Het is vandaag
maandag 21 mei 2012 op het warme en zonnige eiland Curaçao. Het is weer maandag
en dat betekent dat er een einde is gekomen aan vier heerlijke vrije dagen. Er
dient dus weer gewerkt te worden vandaag, de werkweek wordt weer opgestart. Ook
de Olijke Twee moesten even wennen vanochtend, voor hen stond er weer een
nieuwe schooldag op de agenda. En dat na een aantal vrije dagen waarop weer van alles
gebeurde. Wat er dan allemaal gebeurde? Welnu, U leest er alles over in deze editie van "een zonnig
avontuur."
Gisteren weerklonk er
een indringend en luid geblaf rond Huize Hoofdredacteur. Youri, de Antilliaanse
teckel van het gezin, stond als een idioot te blaffen tegen een speelgoedauto
van onze jongste olijkerd, Levi geheten. Met geen mogelijkheid was de fanatiekeling
rustig te krijgen; het lawaai was werkelijk oorverdovend. Reden voor Uw
Hoofdredacteur om eens voorzichtig polshoogte te gaan nemen. Bij het autootje
aangekomen vernam Uw Hoofdredacteur een lawaai als werd er ergens fiks mee
geknipt. Juist voor elk knipgeluid bleek de teckel een enorme sprong naar
achteren te maken. Dichterbij gekomen werd duidelijk wat er aan de hand was.
Een enorme landkrab bleek zich achter het voertuig te hebben verscholen om te
trachten de neus van de teckel met zijn grote scharen onherstelbaar te
beschadigen. Dat gelukte het monster echter vooralsnog niet. Het was derhalve
zaak een passende strategie te ontwikkelen. Hiervoor riep Uw Hoofdredacteur de
hulp in van het olijke tweetal. Zoonlief deed de eerste suggestie: "Je
moet er gewoon met de auto over heen rijden Pap, dan gaat de krab wel
weg!" Dochterlief had vervolgens de suggestie om "hard weg te rennen.
Ik vind het griezelig." Dan Moeder de vrouw maar eens even polsen. "Het
zal toch niet zo zijn dat die engerd het huis binnenloopt? Waar jaag je hem
naar toe? Brrrrr....", zo berichtte zij. Heldhaftig als hij is, gaf Uw
Hoofdredacteur de krab een klein zetje met zijn voet. Onmiddellijk begon het
monster te rennen als ware hij geselecteerd voor de Olympische Spelen. Direct
besloot Uw Hoofdredacteur passende maatregelen te nemen en dientengevolge trok
hij zich terug op een veilige plek. Na een minuut of tien bleek het monster te
zijn verdwenen. Gelukkig maar.....
Na dit gevaarlijke
avontuur werd besloten om af te gaan reizen naar het geweldige strand van Cas
Abou. Een heel gezelschap ging onderweg, de families Pinoccio en Angelus hadden
namelijk besloten zich aan te sluiten bij de karavaan. Keurig op tijd, zo tegen
tienen in de ochtend, werd het strand bereikt. Ligstoelen bleken nog in
overvloed voorradig te zijn, van enige beschermende schaduw viel overigens veel
minder te ontdekken. De heer Angelus kweet zich per omgaande van de taak om
vislijnen te fabriceren waarmee door de verschillende kinderen gevist zou
kunnen worden. Uw Hoofdredacteur stond dan ook al snel in het water met naast
zich zoonlief Levi en dochterlief Julia. 
Gewapend met een rolletje snoer met als
aas een stukje maïs, werd er fanatiek gejaagd op vis. Helaas zonder enig
positief resultaat. Toen twee minuten later de totale pot maïs door de heer
Pinoccio in het water werd gedumpt, was het met de jacht dus al snel afgelopen.
Er werd dan ook maar noodgedwongen besloten de rest van de dag te zonnen, te
lezen en te zwemmen. Althans, door een gedeelte van de groep. Een ander
gedeelte besloot namelijk om nog maar weer eens een mooie duik te gaan maken in
de diepere wateren rond Cas Abou. Moeder de vrouw, mevrouw Angelus, de heer
Angelus en de heer Pinoccio hulden zich dan ook in hun superstrakke pakken om
vervolgens voor een minuut of zeventig te verdwijnen in het prachtig
blauwgekleurde water. Nadat zij na verloop van tijd weer boven water waren
gekomen, lieten zij weten dat er niet veel te zien was geweest in deze baai.
Desalniettemin hadden zij zich weer prima vermaakt.
Aan het einde van
de middag werd het tijd om de koelboxen en duikattributen weer in de auto te
laden. De terugreis kon beginnen. Echter, er werd eerst nog even besloten een
lekker hapje te gaan eten bij "de Buurvrouw", een van de vele
restaurantjes die dit fraaie eiland rijk is. Het moet gezegd, er werd lekker
gesmuld. Zo kwam er dus een uitstekend einde aan een reeks van vier vrije
dagen. Die overigens omvlogen met enorme snelheid. Helaas!
Wordt vervolgd.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten