Op het vandaag zeer warme eiland Curaçao is het zaterdagavond 21 april 2012. Kwart over zeven in de avond en Uw Hoofdredacteur zweet peultjes. Die overigens niet uit het moestuintje van de jongste olijkerd komen. Nee, het is door de warmte dat Uw Hoofdredacteur geen droge draad meer aan zijn lijf heeft. Maar goed, de Olijke Twee zitten voor de televisie, Moeder de vrouw is in de keuken bezig en... dan is er even tijd om U te voorzien van een nieuwe editie van "een zonnig avontuur." Want, zoals steevast het geval is, er gebeurt elke dag wel weer wat op dit fraaie eiland. Vandaag? Vandaag was het vooral erg druk. 
Uw Hoofdredacteur wil het allereerst even hebben over de eega van de heer Angelus, Christel geheten. Toen de familie Angelus, alweer geruime tijd geleden, voor het eerst voet zette op de bodem van Curaçao, had zij namelijk last van enorme watervrees. Althans, daar waar het gaat om het zwemmen onder de zeespiegel. En, wanneer je dan aan zee woont en een man hebt die een verwoed duiker is, is dat niet echt handig. Stap voor stap begon de heer Angelus zijn eega dan ook de grondbeginselen van het duiken bij te brengen. Met eindeloos geduld ging het steeds iets dieper. Er werd begonnen op een diepte van 25 centimeter hetgeen een maand later al met 10 centimeter was uitgebouwd. Echter, nu vele maanden later, durft mevrouw Angelus zich te begeven naar grote diepten en besloot zij dat het maar eens moest gebeuren. Zij nam duikles bij instructeur Huib. En kortgeleden, na een aantal lessen te hebben genoten, was de heuglijke dag daar. Op de foto ziet U dan ook een zeer trotse mevrouw Angelus met haar instructeur die haar het finale examen afnam. En ja hoor! Zij is met lof geslaagd en maakt dus voortaan deel uit van het gilde der gebrevetteerde duikers. Hulde!
Zaterdag is, in Huize Hoofdredacteur, wekelijks een zeer drukke dag. Er dient te worden gereisd naar zwemles, muziekles en sedert kort ook nog naar een logopediste. Nu is dat over het algemeen niet een al te groot probleem, maar vandaag was het wel bijzonder druk. Wat was namelijk het geval? Welnu, zoonlief Levi, de jongste olijkerd, was genood op een verjaarspartijtje. Nu is ook dat niet zo bijzonder, echter de plaats van handeling was de struisvogelfarm. Vanaf Huize Hoofdredacteur is dat zo ongeveer het verste punt op dit eiland wat te bereizen valt, langs wegen waarop slechts een enkele cactus valt waar te nemen. Aan het begin van de middag diende het mannetje te worden gebracht, aan het einde van de middag mocht hij vanzelfsprekend ook weer worden opgehaald. Het gevolg was dat Uw Hoofdredacteur vandaag menig uurtje in een warme auto heeft doorgebracht. Maar, het resultaat mocht er zeker zijn. Het feestje kende, tot grote vreugde van de jongste olijkerd, het thema Indianen. Midden in de rimboe werd er op bizons gejaagd (helaas geen enkele gevangen) en werd er een veren tooi gefabriceerd. 
Tot onuitsprekelijk geluk van het ventje mochten er, boven een vuurtje, ook nog eens marshmallows worden geroosterd. U begrijpt, het was Uw Hoofdredacteur de tocht der tochten vandaag zeker waard. Nu valt Uw Hoofdredacteur overigens dit weekeinde sowieso in de boter: het mannetje heeft morgen namelijk wederom een verjaarspartij. Ditmaal wordt hij, aan het begin van de middag, verwacht bij een klasgenootje te Jan Kok. Aldaar zullen pannenkoeken worden genuttigd waarna wordt afgereisd naar de bioscoop. Na afloop van de film kan het kereltje dan worden afgehaald bij de uitgang aan het Waaigat (want zo heet dat). Nu is het zo dat juist morgenmiddag een enorme manifestatie op datzelfde Waaigat wordt georganiseerd. Er is tenslotte nogal wat aan de hand op dit eiland daar waar het gaat om de regeringspartijen. Tegen het beleid van die coalitie wordt morgenmiddag gedemonstreerd en er worden zeer veel mensen verwacht. Vooraleer Uw Hoofdredacteur de weg naar huis weer ingezet zal kunnen hebben zal er dan ook wel een mooi poosje verstreken zijn. Maar goed, als je maar feest hebt!Wordt vervolgd.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten