Op het uitermate regenachtige eiland Curaçao is het vandaag maandag 5 december 2011 geworden. Het afgelopen weekeinde is er enorm veel regen gevallen op dit normaliter zo warme en droge eiland. Dit weekeinde was dat dus beduidend anders. Toch was het een uitermate bijzonder en gezellig weekeinde. Een weekeinde dat vooral in het teken stond van de viering van Sinterklaas en het zeer succesvolle personeelsfeest. Zoals beloofd heeft Uw Hoofdredacteur de details van de verschillende bijeenkomsten voor U onthouden en, zoals te doen gebruikelijk, kunt U er alles over lezen in deze editie van “een zonnig avontuur.”
Zaterdagavond was het dan eindelijk zover. Op deze avond werd het langverwachte personeelsfeest gehouden. Nu was het zo dat de locatie waar het feest zou plaatsvinden (Adriana Reception Room), zich bevond op loopafstand van de woning van Uw Hoofdredacteur en van de woning van Pinoccio. Althans, dat dachten Pinoccio en Uw Hoofdredacteur op dat moment nog zeker te weten. Beiden besloten dan ook om de afstand lopend te gaan overbruggen, dat leek goed te doen. Zeker toen er al na een minuut of twintig lopen geluiden van muziek werden opgevangen, leek het een prima gedachte te zijn geweest om de auto thuis te laten. Inderdaad, de feestlocatie werd gespot en verheugd keken Pinoccio en Uw Hoofdredacteur elkaar aan. Wel viel het al snel op dat beiden wat vreemd werden bekeken door de diverse andere feestgangers. Naar later bleek was dat niet echt verbazend, het feest bleek namelijk georganiseerd te zijn door een geheel andere personeelsvereniging dan die waarnaar Pinoccio en Uw Hoofdredacteur op zoek waren. Snel werd het verkeerde feest verlaten waarna het beide wandelaars gelukte de resterende zeven kilometer in recordtijd af te leggen. Dat overigens met grote dank aan een collega personeelslid die de twee, hevig zwetende, mannen inlaadde in haar auto en hen afzette bij de juiste locatie.
Het feest zelf was uitermate geslaagd. Het officiële gedeelte, waarbij de heer de Windt tot werknemer van het jaar werd uitgeroepen, nam slechts een uur of drie in beslag, waarna de muzikale klanken van de ingehuurde band onmiddellijk velen op de dansvloer lokten. Het feest duurde tot in de kleine uurtjes, hetgeen vooral te verklaren viel door het bezoek wat na afloop van het officiële gedeelte werd gebracht aan Jazzclub Olé Olé. Met vele collega medewerkers werd die horecagelegenheid tot aan sluitingstijd (04.00 uur) bezocht. U begrijpt, Uw Hoofdredacteur was dus erg vroeg thuis, juist op tijd om, via het World Wide Web, de aftrap van de spannende voetbalwedstrijd tussen Feyenoord en PSV te kunnen zien.
De zondag was dus inmiddels al aangebroken en het werd, zo tegen half drie in de middag, tijd om de Goedheiligman te gaan ontmoeten in de gymzaal van de Schroederschool. Deze middag werd georganiseerd door de buurtvereniging waarvan het gezin Hoofdredacteur lid is. Het werd een geweldige middag. De vele kinderen, waaronder de Olijke Twee en Frans (afkomstig uit het gezin Pinoccio), dienden een uurtje te worden vermaakt door een dame die sterk aan Gerda Havertong (U weet wel, van Sesamstraat) deed denken. Gehuld in een jurk van jute, gemaakt van de zak van Sinterklaas, ontpopte de dame zich als een geweldige animator. De kinderen zongen het ene na het andere mooie lied, sloegen elkaar met hoepels voor het hoofd, gilden en tierden en waren vooral gespannen door de komst van de goede Sint. Inderdaad, zo tegen vieren arriveerde de Sint in gezelschap van ongeveer vijf Pietermannen. Voor elk kind was er een persoonlijke boodschap en voor elk kind een leuk cadeau. Dochterlief, Julia geheten, die eerst een uur met een betraand gezicht had rondgelopen omdat ze niet bij de Sint zou durven opdraven, vond het geweldig. Zo geweldig dat zij uiteindelijk de Sint, via de microfoon, hartstochtelijk bezong. Diep onder de indruk werd de bijeenkomst aan het einde van de middag verlaten. De weg werd vervolgd richting Huize Pinoccio, alwaar zou worden gebarbecued door het gezelschap.
Nadat het Uw Hoofdredacteur was gelukt de briketten te ontsteken en de eerste hamburgers waren uitgeserveerd, weerklonk een luid gegil. Onder oorverdovend lawaai, als had het Nederlands Voetbalelftal de wereldtitel veroverd, lieten Frans en de Olijke Twee weten dat er allemaal pakjes waren bezorgd. En inderdaad, zakkenvol cadeaus bleken in het huis te zijn verstopt. De BBQ werd gelaten voor wat het was, er dienden presentjes te worden uitgepakt. Dochterlief liet zich het meest gelden. Meer dan blij verrast constateerde zij, op een wijze alsof zij op de locale markt haar waren diende aan te prijzen, dat zij wel heel gewilde presentjes ontving. “Och wat mooi. Ik heb alles wat ik zooooooooo graag wilde hebben ook echt gekregen. Alles wat was besteld is er ook! Oh wat fijn. Dank U, dank U Sinterklaas.” Het werd derhalve een uitermate geslaagde pakjesavond. Het gelukte dan ook niet echt om de Olijke Twee, bij thuiskomst, richting bedstee te begeleiden. Zij wilden immers nog wel even kunnen spelen met de recent verkregen cadeaus. Uw Hoofdredacteur slaakte dan uiteindelijk ook een zucht van verlichting toen het tweetal eindelijk bereid bleek de ogen te gaan sluiten. Iets waaraan Uw Hoofdredacteur al enige tijd niet meer was toegekomen…..
Wordt vervolgd…..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten