeblikt op, wat heet te zijn, een zeer woelige periode in beider loopbaan. Echter, het leven gaat door en de (veel) rustiger Fries kan zijn blik gaan richten op een nieuwe toekomst, op een andere plek, in de Tropen. Uw Hoofdredacteur daarentegen dient nog een week of vier af te wachten alvorens de opvolger van de (veel) rustiger Fries op dit eiland zal arriveren. Een komst waarnaar uw Hoofdredacteur, gezien de dagelijkse hectiek, dan ook zeker vol verwachting uitkijkt!

Wordt vervolgd.....  

Een ordinaire scheldpartij op Curacao!

Vandaag is het zondag 21 april 2013 geworden op het nog altijd snikhete eiland Curaçao. Het is zondag vandaag en dat betekent dat Uw Hoofdredacteur al vroeg zijn warme mandje diende te verlaten om twee olijke koters te gaan voorzien van boterhammen, drinken en een leuke film. Dat is namelijk zo'n beetje een ritueel geworden op de zondagochtend. Moeder de vrouw ligt dan steevast nog op een oor en Uw Hoofdredacteur ziet dan mogelijkheden om, nadat de Olijke Twee geheel in de film zitten, in alle rust de ontwikkelingen in de Nederlandse voetbalcompetitie te volgen. Vanochtend staan er drie wedstrijden na elkaar op het programma en Uw Hoofdredacteur komt de ochtend dan ook wel door. Zo af en toe dient er, om de rust te bewaren, vanzelfsprekend een lekker hapje onder de beide olijkerds te worden verdeeld. Zo is de zondag, over het algemeen, een prima dag om in alle rust de slaap uit je ogen te verdrijven.

Het was de afgelopen dagen weer eens ouderwets gekrakeel binnen de Staten van Curaçao. Wat was namelijk het geval? Welnu, de Statenleden, te vergelijken met de Nederlandse leden der Tweede Kamer, hadden besloten om elkaar maar weer eens voor rotte vis te gaan uitmaken. En, zo kon het dan ook zijn dat de ene parlementariër werd uitgemaakt voor dief, waarop vervolgens  andere parlementariërs nog een hele trits aanvullende beledigingen wisten op te hoesten. Het was niet bepaald een fraaie vertoning die eerst een einde kreeg toen er voldoende politiesteun was gearriveerd om te voorkomen dat men elkaar, buiten de Statenzaal, fysiek te lijf zou gaan. Een der politici namelijk, een forse dame, nodigde haar tegenstanders uit om "maar even mee naar buiten te komen om het geschil daar uit te gaan vechten." U begrijpt het vast en zeker wel, het was weer een lange Statendag zonder inhoudelijke discussies. Slechts persoonlijke vetes werden er dus uitgevochten. Verspilde energie maar wel weer een hoop commotie op dit zo fraaie eiland. Het is toch echt te hopen dat de verschillende partijen de handen eens ineen gaan slaan om de grote problemen waarmee dit fraaie eiland kampt, daadwerkelijk te gaan aanpakken. Voorlopig lijkt het echter nog dagelijks een gevecht over vele ronden.

Zoals U zich wellicht nog weet te herinneren, is zoonlief Levi een trouw beoefenaar van de edele karatesport. Met zeer groot plezier volgt het ventje wekelijks lessen op de plaatselijke marinebasis onder leiding van sensei Simon. Tot teleurstelling van velen gaat er echter aan deze wekelijkse lessen binnenkort een einde komen omdat de sensei dient terug te keren naar Nederland en er geen opvolger voorhanden is. Uw Hoofdredacteur diende dan ook een gesprek met zoonlief te voeren om hem op dit naderende vertrek voor te bereiden. Nadat Uw Hoofdredacteur had uitgelegd dat de sensei binnenkort gaat vertrekken, kreeg het mannetje de keus om of op een andere karateschool verdere lessen te gaan volgen ofwel iets compleet anders te gaan doen. Het kereltje dacht even na en zei: "Dan stop ik nu echt met karate Pap. Ik wil namelijk dolgraag op voetballen. Dan wordt ik zeker net zo goed als de mannen van Heracles. Daar kijk je toch altijd naar omdat je er supporter van bent Pap? Nou, ik ga ook voetballen, dan kun je mooi ook naar mij komen kijken. En ik ben er zeker goed in, nu ik door middel van de karateles zeer hard heb leren trappen! Is dat goed Pap?" Nu is Uw Hoofdredacteur een groot voetballiefhebber, dus het besluit van het kleine mannetje klonk hem dan ook als muziek in  de oren. Op korte termijn zal Uw Hoofdredacteur dan ook niet meer te vinden zijn in de dojo, maar des te meer op het plaatselijke voetbalveld. Leuk, leuk, leuk!

Wordt vervolgd.....       

"Oh gelukkig, we mogen blijven!"

Vandaag is het alweer zaterdag 20 april 2013 geworden op het zo warme eiland Curaçao. Het is dus weekeinde geworden en Moeder de vrouw, moe na een week lang les te hebben gegeven aan velerlei kleuters, kan dus eindelijk een beetje tot rust komen. Voor Uw Hoofdredacteur gaat dat niet op; hij kwam immers de gehele week al tot rust. Het is tijd geworden U bij te praten over alle wel een wee op dit zo fraaie eiland; er gebeurde immers weer van alles de afgelopen dagen. Wat bijvoorbeeld te denken van de oprechte verbazing die ontstond bij de Olijke Twee, Julia en Levi geheten, toen zij van Uw Hoofdredacteur vernamen dat van hen niet daadwerkelijk wordt gevraagd om op hun 18e verjaardag het ouderlijk huis te gaan verlaten? Dochterlief: "Levi, als we 18 zijn, dan moeten we trouwen! Papa en Mama willen dan het huis weer voor zichzelf. Dan kun je daar vast rekening mee houden!" Zoonlief: "Ik blijf toch gewoon thuis. Ik trouw namelijk met Papa. Neem jij Mama dan maar mee!" Uw Hoofdredacteur: "Als jullie een beetje van je leven wilt genieten, dan kun je beter wat later trouwen. Jullie mogen ook nog wel wat langer bij ons blijven hoor." Dochterlief Julia: "Meen je dat echt Pap? Oh, wat een geluk en wat fijn. Ik was er eigenlijk ook nog helemaal niet aan toe om al zo snel weg te gaan. Dank je wel hoor! Weet Mama er overigens ook van en is ze het er ook mee eens? Oh ja? Och wat fijn! Hoe vind jij het Levi?" Zoonlief Levi: "Ik zei al, het maakt mij niet uit. Ik ga toch nooit bij Papa weg. En vrouwen zijn sowieso niet zo leuk. Ga jij maar!" Haha.....

Zo af en toe volgt Uw Hoofdredacteur, via de diverse zogenaamde "Social Media", het wel en wee van de achtergebleven familie in Nederland. Eveneens zo af en toe heeft uw Hoofdredacteur dan ook nog wel eens, zij het vluchtig, contact met een van zijn broers, Jon geheten. Nu is Jon de rust zelve, is gelukkig met zijn leven, een pracht echtgenoot (volgens zijn eega) en geen druktemaker. Gisteravond werd Uw Hoofdredacteur echter duidelijk dat Jon, normaliter geen jaloers type, regelmatig een kijkje neemt in de recente editie van "Een Zonnig Avontuur." En, klaarblijkelijk steekt het hem toch wel enigszins dat Uw Hoofdredacteur welhaast dagelijks in de gelegenheid is om, vanaf zijn terras, direct de Caribische Zee in te duiken. En, zo kon het dan ook zijn dat uw Hoofdredacteur gisteren bericht ontving waarin Jon duidelijk maakte dat Uw Hoofdredacteur niet meer de enige is die in het water verkoeling kan vinden. "Ik heb tenminste een fatsoenlijk zwembad", zo luidde de mededeling die vergezeld ging van een fraaie foto. Uw Hoofdredacteur was het trouwens niet bekend dat Jon klaarblijkelijk een garage heeft gevonden waarin het zwembad, tijdens een buitje, kan worden gestald. Desalniettemin: het geheel ziet er geweldig uit!

Dan ontving Uw Hoofdredacteur weer eens een teken van leven van de heer Pinoccio. Wekenlang diende het kleine mannetje te acclimatiseren in het koude Nederland, maar inmiddels lijkt hij weer helemaal op zijn plek te zijn. Dit terwijl hij overigens nog wel enigszins verbonden blijft met dit eiland als coördinerend transporteur te Nederland. Maar goed, de heer Pinoccio is weer op zijn plek, getuige de fraaie foto's die Uw Hoofdredacteur ontving. De foto's, recentelijk geschoten in de omgeving van het fraaie Vroomshoop, laten zien dat "de Godin van de weg" weer operationeel is. Deze geweldige auto is namelijk eigendom van de heer en mevrouw Pinoccio en klaarblijkelijk, in afwachting van het vervallen van de belastingvrijstelling, nog steeds in gebruik. Toch geweldig om te zien dat zelfs een klein mannetje als de heer Pinoccio de pedalen kan bereiken?

De (veel) rustiger Fries vervulde gisteren zijn laatste werkdag op het zonnige eiland Curaçao. Het zit er voor hem op, hij vertrekt de komende week naar Bonaire. Na bijna vier lange jaren is de klus voor hem geklaard en begint een nieuwe toekomst. Hij heeft inmiddels een woning gevonden op het kleine eiland Bonaire, zo liet hij Uw Hoofdredacteur weten. Het moet gezegd, het onderkomen ziet er fraai uit. Tegelijkertijd heeft het huisje iets Hollands. Uw Hoofdredacteur weet dan ook zeker dat de (veel) rustiger Fries zich, in zijn nieuwe woonomgeving, al snel thuis zal gaan voelen. Wibo kerel, het ga je hartstikke goed. Bedankt voor alles en wellicht, tot ziens !!!!!

Wordt vervolgd......   

Moedige schooljuf vangt Sikkie!

Het is vandaag vrijdag 19 april 2013 geworden op het heerlijk warme eiland Curaçao. Eindelijk is Uw Hoofdredacteur wat aan de beterende hand en ziet hij de toekomst weer wat optimistischer tegemoet. Het leven wordt toch anders beleefd wanneer de fysieke conditie weer enigszins aan het verbeteren is. Het is nog vroeg in de ochtend van deze vrijdag en qua temperatuur is het al uitermate aangenaam op dit zo mooie eiland. De Olijke Twee zitten alweer enige tijd in hun schoolklasje en Moeder de vrouw is al druk doende met het vermaken van haar leerlingen op school. Uw Hoofdredacteur daarentegen doet het nog maar even kalm aan vandaag om weer wat op krachten te kunnen komen. Hoe het ook moge zijn, tijd en inspiratie om U te voorzien van een nieuwe editie van "Een Zonnig Avontuur" is er dus gelukkig wel.

Gisterenochtend had Uw Hoofdredacteur zijn wekkertje al laten aflopen om half vier in de vroege ochtend. Immers, zo'n 8000 kilometer verderop, in het gebouw van de Tweede Kamer in Den Haag, vond vanaf 10 uur Nederlandse tijd een langdurige hoorzitting over de ontwikkelingen binnen het Nederlandse Gevangeniswezen plaats. En, juist daarin was Uw Hoofdredacteur ten zeerste geïnteresseerd. Welnu, het bleek mogelijk om deze bijeenkomst integraal te volgen via het "World Wide Web." En, zo kon het dan ook zijn dat Uw Hoofdredacteur vele collega's, die hij soms al jarenlang niet meer had gezien of gesproken, live op het beeldscherm kon aanschouwen. Meer dan veertig direct of indirect bij het Masterplan van Staatssecretaris Teeven betrokken personen berichtten, op soms indringende wijze, tijdens deze hoorzitting wat hun visie was op dit plan, met haar enorme gevolgen. Geen van deze sprekers bleek ook maar enigszins positief te kunnen verhalen over het voornemen van de Staatssecretaris om zoveel justitiële inrichtingen te gaan sluiten. Uw Hoofdredacteur hoopt dan ook van ganser harte dat de aanwezige Kamerleden voldoende informatie hebben kunnen vergaren om het voornemen van de heer Teeven in de Tweede Kamer uitvoerig ter discussie te kunnen stellen.

Zoals U vast en zeker weet, staat Moeder de vrouw inmiddels dagelijks voor de klas, en wel op twee verschillende scholen. En, zo kan Uw Hoofdredacteur dan ook dagelijks meemaken hoeveel tijd er eigenlijk gaat zitten in het voorbereiden van de dagelijkse lesstof. Dat blijkt voorwaar niet zomaar geregeld te zijn! Aan de hand van velerlei thema's dient de leerlingen kennis te worden bijgebracht, op overigens soms zeer ludieke wijze. Deze week bijvoorbeeld, had Moeder de vrouw bedacht dat het goed zou zijn om haar leerlingen eens het een en ander te gaan bijbrengen over "kriebelbeestjes", ook wel insecten genoemd. Een, in Huize Hoofdredacteur overtollig, aquarium werd daarom volledig omgebouwd tot terrarium waarin de lieflijke beestjes zouden kunnen worden ondergebracht. Nu moest er echter, om de interesse van de scholieren te prikkelen, dus wel een beestje worden gevangen om in het terrarium te gaan verblijven. En, zo kon het dan ook zijn dat Moeder de vrouw, in het holst van de avond, de schuurdeur opende om te bezien "of er ook nog iets kroop." Welnu, dat bleek het geval waardoor de klas van Moeder de vrouw inmiddels een gigantische kakkerlak rijker is. De kriebelaar heeft zelfs al een naam gekregen: Sikkie is het beest gedoopt. U ziet, een leerkracht dient niet alleen inventief, maar ook moedig genoeg te zijn om zulke monsters te vangen!

Al wekenlang is de jongste olijkerd, Levi geheten, in de ban van de magie van de goochelwereld. De ene na de andere, overigens zelfbedachte, truc werd door hem dagelijks aan Uw Hoofdredacteur getoond. Zijn grootste wens was dan ook om, ooit in zijn leven, nog eens te kunnen beschikken over een goochelstokje en de daarbij behorende attributen. En, zoals het dan wel eens vaker in het leven gaat, hij werd op zijn wenken bediend. Recentelijk vierde het ventje immers zijn zesde verjaardag? Welnu, gisteren bleek er een immense doos te zijn bezorgd op het plaatselijke postkantoor. Een doos die bestemd was voor de jongste olijkerd en waarin zich, toen Moeder de vrouw de doos uitermate vriendelijk uit de handen van de dame achter de postbalie had mogen ontvangen, inderdaad een goocheldoos bleek te bevinden. Het geheel bleek afkomstig van de familie Pinoccio uit Nederland en werd met enorm gejuich ontvangen. U begrijpt, Uw Hoofdredacteur heeft thans geen moment rust meer nu de trucs elkaar in een enorm hoog tempo opvolgen. Met grote dank aan de familie Pinoccio!!!

Wordt vervolgd.....      

Ga op vakantie! Koop een auto!

Vandaag is het woensdag 17 april 2013 geworden op het zo fraaie eiland Curaçao alwaar Moeder de vrouw, voor het eerst sedert weken, gisteren weer eens, samen met dochterlief, de zee kon betreden om te zwemmen. Immers, de wind is gaan liggen waardoor de golven beduidend minder hoog zijn dan de afgelopen weken. En, wat is er dan fijner dan even verkoeling te zoeken in het zilte zeewater? Niet voor Uw Hoofdredacteur trouwens. Alhoewel hij stap voor stap opknapt, is een stap in zee momenteel nog net iets te ver gegrepen. Terwijl Moeder de vrouw op weg is naar haar schooltje, na eerst de beide olijkerds op een geheel andere school te hebben afgezet, stapt Uw Hoofdredacteur maar eens voorzichtig uit het bed waarin hij de afgelopen dagen vele uren doorbracht. Maar eens zien hoe het vandaag gaat. In ieder geval is de eerste prioriteit U te voorzien van een actuele editie van "Een Zonnig Avontuur."

In de Staten van Curaçao, het eigenlijke Parlement, was het gisteren weer eens feest. Op verzoek van vele partijen werd namelijk een pijnlijk onderwerp geagendeerd voor de vergadering. Het ging ditmaal weer eens om het handelen van ex premier Gerrit Schotte. Deze bleek recentelijk, op het moment dat hij feitelijk in de Staten aanwezig had moeten zijn voor een vergadering, in Amerika te zitten. Sterker nog, hij zat op de tribune van een honkbalstadion om er de verrichtingen van het Nederlands Honkbalteam te volgen. Nu is dat wellicht allemaal nog wel te vergeven, echter het zou zo zijn dat hij zich, ten onrechte, had uitgegeven als Minister-president van Curaçao. Iets wat hij enige tijd later te Venezuela, ten tijde van de uitvaart van de heer Chavez, nog eens over zou doen. En, daarover wilden verschillende partijen het in de Staten hebben! Welnu, U begrijpt het al: het onderwerp kwam niet aan bod. Verschillende bevriende Statenleden stonden het niet toe dat het over de heer Schotte zou gaan en verlieten demonstratief de zaal. Uiteindelijk verwees de Statenvoorzitter het agendapunt naar een zogenaamd College van Senioren. Vervolgens nam de heer Schotte zelf het woord, pakte zijn paspoort in zijn hand en maakte, zonder enige zin voor realiteit, duidelijk dat het hele onderwerp wat hem betreft maar een doel had: het afpakken van zijn paspoort. Het was dus weer eens zo'n dag waarin een klein land liet zien waarin het klein is.

Overigens, in Nederland is het dezer dagen niet veel beter, althans wanneer uw Hoofdredacteur het allemaal goed begrijpt. De economie dient te worden gestimuleerd volgens de Minister-president, die echter vergeet te melden dat er waarschijnlijk nauwelijks banen overblijven waarmee inkomen kan worden verworven om vervolgens geld uit te gaan geven ten faveure van diezelfde economie. Het UWV, provinciën, het Gevangeniswezen en noem maar op, allemaal moeten zij bezuinigen en derhalve medewerkers laten afvloeien. Verschillende gemeenten hebben al aangegeven op de hoogte gesteld te willen worden over de gevolgen. Of, eigenlijk gaat het dan om gevolgschade, beter gezegd. Immers, veel ontslagen werknemers belanden uiteindelijk in een uitkeringsituatie. En, diezelfde uitkeringen dienen nu juist door die gemeenten te worden opgehoest. Het is dan ook maar zeer de vraag of alle voorgenomen bezuinigingen daadwerkelijk gaan leiden tot de berekende besparingen. Uw Hoofdredacteur waagt dat in ernstige mate te betwijfelen. Vele banen staan dus op de tocht en inkomenszekerheid is er niet meer. Toch moet de economie worden gestimuleerd door geld uit te gaan geven. "Ga op vakantie, koop een nieuwe auto", zo lijkt de Minister-president uit te stralen. Uw Hoofdredacteur zei het al: Het was dus weer eens zo'n dag waarin een klein land liet zien waarin het klein is!

Wordt vervolgd.....    

Tijd voor een politiek Kabinet!

Dinsdag 16 april 2013 is het vandaag geworden op het nog altijd bijzonder warme eiland Curaçao. De wind is gaan liggen, hetgeen betekent dat de temperatuur dubbel zo hard aangeeft dat het snikheet is. Met nauwelijks enige verkoeling, is het dus fiks puffen geblazen op Curaçao. Het is dus dinsdag vandaag, de dag waarop Uw Hoofdredacteur zich eindelijk wat beter voelt dan tijdens de afgelopen dagen. Zou het dan toch zo zijn dat Uw Hoofdredacteur zo langzamerhand is uitgeziekt? Het is te hopen, Uw Hoofdredacteur is het nu eigenlijk ook wel een keertje zat. Het is stil in Huize Hoofdredacteur, nu de beide olijkerds al een tijdje geleden zijn vertrokken naar school en Moeder de vrouw al voor haar leerlingen staat te prediken. Het geeft Uw Hoofdredacteur de kans weer rustig op te krabbelen en weer wat vaste grond onder de voeten te krijgen. Daarnaast is er dus volop tijd U weer te voorzien van een nieuwe editie van "Een Zonnig Avontuur."

