Een afscheidsavond.....

Woensdag 13 februari 2013 is het inmiddels geworden op Curaçao. Het is nog donker en Uw Hoofdredacteur heeft zijn warme bedje alweer enige tijd geleden moeten verlaten omdat de plicht riep. Het moet gezegd, het valt niet mee om zo vroeg op te moeten staan terwijl de rest van het gezin, logees incluis, zich nog eens lekker om kon draaien omdat zij nu eenmaal vakantie genieten. Maar goed, het is niet anders en, nu het ernaar uitziet dat er vandaag wederom een stralende dag zal volgen, is het leed al snel geleden. Het is tijd om U te voorzien van een aantal wetenswaardigheden die de afgelopen 24 uur op dit zo fraaie eiland aan het licht kwamen. En, zoals te doen gebruikelijk, dient daartoe deze editie van "Een Zonnig Avontuur."

De oudste olijkerd, Julia geheten, wordt deze maand alweer zeven jaar oud. Wat vliegt de tijd toch enorm snel voorbij. Immers, uw Hoofdredacteur kan zich nog zeer goed voor de geest halen hoe klein het meiske nog was toen enige jaren geleden het besluit werd genomen om tijdelijk op dit eiland te gaan werken. Nu wordt het in elk geval al een heel dametje, die overigens, net als jaren geleden, bij tijd en wijle nog geheel in haar eigen wereldje leeft. Een wereldje dat veelal bestaat uit prinsessen, elfen en feeën. Het verbaasde Uw Hoofdredacteur dan ook in het geheel niet om waar te nemen, toen hij Huize Hoofdredacteur verliet, dat dochterlief een persoonlijke boodschap aan de buitenzijde van haar slaapkamerraam had bevestigd. Voor wie het niet kan lezen op de afbeelding, de tekst luidt als volgt: "Lieve feejen op aarde ik stuur julie een brief ik wil graag vraagen of ik een wens mogt doen morgen ogtend dat ik julie zie liefs Julia." U begrijpt, het meiske zit vanochtend vast en zeker vroeg uit haar raampje te turen of er ook inderdaad een fee komt opdagen. Wat kan een kinderleven toch prachtig zijn!

Gisteren was het dan eindelijk zover. Na vele verschillende carnavalsmarsen als daar waren de Teenerparade, het Paardencarnaval, het Kindercarnaval en de "Grand Marcha", was het gisterenavond tijd voor de "Marcha de Despidida", de zogenaamde afscheidsmars. Tijdens deze mars zou de "Grand Marcha" van afgelopen zondag nog eens dunnetjes worden overgedaan waarna de stoet zou eindigen bij het Rifstadion. Aldaar zou de pop, de Rei di Momo, dan worden verbrand hetgeen de periode van vasten doet beginnen. Nu was het zo, Uw Hoofdredacteur meldde U dat al in een eerdere editie, dat alle ambtenaren een halve vrije dag kregen toegekend om de afscheidsmars te kunnen bijwonen. Dat bleek overigens niet te gelden voor Uw Hoofdredacteur nu allerlei onverwachte ontwikkelingen zijn aanwezigheid ook op de middag vereisten.

Hoe het ook zij, zo tegen de klok van zevenen op de avond van gisteren meldden zich het gezin Hoofdredacteur en hun beide logees in de wijk Wichi Marchena. Aldaar werd plaats genomen op het terras van een goede vriend van de 95% Fries, die overigens alweer geruime tijd in Nederland vertoeft. De goede vriend, een opmerkelijk man met een getatoeëerde snor, heette Uw Hoofdredacteur van harte welkom. Het feest kon beginnen. In een lange, lange stoet, voorzien van enorm veel lawaai, trok de ene na de andere carnavalsgroep aan het gezelschap voorbij. Zeer mooie kostuums, in felle kleuren en fraaie hoofddeksels trokken de aandacht van de vele toeschouwers langs de route. De beide olijkerds lieten enthousiast weten "het helemaal geweldig" te vinden. Uur na uur verstreek tot uiteindelijk de vermoeidheid de beide olijkerds teveel werd. Uw Hoofdredacteur vocht zich door de dranghekken waarna, zo tegen de klok van tienen, Huize Hoofdredacteur weer werd bereikt. Het carnaval zit er dus weer op en er zal weer een vol jaar verstrijken alvorens nieuwe marsen kunnen worden bezocht. Echter, Uw Hoofdredacteur schreef het al, de tijd vliegt, op dit mooie eiland wellicht nog wel harder dan elders. Het is dus zo weer carnaval, al is dat feitelijk elke dag het geval op Curaçao!

Wordt vervolgd.....