De inauguratie....

Het is weer zover! Het is vandaag vrijdag 13 oktober 2017 geworden op het vroeger zo fraaie eiland Sint Maarten. Nadat Uw Hoofdredacteur de afgelopen twee dagen voor allerlei overleggen op Curaçao vertoefde, wordt het inmiddels hoog tijd U weer eens te verhalen op een nieuwe editie van Een Zonnig Avontuur. Want, dat er zich de afgelopen etmalen weer de nodige ontwikkelingen voordeden zal U waarschijnlijk niet vreemd voorkomen. Zo werd er een nieuw lid aan het team van Uw Hoofdredacteur toegevoegd, vond er een zeer bijzondere beëdiging plaats en werd er een soort van verstandshuwelijk gesloten. U begrijpt, gebeurtenissen die Uw Hoofdredacteur U niet wil en kan onthouden!

Zoals al gememoreerd verbleef Uw Hoofdredacteur bijna twee dagen lang op het hem zeer bekende eiland Curaçao. Nadat Uw Hoofdredacteur door Bullie en Pinoccio was afgeleverd op het gehavende vliegveld van Sint Maarten, kon de oversteek van ongeveer 1000 kilometer per chartertoestel worden afgelegd. Diverse vergaderingen werden er door Uw Hoofdredacteur bijgewoond. Zo was er een videoconferentie met verschillende diensten in Nederland en werd er een bijzonder bezoek gebracht aan de gevangenis waar Uw Hoofdredacteur, gedurende lange jaren, werkzaam is geweest. Daar tussendoor diende een verse collega, Hippie genaamd, van vliegveld Hato te worden afgehaald.

En zo kon het dan ook zijn dat Uw Hoofdredacteur zich, om 13.30 uur lokale tijd, meldde op de nationale luchthaven van Curaçao, Hato geheten. Dat was immers het tijdstip waarop het vliegtuig waarin Hippie plaats zou hebben, vaste grond onder landingsgestel kreeg. Na een uurtje kreeg Uw Hoofdredacteur het echter toch wel wat warm. Immers, enorme groepen reizigers waren al aangekomen in de aankomsthal. Een nieuwe slogan diende zich al aan: “Al wat je ziet, Hippie niet!” Edoch, na nog slechts een uur langer te hebben gewacht, meldde zich Hippie. Hij kwam daadwerkelijk als laatste door de douanecontrole en meldde zich bij Uw Hoofdredacteur. Nadat hij zich had ontdaan van enige krachttermen kwam hij met een gekuiste verklaring: “Ik had ’n visum in mott’n vull’n. Ik dagge dat dit niet neudig was! Was wa zo. Moss ik weer achteran aansluut’n in een lange rie.” Hoe het ook moge zijn, Uw Hoofdredacteur was al lang blij dat Hippie niet per ongeluk op Aruba was uitgestapt en vervolgde de tour van de dag.

Na zijn hutkoffer te hebben verscheept naar zijn hotel voor een nacht, nam Hippie plaats op de bijrijdersstoel van het huurautootje. Op weg naar een kennismaking met functionarissen waarmee Hippie de komende tijd veel te maken krijgt. Even dacht Uw Hoofdredacteur dat Hippie emotioneel werd van alle indrukken die hij in het autootje opdeed. Het bleek echter dat Hippie vooral wat last kreeg van de warmte. “Foi wat mooi hier. Oh gut wat is’t toch heite. Doar mot ik wa effen an wenn’n!” Toen Uw Hoofdredacteur Hippe meldde dat hij, aan het einde van de middag, ook nog werd verwacht voor een gesprek met het voltallige managementteam van de beruchte Bon Futuro-gevangenis, werd het zienderogen nog warmer voor Hippie. Daarnaast berichtte hij: “Ik hop wa da’k ut vol kan holl’n. Ik bin noe al wa un bitjen meu!” Uw Hoofdredacteur dacht hem wat op te vrolijken met de mededeling dat, na het bezoek aan de gevangenis, de tocht zou voeren naar Jeroen en Michelle, eerdere buren van Uw Hoofdredacteur. Immers, daar was Uw Hoofdredacteur eens een andere maaltijd dan die van de Chinees beloofd.

Het moet gezegd: Hippie sloeg zich er kranig doorheen. Hij bleek bijzonder onder de indruk van het bezoek aan de gevangenis waar vele medewerkers Uw Hoofdredacteur vroegen wanneer hij weer op Curaçao zou komen werken. Een werkelijk hartverwarmend welkom viel ons ten deel. Bij Jeroen en Michelle wachtte, zoals Uw Hoofdredacteur uit een ver verleden gewoon was, een zeer gezellig samenzijn en een prima maaltijd. Bruine bonen met rijst en zelfgemaakte sambal stonden op het menu. Hippie was in zijn sas: “Ik bin gek op sambal. Doar lust ik wa pap van.” Na een fikse hap van de sambal tot zich te hebben genomen toonde Hippie zich, althans in de beleving van Uw Hoofdredacteur, wederom zeer emotioneel. Het werd tijd het hoofd van Hippie te rusten te leggen nu hij immers al ongeveer 24 uur onderweg was.

Nadat Hippie was afgeleverd kwam er, via de telefoon, bericht binnen van de beide kompanen op Sint Maarten, Bullie en Pinoccio geheten. Het bericht kende als titel: de bruidssuite is ingericht. Uw Hoofdredacteur, zo zal U niet vreemd voorkomen, toonde zich enigszins verrast. Nu moet U weten, met name Bullie schijnt een bijzondere aantrekkingskracht te hebben op muggen. En dat vooral in de nachtelijke uren. En, daar wordt Bullie narrig van. En vervolgens, met een narrige Bullie aan zijn zijde kan Pinoccio niet slapen. En, met twee narrige mannen kan Uw Hoofdredacteur niet werken. De beide mannen hadden dan ook bedacht dat het zover niet zou mogen komen. Via de Nederlandse politieagent Rob, een soort intermediair in allerhande artikelen, hadden zij daarom een bestelling geplaatst die muggen zou moeten tegenhouden. Getuige de foto van de bruidssuite te zien, waren beiden daarin goed geslaagd.

Ondertussen, terwijl Uw Hoofdredacteur dus even de gelegenheid had voet te zetten op de hem zeer bekende pontjesbrug over de Annabaai van Curaçao, werd er door de genie nog altijd hard gewerkt aan het operationeel maken van extra detentiecapaciteit in Simpson Bay. Er werden bedden op elkaar gelast en het dak werd volledig waterdicht gemaakt. Ook de elektrische installatie toonde zich inmiddels weer bedrijfsklaar, zo lieten Bullie en Pinoccio weten. Nu moet U weten dat morgen, de 14^e oktober, Pinoccio verjaart. En, met alle hulp van de mannen van de genie tijdens de afgelopen week leken verjaardagsgasten snel gevonden. Zo kan het dan ook zijn dat onze hospita, Daniel San, werd gevraagd om morgen een Chinese maaltijd voor de mannen van de genie te organiseren met een jarige Pinoccio als middelpunt. Welnu, dat gaat niet zomaar. Nadat de mannen waren genood en lieten weten graag op de uitnodiging te willen ingaan, diende allereerst toestemming aan de generaal te worden gevraagd. Deze maakte daarvan echter geen enkel probleem en dus krijgt Pinoccio morgen zijn feestje.

Wie ook een feestje gehad bleek te hebben, was de heer Hosee. U weet wel, de sollicitant die met verve slaagde voor zijn taaltest toen hij “Dr’an met de Lippe” feilloos wist te reproduceren tijdens zijn sollicitatiegesprek met Pinoccio. Nu moet U weten, het regende de afgelopen dagen, bij tijd en wijle, bijzonder hard op Sint Maarten. Hosee echter, bleek volstrekt niet in het bezit te zijn van een regenjas en vertoonde zich dientengevolge meer dan doorweekt ten Chinese kantoor van Pinoccio. Dat ging Pinoccio bijzonder aan het hart. Hij besloot dan ook hoogstpersoonlijk dat het tijd werd om Hosee aan te stellen als onbezoldigd persoonlijk adjudant en hem daartoe te beëdigen. Daarbij reikte hij Hosee de bijbehorende attributen aan, in dit geval bestaande uit een regenjas. Dat werd een zeer bijzondere ceremonie. Mocht U die met eigen ogen willen aanschouwen: hier is de link te vinden.

Al in de vroege ochtend pikte Uw Hoofdredacteur Hippie van zijn laken op. Immers, het werd tijd om vanaf Curaçao weer naar Sint Maarten terug te gaan keren. Hippie toonde zich uitgerust: “Ik heb goed eslaop’n man. Um vier uur wa’k al wakker. Ik heb d’r zin an!” Na enige uren op Hato te hebben gewacht, meldde zich de bemanning van de chartermaatschappij en kon het instappen al snel beginnen. De vlucht verliep meer dan voorspoedig voor Hippie nu hij al tijdens het opstijgen hevig ronkend de reis had ingezet. Anderhalf uur later werd de vaste grond van Sint Maarten bereikt en werden Hippie en Uw Hoofdredacteur verwelkomd door Bullie en Pinoccio. Er kan weer worden gewerkt! Hoe dat zal gaan? U leest het vast en zeker in een der volgende edities van Een Zonnig Avontuur!

Wordt vervolgd…..