Het is vandaag dinsdag 19 februari 2013 op het
zonnige eiland Curaçao. Weliswaar waait er een fikse bries, maar doordat de zon
met kracht schijnt, is dat maar goed ook. Zonder wind valt het namelijk niet
mee om de hoge temperaturen te verdragen. Het is dus dinsdag vandaag, de eerste
werkdag ligt alweer achter ons. Werkdagen die trouwens veel vragen van de
verschillende teamleden. Immers, de criminaliteit op dit zo mooie eiland
verhardt zich steeds meer, iets waarmee de teamleden welhaast dagelijks te
maken krijgen. Ook het afgelopen weekeinde was het weer raak. Bij de oorlog die
rivaliserende bendes met elkaar voeren en de daaropvolgende schietpartijen
vielen drie slachtoffers, waarvan twee met dodelijke afloop. Om te voorkomen
dat die oorlog zich voortzet binnen de muren van de organisatie waar wordt
gewerkt, moet dan ook dagelijks keihard worden gewerkt. Niet dat dit erg is
trouwens, al zou het voor wat betreft het geweld op dit eiland wel behoorlijk
minder mogen. Gelukkig gebeuren er echter ook nog steeds dagelijks leuke
dingen. En, zoals te doen gebruikelijk, ook vandaag, legt Uw Hoofdredacteur die
dingen voor U vast in een nieuwe editie van "Een Zonnig Avontuur."
Het was al enige tijd rustig rond de (veel) rustiger
Fries. Dat komt met name omdat deze (veel) rustiger Fries, al is het een grote
vent, rustig en bedaard van aard is. Zet hem in een tuintje waarin wat leuke
vogeltjes rondvliegen en fluiten, en je hebt geen kind aan hem. Hij is dan ook
ten zeerste gesteld op rust en zoekt die stilte, na het verrichten van zijn
dagelijks werk, dan ook trouw op. Hij leeft, zo zou je kunnen zeggen, zo af en
toe wat in een soort van sprookjeswereld. Echter, Uw Hoofdredacteur had nimmer
signalen ontvangen die erop zouden kunnen wijzen dat het leven in een
sprookjeswereld ook ernstige vormen zou kunnen aannemen. 
Toch is dat echter
thans wel degelijk geschied. Wat is namelijk het geval? Welnu, de afgelopen
zaterdag werd de heer Pinoccio ingeschakeld door de (veel) rustiger Fries.
"Pinoccio, kun je me ook even helpen zaterdag?" zo vroeg de (veel)
rustiger Fries een aantal dagen eerder. "Ik moet namelijk enorm zware
balken ophalen en ik heb gehoord dat je behoorlijk sterk bent!" De heer
Pinoccio, nooit te beroerd om wie dan ook maar te helpen, meldde zich dan ook
de bewuste zaterdag voor een, naar later zou blijken, behoorlijk pittige klus. Vele
kilo's balken dienden er te worden getransporteerd naar de slaapkamer van de
(veel) rustiger Fries. Het geheel aan balken werd vervolgens, door de (veel)
rustiger Fries, aaneen gesmeed tot een omvangrijk eindproduct: een heus
hemelbed. U begrijpt het vast en zeker al wel: de (veel) rustiger Friese Prins
zoekt nu dagelijks, onmiddellijk na de klok van vijven, zijn hemelbedje op om
van de rust te genieten. Het is net doornroosje!
De Olijke Twee hebben wat nieuws uitgevonden en
daarvan onmiddellijk hun hobby gemaakt. Nu het immers de laatste periode op dit
zo fraaie eiland Curaçao fiks waait, vond Uw Hoofdredacteur het tijd worden dat
beiden ervaring zouden opdoen in de vliegersport. Zo gezegd werd dan ook zo
gedaan. In de locale speelgoedwinkel werd een passende vlieger voor beiden
uitgezocht. Dat viel overigens nog niet zo hard mee. Zoonlief Levi, de jongste
olijkerd, had namelijk zijn zinnen gezet op een soort van kite-vlieger. Het
gevaarte had een spanwijdte die hem gemakkelijk op een rechtstreekse vlucht naar
Venezuela had kunnen doen belanden, hetgeen Uw Hoofdredacteur wel, maar Moeder
de vrouw geen passende optie vond. 
De twee vliegertjes die uiteindelijk werden
aangeschaft, waren dan ook beduidend kleiner. Inmiddels zijn door de Olijke
Twee, veelal in gezelschap van Oom Albert en Uw Hoofdredacteur, al vele uren op
het plaatselijke voetbalveldje doorgebracht om de vliegers de lucht in te
krijgen. Het moet gezegd, het gaat eigenlijk prima. Reden voor de oudste
olijkerd, Julia geheten, om op te merken dat het voor haar tijd zou worden zich
aan te melden voor een vliegerclub. Dit zou, volgens de olijkerd, nog best
passen naast activiteiten als balletles, muziekles en zangles. Gelukkig
belandde een der vliegers daarna in een zeer prikkelbare boom en was Oom Albert,
gewapend met ladder en allerlei andere attributen, lang druk om het vliegertje
te redden. Met al dat gedoe besloot dochterlief toch maar af te zien van nog
een lidmaatschap. Want gedoe? Daar houdt het dametje niet van!
Wordt vervolgd.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten