Het is inmiddels alweer
maandagmiddag 23 oktober 2017 geworden op Sint Maarten, het eiland waar Uw
Hoofdredacteur en zijn kompanen al wekenlang erg druk zijn. In de straten wordt
er door velen gewerkt aan het verwijderen van een enorme hoeveelheid puin, omgewaaide
bomen en gigantische stapels golfplaten daken. Sommige hotels dienen volledig
te worden afgebroken gezien de grote schade die orkaan Irma aanrichtte. Sommige
winkeltjes zijn inderdaad alweer operationeel, al blijven nog veel vernielde
rolluiken voor andere, nog wel gesloten zaken hangen. Maar, handel is handel.
En nu men op 5 november de eerste cruiseboot verwacht op dit eiland, is het
zaak weer in bedrijf te komen. Al vraagt Uw Hoofdredacteur zich wel af wat
toeristen hier, in de huidige omstandigheden, te zoeken hebben. Maar gelukkig
gaat hij daar niet over!
Onder de naam
#SXMStrong werd er gisteren een basketbal en voetbaltoernooi georganiseerd
waaraan door militairen en vele andere organisaties werd deelgenomen. Dit om te
proberen het moreel van de zo zwaar getroffen inwoners wat op te beuren.
Terwijl er veel bezoekers op af kwamen had Hippie enigszins andere plannen. “Ik
wol toch wa effen op’t strand goan ligg’n. Ik holle van’n zee!” En zo
geschiedde. Het enige wat eigenlijk niet had moeten gebeuren was het feit dat
Hippie in slaap viel. Daardoor bleek hij uiteindelijk zo ongeveer twee uur
onbeschermd in de blakende zon te hebben gelegen. Dat had zo zijn
consequenties, hetgeen met name bleek uit het feit dat auto’s voor hem stopten
omdat zij Hippies’ hoofd aanzagen voor een rood stoplicht. Pinoccio wist wel
een oplossing: ”Ie mut oew’n kop insmeer’n met AloĆ« Vera, dat helpt!” Echter,
klaarblijkelijk had Hippie toch enigszins last van een zonnesteek. Uw
Hoofdredacteur zou immers anders niet goed kunnen verklaren waarom Hippie,
enige uren later, vroeg waar ook alweer de Harry Feta stond.
Ook vandaag leek het
niet echt de dag van Hippie te zijn. Nadat al, in alle vroegte, via een
video-verbinding was vergaderd met collega’s in Nederland, ontspon zich een
boeiend gesprek. Het onderwerp was de aankomende opening, door de Minister van
Justitie, van de door ons opgeleverde extra detentiecapaciteit. “Hippie, wat
doe’j an noar de opening? Ik mag toch anneem’n da’j toch wa un pak bie oe hebt”,
zo vroeg Pinoccio aan Hippie. Bullie deed er nog een schepje bovenop door mede
te delen dat hij een fraai donkerblauw pak, een mooie stropdas en nette zwarte
schoenen in zijn bagage had meegenomen. Vragend keek Hippie naar Uw
Hoofdredacteur die beaamde ook een net kostuum voorhanden te hebben voor
speciale gelegenheden. En een officiƫle opening, nou dat zou toch wel als
zodanig aangemerkt kunnen worden? Hippie bleek erg ontdaan: “Hoe goa’k dat noe oplossen?”
Welnu, zijn beide
collegae, Bullie en Pinoccio hadden een oplossing al snel paraat. Immers, zo
gaven beiden aan, er bevond zich een kleermaker in een nabij gelegen steegje
die maatpakken aan zou kunnen meten. “Dan mot ik doar hen”, zo wist Hippie. En,
zo kon het dan ook zijn dat er, tijdens de middagpauze, werd vertrokken naar de
plaatselijke kleermaker. Afbeeldingen die waren aangebracht aan de ramen,
toonden pakken te kust en te keur. “Als ik oe was, dan nam ik een woll’n pak.
Mooi koel”, zo berichtte Bullie. Snel toog Hippie naar binnen om de kleermaker
te vragen naar de kosten van een handgemaakt kostuum. Een mooi dik wollen pak
zou zo ongeveer 350 US dollar moeten kosten, zo liet de kleermaker weten. Toen
Hippie vervolgens vragend naar de collegae keek en hen vervolgens bulderend van
het lachen over straat zag rollen, werd het hem duidelijk. “Tsjonge, jonge.
Loopt ze mie gewoon weer te fokk’n. Kloar bi’j d’r met!” Geen pak dus helaas
dit keer.
Gisterenavond, tijdens
de Chinese maaltijd, meldde zich ook ons onbezoldigd teamlid Hosee weer eens
een keer. Zoals U zich wellicht nog weet te herinneren uit een der eerdere
edities, wordt de dagelijkse maaltijd van Hosee aangeleverd door de teamleden. Hosee,
die niet altijd beschikt over een actueel geheugen, toont zich daarvoor
steevast bijzonder dankbaar. Gisterenavond wilde Hosee dat nogmaals tonen door
Pinoccio toe te zingen voor diens verjaardag, zij het ongeveer een week naar
dato. Het gebaar an sich echter, werd door de heer Pinoccio zeer gewaardeerd.
Mocht U dat zelf willen aanschouwen, de link kunt U hier vinden!
Wordt vervolgd…..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten