Een rustdag? No way!

Zondagavond 22 april 2012 op het nog immer warme eiland Curaçao. Uw Hoofdredacteur zit, nu de Olijke Twee zojuist in hun bedjes zijn geparkeerd, uit te blazen op de veranda. Tjonge, wat een weekeinde. Op zich overigens was met dat weekeinde niets mis, maar twee dagen achtereen om zes uur in de vroege ochtend suf te worden gekletst door het drukke tweetal en, en passant, twee dagen over het eiland te moeten rondscheuren gaat je niet in de koude kleren zitten. Het zal de leeftijd wel zijn.... Maar nu, nu zit het er dus alweer bijna op. De jongste olijkerd heeft zijn feestweekeinde afgesloten en Uw Hoofdredacteur heeft de benzinetank leeg. Op naar de maandag dus. Maar, vanzelfsprekend niet vooraleer U een doorkijkje heeft kunnen krijgen in de afgelopen dag op dit toch zo fraaie eiland. En, zoals te doen gebruikelijk, is voor U weer het een en ander vastgelegd in deze editie van een zonnig avontuur.

Zoals al gememoreerd, de zondagochtend startte weer vroeg als gebruikelijk. Overigens viel dat dit keer niet toe te schrijven aan de Olijke Twee, het was de eigen keus van Uw Hoofdredacteur om het gerieflijke bed zo vroeg te gaan verlaten. Hij had namelijk de wekker tegen de klok van zessen gezet om live de voetbalwedstrijd tussen ADO Den Haag en Feyenoord te kunnen aanschouwen. Nauwelijks achter een kopje koffie gezeten, meldden zich ook al de twee olijkerds. "Goedemorgen Pap. Ga ik al naar mijn feestje? Of kan ik eerst nog even bij de buurkinderen spelen Pap?" zo vroeg de jongste olijkerd in de schemering. "We willen een boterham en wat drinken Pap. Zit je nu alweer voetballen te kijken?" zo vroeg de zesjarige vrouwelijke olijkerd met trekjes van een volwassen vrouw. Toen het ontbijt eindelijk was uitgeserveerd, ondernam Uw Hoofdredacteur een nieuwe poging om de wedstrijd te volgen. Helaas, helaas! Internet lag eruit. Geen voetbal dus. Dan maar om half zeven in de vroege ochtend het zwembadje schoonmaken. U ziet, de dag begon uitstekend voor Uw Hoofdredacteur. Gelukkig deed later op de ochtend de computer het weer naar behoren en konden alsnog vele wedstrijden uitstekend worden bekeken.    

Aan het begin van de middag, het duurde hem eigenlijk al veel te lang, werd het tijd mijn kleine grote vriend naar zijn verjaarspartijtje te brengen. Zijn vriendje en klasgenoot Zay verjaarde. Om er te komen, had Uw Hoofdredacteur een getypte routebeschrijving meegekregen, het scheen nogal ingewikkeld te zijn het huis van Zay te vinden. En inderdaad, na enig zoeken werd een prachtige plek gevonden, midden in de kunuku. Een fabelachtig uitzicht viel Uw Hoofdredacteur ten deel. In de buurt van landhuis Jan Kok bleek Zay te wonen.

Kilometers uitzicht over landerijen en heuvels vielen er te bewonderen. In een woord: fantastisch! Afgesproken werd dat zoonlief aan het einde van de middag in Punda zou worden opgehaald, alwaar hij een bezoek zou brengen aan de bioscoop. Aldaar aangekomen bleek het een drukte van belang; er werd fiks gedemonstreerd tegen het beleid van de huidige coalitie. Edoch, zonder enig probleem gelukte het de familie Hoofdredacteur de menigte te omzeilen en richting Riffort te koersen voor een hapje en een drankje (en een ijsje).

Dan nog even kort wat nieuws over de fysieke toestand van de overige teamleden. Het schijnt zo te zijn dat Jumping Paul wederom zijn bed heeft opgezocht in verband met fiks lichamelijk ongemak. Ook de heer Angelus voelt zich nog niet al te best. De (veel) rustiger Fries daarentegen heeft het rijk alleen; zijn eega verblijft in Nederland. Hij zal zich dan ook wel goed vermaken, zo schat Uw Hoofdredacteur gemakshalve in. De heer Pinoccio deed wat hij veel vaker doet: hij bivakkeerde dit weekeinde maar weer eens onder water. Ditmaal voor de kust van Kokomo. Uw Hoofdredacteur kwam dan ook weer in het bezit van een aantal mooie plaatjes.

Het zit er dus alweer op het weekeinde. Morgenochtend klinkt weer als vanouds het "Bon Siman" waarmee een goede week wordt toegewenst. Wat de week zal brengen? U wordt er vast en zeker weer over geïnformeerd.

Wordt vervolgd....