Politiek gezien is het weer eens hommeles op dit zo fraaie eiland. Zoals U zich wellicht nog weet te herinneren was er, de laatste paar maanden, sprake van een zogenaamd takenkabinet dat de touwtjes in de regering in handen had. Welnu, het is nog wat onduidelijk waarom, maar dit takenkabinet deelde mede dat men, op korte termijn, stopt met de werkzaamheden. "Het wordt tijd voor een politiek kabinet", zo berichtte de Minister-president. Dat aan dit besluit tumult over de locatie waar eventueel een nieuw ziekenhuis gebouwd moet worden, ten grondslag ligt, is een publiek geheim. Inmiddels is er dan ook door de waarnemend Gouverneur een formateur benoemd die dient te bezien of er de mogelijk bestaat om, op korte termijn, een Kabinet samen te gaan stellen. Daarbij is de leidende partij die van de heer Wiels, Pueblo Soberano geheten, die de grote winnaar was tijdens de laatste verkiezingen. Binnen het instituut waar Uw Hoofdredacteur werkzaam is zal er dus binnenkort waarschijnlijk weer een nieuwe Minister van Justitie begroet kunnen worden. Iets waar met grote belangstelling naar wordt uitgekeken omdat er immers nog zoveel dient te gebeuren. Voor Uw Hoofdredacteur betekent dit alweer een kennismaking met de zesde Minister van Justitie in bijna vier jaar tijd. Het is dan ook maar te hopen dat er ditmaal sprake zal kunnen zijn van meer continuïteit van beleid. Uw Hoofdredacteur houdt U, vanzelfsprekend, op de hoogte.

Hij is bezig met zijn allerlaatste werkweek op Curaçao nu, aanstaande vrijdag, de (veel) rustiger Fries zijn laatste werkdag zal kennen. De (veel) rustiger Fries verhuist immers naar een eiland wat iets meer noordoostelijk in het water ligt: Bonaire. Na bijna vier jaar lief en leed te hebben gedeeld dient Uw Hoofdredacteur de (veel) rustiger Fries komende vrijdag dus uit te zwaaien. Dat zal op zijn minst wel even wennen zijn! De huisraad van de (veel) rustiger Fries is inmiddels al ingepakt ter verscheping naar het mooie eiland Bonaire en zijn honden zijn keurig voorzien van noodzakelijke vaccinaties. Met andere woorden: de (veel) rustiger Fries is er helemaal klaar voor om zijn carrière in het Caribisch gebied elders te gaan voortzetten. In de inrichting waar wordt gewerkt, lijkt men echter nog niet geheel overtuigd van het feit dat de (veel) rustiger Fries daadwerkelijk gaat vertrekken. Immers, nog dagelijks tracht men hem te strikken voor diverse klussen met een beduidend langere looptijd. Het besef dat de (veel) rustiger Fries er echt niet meer is, zal waarschijnlijk eerst vanaf volgende week maandag echt landen bij de vele collega's. Hoe het ook moge zijn, Uw Hoofdredacteur zal de (veel) rustiger Fries met weemoed nakijken. Vier jaar intensief samenwerken is namelijk niet niets, zeker niet in bijzondere omstandigheden zo ver van huis. Daarnaast echter, wenst Uw Hoofdredacteur de (veel) rustiger Fries al het goede in de toekomst, die er (gelukkig) voor de (veel) rustiger Fries een stuk rooskleuriger uitziet dan voor vele andere collega's.

Wordt vervolgd.....      

Geschikt voor kinderen vanaf 9 jaar????

