Op het eiland Curaçao,
waar het al een aantal dagen enorm benauwd is, is het vandaag donderdag 10 mei
2012 geworden. Bij tijden onweert en regent het op dit zo fraaie eiland behoorlijk,
met een zeer hoge luchtvochtigheid als gevolg. Het aantrekken van een paar
schoenen in de vroege ochtend is Uw Hoofdredacteur dan, bij tijd en wijle,
feitelijk al teveel. Gelukkig maakt de weersverwachting duidelijk dat hier
sprake is van een zeer tijdelijke situatie. Het zal binnenkort dan ook wel weer
een stuk aangenamer aanvoelen wanneer inspanningen worden verricht, althans zo
verwacht Uw Hoofdredacteur. Er gebeurde wel weer het een en ander de
voorbijgegane dagen. Zoals gebruikelijk is dat weer voor U vastgelegd in deze
editie van "een zonnig avontuur." 
Na een drukke
schooldag en veelal nog een speelmiddag bij vriendjes of vriendinnetjes,
geraakt de energie van de Olijke Twee, zo aan het begin van de avond, veelal
op. Welhaast elke avond is het dan ook nodig om hen, tegen de klok van zeven
uur, te begeleiden naar de badkamer en hen vervolgens in bed te stoppen. Nu is
dat in bed stoppen een heel ritueel. Moeder de vrouw is degene die dochterlief,
Julia geheten, dient voor te lezen en onder de lakens te leggen. Voor zoonlief,
die soms luistert naar de naam Levi, geldt een geheel andere procedure. Hij wil
namelijk steevast door Uw Hoofdredacteur worden voorgelezen alvorens hij zijn
bed wenst te betreden. Wanneer het dan eenmaal zover is dat hij zijn hoofdje op
zijn kussen heeft gelegd, is het ritueel nog niet ten einde. Hij zingt dan
namelijk, elke avond, een lied voor Uw Hoofdredacteur. Elke avond een lied, en
dan ook nog elke avond hetzelfde lied. "Papaatje lief", zo is het
geheel getiteld. Wanneer het lied teneinde is, kijkt het ventje Uw
Hoofdredacteur met trotse trouwe ogen aan. Reden voor Uw Hoofdredacteur om
gisterenavond de rollen eens om te gaan draaien en hij het lied "Levi-tje
lief" ten gehore bracht. 
Verheerlijkt keek het ventje hem na de laatste
toon aan. "Pap, ik heb eens diep nagedacht", berichtte het mannetje
vervolgens. "Ik vind jou en Mama de allerliefste Papa en Mama van de hele
wereld. Weet je? Ik heb nagedacht en daarom zeg ik je dat wanneer jullie dood
gaan, dat ik dan niet eens hoeft te huilen. Ik ga dan gewoon bij Farid wonen,
geen enkel probleem. Zo lief zijn jullie namelijk!" U begrijpt de
ontroering die Uw Hoofdredacteur voelde. "Prima idee hoor kereltje, maar
zing jij nog maar heel lang Papaatje lief." Waarop het ventje tevreden
knikte!
Moeder de vrouw
duikt vanavond weer eens het zilte zeewater in. Vanavond staat de laatste
verplichte duik in het kader van haar opleiding tot advanced duiker op het
programma. Het geheel kent de noemer "Nachtduik". Dat wordt nogal een
onderneming kan ik U verzekeren. Het is immers zo dat er, gedurende de avond en
nacht, nauwelijks iets valt te ontdekken in het donker. Er moeten dus nogal wat
attributen worden meegevoerd tijdens de duik naar de diepte. Een zaklantaarn
mag in ieder geval niet ontbreken. Daarnaast moet het niet zo zijn dat Moeder
de vrouw haar buddy, in persoon van mevrouw Angelus, kwijt zal raken. Daarvoor
is het volgende bedacht. Meegenomen dient te worden een stuk touw. Het ene
uiteinde zal worden vastgehouden door Moeder de vrouw, het andere door Mevrouw
Angelus. Zo zal er dan toch contact tussen beiden kunnen blijven bestaan,
althans zo lang het uiteinde van het touw wordt vastgehouden. Uw Hoofdredacteur
is dan ook ten zeerste benieuwd of er, na de duik en na uit de diepte te zijn
opgestegen, nog twee bemande uiteinden zullen bestaan. Vanzelfsprekend wordt U
daarover, in een volgende editie, nader geïnformeerd.
Wordt vervolgd.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten