Een spannende dag!

Het is vandaag donderdag 4 juli 2013 en dus wacht Moeder de vrouw een zeer spannende dag. Op vakantie in het verre Nederland dient zij immers vandaag te verschijnen op de Hogeschool die haar de afgelopen twee jaar heeft voorzien van een veelvoud aan taken en opdrachten om de PABO succesvol af te kunnen ronden. Vandaag wacht, na twee jaren van bloed, zweet en tranen, een eindgesprek waarin Moeder de vrouw haar afstudeerscriptie met verve zal dienen te verdedigen. U begrijpt, Uw Hoofdredacteur die is achtergebleven op het door hem zo geliefde eiland Curaçao, zal verwachtingsvol afwachten of het eindgesprek vandaag daadwerkelijk heeft geleid tot een diploma. Iets waaraan Uw Hoofdredacteur overigens volstrekt niet twijfelt, maar het moet natuurlijk nog wel even gebeuren vandaag.

Uw Hoofdredacteur wachtte gisteren een lange dag. Al om half vijf in de ochtend stond hij naast zijn nog warme en lokkende bedje om maar vooral op tijd op het lokale vliegveld Hato aan te komen. Aldaar wachtte immers het vliegtuigje dat collega Bullie en Uw Hoofdredacteur, met het geluid als was sprake van een brommertje, richting Bonaire zou voeren. Gelukkig lukte het om prima op tijd aanwezig te zijn. De gehele dag waren beiden vervolgens te gast van de (veel) rustiger Fries die thans werkzaam is op Bonaire. Vele, zeer interessante, gesprekken werden gevoerd en uitvoerig werden Uw Hoofdredacteur en Bullie rondgeleid. Pas om negen uur in de avond kon er terug worden gevlogen naar het zo fraaie eiland Curaçao. Er was dan, voor het vertrek, ook nog alle tijd om even een kijkje aan de kade van Bonaire te nemen alwaar het fraaie fregat "De Holland" nog even kon worden gespot. Uiteindelijk, al na tienen in de avond, kon Uw Hoofdredacteur de deur van het slot draaien om zijn beide trouwe viervoetertjes te begroeten. Die overigens keurig door buurman Jeroen waren voorzien van een maaltijd. Een lange en uitputtende, maar daarnaast zeer interessante, dag kon derhalve vermoeid worden afgesloten.

Dan ontving Uw Hoofdredacteur een bericht uit het verre Nederland. Moeder de vrouw stuurde namelijk enige foto's die getuigden van een niet al te warme Nederlands/Duitse omgeving. De Olijke Twee, dikgekleed, warmen zich op die fotootjes aan een, waarschijnlijk door Oom Albert aangestoken, kampvuur. Uw Hoofdredacteur vreest echter voor Oompje dat hij daarmee nog niet klaar is. Kort voor vertrek naar Nederland lieten de Olijke Twee immers weten dat zij "elke dag zouden gaan genieten van een kampvuur. Dat heeft Oom Albert ons beloofd." U begrijpt, de omgeving van Uelsen zal welhaast dagelijks kunnen genieten van "een vuurtje fikken" zoals het geheel door de beide olijkerds wordt betiteld. Hoe het ook moge zijn, het deed Uw Hoofdredacteur deugd om te zien dat de beide olijkerds weer zijn ontwaakt, na een lange reis die beiden volledig uitputte. Waarschijnlijk hebben de diverse uren slaap het tweetal weer geheel enthousiast gemaakt voor een avontuurlijk vervolg van de door hen zo welverdiende vakantie. Dat er dus nog maar vele foto's mogen volgen.

Nog slechts twee werkdagen resteren er deze week alvorens het weekeinde weer zal gaan aanbreken. Voor collega Bullie is het feest: morgen arriveert zijn dochter met haar vriendin om haar vader weer eens in de armen te kunnen sluiten. Voor Uw Hoofdredacteur resteert een weekeinde met waarschijnlijk een goed boek, een mooi strand, veel zon en blauw water. Echter, vooraleer het zover zal zijn dient eerst de koelkast weer eens te worden gevuld met een aantal kamikazepakketten. Wanneer dat geregeld is kan Uw Hoofdredacteur er waarschijnlijk weer prima tegen de komende dagen.

Wordt vervolgd.....