Het is vandaag maandag 15 april 2013 op het snikhete eiland Curaçao. Nog immer is Uw Hoofdredacteur niet de oude en nog altijd is er dus sprake van algehele malaise. Het lijkt er nog niet op dat Uw Hoofdredacteur hard opknapt, hetgeen de gemaakte planning in Huize Hoofdredacteur danig in de war schopt, dat zult U begrijpen. Het weekeinde zit er weer op. Een weekeinde dat in het teken stond van de verjaardag van zoonlief Levi, de jongste olijkerd. Ook vanochtend kreeg zijn zesde verjaardag nog even fiks de aandacht nu hij traktaties mocht uitdelen op school, waarbij overigens fiks voor hem werd gezongen. Het mannetje bleek stiller dan stil te worden van al die aandacht. Hoe het ook moge zijn, de door Moeder de vrouw eigenhandig gefabriceerde cupcakes vonden gretig aftrek. Slechts een enkel vechtpartijtje kon al in de kiem worden gesmoord, terwijl toch juist dat ene cupcakeje door velen werd gewild. Zes jaar is het kereltje dus al geworden, iets waaraan de schooljuf, die hem immers al enkele jaren onder haar hoede heeft, nog even refereerde. En zo worden kleine kinderen groot, veel sneller dan U denkt!

Het was ook voor Moeder de vrouw een meer dan druk weekeinde nu zij vanochtend van start diende te gaan met haar nieuwe baan op een school op dit zo fraaie eiland. Lesgeven op meerdere scholen, die niet een zelfde onderwijssysteem hanteren, blijkt zeer veel voorbereidingstijd te vragen. En, zo kon het dan ook zijn dat het afgelopen weekeinde, vooral de avonden werden gebruikt voor het voorbereiden der lessen en het afwerken van opdrachten om te kunnen afstuderen. Het zal dan waarschijnlijk ook drukker dan druk zijn in de komende periode voor Moeder de vrouw. Het is dan ook maar te hopen dat uw Hoofdredacteur snel van zijn ongemakken zal zijn verlost opdat, in het huishouden van het gezin Hoofdredacteur, een steentje door hem kan worden bijgedragen. Het is maar goed dat Moeder de vrouw een echte doorzetster is, het zal dan uiteindelijk ook allemaal wel goed komen.

Ook voor de jarige job is het uitermate onhandig dat zijn vader niet helemaal fit is. Wat is namelijk het geval? Welnu, tijdens zijn verjaarspartijtje, afgelopen zaterdag, ontving het mannetje van een groep genodigden een zeer fraai cadeau. Althans, dat vindt het ventje zelf. Uw Hoofdredacteur denkt er geheel anders over en neemt het standpunt in dat de kwade genius achter de aanschaf van het cadeau lijfstraffen verdient. Het is namelijk zo dat het cadeau bestond uit een enorme doos welke, blijkens het opschrift, zogenaamde "K'nex" bevatte. Op de doos viel te lezen dat het geheel, bestaande uit zo'n 1000 stokken en klemmetjes, zou kunnen worden omgevormd tot rollercoaster. Daarnaast is het cadeau geschikt geacht voor kinderen boven een leeftijd van negen jaar. Zoonlief werd zes!!!! Al dagenlang doet het ventje verwoede pogingen om Uw Hoofdredacteur zover te krijgen dat de stokjes en klemmetjes daadwerkelijk op een rollercoaster gaan lijken. Zo af en toe bouwt Uw Hoofdredacteur vervolgens weer een stukje op, al lijkt het geheel nimmer af te kunnen komen. Wie bedacht heeft dat er kinderen bestaan die negen jaar zijn en de bijgevoegde tekeningen kunnen ontcijferen, komt waarschijnlijk van een geheel andere planeet. Het zit er dan ook dik in dat zoonlief, nu Uw Hoofdredacteur het eigenlijk niet eens kan opbrengen om ook nog maar een blik op de rollercoaster in wording te werpen, nog wel enige dagen moet afwachten alvorens het achtbaantje, met een hoogte van 1.24 meter, kan worden gebruikt. Het is even niet anders!

Wordt vervolgd.....