Een ordinaire scheldpartij op Curacao!

Vandaag is het zondag 21 april 2013 geworden op het nog altijd snikhete eiland Curaçao. Het is zondag vandaag en dat betekent dat Uw Hoofdredacteur al vroeg zijn warme mandje diende te verlaten om twee olijke koters te gaan voorzien van boterhammen, drinken en een leuke film. Dat is namelijk zo'n beetje een ritueel geworden op de zondagochtend. Moeder de vrouw ligt dan steevast nog op een oor en Uw Hoofdredacteur ziet dan mogelijkheden om, nadat de Olijke Twee geheel in de film zitten, in alle rust de ontwikkelingen in de Nederlandse voetbalcompetitie te volgen. Vanochtend staan er drie wedstrijden na elkaar op het programma en Uw Hoofdredacteur komt de ochtend dan ook wel door. Zo af en toe dient er, om de rust te bewaren, vanzelfsprekend een lekker hapje onder de beide olijkerds te worden verdeeld. Zo is de zondag, over het algemeen, een prima dag om in alle rust de slaap uit je ogen te verdrijven.

Het was de afgelopen dagen weer eens ouderwets gekrakeel binnen de Staten van Curaçao. Wat was namelijk het geval? Welnu, de Statenleden, te vergelijken met de Nederlandse leden der Tweede Kamer, hadden besloten om elkaar maar weer eens voor rotte vis te gaan uitmaken. En, zo kon het dan ook zijn dat de ene parlementariër werd uitgemaakt voor dief, waarop vervolgens  andere parlementariërs nog een hele trits aanvullende beledigingen wisten op te hoesten. Het was niet bepaald een fraaie vertoning die eerst een einde kreeg toen er voldoende politiesteun was gearriveerd om te voorkomen dat men elkaar, buiten de Statenzaal, fysiek te lijf zou gaan. Een der politici namelijk, een forse dame, nodigde haar tegenstanders uit om "maar even mee naar buiten te komen om het geschil daar uit te gaan vechten." U begrijpt het vast en zeker wel, het was weer een lange Statendag zonder inhoudelijke discussies. Slechts persoonlijke vetes werden er dus uitgevochten. Verspilde energie maar wel weer een hoop commotie op dit zo fraaie eiland. Het is toch echt te hopen dat de verschillende partijen de handen eens ineen gaan slaan om de grote problemen waarmee dit fraaie eiland kampt, daadwerkelijk te gaan aanpakken. Voorlopig lijkt het echter nog dagelijks een gevecht over vele ronden.

Zoals U zich wellicht nog weet te herinneren, is zoonlief Levi een trouw beoefenaar van de edele karatesport. Met zeer groot plezier volgt het ventje wekelijks lessen op de plaatselijke marinebasis onder leiding van sensei Simon. Tot teleurstelling van velen gaat er echter aan deze wekelijkse lessen binnenkort een einde komen omdat de sensei dient terug te keren naar Nederland en er geen opvolger voorhanden is. Uw Hoofdredacteur diende dan ook een gesprek met zoonlief te voeren om hem op dit naderende vertrek voor te bereiden. Nadat Uw Hoofdredacteur had uitgelegd dat de sensei binnenkort gaat vertrekken, kreeg het mannetje de keus om of op een andere karateschool verdere lessen te gaan volgen ofwel iets compleet anders te gaan doen. Het kereltje dacht even na en zei: "Dan stop ik nu echt met karate Pap. Ik wil namelijk dolgraag op voetballen. Dan wordt ik zeker net zo goed als de mannen van Heracles. Daar kijk je toch altijd naar omdat je er supporter van bent Pap? Nou, ik ga ook voetballen, dan kun je mooi ook naar mij komen kijken. En ik ben er zeker goed in, nu ik door middel van de karateles zeer hard heb leren trappen! Is dat goed Pap?" Nu is Uw Hoofdredacteur een groot voetballiefhebber, dus het besluit van het kleine mannetje klonk hem dan ook als muziek in  de oren. Op korte termijn zal Uw Hoofdredacteur dan ook niet meer te vinden zijn in de dojo, maar des te meer op het plaatselijke voetbalveld. Leuk, leuk, leuk!

Wordt vervolgd.....