Vandaag is het maandag 18 februari 2013 geworden op
het mooie eiland Curaçao. Terwijl buiten de schemering wordt verjaagd door een
opklimmende zon, geniet Uw Hoofdredacteur van achter zijn bureau van een kop
koffie. Het is nog vroeg op het eiland, waar wederom een nieuwe werkweek is
aangebroken. Ook Moeder de vrouw en de Olijke Twee zagen hun welverdiende
vakantie verdampen als sneeuw in de zon nu ook voor hen de normale gang van
zaken, die in dit geval handelt om schoolperikelen, weer actueel wordt. Het zal
voor het gehele gezin dan ook wel weer even wennen worden aan een maandag zoals
er al vele voorgingen. Het weekeinde zit er weer op. Een weekeinde wat, althans
in Huize Hoofdredacteur, op uitermate ontspannende wijze werd doorgebracht. Wat
er dan allemaal exact gebeurde? U leest er, zoals te doen gebruikelijk, alles
over in deze editie van "Een Zonnig Avontuur."
Nadat de afgelopen zaterdag vooral in het teken
stond van wekelijkse verplichtingen als muziekles, voetbal kijken etc., werd
het zondag tijd voor een onspannende dag. In overleg met de verschillende
gezinsleden en de beide logees, Oom Albert en Tante Reinie, werd besloten te
gaan afreizen richting het strand van de Caracasbaai. Immers, daar ligt op niet
al te grote diepte nog altijd het tugboatje, dat zo'n 30 jaar geleden, niet al
te ver van de kust, zonk. Nog altijd is dit een van de allermooiste snorkellocaties
op dit zo fraaie eiland. Op een diepte van ongeveer zes meter, verscholen in
kristalhelder water, huizen er in dit gezonken sleepbootje gigantisch veel,
vaak felgekleurde vissen in allerlei soorten en maten. Complete scholen vis
vergezellen de snorkelaars veelal op hun trip naar het wrak. Welnu, dit bootje
vormde derhalve gisteren voor de Olijke Twee weer eens een groot avontuur.
Aangekomen bij de Caracasbaai, zo aan het begin van
de middag, bleek het er een drukte van belang te zijn. Allereerst had dat
waarschijnlijk te maken met het kampioenschap zeilen voor jeugdigen, dat in de
Caracasbaai werd georganiseerd. Daarnaast echter, bleek het een geschikte dag
te zijn om te duiken; vele tientallen duikers werden door het gezelschap
Hoofdredacteur waargenomen. Het werd hoog tijd de tocht naar het tugboatje maar
eens te gaan inzetten. Iets waar Moeder de vrouw trouwens toch wel enigszins
tegenop zag. Wat was namelijk het geval? Welnu, steevast wanneer Moeder de
vrouw haar zwemvinnen dient te gebruiken, heeft zij na afloop van een duik of
snorkeltocht een enorm pijnlijke voet. Grote blauwe plekken op die voet maken
duidelijk dat de zwemvin niet erg comfortabel zit. Ook veel kramp in de
betreffende voet zorgt regelmatig voor behoorlijk wat ongemak. Hoe anders zou
het vervolgens gisteren gaan. Immers, het was Tante Reinie die constateerde dat
er in de zwemvin nog een "spanner" verborgen zat. Een onderdeel
waarvan Moeder de vrouw al tijdenlang volstrekt niet in de gaten had gehad dat
het er zat. U begrijpt, het duiken gaat vanaf gisteren een stuk comfortabeler!
Het tochtje naar de tugboat werd er een om niet snel
te vergeten. Uw Hoofdredacteur zwom samen met zoonlief Levi, hand in hand, naar
het bootje toe. Vervolgens waanden beiden zich in een enorm aquarium. Wat een
vissen en wat een prachtige kleuren! Koffervisjes, grote papegaaivissen,
trompetvissen en noem maar op, het waren er enorm veel. Zeer enthousiast
slaakte de kleine olijkerd de meest bewonderende kreten door zijn snorkeltje.
Wat was het leuk. Mocht U ooit in de gelegenheid zijn snorkeltochten te maken
in de wateren rond Curaçao, vergeet dan zeker het tugboatje niet. Het is een
ervaring om nooit meer te vergeten.
Na afloop van de snorkeltocht werd, op zeer speciaal
verzoek van de beide olijkerds, nog een bezoek gebracht aan het in de nabijheid
gesitueerde Fort Beekenburg, hetwelk in 1703 werd gebouwd ter verdediging van
het Spaanse Water. Dit Fort, dat vele aanvallen van de Spanjaarden, de Fransen
en van piraten heeft kunnen weerstaan, biedt een mooi uitzicht over de verre
omgeving van de Caracasbaai. De Olijke Twee wanen er zich, tussen de
verschillende opgestelde kanonnen, als piraatjes in wording. Dat de dag
vervolgens, na weer te zijn afgedaald uit Fort Beekenburg, werd afgesloten met
een lekkere maaltijd en een heerlijk Italiaans ijsje, maakte de pret des te
groter. Een uitermate relaxt weekeinde liep ten einde en het werd derhalve
maandag vooraleer Uw Hoofdredacteur dat in de gaten had. Een nieuwe werkweek
wacht. Een week waarin vast en zeker weer het nodige te gebeuren staat. U wordt
er beslist over geïnformeerd!
Wordt vervolgd.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten