Het is vandaag maandag 16 januari 2012 op het tamelijk regenachtige eiland Curaçao. Gevoelsmatig is het dan ook behoorlijk koel al is de temperatuur nog altijd ongeveer 27 graden Celsius. Vreemd is dat overigens niet. Hoe langer je op dit eiland verblijft, hoe meer je gewend raakt aan de warmte. Een temperatuur die drie of vier graden lager ligt dan normaliter het geval is, wordt dan ook onmiddellijk als koel ervaren. Het weekeinde zit er weer op, er diende vandaag dan ook weer te worden gewerkt. Het weekeinde was, zoals gebruikelijk op dit eiland, druk edoch zeer relaxt. Er gebeurde ook wel weer het een en ander. Uw Hoofdredacteur legde dit allemaal weer voor U vast opdat U het kunt meelezen in deze editie van “een zonnig avontuur.”
Na een drukke zaterdag die, zoals U in een eerdere editie hebt kunnen lezen, vooral in het teken stond van ambulancevervoer en het behalen van een zwemdiploma, volgde gisteren een veel rustiger zondag. Al vroeg in de ochtend meldden de Olijke Twee zich aan het bed van Uw Hoofdredacteur. “ We willen naar beneden Pap, wij zijn klaar met slapen. Wat gaan we vandaag voor leuks doen Pap? Kom je er nu uit? Pap? Pap?” Uit ervaring weet Uw Hoofdredacteur dat protesteren geen zin heeft, opstaan dus maar. Na het gebruikelijke ritueel: “ Wij willen drinken en we willen ook een broodje. Mogen we nu wat lekkers Pap of moeten we eerst fruit eten? Wil je dan even fruit maken Pap? We hebben het fruit op Pap, mogen we dan nu wat lekkers Pap? Gaan we nog wat leuks doen vandaag Pap? Waarom ligt Mama nog in bed, zo kunnen we toch niets leuks doen?” werd serieus nagegaan wat de dag opties zouden zijn. Besloten werd om te gaan vertrekken naar het strand van Kokomo Beach wanneer Moeder de vrouw de warme dekens van zich had afgegooid.
Op het strand van Kokomo aangekomen, bleek er geen ligstoel meer voorradig te zijn. Het was namelijk druk, zeer druk. Nu was het ook heerlijk weer trouwens, dus het was niet echt vreemd te noemen dat het strand massaal werd bezocht. De Olijke Twee wilden onmiddellijk te water worden gelaten. “Ik heb nu toch een zwemdiploma Pap? Mag ik dan nu ook alleen naar het vlot zwemmen Pap, of ga jij met ons mee”, zo vroeg de jongste olijkerd. U begrijpt het al, in een mum van tijd lag Uw Hoofdredacteur in het water waarbij hij werd vergezeld door de beide olijkerds en twee buurkinderen. Het werd uiteindelijk een zeer relaxte middag, wat scheelt het toch enorm wanneer je kinderen kunnen zwemmen. De op het strand gebouwde steiger werd veelvuldig door de olijkerds betreden om er vervolgens vanaf te springen, heerlijk in zee. Aan het einde van de middag, zoals altijd op de zondag, trad een live band op en werd er uitstekende muziek ten gehore gebracht. De dag werd afgesloten met een lekker hapje en een drankje, waarna huiswaarts werd gekeerd. Een zondag om in te lijsten derhalve.
De heer Pinoccio, die zaterdag ook was betrokken in de drukte rond het ambulancevervoer, had ook een rustige zondag, zo liet hij weten. Hij had zich voornamelijk bezig gehouden met de flora en fauna op het eiland. En zo kon het dan ook zijn dat Pinoccio gisteren werd gesignaleerd met een wit gevederde vogel. De vogel, een zeer fraaie kaketoe, leek bijzonder op de heer Pinoccio te zijn gesteld, getuige de vele tongzoentjes die werden uitgewisseld tussen de kaketoe en Pinoccio. Het moet gezegd, het was een bijzonder mooi tafereel. Even verkeerde Uw Hoofdredacteur in de veronderstelling dat de kaketoe was komen aanvliegen, maar dat bleek echter niet het geval te zijn. “ De vogel is van mijn buurman”, zo berichtte de heer Pinoccio. “ Maar zo af en toe haal ik hem even op om er even mee te knuffelen. Iedereen heeft weleens zin om te knuffelen toch, zo ook ik zelve. Nou, en de kaketoe vindt het heerlijk. Niets mis mee toch?” Uw Hoofdredacteur moest daarover overigens wel even nadenken, maar goed. Mocht het dus zo zijn dat U of Uw vogel behoefte heeft aan enige aandacht, de heer Pinoccio vangt U (of Uw vogeltje) maar al te graag op. De kaketoe kan het U van harte aanbevelen!
Wordt vervolgd…..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten