Op het zeer
warme eiland Curaçao is het vandaag vrijdag 18 mei 2012 geworden. Met een
temperatuur die de 30 graden Celsius te boven gaat en een zacht briesje, is het
eigenlijk het best om niet al te veel te doen op zo'n dag. Iets waarmee Uw
Hoofdredacteur trouwens op vrije dagen geen enkele moeite mee heeft, maar dat
ter zijde. Ook de Olijke Twee genieten van een vrije dag, al sloeg al vroeg in
de ochtend de verveling toe. Het gevolg laat zich raden: zoonlief Levi heeft inmiddels
een vriendje genaamd Farid te spelen en dochterlief Julia is zojuist door
Moeder de vrouw bij een vriendinnetje met de naam Naomi afgeleverd. Een actie
die de rust in Huize Hoofdredacteur beduidend ten goede komt. Het geeft Uw
Hoofdredacteur in ieder geval even de ruimte om U te voorzien van een actuele
editie van "een zonnig avontuur." Daarnaast kan Moeder de vrouw
rustig werken aan de voorbereidingen van huiswerkopdrachten. U ziet, zo wordt
een vrije dag uitermate goed besteed in Huize Hoofdredacteur.
Gisteren was een
dag die dus in het teken stond van het mijmeren over de vraag of er al dan niet
van woning gewisseld gaat worden op dit fraaie eiland. Voors en tegens werden
tegen elkaar afgezet, overigens zonder dat dit direct leidde tot een doorslaggevend
uitsluitsel. In de middag werd daarom de auto maar weer eens gepakt om af te
gaan reizen naar het mooie vissersdorpje met de naam Boca Sami. Gezeten op een
terrasje en voorzien van een ijskoud biertje, werd nog eens goed nagedacht en
werden de besprekingen voortgezet. De Olijke Twee vermaakten zich ondertussen
meer dan uitstekend in het lekker warme zeewater. Wat zijn dan die lastige overwegingen?
Welnu, het olijke tweetal zal afscheid dienen te nemen van hun buurkinderen,
waarmee vaak wordt gespeeld. Hoe delen we slaapkamertjes in en hoe regelen we
dat de hondjes niet verworden tot zeehonden door in het zeewater te springen?
Uw Hoofdredacteur zal niet langer, welhaast dagelijks, het zwembad hoeven
schoon te maken en van de tuinman kan afscheid worden genomen. De schuifpoort
die regelmatig met de hand moet worden bediend omdat de elektronica er de brui
aan heeft gegeven, kan worden ingeruild voor een perfect werkende poort met
afstandsbediening. De duikkleding kan worden neergehangen op een aparte etage
net boven de zeespiegel, alwaar zich ook een douche bevindt. Je kunt, via een eigen trapje, direct afdalen in de Caribische Zee. Gevangen lionfish
kan ter plekke, bijvoorbeeld door de heer Pinoccio, worden gefileerd en worden
gebakken. Daarnaast is het uitzicht over de blauw gekleurde zee meer dan
fantastisch te noemen. U ziet, het zijn niet echt gemakkelijke afwegingen die
binnen het gezin Hoofdredacteur gemaakt dienen te worden. Na nog een paar van
die ijskoude biertjes werden de dilemma's overigens steeds minder groot. Voor
de fabricage van een paar hekjes werden, na een oproep op Facebook, diverse
gegadigden gevonden en zo bleken allerlei praktische problemen even praktisch
te kunnen worden opgelost. Uiteindelijk, zo aan het einde van de middag, waren
Moeder de vrouw en Uw Hoofdredacteur er wel uit. We gaan ervoor! Nu nog maar
eens even zien hoe we dat allemaal geregeld krijgen.
Na al die drukke
overpeinzingen was het gisterenavond zaak om de overwerkte hersenen wat rust te
gaan gunnen. Het leek dan ook een meer dan uitstekend idee om, samen met Moeder
de vrouw, plaats te gaan nemen op een gemakkelijke bank en een goede film te
gaan bekijken. Nu heeft uw Hoofdredacteur de beschikking over ongeveer 300
films, welke staan opgeslagen op een zogenaamde mediaplayer. Het enige
probleem: Uw Hoofdredacteur heeft geen flauw idee waarover al die films gaan en
de titels zeggen hem dus helemaal niets. Het is dan ook steevast een kwestie
van een film opzetten en dan vervolgens maar te zien waarover de movie
daadwerkelijk zal gaan. Eigenlijk is het, over het algemeen, een ramp wanneer weer eens wordt
besloten tot een filmavond. Veelal wordt gekozen voor een vage film waarvan na
afloop ervan feitelijk nog steeds onduidelijk blijft wat er nu eigenlijk bekeken is.
Zo ook gisterenavond dus. Tweemaal werd besloten om na een minuut of tien de
film te stoppen en te gaan voor een andere keuze.
Uiteindelijk werd een
spannende film gevonden die welhaast een uur lang bekeken kon worden alvorens
de film stopte. Het laatste half uur bleek er niet op te staan. Inmiddels was
Moeder de vrouw het spoor allang bijster en had zij besloten de rolprent aan de
binnenzijde van haar oogleden dan maar verder te gaan volgen. Unaniem werd
vervolgens maar besloten om de hersenen verder te laten rusten op de slaapkamer.
En zo kwam een drukke, inspannende dag tot een einde. Al is de kogel nu wel
door de kerk: Boca Sami, here we come!
Wordt vervolgd.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten