Het is vandaag
maandag 28 mei 2012 op het nog altijd heerlijk warme eiland Curaçao. Het
weekeinde ligt weer achter ons en een nieuwe werkweek is opnieuw begonnen. Een nieuwe
werkweek zult U wellicht denken, maar het is toch Tweede Pinksterdag? Op zich
is die conclusie volkomen terecht, ware het niet dat Curaçao niet een zodanige
feestdag kent. Er diende dan ook gewoon gewerkt te worden vandaag, net zoals
dat vele maandagen het geval is. Er kwam dan ook een abrupt einde aan een
uitermate gezellig weekeinde. Een weekeinde waarin het gezin Hoofdredacteur
genoot van sushi en uitermate grote buckets met kip, maar daarover later meer.
Allereerst is het tijd om U bij te praten over alles wat er speelt op een fraai
eiland als dat waarop Uw Hoofdredacteur verblijft.
U weet het zich
wellicht nog te herinneren. De oudste olijkerd, Julia geheten, is gek op zingen
en op dansen. Haar grote droom is om zangeres, actrice of brandweerman te
worden. Nu ja, er is nog tijd genoeg om te zijner tijd een definitieve keuze te
maken. Vooralsnog brengt zij dat zingen en dansen in de praktijk tijdens de
wekelijkse balletles, de muziekles en de workshops van de theaterschool. Zo af
en toe valt zij zelfs te bewonderen tijdens een optreden, zoals recent
bijvoorbeeld tijdens Koninginnedag. Echter, er staat binnenkort een geweldig
spektakel op stapel. De balletschool pakt namelijk groot uit met een drietal
uitvoeringen in de maand juni. En, dochterlief speelt daarin een van de
hoofdrollen. Gedurende een tweetal middagen en een avond zal het meiske te zien
zijn in een grootse productie waarvoor thans de kostuums worden gefabriceerd.
Zoals U kunt zien, wordt het evenement aangekondigd op enorme billboards. De
kaartverkoop loopt inmiddels al storm. Uw Hoofdredacteur, dat zult U kunnen
begrijpen, was er als de kippen bij om een toegangsbewijs te scoren. Hoe het
zal zijn? U zult het vanzelfsprekend vernemen in een volgende editie van
"een zonnig avontuur."
Over niet al te
lange tijd staan de vakanties weer voor de deur. De verschillende teamleden hebben
hun vakantie al gepland. Zo vertrekt de (veel) rustiger Fries, via Aruba en
Panama, naar het mooie land Costa Rica om aldaar de zeer fraaie natuur te gaan
bewonderen. Jumping Paul zal waarschijnlijk op enig moment vertrekken richting
Nederland om vakantie te gaan genieten. Hetzelfde geldt voor de heer Pinoccio,
die al op redelijk korte termijn zal afreizen naar het Vaderland. Daarop
verheugt Pinoccio zich enorm. U moet namelijk weten dat in zijn Nederlandse
garage een tweetal prachtige voertuigen staan verstopt waarmee hij graag een
stuk zal gaan rondtoeren. Beide auto's zijn van Franse makelij en te duiden als
zogenaamde oldtimers. Het moet gezegd, het betreft zeer fraaie exemplaren. Uw
Hoofdredacteur begrijpt dan ook beslist waarom de heer Pinoccio uitziet naar de
komende vakantie. Uw Hoofdredacteur kent andere bezigheden, er moet immers
worden verhuisd. Gelukkig blijven er, na die verhuizing, nog wel een paar
vakantiedagen over. Het gezin Hoofdredacteur vertrekt dan ook, eind juli, naar
de omgeving van Orlando in Florida. De pretparken van Disney zullen dan
veelvuldig worden bezocht. Iets om naar uit te kijken, zo lijkt het.
Dan wil ik U een
nieuwtje niet onthouden. U weet dat wellicht niet, maar de heer Jumping Paul
staat te boek als verstokte vrijgezel. Hij leeft zo zijn eigen leventje: brengt
de was naar de wasserette, kookt niet en zoekt om te eten goede restaurantjes
op en vermaakt zich regelmatig op een van de vele terrassen die Curaçao rijk
is. Niets mis mee, zo zult U waarschijnlijk denken. Echter, het adagium 'alleen
is ook maar alleen' lijkt toch ook in de situatie van Jumping Paul actueel te
worden. Hij werd namelijk recent gespot met een dame. Overigens, het betreft
volstrekt geen alledaagse dame, oordeelt U daarover zelf. Hoe het ook zal zijn,
Uw Hoofdredacteur is gelukkig met het feit dat Jumping Paul nu de avonden door
kan brengen in gezelschap. Wellicht gaan we nog mooie ontwikkelingen tegemoet.
U zult het beslist vernemen!
Het weekeinde van
Uw Hoofdredacteur stond voornamelijk en vooral in het teken van eten. Op zaterdag namelijk, nadat de
plaatselijke timmerman de maat had genomen voor te produceren hekjes, werd
afgereisd naar Ema Tei, het schitterende Japanse restaurant in het Riffort te Otrabanda. Overheerlijke sushi stond
er op het menu, waarvan er dan ook verschillende smakelijk werden verorberd. En
ook gisteren was er niet echt de tijd om zelf een maaltijd te bereiden. Een
enorme kipmaaltijd, opgeslagen in grote emmers (buckets) bleek te kunnen worden gevonden bij een filiaal
van Kentucky Fried Chicken. U ziet, het leven op Curaçao is dus zo slecht nog
niet.
Wordt vervolgd.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten